Helaas wordt de roos vaak aangetast door ziekten en plagen. We laten zien hoe je de symptomen van de ziekte kunt herkennen en bestrijden met natuurlijke remedies.
Rozen (Rosa) stellen hoge eisen aan hun standplaats en verzorging. Als er iets niet klopt, kan zelfs de stevigste rozensoort ziek worden. Zwarte vlekken of een witachtige laag op de bladeren zijn vaak de eerste indicatie van een schimmelziekte. Maar sommige plagen zijn ook dol op de koningin der bloemen. Bladluizen, krekels en dergelijke vermenigvuldigen zich snel en kunnen soms ernstige schade aan de rozen veroorzaken. Om ervoor te zorgen dat uw roos gezond blijft en veel mooie bloemen geeft, is het belangrijk om snel en correct te reageren. In dit artikel leggen we uit hoe je ziekten en plagen op rozen kunt herkennen en succesvol kunt bestrijden.
De meest voorkomende rozenziektes
In vochtige omstandigheden treffen schimmelziekten vaak rozen. Verkleuring van de bladeren kan op zijn beurt wijzen op een tekort aan voedingsstoffen. Aan de hand van enkele voorbeelden leggen we uit hoe je rozenziekten kunt herkennen en succesvol kunt bestrijden.
Herken en bestrijd zwarte vlek op rozen
Als je grijszwarte vlekken ontdekt in combinatie met gelige verkleuring op de bladeren van je roos, dan is er waarschijnlijk sprake van een infectie met zwarte vlek, ook wel zwarte vlekziekte genoemd. Deze veel voorkomende schimmelziekte komt alleen voor bij rozen. De veroorzakende zakschimmel Diplocarpon rosae vermenigvuldigt zich bijzonder snel bij nat weer met temperaturen boven 15 °C. Afzonderlijke aangetaste bladeren en plantendelen moeten daarom zo snel mogelijk worden verwijderd en bij het restafval worden gedeponeerd. Sterk aangetaste rozen kunt u behandelen met een fungicide zodat de planten niet al hun blad verliezen. In ons speciale artikel leggen we uitgebreid uit hoe je blackspot kunt herkennen, bestrijden en voorkomen.
Opsporen, voorkomen en bestrijden van echte meeldauw op rozen
Twee verschillende schimmelziekten worden in de volksmond echte meeldauw genoemd. Echte meeldauw op rozen (Podosphaera pannosa) is te herkennen aan de typische meeldauw aan de bovenzijde van het blad, maar ook aan de scheuten en knoppen. Valse meeldauwschimmels (Peronosporales) vormen op hun beurt donkerpaarse vlekken en leiden tot snelle bladval. In beide gevallen moet u snel handelen om verdere verspreiding te voorkomen.
Verschillende gewasbeschermingsmiddelen voor de behandeling van echte meeldauw en valse meeldauw zijn verkrijgbaar bij speciaalzaken. U kunt ook huismiddeltjes zoals melk of bakpoeder gebruiken om echte meeldauw te bestrijden. Ook bij het kopen van nieuwe rozen kan de raskeuze een belangrijke bijdrage leveren aan het voorkomen van schimmelziekten. Wij adviseren u uit te kijken naar resistente rassen om de behoefte aan gewasbeschermingsmiddelen te verminderen. Als een roos de General German Rose Novelty Test (ADR) heeft gekregen, weet je zeker dat deze roos resistent is tegen schimmelziekten. We hebben een speciaal artikel voor je samengesteld met verdere tips voor het herkennen en bestrijden van echte meeldauw op rozen.
Roestroest detecteren en beheersen
Een besmetting met rozenroest herken je aan de geelrode vlekken aan de bovenzijde van het blad. Later verschijnen geeloranje puisten ter grootte van een speld aan de onderkant van de bladeren, die de sporenafzettingen van de ziekteverwekker vertegenwoordigen. Om verspreiding te voorkomen, moet u in de herfst het gevallen blad onder de roos verwijderen. Maar ook een zonnige, luchtige standplaats helpt schimmelziektes te voorkomen. In ons artikel over rozenroest presenteren we verdere maatregelen om rozenroest effectief te bestrijden.
Herkenning en bestrijding van chlorose op rozen
Chlorose is een gebrek aan het groene pigment chlorofyl, waardoor het blad lichter wordt en geel wordt. De redenen hiervoor kunnen heel divers zijn. Omdat chlorofyl essentieel is voor de plant, moet je snel reageren bij de eerste tekenen van chlorose. Een calcium-, stikstof-, magnesium-, boor- of ijzertekort leidt bijvoorbeeld tot de vergelingde bladeren. Het vinden van de oorzaak kan soms lastig zijn, vooral omdat bemesting het tekort mogelijk niet kan verhelpen, bijvoorbeeld wanneer de grond een onjuiste pH-waarde heeft of als er een onbalans is in de voedingsstoffen. Dit zijn echter nogal bijzondere gevallen. Als de bladeren van uw potroos chlorose vertonen, zal het toevoegen van kunstmest meestal helpen om het gebrek aan voedingsstoffen te compenseren. Overbemesting kan echter ook leiden tot chlorose. In ons speciale artikel leggen we uitgebreid uit wat je kunt doen om gele bladeren als teken van chlorose te voorkomen.
