Hoe mooi de bloemen ook zijn, de oleander is zeer giftig. We laten u zien hoe u oleandervergiftiging bij mens en dier kunt herkennen en behandelen.
De oleander (Nerium oleander) moet met uiterste voorzichtigheid worden behandeld. Alle delen van de plant bevatten stoffen die giftig zijn voor de mens. Desondanks vormt oleander meestal geen gevaar voor kinderen of huisdieren, omdat het erg bitter smaakt. Mocht er echter iets gebeuren, dan is het absoluut noodzakelijk dat u onmiddellijk actie onderneemt om ernstige vergiftiging te voorkomen.
giftige Oleander
Oleander is giftig en de exacte reden zijn de glycosiden oleandrin en neandrin. De plant produceert beide stoffen als verdediging tegen roofdieren, maar ze zijn ook effectief tegen de mens. Veel plantentoxines worden echter ook in kleine doses als medicijn gebruikt - oleandrine kan bijvoorbeeld een kalmerend en versterkend effect hebben op het hart en kan worden gebruikt om huideczeem te behandelen. Behandeling met oleandrin mag echter alleen worden uitgevoerd met kant-en-klare preparaten uit de apotheek en onder toezicht van een arts!
Welke delen van de oleander zijn giftig?
Het maakt niet uit of het blad, bloem, fruit of zelfs wortel is - alle delen van de oleander zijn giftig. Hoewel gewone siervariëteiten een iets lager gif.webpgeh alte hebben dan wilde soorten, moeten ze toch met zorg worden behandeld. Zelfs oleanderrook is giftig. Verbrand daarom geen groenafval, maar gooi het bij het huisvuil. De toxiciteit van de oleander ligt ongeveer in het bereik van de toxiciteit van lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) en vingerhoedskruid (Digitalis purpurea). Volgens dit is het, hoewel het giftig is en in hoge doses zelfs dodelijk kan zijn, minder gevaarlijk dan monnikskap (Aconitum) en herfstkrokus (Colchicum autumnale). Aangezien de dodelijke dosis meer dan één blad verbruikt en de bladeren van de oleander extreem bitter smaken, is de dood zeer onwaarschijnlijk. Er kunnen echter vergiftigingsverschijnselen optreden, vooral bij kinderen, als een blad in de mond wordt gestoptis bezet.
Oleandervergiftiging detecteren
Oleandrin heeft een goede werkzaamheid bij de behandeling van hartaandoeningen. In hogere doses heeft het echter het tegenovergestelde effect en kan het zeer gevaarlijk zijn. Om het niet zo ver te laten komen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen als u symptomen opmerkt.
Vergiftigingsverschijnselen bij kinderen en volwassenen
Vergiftiging met oleandrin en neandrin leidt tot misselijkheid en braken, evenals buikpijn en diarree. De bloedcirculatie verslechtert, waardoor de ledematen zoals handen en voeten bleek en koel worden. De vergiftiging is ook te herkennen aan vergrote pupillen. Als de dosis te hoog is, treden hartritmestoornissen en verlamming van het hart en de ademhaling op. De gevolgen hiervan zijn coma en, in extreme gevallen, de dood na twee tot drie uur.
Opmerking: Huidcontact met oleandersap kan ook irritatie veroorzaken. Het is daarom beter om beschermende handschoenen te dragen bij het snoeien van de plant.
Vergiftigingssymptomen bij katten, honden en Co.
Dieren hebben in principe vergiftigingsverschijnselen die sterk lijken op die van kinderen en volwassenen: de pupillen worden groter, de bloedtoevoer naar de ledematen is slecht en ze worden daardoor koud. Braken en diarree zijn andere symptomen.
Vergiftiging behandelen met oleander
Als je hebt gemerkt dat een deel van de oleander is opgegeten door een persoon of een dier, verwijder dan onmiddellijk alle plantenresten die nog in de mond zitten. Normaal gesproken worden deze echter meteen weer uitgespuugd vanwege de bittere smaak. De patiënt moet dan veel drinken, bij voorkeur water. Grijp in geen geval naar melk, omdat dit de opname van het gif.webp in het lichaam verhoogt. De drang om te braken mag ook niet worden geactiveerd. Neem na deze eerste maatregelen direct contact op met een arts!
In geval van vergiftiging met oleander:
- Verwijder plantenresten uit de mond
- Drink veel water (maar nooit melk!)
- Neem onmiddellijk contact op met een arts!