Het spoor van de leeuwerik is een veelzijdig plantengeslacht, waarvan sommige soorten ook als wilde planten in Duitsland voorkomen. We laten je zien hoe je voor de corydalis in de tuin moet zorgen.
Soorten van het geslacht Corydalis (Corydalis) zijn vrij robuust, gemakkelijk te verzorgen en gedijen ook goed op schaduwrijke locaties. We laten zien waar je op moet letten bij de verzorging en presenteren de mooiste soorten en variëteiten.
Cornalis: bloem, herkomst en eigenschappen
De riddersporen vormen een geslacht binnen de papaverfamilie (Papaveraceae) en komen voor op het noordelijk halfrond en gedeeltelijk in Zuid-Afrika. De typische uitloper van de bloemen heeft de kruidachtige plant zijn naam gegeven. Het doet denken aan zowel de kuifleeuwerik als de klauw van de veldleeuwerik. Sommige Corydalis-soorten zijn inheems in Europa en groeien als wilde vaste planten in de natuur. Andere soorten worden speciaal voor de tuin gekweekt. Het geslacht telt 300 tot 400 soorten, die een enorme verscheidenheid aan kleuren met zich meebrengen. Er zijn sporen in geel, blauw of wit en vele andere varianten. Als inheemse wilde plant is de ridderspoor ook een waardevolle insectenweide. Sommige soorten ontwikkelen knollen en verschijnen al in de lente, terwijl andere soorten wortelstokken ontwikkelen en later in het jaar bladeren blijven dragen. Ook kan corydalis eenjarig of meerjarig zijn. Bloeitijd en groeiwijze variëren van soort tot soort.De sporen van de leeuwerik zijn vaak samengesteld en gelobd of geveerd.
De mooiste Corydalis-soorten en -variëteiten
Er zijn niet alleen talloze soorten ridderspoor, maar ook soorten die de tuin verrijken met hun bloemen. Wij presenteren de mooiste soorten en variëteiten.
- Holle corydalis (Corydalis cava): De holle corydalis is wijdverbreid in Duitsland en komt ook in de natuur voor. De naam komt van de holte in de knol. De bladverliezende corydalis bloeit van maart tot mei in violette tinten en groeit in bosjes. Hij geeft de voorkeur aan een gedeeltelijk beschaduwde totschaduwrijke locatie.
- Yellow Corydalis (Corydalis lutea): Zoals de naam al doet vermoeden, produceert de gele corydalis ook gele bloemen. Het toont zijn bloemen in de zomer tussen mei en september. De gele ridderspoor oogt bossig door zijn rijk vertakte scheuten. Hij geeft de voorkeur aan een lichtere plek die zelfs zonnig kan zijn.
- Fern Corydalis (Corydalis cheilanthifolia): De naam zegt het ook al bij deze soort. De bladeren lijken verwarrend veel op de bladeren van varens. Varen Corydalis vertoont zijn gele bloemen tussen april en juni en behoudt zijn blad in de winter, dat dan van groen naar bruin verandert.
- Blue Corydalis (Corydalis elata 'Blue Summit'): Tussen mei en juli de staalblauwe bloemen van de cultivar 'Blue Summit' ' verschijnen. De geur van de bloemen doet denken aan bittere amandelen. De blauwe corydalis houdt van een halfschaduw of schaduwrijke plaats, bijvoorbeeld onder een loofboom. Hij kan 30 tot 40 cm hoog worden.
- Fingered Corydalis (Corydalis solida 'GP Baker'): De felrode bloemen van de cultivar 'GP Baker' verschijnen tussen maart en moge. De vingercorydalis komt van nature ook voor in Duitsland, maar komt veel minder vaak voor dan de holle corydalis.
Plant Ridderspoor
Als je een ridderspoor plant, moet je eerst meer te weten komen over de soort. Omdat er veel verschillende soorten en variëteiten zijn, kunnen de eisen variëren. De meeste soorten hebben echter de voorkeur aan bepaalde omstandigheden.
