Het berenvelgras is een gemakkelijk te onderhouden bodembedekker. Op de juiste plek geplant, geeft het structuur aan je tuin en is het een vriendelijke plantenbuur.
Het berenvelgras (Festuca gautieri, obsolete F. scoparia) is een lid van het geslacht zwenkgras ( Festuca ) passend, filigraan, wintergroen siergras dat weinig onderhoud vraagt. De fijne naaldvormige bladeren groeien zo dicht op elkaar dat ze op de vacht van een dier lijken. Berenvelgras is ideaal als bodembedekker en structuurbouwer. Het helpt bedden en borders, maar ook de randen van open ruimtes om een chique uitstraling te geven. Zelfs in de plantenbak zorgt berenvelgras voor een minimalistische decoratie. Vanwege de locatievereisten is het zeer geschikt voor rotstuinen en groene daken. Voor iedereen die op zoek is naar een gemakkelijk te onderhouden siergras, is Festuca gautieri een geheime tip.
Beerhuidgras: oorsprong en eigenschappen
Bearskin Grass groeit van nature op grind en rotsachtige gazons in Zuidwest-Frankrijk en Noordoost-Spanje. Hier bevinden zich de Pyreneeën, die hun naam hebben gegeven aan het Pyreneese zwenkgras. Het klimaat van de Pyreneeën wordt gekenmerkt door natte winters en droge zomers. Vooral in de zomer zijn er weinig wolken, wat leidt tot een hoge zonnestraling. De temperaturen lopen dan op tot 28 °C. In het regenachtige voorjaar liggen de dagtemperaturen tussen 16 en 24 °C.
Naast de namen berenvelgras en Pyreneeënzwenkgras, staat ook de titel berenvelzwenkgras bekend om dit zoete gras. De laatste twee termen zijn erg dubbelzinnig en kunnen daarom tot misverstanden leiden.
Hoe groot wordt berenvelgras en hoe ziet het er precies uit? Festuca Vormt 10 tot 20 cm plat, zelden 30 cm hoog, brede, kussenvormige bosjes in vers tot donkergroen. De bladeren zijn naaldvormig, vrij fijn en puntig, rechtopstaand of licht hangendwat betreft. Tussen juni en augustus steken dunne bloemstelen uit, waarvan de aren eerst groen en later geelbruin lijken. De bijna 5 cm kleine, geelgroene bloemen zijn echter oninteressant voor bijen en insecten. Maar het dichte gras is een goede schuilplaats voor verschillende insecten, vooral in het koude seizoen omdat het berenvel wintergroen is.
Is berenvel beloopbaar? De stapweerstand van de Pyreneese boef is niet te vergelijken met die van gras, ondanks zijn lage groeihoogte. Berenvelgras is niet loopvlakvast en mag daarom niet geplant worden op plaatsen waar mensen hebben gelopen. Hij vindt het niet erg om er af en toe op te gaan staan voor de verzorging.
De mooiste soorten
Het fokken heeft geresulteerd in verschillende variëteiten binnen de berenzwenkgrassoort. Er zijn er maar een paar op de markt, sommige moet je langer zoeken:
- Festuca gautieri 'Pic Carlit': stelen maximaal 10 cm hoog, bruine bloemen
- Festuca gautieri 'Col de Buchara': Wordt 10 tot 15 cm groot en heeft ook bruine bloemen
- Festuca gautieri 'Hobbit': 10 tot 15 cm hoge stelen, violetbruine bloemen
Iedereen die op zoek is naar rood berenvelgras, moet kijken naar de soort Festuca amethystina, waarvan de bloemstelen roodpaars zijn. Festuca glauca is interessant voor wie op zoek is naar een blauw berenvelgras, omdat de bladeren van deze soort blauwachtige tinten hebben. Deze varianten groeien echter niet zo dicht en harig als Festuca gautieri.
Beerhuidgras planten: locatie, zaaien en Co.
Zoals altijd is het het beste om een natuurlijke locatie te kiezen - omdat het gras daar goed op is aangepast. De ideale standplaats voor berengras is een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats op grindgrond. De grond moet droog tot vers en goed gedraineerd zijn. Berenvelgras houdt van een humusrijk substraat met een lage stikstofbeschikbaarheid. De pH ligt idealiter in het neutrale tot sterk zure bereik. Geschikte plantensubstraten zijn mengsels van humus, licht leemachtig zand met bouwmaterialen zoals geëxpandeerde klei, lava of granietgrind met een zo laag mogelijk kalk- en basegeh alte. Een mengverhouding van 60% potgrond en 40% bouwmaterialen is geschiktuitstekend. Zo is onze Plantura biologische kruiden- en kweekgrond perfect afgestemd op de lage voedingsbehoefte van het berenvelzwenkgras. Omdat onze grond opzettelijk minder voedingsstoffen maar meer grover materiaal bevat dan normale potgrond om aan de behoeften van mediterrane planten te voldoen.
Tip: Berenvelgras past goed in een rotstuin. Zie ons speciale artikel over dit onderwerp voor inspiratie over het maken van een rotstuin.
