Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

De schaduwtolerante elfenbloem is bijzonder geschikt als onderbeplanting en als bodembedekker. We geven tips over het kiezen van een variëteit, het planten en vermeerderen van de elfbloem.

Epimedium
Elfen zijn mooie bloeiende vaste planten voor schaduwrijke locaties

Een van de bekendste schaduwplanten is de elfenbloem. We laten je kennismaken met de mooiste Epimedium soorten en variëteiten en geven tips over planten en verzorgen.

Elvenbloem: bloem, oorsprong en eigenschappen

De elvenbloem (Epimedium), ook bekend als de sokbloem, behoort tot de berberisfamilie (Berberidaceae). De ongeveer 60 soorten en natuurlijke hybriden zijn te vinden in Azië, Afrika en Europa op het noordelijk halfrond. De bladverliezende of groenblijvende vaste planten overwinteren met behulp van hun wortelstokken, waarvan sommige uitlopers vormen. Elfbloemen bereiken een hoogte van 15 tot 40 centimeter. Hun bladeren zijn ovaal, hartvormig, lancetvormig langwerpig of bijna rond van vorm. De bladrand kan gekarteld of licht stekelig zijn. De scheuten in het voorjaar zijn vaak brons of roodachtig, in de herfst is het blad meestal wijnrood-groen tot violetrood. De bloeiperiode van de elfachtige bloem begint in april, soms voor of tijdens het ontkiemen van de bladeren. De viervoudige bloemen bestaan uit vier binnen- en vier buitenste bloembladen en kunnen afhankelijk van de soort langwerpige sporen vormen. Na bestuiving vormen zich capsulevruchten, waarin zich talrijke zaden bevinden met een opvallende zaadhuid. Mieren voeden zich graag met de voedzame vacht en verspreiden de Elfflower-zaden.

Is de elvenbloem bijvriendelijk? De elvenbloem is een vaste bij. Vooral kleinere wilde bijen gebruiken de nectar en het stuifmeel van de vaak tere elfachtige bloemen. Grootbloemige soorten zoals Epimedium versicolor worden ook bezocht door honingbijen.

De bloemen van de alpenbloem en de rode elfachtige bloem lijken erg op elkaar

De mooiste soorten elfenbloemen

Elvenbloemen zijn er in verschillende soorten en variëteiten, die verschillen in groei, bloemgrootte en kleur. We presenteren u de 10 mooiste soorten en variëteiten van de Epimediumvoor.

  • Epimedium alpinum: Alpenelvenbloem uit Zuidoost-Europa met bladverliezend blad en een groeihoogte tot 40 cm. De wilde soort met uitlopers vormt sierlijke pluimen met maximaal 25 roodgele individuele bloemen.
  • Epimedium grandiflorum: De grootbloemige elfachtige bloem komt oorspronkelijk uit Japan. Het heeft een bladverliezende, klonterige groei tot 25 cm en lange, aangespoorde, grote, orchidee-achtige bloemen. De elfbloem 'Lilafee' is bronskleurig als hij uitloopt en vanaf april delicate paarse, filigrane bloemen.
  • Epimedium pauciflorum: Weinigbloemige elfachtige bloem met een lage groeiwijze en 15 - 20 cm hoog. Populair als bodembedekker aangezien de korte uitlopers een dicht, groenblijvend tapijt vormen. De nogal zwakke soort vertoont lichtroze tot roomwitte bloemen.
  • Epimedium x perralchicum: Hybride soort met een dichte groei tot 30 cm en bijna wintergroene bladeren. Elfenbloem 'Frohnleiten' is de bekendste soort en kan als bodembedekker geplant worden. Het blad verkleurt in de herfst mooi rood terwijl de nerven lichtgroen blijven. De delicate bloemen van de hybride Epimedium 'Frohnleiten' zetten gele accenten.
De hybride elfachtige bloem 'Frohnleiten' is zeer geschikt als bodembedekker
  • Epimedium pinnatum ssp. colchicum: Zwarte Zee-elvenbloem met krachtige groei en bijna groenblijvende bladeren. De fijne, lichtgele bloemen verschijnen vanaf april. De variëteit 'Zwarte Zee' kleurt zijn bladeren donkerpaars in de herfst en winter. Het is bijzonder geschikt voor gebruik over een groot gebied, ook onder struiken en bomen.
  • Epimedium pubigerum: Donzige elfachtige bloem met winterharde groenblijvende bladeren en klonterige groei tot 25 cm hoog. De lichtgele bloemen met korte stekels staan op lange steeltjes.
  • Epimedium x rubrum: Rode elfenbloem, gemaakt door E te kruisen. alpinum en E. grandiflorum. De klonterige, bladverliezende planten hebben roodbruine bladeren en tweekleurige roodwitte bloemen. De bijzonder rijkbloeiende variëteit 'Galadriel' is goed te gebruiken als bodembedekker.
Veel elvenbloemsoorten, zoals Epimedium versicolor hier, vertonen bladeren met roodgroene markeringen
  • Epimedium versicolor 'Sulphureum': Zeer krachtige zwavel-elvenbloem tot 35 cm en met een sterke verspreiding. De zwavelgele bloemen verschijnen van april tot mei. In de herfst kleurt het blad van de elfbloem 'Sulphureum' brons.
  • Epimedium xwarleyense: De bladverliezende hybride elvenbloem, tot 30 cm hoog, vormt uitlopers en is daarom bodembedekkend. Epimedium 'Orangekönigin' is ook verkrijgbaar als 'Orange Queen' en heeft tal van delicate oranjerode bloemen.
  • Epimedium x youngianum: Lage, bladverliezende hybride van E. grandiflorum x E. diphyllum, tussen 15 en 20 cm hoog. De variëteit van Epimedium x youngianum 'Niveum' heeft puntloze, witte bloemen en een sierlijke groei en is ideaal voor onderbeplanting.
De hybride elfbloem 'Orangekönigin' vormt delicate oranje bloemen

Elvenbloemen als bodembedekker: De volgende soorten elvenbloemen zijn bijzonder geschikt als bodembedekker: Epimedium pauciflorum,Epimediumx perralchicum 'Frohnleiten', Epimedium pinnatum ssp. colchicum and Epimedium x warleyense.

