Het zachtroze en diepblauwe van de Viper Bugloss brengt frisse kleur in de tuin. Ontdek hier hoe je het kunt gebruiken om je tuin en talloze insecten te betoveren.
Insecten worden steeds minder in Europa, dus nu is het tijd om iets te doen. De tuin is hiervoor een effectieve plek en de gewone bugloss (Echium vulgare) is de juiste partner: mooi, gemakkelijk te verzorgen, inheems en enorm populair bij allerlei soorten insecten .
Oorsprong en eigenschappen van de Viper Bugloss
De bugloss van de gewone of blauwe adder is een van onze inheemse wilde planten. Het assortiment strekt zich uit van Europa tot West-Azië. Het is ook wijdverbreid in Duitsland. Je herkent de plant gemakkelijk aan de opvallende blauwe bloemen. Ze zijn nog steeds roze als ze opengaan, maar veranderen geleidelijk in diepblauw. De meeldraden en stijlen steken te lang uit de bloemen. Met een bloeiperiode van mei tot oktober, verrukken de tweejarige planten niet alleen tuinbezitters, maar ook tal van insecten. De bladeren van de plant zijn diepgroen en smal lancetvormig. Omdat de plant tot de bernagiefamilie (Boraginaceae) behoort, is hij dicht begroeid met borstelharen. De groene stengel is vaak bedekt met rode vlekken.
De Viper Bugloss planten en verzorgen
De bugloss van de adder voelt bijzonder comfortabel aan op warme, zonnige en droge locaties. Wild wordt hij vaak gevonden op spoordijken of andere droge, ruige gebieden. Plant Viper's Bugloss dus bij voorkeur op zanderige, steenachtige of grindachtige ondergronden op een zonbelichte plaats. De plant wordt zelden te droog. Geef alleen de eerste keer water na het planten of zaaien. De gemakkelijkste manier is waarschijnlijk om de bugloss van de adder te zaaien. Omdat de plant extreem robuust is, lukt dit meestal zonder problemen. Formulieren in het eerste jaaraanvankelijk komt er alleen een bladrozet uit. Pas in het tweede jaar ontwikkelt de plant scheuten met bloemen.
Je hoeft niet voor de Viper Bugloss te zorgen. Hij houdt sowieso van droog en arm aan voedingsstoffen. En zelfs een koude winter is geen probleem voor de plant, want dan trekt hij zich terug in zijn diepe penwortel. De plant sterft na twee jaar af. Als je wilt dat de plant zichzelf zaait, moet je de bloemstengels laten staan nadat ze zijn vervaagd. Anders moet u het natuurlijk verwijderen voordat u gaat zaaien.
De Viper Bugloss als insectenmagneet
Als inheemse wilde plant heeft de adderwants veel te bieden voor insecten. De lange bloeiperiode van mei tot oktober trekt veel bezoekers en het hoge suikergeh alte in de nectar is een grote beloning. Op de Adderkopf zijn zeker twintig verschillende soorten vlinders geïdentificeerd. Waaronder enkele schippersvlinders (Thymelicus) en de prachtige zwaluwstaart (Papilio machaon). Maar ook voor zweefvliegen, bijen en wilde bijen is de adderbloem een waardevolle voedselbron. Twee inheemse wilde bijensoorten specialiseren zich zelfs in deze plant.
De adderbij (Osmia adunca) en de rotsadderbij (Osmia anthocopoides) komen alleen voor waar de Adderhead groeit. De adderwants is dan ook voorbestemd voor insectenvriendelijke tuinen, bloeiende weiden en bijenweiden.
Tip: De Plantura Butterfly Club bevat een grote verscheidenheid aan vlindervriendelijke planten. Zo vinden vlinders en rupsen maandenlang voedsel.