Trouwens: Om een tekort veroorzaakt door een onjuiste pH-waarde of een onbalans in de bodem van de voedingsstoffen te voorkomen, kunt u het beste gewoon een overwegend organische meststof gebruiken, zoals onze Plantura biologische rozenmest. Dit heeft geen invloed op de pH-waarde en bevat alle relevante voedingsstoffen in de juiste verhouding.
De meest voorkomende rozenplagen
Helaas zijn rozen niet immuun voor plagen. De zuig- en eetschade van de kleine kruipende beestjes en hun larven kan een behoorlijk probleem zijn voor de planten. Hieronder leggen we uit hoe u de daders kunt lokaliseren en met succes kunt bestrijden.
Bestrijd rozenluis
De rozenluis (Macrosiphum rosae) is een van de bekendste parasieten op rozen. Het is ongeveer zo groot als een speldenknop en is verkrijgbaar in de kleurvarianten groen of geelachtig rood. De rozenbladluis zit het liefst op jonge scheuten en knoppen en zuigt op het suikerachtige floëemsap van de roos.
Probeer om te beginnen de roos af te spoelen met krachtige waterdruk of de bladluizen af te vegen met een vochtige doek. Op neemolie gebaseerde producten zoals onze puur plantaardige Plantura biologische, ongediertevrije neem zijn bijzonder effectief. In ons speciale artikel hebben we andere handige tips voor de bestrijding van bladluizen op rozen verzameld.
Rozenbladwesp detectie en controle
In het geval van de rozenbladwesp (Caliora aethiops), zijn de larven het eigenlijke ongedierte. De volwassenen zijn glanzend zwart met grijze vleugels en bereiken een grootte van ongeveer vijf millimeter . Vanaf mei leggen de vrouwtjes hun eieren aan de onderkant van de bladeren. De larven die eruit komen zijn groen en geel aan de onderkant. Ze eten alleen de bladgroentenoppervlakkig, daarom spreekt men ook van raamcorrosie. Bij een ernstige aantasting blijft vaak alleen een skelet van het blad over. Aangetaste scheuten moeten zo snel mogelijk worden verwijderd. Regelmatig snoeien in het voorjaar helpt dit te voorkomen. Biologische bestrijdingsmiddelen op basis van neemolie kunnen in latere stadia helpen. Onze puur plantaardige Plantura biologische, ongediertevrije neem is een natuurlijke en uiterst effectieve oplossing.
Herkenning en controle van sprinkhanen
Aantasting met sprinkhanen (Edwardsiana rosae) is te herkennen aan de witte spikkels aan de bovenzijde van het blad. Waarschijnlijk vind je aan de onderkant van de bladeren kleine, lichtgroene insecten die het sap uit de bladeren zuigen. Maar schrik niet als de beweging van het blad ervoor zorgt dat de kleine krekels springen. Om een aantasting met roosjeshoppers te voorkomen, kiest u een standplaats voor uw roos waar de zon niet te sterk is en zorgt u voor voldoende voeding voor uw plant. Meer gedetailleerde informatie over de rozencicade vindt u in ons speciale artikel.
Herkennen en bestrijden van rozenblaadjes
De rozenbladrolwesp (Blennocampa phyllocolpa) is het gemakkelijkst te herkennen aan het kenmerkende schadepatroon: de bladeren zijn naar beneden gekruld. De wesp zelf is met een grootte van vier millimeter vrij onopvallend. In warme streken zijn de symptomen al vanaf april zichtbaar, anders vanaf mei. In de meeste gevallen blijft het bij individuele aangetaste bladeren en is controle niet nodig. Bij een ernstige aantasting is de plant echter misvormd en zijn groeiremmingen zichtbaar. De larve van de rozebladwesp verblijft in de rol en migreert in augustus naar de grond waar hij overwintert.
Ter bestrijding en als preventieve maatregel raden we aan om de aangetaste bladeren samen met de rups te verwijderen en bij het restafval te deponeren. Pesticiden zijn meestal niet erg effectief omdat de rups goed beschermd is in de bladrol.
Rozengal wespen detectie en bestrijding
Een besmetting door de rozengalwesp (Diplolepis rosae) is gemakkelijk te herkennen aan de zeer opvallende gallen. De gallen zijn meestalenkele centimeters lang en zitten op het puntje van de shoot. Haarachtige, groene, gele of roodachtige uitgroeiingen van de gal zijn heel typerend. Vanaf eind mei kunnen dergelijke gallen op de rozen verschijnen. De plant zal geen noemenswaardige schade oplopen door een plaag. De gallen zien er in de eerste plaats lelijk uit en moeten zo snel mogelijk worden verwijderd om te voorkomen dat het ongedierte zich verspreidt.
Een optimale bemesting is een belangrijke basis voor winterharde rozen. Alles over het bemesten van rozen leest u in ons artikel over rozenmest.