Wanneer plant je stokrozen? Hoe kun je stokrozen uit zaden vermeerderen en waar moet je op letten bij het snijden? De beste soorten en tips voor het verzorgen van stokrozen.
Midden in de zomer bloeien de bijvriendelijke en torenhoge stokrozen in vele felle kleuren en sieren onze balkons, huismuren of tuinhekken met hun grote bloemen. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, behoort de stokroos niet tot de rozenfamilie (Rosaceae) en vertoont hij ook grote optische verschillen met de soort van het geslacht Rosa. Als je meer wilt weten over het planten, verzorgen en de diversiteit aan soorten rozen, dan vind je dat in ons speciale artikel over deze bloemenkoningin.
Hollyhocks: bloeitijd, herkomst en eigenschappen
Hollyhocks (Alcea) zijn bloeiende vaste planten en vormen hun eigen geslacht in de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De oude tuinmallows komen oorspronkelijk uit het Oosten. Ook zij voelen zich al lang thuis in Europa. Hun bijzondere kenmerk is hun lengte. Stokrozen kunnen tot 3 m hoog worden en worden vaak achterin perken of op huismuren geplant. Zo komen ze tot hun recht.
Hollyhocks zijn meestal tweejarig, maar op gunstige locaties kunnen ze ook meerjarig zijn. Als ze elk jaar opnieuw worden gezaaid, kun je jaar na jaar hun prachtige bloemen bewonderen. In het eerste jaar wordt alleen de bladrozet gevormd, waaruit in het tweede jaar een sterke, nauwelijks vertakte stengel met talrijke bloemtrossen groeit. De stengel en de gelobde, ongeveer 15 cm grote bladeren van de stokrozen zijn lichtgroen van kleur en hebben grove haren. De bloeiperiode van stokrozen duurt van juli tot september. Er is een grote verscheidenheid aan soorten en variëteiten van stokrozen, waarvan de bloemen in veel verschillende kleuren verschijnen en enkel of dubbel kunnen zijn. Waarschijnlijk het meest bekende en wijdverbreide type stokroos is de gewone stokroos (Alcea rosea). Het wordt ook boerenroos, stokroos of tuinmalve genoemd.
Tip: De stokroossoorten Alcea rosea en Alcea ficifolia zijn meer tweejarig dan meerjarig . Aan de andere kant hebben Ficifolia-hybriden van Alcea ficifolia en Alcea rosea (Alcea x ficifolia) de neiging om wees meer dan tweejaarlijks.
Hollyhock-variëteiten
Populaire soorten stokroos zijn Alcea rosea 'Nigra' met dieprode, bijna zwarte bloemen en Alcea rosea 'Pleniflora', die in veel felle kleuren zoals geel, donkerroze of rood verkrijgbaar is en waarvan de bloemen uitpuilen. Beide soorten worden ongeveer 2 tot 2,5 m hoog.
Een minder bekende soort stokroos is de stokroos (Alcea pallida), ook wel Balkanstokroos genoemd. Hij wordt 1,8 tot 2,5 m hoog en heeft tot 10 cm grote, heerlijk geurende pastelroze bloemen. De bloeiperiode duurt van mei tot oktober en is daarom extreem lang. De bleke stokroos is zeer gemakkelijk te verzorgen en bestand tegen droogte en kaasjeskruidroest.
De soorten 'Mars Magic' en 'Polarstar' uit de Alcea rosea Spotlight serie blijven wat lager. Ze bereiken een hoogte van 1,6 tot 1,8 m en vormen grote komvormige bloemen in vurig rood of wit met een geel centrum. Ze hebben een speciaal effect op lange afstand in meerjarige bedden.
Tip: De bloemen van de dubbele stokrozen zijn minder bijvriendelijk dan de enkele bloemen.
Hollyhocks planten
Hollyhocks kunnen ofwel als jonge plant in tuinwinkels worden gekocht en vervolgens direct op de gewenste plek in de tuin worden geplant, of je kunt ze zaaien. Naast het juiste zaaitijdstip speelt de locatiekeuze een belangrijke rol bij de ontwikkeling van vaste planten.
Wanneer plant je stokrozen?
Het zaaien van de stokrooszaden kan in mei of juni beginnen. Stokrozen kunnen ook tot in de herfst worden gezaaid. Ook het planten van vroege stokrozen uit de handel kan vanaf mei worden uitgevoerd. Als de stokrozen dicht in een perk zijn gezaaid, moeten ze voor het begin van de winter op de beoogde plek in de tuin of het vaste plantenbed worden getransplanteerd, zodat ze zich in het volgende voorjaar goed kunnen ontwikkelen.
Wat is de perfecte locatie voor stokrozen?
Hollyhocks doen het goed op warme, zonnige locaties in de tuin of op het balkon. Ze geven de voorkeur aan een voedselrijke en doorlatende, droge grondtot matig vochtige grond. Als de grond in uw tuin niet aan deze eisen voldoet, is het aan te raden hoogwaardige potgrond te gebruiken, zoals onze Plantura biologische potgrond. De standplaats moet ook zo beschut mogelijk zijn tegen de wind, omdat de stelen van de stokrozen door hun hoogte gemakkelijk kunnen breken in de wind. Stokrozen die aan de wind worden blootgesteld, moeten tijdig aan een houten stok of iets dergelijks worden vastgebonden om schade te voorkomen.
