- Pak choi: herkomst en kenmerken
- Pak Choi Care
- Het oogsten, bewaren en conserveren van paksoi
- Pak Choi verhogen
- Ziekten en plagen op Pak Choi
- Pak Choi: ingrediënten en gebruik in de keuken
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Pak Choi is ideaal voor een snelle of Aziatische keuken! Hier kom je alles te weten over de herkomst van kool en of je paksoi nog kunt eten nadat deze is uitgebloeid.
Pak Choi (Brassica rapa subsp. chinensis) heeft een visuele gelijkenis met Mangold (Beta vulgaris ssp. vulgaris), die het ook de naam "Chinese snijbiet" heeft gegeven . Als integraal onderdeel van de Aziatische keuken bevinden de belangrijkste teeltgebieden zich voornamelijk in Azië. Daarnaast wordt Pak Choi al enkele jaren op grotere schaal geteeld in Nederlandse kassen. Maar je kunt deze bijzondere groenten ook buiten op sommige velden vinden.
Pak choi: herkomst en kenmerken
Pak Choi komt uit Oost-Azië, waar het traditioneel in veel gerechten wordt bereid en in grote hoeveelheden wordt gegeten. Er zijn grotere teeltgebieden in Korea, Japan, Taiwan en China. We telen nog maar relatief korte tijd Aziatische groenten. In het Duits wordt Pak Choi ook wel Chinese salade, Chinese bladkool of Japanse kool genoemd. In Nederland heet het Paksoi, in het Engels Chinese Snijbiet of Chinese Mosterd. Vertaald betekent paksoi "witte groenten".
Afhankelijk van de variëteit zijn er vormen met witte of lichtgroene stengels die gemakkelijk breken, evenals rode of groene bladeren en verschillende groeimaten. De lepelvormige bladeren van de plant vormen na verloop van tijd een ronde rozet. In tegenstelling tot Chinese kool (Brassica rapa ssp. pekinensis) vormen de planten geen vaste hoofd. De smaak van Pak Choi is milder, sappiger en aromatischer dan die van de verwante Chinese kool, en de typische koolsmaak ontbreekt hier volledig. In tegenstelling tot de meeste andere koolsoorten wordt de Pak Choi in zijn geheel gebruikt, dus het blad en de sappige, lichtgekleurde bladnerven. Als standplaats heeft de Aziatische groente een losse, voedselrijke grond en mild weer nodig. Voor het kweken in potten en balkonbakken adviseren wij onze Plantura biologische tomaten- & groentegrond, die een compostrijke, losse structuur heeft en voedingsstoffen bevat voor de eerste groeifase.
TheBloei is niet bepaald populair bij het kweken van paksoi, want in plaats van bladeren ontwikkelt zich een langwerpige stengel met citroengele, kruisvormige bloemen. De nerven van de bladeren worden houtachtig en er kunnen nauwelijks bladeren worden geoogst. Paksoi is een langedagplant, wat betekent dat er bij daglicht van meer dan 10 tot 14 uur licht bloeit. Lage temperaturen bevorderen ook de bloei. Om dit te voorkomen worden boutresistente rassen gekweekt en wordt de Pak Choi pas gezaaid als de lengte van de dag na eind juni weer korter wordt, maar het zomers warm is. Natuurlijk, zelfs als je paksoi in bloei staat, kun je hem nog steeds oogsten en eten. De bloemen en knoppen van de paksoi zelf zijn eetbaar, ze smaken een beetje heet en pittig. Als alternatief kunt u de bloemen laten staan en de zaden later oogsten. U kunt hierover meer lezen in de sectie Paksoi vermeerderen.
Pak Choi Care
Pak Choi is vrij gemakkelijk te verzorgen als hij eenmaal op een goede locatie staat. De planten hebben echter veel water nodig en moeten daarom in droge zomers goed worden gemulleerd en regelmatig worden bewaterd. Pak Choi heeft voedingsrijke grond en veel water nodig om snel te groeien en een goede opbrengst te produceren. Wij raden een voornamelijk biologische langetermijnmeststof aan, zoals onze Plantura biologische tomatenmeststof. De korrels worden in het oppervlak rond de planten verwerkt en in de bodem afgebroken door micro-organismen. De voedingsstoffen die op deze manier vrijkomen, leveren de Pak Choi twee maanden tot hij klaar is voor de oogst.
