Veel tuinders zweren bij verhoogde bedden. We onthullen de voor- en nadelen van elk en laten u zien hoe u uw eigen heuvelbed op de juiste manier kunt creëren en planten.
Wat is een heuvelbed?
Een heuvelbed is een bed in de tuin dat naar het midden wordt verhoogd en een gunstig groeiklimaat creëert door verschillende organische materialen in lagen aan te brengen. Een heuvelbed heeft dezelfde voordelen als een verhoogd bed, zoals hogere opbrengsten zonder extra bemesting. Verhoogde bedden zijn echter gemakkelijker te bouwen dan verhoogde bedden, omdat ze bijvoorbeeld geen houten rand nodig hebben.
Een heuvelbed maken: hoe het werkt
De beste tijd om een verhoogd bed te planten is in de herfst. Dan is er voldoende vulmateriaal zoals bladeren voor het bed en kunnen de gestapelde lagen tot volgend voorjaar goed bezinken. Elke plek die niet helemaal in de schaduw staat is eigenlijk geschikt als standplaats in de tuin. Bij het aantrekken moeten de volgende afmetingen in acht worden genomen:
- Hoogte: max. 1 meter
- Breedte: max. 1,5 meter
- Lengte: max. 4 meter
Bij het planten is een noord-zuid oriëntatie van het bed aan te raden, omdat op deze manier het gehele oppervlak van het bed voldoende licht krijgt. Markeer ter voorbereiding het gebied dat u uw bed wilt hebben. De maximale breedte van 1,5 meter is gekozen zodat het midden van het bed toch goed te bereiken is voor het uitvoeren van plant- en verzorgingswerkzaamheden. Het bed mag ook niet te smal of te hoog zijn, anders schuift de grond van de zijkanten af. Het uitgezette gebied wordt vervolgens ongeveer 25 centimeter diep uitgegraven. U kunt de uitgesneden grasmat opzij leggen, deze wordt later gebruikt. Als laatste stap in de voorbereidingen wordt in de uitgegraven kuil een gaas geplaatst ter bescherming tegen woelmuizen. Nu kan de gelaagdheid beginnen.
Instructies voor het bouwen van een heuvelbed in een notendop:
- Gewenste gebied uitzetten Ongev. Graaf een gat van 25 cm diep
- Leg kippengaas neer voor bescherming
- Laag verschillende materialen
- Tik altijd stevig op alle lagen
Er zijn geen grenzen aan je verbeelding bij het ontwerpen van je heuvelbed. Je kunt het bed onverhard laten, maar het terpbed kan ook aan de zijkanten worden verstevigd met stenen of hout.
Lijst van lagen van een heuvel
Het geheim van de vele voordelen van een verhoogd bed ligt in de vijf verschillende lagen. De onderste laag is 40 centimeter fijngesneden maaisel, d.w.z. takken en twijgen. De volgende laag wordt gevormd door de zoden die zijn ontstaan bij het graven van de put. Deze worden opgestapeld met de graskant naar beneden. Vervolgens een laag vochtig blad of stro van 20 centimeter. Maar tuinafval kan ook - pak gewoon wat er is. De volgende laag bestaat uit mest of jonge, weinig verrotte compost. Het is ongeveer 15 centimeter hoog gestapeld. Ten slotte bestaat de toplaag van de heuvelbedding, 20 centimeter hoog, uit tuingrond vermengd met rijpe compost.
Een overzicht van de vijf lagen van de heuvelbedding:
- 40 cm gesneden takken en twijgen
- 15 cm graszoden
- 20 cm vochtige bladeren of stro
- 15 cm mest of jonge compost
- 20 cm tuinaarde en rijpe compost
De juiste bewatering voor het heuvelbed
Het correct bewateren van heuvelbedden is geen gemakkelijke opgave.Daar zijn twee redenen voor: het water loopt snel van de zijkanten af en de toplaag droogt snel uit door zijn losse structuur. Een goede manier om de watervoorziening van het bed te verzekeren, is door een regen- en watergoot aan de top van het bed te plaatsen. Daarnaast kunnen rondom het bed kleinere troggen worden gemaakt om water op te slaan. Professionals besproeien hun heuvelbed met slangen tussen de groenten. Een mulchlaag van bladeren of gemaaid gras kan ook voor de watertoevoer zorgen, wat beschermt tegen uitdroging.
Een overzicht van hoe je de heuvelbedding op de juiste manier water geeft:
- Creëer troggen en kanalen om water op te slaan
- Irrigatie met slangen
- Mulchlaag beschermt tegen uitdrogen
Plant hill bed
Je kunt in principe alles planten wat je maar wilt op je heuvelbed. Je moet er alleen voor zorgen dat het bed niet overal evenveel zon krijgten dat de meeste voedingsstoffen in het eerste jaar in het bed zitten, die in de loop der jaren langzaam opraken. Als vuistregel geldt dat bij het maken van een beplantingsplan rekening moet worden gehouden met de blootstelling aan de zon en de verschillende voedingsbehoeften van de afzonderlijke groentensoorten. Over het algemeen zijn vroege planten geschikt voor het heuvelbed, omdat zaden gemakkelijk wegspoelen op de nog losse grond en de schuine kanten van het bed.
Waar moet u op letten bij het planten van een heuvelbed?