Ondanks de welkome zon, houdt het berenvel van verkoeling. Een lichte bries die constant warme lucht wegvoert, is buitengewoon goed voor hem. Het berenzwenkgras is geweldig voor het groener maken van een dak, maar ook voor hellingen, waar het erosie voorkomt. Dit komt omdat deze locaties meer zijn blootgesteld aan zowel de zon als de wind dan het grondniveau.
Berenhuidgras is ook geschikt om in containers te planten. Hier is het echter bijzonder gevoelig voor een overmatige toevoer van voedingsstoffen. Normale potgrond is al voorbemest en kan niet worden gebruikt. Het hierboven beschreven mengsel van 60% potgrond en 40% constructiemateriaal is meer geschikt voor de emmer. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kluit niet volledig uitdroogt. Omdat wateroverlast ook koste wat kost moet worden vermeden: kies een pot waaruit overtollig water kan weglopen.
Festuca gautieri is verkrijgbaar als zaad of als jonge plant in een pot. De kuipplanten kunnen geplant worden tussen maart en oktober, mits er geen intense zomerhitte is van meer dan 30°C. Een losgemaakte, goed doorlatende grond is belangrijk. Zorg voor een plantafstand van ongeveer 40 cm tussen de exemplaren. De bosjes mogen nooit onder het maaiveld komen, maar dienen iets uit het plantgat te steken.
Tip: Het berenvelgras wordt toegewezen aan sociaal niveau II: drie tot vijf planten zien er samen het mooist uit en kunnen zich goed ontwikkelen.
Bij het zaaien van het berenvelgras moet worden opgemerkt dat het tot de lichtkiemers behoort en daarom niet met aarde mag worden bedekt. De zaden kunnen binnen gekweekt worden in een pot met potgrond. Onze Plantura biologische kruiden- en zaadaarde is ook ideaal om te zaaien, omdat het lage geh alte aan voedingsstoffen de wortels stimuleert om zelf naar voedingsstoffen te zoeken, zodat ze zich krachtiger ontwikkelen. Het zaad wordt slechts licht op de potgrond gedrukt en vervolgens met water besproeid. Zorg ervoor dat de kamertemperatuur vrij koel is. RondomOm het vocht blijvend hoog te houden is het aan te raden een plastic zak over de pot te doen. Meerdere keren per dag luchten voorkomt schimmelvorming. Het vroege voorjaar is het beste om binnen te zaaien. De kiemtijd is vier tot acht weken. Na nog eens vier tot acht weken kunnen de planten uitgeprikt worden en bij vorstvrij weer uitgeplant worden.
Direct buiten zaaien is ook mogelijk tussen late herfst en vroege lente met rijpe zaden. Bij 10 tot 12 °C hebben zeer verse zaden vaak maar een week nodig om te ontkiemen. Omdat de zaailingen nauwelijks van onkruid te onderscheiden zijn en zich goed zouden moeten ontwikkelen, adviseren wij ook buiten in potten te zaaien.
Combineer berenvelgras:
Festuca gautieri dient als bodembedekker en structuurbouwer - maar op zichzelf ziet het er al snel saai en onopvallend uit. Gelukkig kan berenhuidgras goed overweg met andere accentplanten. Planten met vergelijkbare eisen zijn optimaal geschikt - veel zon, weinig behoefte aan voedingsstoffen, kalkarme en doorlatende grond en een standplaats waar zoveel mogelijk wind staat.
Berenhuidgras en lavendel harmoniëren op een locatie zolang de grond een neutrale pH-waarde heeft. Ten slotte houdt lavendel (Lavendula) in tegenstelling tot berenvelgras van een kalkrijke bodem. Andere planten passen nog beter, zoals alpine, zuurminnende. Ze kunnen bijvoorbeeld uitstekend gecombineerd worden in een "alpine bed".
Overzicht: Combineer berenvelgras
- Bergenias (Bergenia), Cress of the Carpathians (Arabis procurrens), kandelaars (Gaura lindheimeri ), Catnip (Nepeta), Arnica (Arnica montana), Cranberry (Vaccinium vitis-idaea )
- Sommige gaspeldoorn (Genista), waaronder: Duitse gaspeldoorn (Genista germanica), Engelse gaspeldoorn (Genista anglica), harige gaspeldoorn ( Genista pilosa), gemeenschappelijke bezem (Genista sagittalis)
- Redwort (Sempervivum), Sedum (Sedum)
- Gerard's Bluebell (Andropogon gerardii), Prairie Wedge Grass (Andropogon scoparius)
De juiste zorg
In principe is het berenvelzwenkgras niet veeleisend. Het groeit langzaam, hoeft niet gesnoeid te worden en heeft zelden bemesting of water nodig. Na een aantal jaarhet grasmat kan te dicht worden, waardoor planten elkaar verstikken of strijden om grond. Het is dan noodzakelijk om de afzonderlijke bosjes af te snijden of zelfs uit te graven, te verdelen en elders opnieuw te planten. In de winter moet het berenvelzwenkgras in de pot worden beschermd tegen bevriezing.