Het oogsten, bewaren en conserveren van paksoi
De planten zijn van augustus tot eind september klaar voor de oogst. Of je snijdt geleidelijk een paar bladeren af en van buiten naar binnen, of je oogst de hele plant in één klap. Bloeiende planten kunnen ook geoogst worden, maar dan zijn ze niet meer zo mals, maar licht houtachtig op de stengel. Hele paksoi-planten zijn in de koelkast een paar dagen houdbaar, vochtig verpakt. Als je de plant inclusief wortels oogst, kan deze ook enkele weken in de kelder worden bewaard. Hier moet de wortel met zand worden ingeslagen. Vries paksoi niet in, deze wordt papperig en smaakt flauw als je hem later ontdooit.
Pak Choi verhogen
Zaadbestendige variëteiten van Pak Choi kunnen zelfs in de tuin worden vermeerderd. Hiervoor heb je natuurlijk bloeiende planten nodig. Pak Choi bloeit wanneer de jonge planten zijn blootgesteld aan lage temperaturen of wanneer er meer dan 10 tot 14 uur daglicht is. zeZaai bijvoorbeeld in mei of kweek de jonge plantjes vanaf april zonder bescherming buiten. Dit zou ervoor moeten zorgen dat er voldoende planten kunnen schieten en bloeien. De eetbare bloemen worden vaak bezocht en bestoven door insecten. Nu vormen zich de peulen met zaden die typerend zijn voor koolplanten. Als je de Pak Choi-zaden wilt krijgen, moet je wachten tot de peulen bruin en droog zijn. Snijd nu de zaadjes af en laat ze in huis drogen tot ze ritselen. Dan kunnen de zaden uit de peulen worden gehaald als ze nog niet zijn geopend. Droog en koel bewaard, zijn de ronde zaden ongeveer drie tot vijf jaar kiembaar.
Ziekten en plagen op Pak Choi
Pak Choi wordt als robuust beschouwd en is nauwelijks vatbaar voor ziekten. Clubroot kan echter zeer schadelijk zijn voor de plant. Om deze reden mag kool slechts om de vier tot vijf jaar op dezelfde locatie worden geteeld. In onze tuin hebben we nog geen besmetting met de koolwitte vlinder waargenomen, hoewel deze vlinder wel eens deze koolsoort zou besmetten. Vlooien kunnen de bladeren veel kleine gaatjes geven, de plant verzwakken en het uiterlijk bederven. Om vlooienkevers te voorkomen, moet de grond altijd licht vochtig worden gehouden, bijvoorbeeld door te mulchen. Er zijn ook zeer fijnmazige netten in speciaalzaken die jonge planten beschermen tegen aantasting door vlooienkevers en koolwitjes.
Pak Choi: ingrediënten en gebruik in de keuken
Naast een hoog geh alte aan vitamine B en C bevat Pak Choi een bijzonder groot aantal mineralen. Magnesium, calcium, kalium en ijzer komen in grote hoeveelheden voor. Zoals gebruikelijk bij kool, bevat Asian Pak Choi ook secundaire plantaardige stoffen zoals mosterdolie en flavonoïden, die een antimicrobiële werking hebben.
Pak Choi kan rauw of gekookt worden gegeten omdat het veel gemakkelijker te verteren is dan andere koolsoorten. In de keuken thuis kunnen de verse Pak Choi planten rauw in salades worden bereid. Pak Choi wordt veel vaker gebruikt als gefrituurd, gestoofd of gestoomd bijgerecht bij allerlei gerechten. Het wordt in de westerse keuken over het algemeen op dezelfde manier bereid als snijbiet of spinazie. De paksoi moet je maar kort sauteren, omdat hij heel snel uiteenv alt en vitamines verloren gaan. Om te voorkomen dat de vele waardevolle mineralen vrijkomen, mag de Pak Choi alleen indien mogelijk geblancheerd worden.
Pak Choi is verkrijgbaar in een groot aantal variaties enkleuren, als mini of baby paksoi of met rood blad. Ontdek de variëteit en maak kennis met de verschillende soorten Pak Choi in ons speciale artikel.