U kunt de Corydalis het beste in de herfst planten tussen september en oktober. Het maakt niet uit of het een knol of een jonge plant is. De juiste standplaats voor de ridderspoor is halfschaduw - sommige soorten houden van zonniger, andere kunnen met minder licht toe. De grond moet fris, doorlatend, humus en voedzaam zijn en in de zomer goed water kunnen vasthouden. Tussen de planten moet je zoekenGroepsbeplanting moet minimaal 10 cm uit elkaar staan, maar liefst 20 tot 30 cm uit elkaar. Voordat je de plant gebruikt, kun je wat compost in de grond werken om het voor de corydalis gemakkelijker te maken om aan de slag te gaan. Na het planten wordt het substraat bewaterd en wordt een laag mulch, bijvoorbeeld bladeren, aangebracht. Dit beschermt de planten tegen de kou in de winter en tegen uitdroging in de zomer.
Als je de corydalis in een pot wilt planten, moet je eerst een drainagelaag in de pot leggen. Dit kunnen stukken aardewerk of stenen zijn die ervoor zorgen dat het water gemakkelijk kan weglopen. De ridderspoor houdt niet van wateroverlast, omdat dit kan leiden tot rottende wortels. Plant hem vervolgens in een humusrijke, goed doorlatende ondergrond. Geschikt is bijvoorbeeld onze Plantura biologische compost, die een bijzonder hoog geh alte aan organische stof heeft en de ridderspoor van belangrijke voedingsstoffen voorziet. Het bestaat uit natuurlijke grondstoffen en heeft helemaal geen turf nodig. De organische bodem is niet alleen goed voor planten en tuinen, maar ook voor het milieu. Je kunt de compost ook gebruiken om het bed te starten. Het is het beste om een derde van zand of gemalen geëxpandeerde klei toe te voegen om de doorlaatbaarheid te verbeteren.
De belangrijkste zorgmaatregelen
De Corydalis is een vrij gemakkelijk te verzorgen plant voor in de tuin. Regelmatig water geven is echter essentieel bij het verzorgen van Corydalis, zodat er volop bloemen worden gevormd en de planten gezond blijven.
Tuinplanten, maar vooral de corydalis in potten, moeten regelmatig worden bewaterd zonder wateroverlast. In de zomer kunt u het substraat elke dag of twee controleren. Het moet altijd licht vochtig zijn en water geven met kraanwater zodra de bovenste laag grond droog aanvoelt. Verwijder bij potplanten het overtollige water uit de schotel.
Of je de corydalis wilt snijden, hangt af van je ideeën. Peulen vormen zich na de bloeiperiode. De zaden die ze bevatten zorgen voor nieuwe planten in het gebied voor het volgende seizoen. Als je dit zelfzaaien wilt voorkomen of beteugelen, snij uitgebloeide bloemen dan zo vroeg mogelijk weg. Dit kan ook de bloeiperiode verlengen. In de herfst, als al het gebladerte is verdord, kun je de planten net boven het maaiveld afknippen.
De ridderspoor heeft niet veel voedingsstoffen nodig. Toch moet je hem af en toe meenemenbieden de essentiële voedingselementen om van je toppen te blijven genieten. Aan het begin van het groeiseizoen in het vroege voorjaar kunt u eenmaal per jaar een slow-release meststof in de grond werken. Zo is onze biologische bloemenmest Plantura een goede korrelmest. De voedingsstoffen komen hier langzaam vrij en zijn dus gedurende een lange periode beschikbaar. De voedingsstofsamenstelling bevordert de blad-, bloem- en wortelgroei. Als je de ridderspoor in de emmer houdt, kun je hem af en toe verpotten. De verse grond brengt dan nieuwe voedingsstoffen met zich mee.
Zijn riddersporen giftig?
De ridderspoor is giftig, vooral in het wortel- of knolgebied. De giftige stoffen komen echter ook in kleinere hoeveelheden voor in de bovengrondse delen van de plant. Na consumptie kunnen maag-darmklachten optreden.
Cornspur: helende eigenschappen en toepassingen
In het verleden werd gezegd dat ridderspoor helende eigenschappen had, maar tegenwoordig wordt het niet meer gebruikt. Vanwege de kalmerende werking van de stoffen die erin zaten, werd de ridderspoor gebruikt voor anesthesie en de knollen als voedsel.
De goudsbloem (Calendula) is ook een waardevolle insectenweide. Je kunt alles te weten komen over de mooie madeliefjesfamilie in ons profiel.