- Zonlicht
- Voedingsbehoefte van planten
- Aantal jaar gebruik
- Betere voorkeur planten dan zaden
Je kunt ook ons beplantingsplan voor verhoogde bedden bekijken voor meer tips over het planten van verhoogde bedden. Op het heuvelbed gelden immers dezelfde omstandigheden als op het verhoogde bed, daarom kan hetzelfde worden gekweekt.
Welke groenten zijn geschikt voor het heuvelbed?
In welk jaar na het planten van het heuvelbed welke groenten worden geteeld, hangt af van de voedingsbehoeften van de groenten. De meeste voedingsstoffen zijn het eerste jaar nog beschikbaar; daarom is het bed beplant met zogenaamde heavy feeders. Dit zijn bijvoorbeeld tomaten (Solanum lycopersicum), komkommers (Cucumis sativus), pompoenen (Cucurbita ) , courgettes (Cucurbita pepo subsp. pepo convar. giromontiina) en verschillende soorten kool zoals als spitskool ( Brassica oleracea var. capitata), broccoli (Brassica oleracea var.italica ) of bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis). De middelste voeders volgen in het volgende jaar, dat zijn groenten met een gemiddelde voedingsbehoefte. Aardbeien (Fragaria), bieten (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. kunnen datconditiva), wortelen (Daucus carota subsp. sativus), uien (Allium cepa ), Knoflook (Allium sativum) of Koolrabi (Brassica oleracea var. gongylodes L. ).
In de eerste twee jaar mag er noch spinazie (Spinacia oleracea) noch sla (Lactuca) op de heuvel worden geteeld, aangezien deze planten zouden te veel nitraat opnemen. Vanaf het derde jaar worden zwakke feeders op het heuvelbed gekweekt. Deze omvatten bijvoorbeeld sla en spinazie, radijs (Raphanus sativus var. sativus), diverse peulvruchten zoals erwten ( Pisumsativum) of bonen (Phaseolus vulgaris) en verschillende kruiden zoals dille (Anethum graveolens), borage (Borago officinalis) of peterselie (Petroselinum crispum ssp. crispum). Na zes jaar zijn de meeste voedingsstoffen in het bed verdwenen en is het tijd om een nieuwe te beginnen.
Tip: Aardappelen (Solanum tuberosum) mogen nooit in een verhoogd bed worden geplant. Helaas vernietigen de planten de lagen van het bed.
Overzicht van het beplantingsplan voor de heuvelbedding:
- 1. Jaar: Zware consumenten zoals tomaten, courgette, pompoen, diverse koolsoorten 2. Jaar: Middelgrote eters zoals wortelen, aardbeien, koolrabi, uien, rode biet
- Vanaf het 3e jaar: zwakke consumenten zoals sla, bonen, erwten, radijs, spinazie, kruiden
- Het heuvelbed moet na 6 jaar worden vernieuwd
Het heuvelbed kan natuurlijk niet alleen met groenten worden beplant, maar ook met bloemen of beide in gemengde teelt.
Permacultuur in heuvelbedding
Bergbedden worden vaak gebruikt in permacultuurtuinen omdat ze veel van de principes van permacultuur combineren: tuinafval kan worden gebruikt en gerecycled en groenten kunnen jarenlang worden verbouwd zonder extra bemesting. Extra grondbewerking is niet nodig. Een belangrijk element bij het maken van een heuvelbed volgens de principes van permacultuur is ook mulchen, dat het bed beschermt tegen uitdroging en onkruid.
Voor- en nadelen van een heuvelbed
Hill bedden hebben veel voordelen: de heuvel vergroot het bebouwde areaal en er is meer zonlicht. Daarnaast kan tuinafval worden gerecycled en worden planten van nature bedekt met voedingsstoffen. Een ander voordeel is dat de constructie eenvoudig is en er geen extra bouwmateriaal nodig is (behalve kippengaas). Door het rottingsproces binnenin warmt het bed op en biedt zo betere groeiomstandigheden voor planten. Het verlengt ook de teeltfase. Daarbij komen nog de voedingsstoffen die door het rotten vrijkomen voor de planten. Dit alles leidt uiteindelijk tot hogere opbrengsten. Ook moet worden vermeld dat de hoogte het gemakkelijker maakt om op het bed te werken en op deze manier heb je dat nietveel moeten bukken. Ook de nadelen van heuvelbedden mogen niet worden verhuld. Helaas vinden woelmuizen ideale huizen in heuvelbedden en verstoren ze de teelt van groenten. De toevoer van water is ook niet zo eenvoudig met een heuvelbed. Bovendien moet de grond aan de zijkanten van het bed regelmatig worden bijgevuld, omdat de zijkanten de neiging hebben om eraf te glijden.
Een overzicht van de voor- en nadelen van heuvelbedden:
De onderstaande tabel toont de voor- en nadelen van verhoogde bedden.
| Voordelen | Nadelen |
|---|---|
| Gebruik van restjes | Voles |
| Eenvoudig te bouwen | Watervoorziening |
| Toegenomen areaal | Moet regelmatig worden gevuld |
| Hoge zonnestraling | |
| Interne verwarming | |
| Geen bemesting nodig | |
| Hogere opbrengsten door langere teeltperiode | |
| Betere werkhoogte |
Een andere manier om een bed te maken, vergelijkbaar met het terpbed, is een bed zonder graven. Er hoeft niet gegraven te worden. We leggen je uit waar het allemaal om draait en hoe je verder moet.