Elfbloem planten: locatie, tijd en procedure

Epimedium is een aanpasbare vaste plant voor halfschaduw tot volledige schaduw in het algemeen. Standplaatsen die te helder zijn, brengen de winterslaap in gevaar door late vorst, op te donkere plaatsen worden weinig bloemen gevormd. De ideale standplaats voor elfbloemen is op verse, losse, kalkarme en lichtzure, humusrijke grond. Te zware of te zanderige grond kan worden verbeterd met een hoogwaardige potgrond, zoals onze Plantura biologische potgrond. Bovendien verhoogt kleimeel de wateropslagcapaciteit van de bodem.

Elfenbloemen worden geplant in de late herfst, tussen oktober en eind november voor de eerste nachtvorst, of in het vroege voorjaar vanaf begin maart. Ze kunnen worden geplant onder struiken en bomen of in schaduwrijke bedden. Epimedium staat het liefst in kleine groepjes van drie tot tien planten en is op deze manier het mooist. De plantafstand voor elfachtige bloemen is ongeveer 30 tot 40 cm. Voor bodembedekkers heb je ongeveer 15 tot 17 planten per vierkante meter nodig. De vaste planten worden net zo diep geplant als voorheen in de pot. In de loop van drie tot vier jaar hebben de uitlopers van groeiende soorten de nieuwe locatie overgenomen. Elfbloemen bloeien meestal in de eerste lente na het planten.

Zorg voor de elfenbloem: snoeien, water geven en bemesten

Je hoeft de elfenbloem niet per se af te knippen. Het kan echter ruimte maken voor nieuwe groei als de oude bladeren na de winter, rond maart, worden verwijderd.

De elfenbloem is een makkelijk te verzorgen vaste plant die na het planten nauwelijks aandacht nodig heeft. EenEen laag mulch tussen de vers geplante vaste planten beschermt ze tegen droogte en hitte. Gevoeligere soorten uit Azië, zoals E. grandiflorum en E. pubescens, moet tijdens het hete seizoen regelmatig worden bewaterd. Zuidelijke soorten, zoals E. perralchicum en E. pinnatum, zijn meer winterhard en verdragen hitte en droogte goed.

Noodzakelijke bemesting beloont de elfbloem met een prachtige bloei

Bemesting kan indien nodig jaarlijks in het voorjaar worden gedaan. Een overwegend organische langetermijnbemesting, zoals onze Plantura biologische bloemenmest, dient vanaf maart losjes over de voorraad elfenbloemen te worden uitgestrooid als de grond vorstvrij is. Het beste is om daarna goed water te geven zodat de voedingsstoffen snel vrijkomen.

Propagate Elf Flower

De eenvoudigste methode van vermeerdering is om bestaande bosjes te verdelen. In het late voorjaar na de bloei kunnen de wortelstokken van de elvenbloemen met een schop worden verdeeld, opgegraven en op de juiste plaats opnieuw worden geplant.
Als alternatief kunnen elvenbloemen ook worden vermeerderd met wortelstokstekken. Voor dit doel worden de wortelstokken van uitgegraven planten met een scherp mes in stukken van ongeveer 5 cm lang gesneden. Vervolgens worden de wortelstokstukken horizontaal in voedselarme potgrond geplaatst en bedekt met substraat van ongeveer 1 tot 2 cm dik. De stekken moeten de komende weken op een vochtige maar niet natte plaats op een lichte, koele plaats kunnen wortelen. Al snel verschijnen de eerste scheuten en bladeren. Zodra sterke planten zich hebben ontwikkeld, kunnen de elfbloemen worden overgeplant of uitgeplant.

Elfenbloem
Elfenbloemen moeten in de winter wat lichte winterbescherming krijgen van bladeren of iets dergelijks

Overwintering

Op onze breedtegraden zijn de meest voorkomende soorten elfachtige bloemen erg winterhard. Vers geplante en bladverliezende elfachtige bloemen moeten op ruwe locaties een lichte winterbescherming krijgen, zoals een dikke laag gebladerte. De wortelstokken verspreiden zich slechts net onder het grondoppervlak en kunnen daardoor beschadigd raken als de temperatuur flink onder nul komt.

Is de elfenbloem giftig?

De elfenbloem wordt beschouwd als een licht giftige plant. In sommige landen worden delen echter gekookt en dus eetbaar gemaakt. In de volksgeneeskunde zijn extracten van E. grandiflorum gebruikt bij bepaalde vormen van kanker.

Tip: De twee elfachtige bloemsoorten Epimedium macun en Epimedium brevicornum staan vermeld in de traditioneleChinese geneeskunde en kruidengeneeskunde als remedie voor schildklierproblemen, hoge bloeddruk en erectiestoornissen.

Bloembedekkende planten zijn in veel tuinen geschikt als onderbeplanting of als extra perkbeplanting. Bij ons ontdek je andere bijvriendelijke bodembedekkers voor elke locatie.

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie:

Tuinontwerp