Maaien, water geven en bemesten van berenvelgras
In principe hoeft het berenvel niet te worden gemaaid. De oren kunnen alleen voor de volwassenheid worden verwijderd om zelfzaaien te voorkomen. Snoei vervaagde bloeiwijzen terug om het volgende jaar nieuwe groei te stimuleren. De tijd hiervoor is september tot oktober. Lelijke halmen kunnen in het voorjaar worden verwijderd. Als u vormsnoei wilt doen, kunt u dit het hele jaar door doen. Het is het beste om oude bekleding te verjongen, omdat de oude stengels het licht en de lucht van de nieuwe wegnemen. Pas op dat u de verse scheuten niet beschadigt.
Bearskin zwenkgras hoeft alleen te worden bewaterd bij zeer hoge zomertemperaturen met aanhoudende droogte. Dit is hoogstens het geval tussen mei en september. In de pot moet ervoor worden gezorgd dat de kluit niet volledig uitdroogt - maar vermijd wateroverlast.
Kunststof kan het beste aan het begin van het groeiseizoen in het plantgat worden gedaan, wanneer de bosjes in het voorjaar worden opgegraven om te verdelen. U kunt hiervoor bijvoorbeeld onze biologische bloemenmest Plantura gebruiken. Deze heeft een vrij laag stikstofgeh alte, wat optimaal is voor Festuca. De langzaam stromende, microbieel gemedieerde afgifte zorgt ervoor dat het berenvel geen last heeft van een teveel aan voedingsstoffen.
Berenhuidgras wordt geel: wat te doen?
Wordt je berenvel bruin of geel? Dit kan te wijten zijn aan het feit dat twee nesten tegen elkaar botsten, omhoogbogen, het contact met de grond verloren en gedeeltelijk stierven. De bruine randen kunnen worden voorkomen door de bosjes tijdig te prikken en op voldoende afstand te planten. Overbemesting kan ook de oorzaak zijn. In het geval van potplanten moet dan de grond worden veranderd, maar het bed moet overvloedig worden bewaterd.
Tip: In de herfst niet bemesten, om de winterhardheid niet in gevaar te brengen en zo gele stengels te oogsten tegen vorstschade.
Als veroudering de reden is voor bruin worden, moeten de oude stengels in het voorjaar worden afgesneden om plaats te maken voor de nieuwedichtbij. Dit is meestal maar zelden nodig. Als de oorzaak te nat is, moeten de planten worden opgegraven en de grond losgemaakt met veel structuurmateriaal of op een andere, meer geschikte plaats worden geplant.
In één oogopslag: verzorging van berenvelgras
- Verwijder onrijpe oren als zelf zaaien moet worden vermeden. Stimuleert ook nieuwe groei van het gras
- Water geven tijdens extreme droogte
- Geef potplanten water als de kluit droog is, vermijd ten koste van alles wateroverlast
- Voeg aan het begin van de vegetatieperiode stikstofarme bloemenmest toe aan het plantgat
Is berenvel gras winterhard?
Het wintergroene berenvelgras behoort tot de winterhardheidszone Z4 en is daarom winterhard tot -34,5 °C. Het blad blijft de hele winter groen en vormt een mooi accent tussen de verder veelal dode planten in het bed. In principe is er geen speciale bescherming nodig, maar het afdekken met wat kreupelhout helpt bladschade door te felle winterzon te voorkomen.
In de pot moet de kluit worden beschermd tegen bevriezing. Dit kan door de container in jute of ander licht isolerend materiaal te wikkelen. Daarnaast dient de pot op een beschutte plaats op piepschuim of een houten plank te worden geplaatst. Deze plaats moet vorstvrij zijn, maar niet te warm - d.w.z. lager dan 10 °C.
Voortplanting
Er zijn twee manieren om berenvelgras te vermeerderen: de ene is door zaden en de andere door deling. De korenaren, die op de dunne, lange stengels staan, dragen veel zaden. Deze kunnen worden geoogst na de volwassenheid, wanneer ze bruin zijn, en gezaaid tussen de late herfst en het vroege voorjaar - zoals hierboven beschreven. Omdat de kiemremming van de zaden wordt afgebroken door blootstelling aan kou, worden ze in de koelkast bewaard totdat ze op de gewenste datum worden gezaaid.
Tip: De berenvelgraszaden kunnen ook ontkiemen zonder koudeprikkel - maar dit kan niet worden gegarandeerd. Hoe verser de zaden, hoe groter de kans.
Brede bosjes kunnen en moeten ongeveer om de twee jaar worden verdeeld. Ze worden opgegraven en met een scherp mes in kleinere stukken gesneden. Een schop of zelfs een bijl kan nodig zijn voor oude bosjes. Ze worden opnieuw geplant op nieuwe locaties met voldoende plantafstand en een composttoevoeging.
Is berenvelzwenkgras giftig?
Het berenvelgras is niet giftig, noch voor mensen, noch voor bezoekers van dieren. Als sierplant is het echter niet bedoeld om gegeten te worden.
Naast berenvelgras zijn er tal van andere winterharde bodembedekkers en winterharde vaste planten die uw tuin het hele jaar door levendig houden.