Hoe stokrozen in het bed te planten
Hollyhock-zaden kunnen van mei tot laat in de zomer op een los, fijn kruimelig zaaibed in de tuin worden gezaaid. Voor een beter kiemingssucces op zeer zanderige of zeer zware tuingrond, moet de bovenste laag grond worden gemengd met een zaadcompost zoals onze Plantura Organic Herb & Seed Soil. Plaats vervolgens 2 tot 3 zaden per keer in kleine holtes op een afstand van 5 tot 10 cm. Omdat stokrozen in het donker ontkiemen, moeten de zaden bedekt zijn met een substraatlaag van ongeveer 2 cm dik. De zaden ontkiemen binnen 2 tot 3 weken en ontwikkelen zich geleidelijk tot sterke jonge planten. Nu moeten ze voorzichtig worden opgegraven en op de daarvoor bestemde plek in de tuin worden geplant. Zorg voor voldoende plantafstand van 50 tot 60 cm tussen de afzonderlijke stokrozen. In het eerste jaar vormt zich op de jonge planten alleen een bladrozet, waaruit in het tweede jaar een stengel met talrijke bloemen groeit.
Tip: Als alternatief voor het kweken van de jonge plantjes op een zaaibed kunnen de zaden ook direct in het bloembed gezaaid worden.
Hollyhocks planten in kuipen
Hollyhocks kunnen ook in potten op het balkon of terras worden bewaard. Door zijn slanke, hoge groei is de stokroos zeer ruimtebesparend en daarom bijzonder geschikt voor kleinere balkons. Stokrozen ontwikkelen penwortels, daarom moet u bij het kiezen van een geschikte planter letten op voldoende hoogte. Bovendien moet de emmer een afvoergat hebben, omdat wateroverlast moet worden voorkomen. Vul hem dan met een geschikt substraat zoals onze Plantura biologische potgrond. Om de doorlatendheid van de ondergrond te vergroten kan wat zand worden toegevoegd. Vervolgens worden, zoals hierboven beschreven, 2 tot 3 zaden in kleine putjes geplaatst op ongeveer 50 cm van elkaarplat gelegd en bedekt met substraat.
Hollyhock Care
Hollyhocks zijn gemakkelijk te verzorgen en afgezien van regelmatig water geven, af en toe bemesten en snoeien in de herfst, hebben ze geen speciale zorg nodig. Op winderige locaties kan het nodig zijn om een houten stok vast te binden om de stengel te beschermen tegen windschade.
Stokrozen snoeien
Als de stokrozen verwelkt zijn, moeten de stelen worden teruggesnoeid tot ongeveer 10 cm boven de grond. Als je direct na de bloei terugsnoeit, kan dit zelfs leiden tot een volgende bloei in het volgende jaar. Als u echter het doel van zaadproductie nastreeft, mag u de stokrozen pas snijden nadat de zaden zijn gerijpt.
Hollyhocks bemesten en water geven
Met name in de eerste weken na het zaaien is het belangrijk dat het bodemvocht zo constant mogelijk is zodat de zaden goed kunnen ontkiemen. Jonge planten moeten ook regelmatig worden bewaterd, zodat ze zich goed kunnen ontwikkelen. In de zomer moet de grond rond de stokrozen minimaal vochtig worden gehouden. Door de grond af te dekken met een lichte laag mulch, kun je het vocht langer in de grond houden.
In het tweede jaar kijken de stokrozen ook uit naar de lentebemesting. Onze Plantura biologische bloemenmest is hier bijvoorbeeld zeer geschikt voor. Als alternatief kan ook voedingsrijke organische compost worden gebruikt.
Stokrozen kweken
Hollyhocks vermenigvuldigen zich vanzelf als je wacht tot nadat de zaden zijn gerijpt om de stengels terug te knippen. De rijpe zaden vallen op de grond en zullen, onder gunstige omstandigheden, hetzelfde jaar of het volgende jaar ontkiemen en uitgroeien tot nieuwe stokrozen.
Stokrozen zaaien: vermeerdering door zaden
Als je de vermeerdering beter wilt beheersen, kun je de rijpe, bruine zaden in de nazomer oogsten en vervolgens in de herfst of vroege zomer zaaien zoals hierboven beschreven. Als de zaden niet direct gezaaid worden, is het belangrijk om ze eerst te drogen en daarna in een donkere bak te bewaren. Deze pot mag niet luchtdicht zijn, anders kan er schimmel ontstaan.
Tip: Hollyhock-zaden worden vaak beschadigd door de stokspitsmuis met lange neus (een snuitkever). Hij boort gaten in ongeopende bloemknoppen en legt daar eieren in. De zaden bevatten dan larven en zijn doof, dus onbruikbaar. Daarom moet je de zaden zeker op gaten controleren voordat je ze opbergtcheck.
Winterstokrozen: zijn stokrozen winterhard?
De twee jaar oude stokrozen zijn winterhard en hebben hier geen winterbescherming nodig. De bovengrondse plantendelen van de stokrozen sterven na de bloei in het koude seizoen af en kunnen worden ingekort. Bij zeer lage temperaturen kunt u een laag blad of dennentakken over de stokrozen leggen om ze tegen vorst te beschermen. Deze maatregel is vooral aan te raden voor jonge planten.
Hollyhock ziekten en plagen
Kaasjeskruid die te dicht bij elkaar staan, worden vaak aangevallen door een stokroosziekte die malveroest wordt genoemd. Vooral de stokroosbladeren worden aangetast. Je herkent de schimmelaantasting aan gele vlekken en roestrode puisten op de bladoppervlakken. Zodra een aangetast blad wordt waargenomen, moet het onmiddellijk uit de plant worden verwijderd en met het huisvuil worden weggegooid om verdere verspreiding te voorkomen.
Een andere schimmelziekte bij stokrozen is de verwelkingsziekte (Phoma). Wanneer ze worden aangetast door de overeenkomstige schimmel, beginnen de stokrozen van onderaf te verwelken. De oudste bladeren worden het eerst aangetast en verkleuren bruin aan de bladranden. De verkleuring neemt toe naar het midden toe en de aangetaste gebieden worden zwart. Aangezien deze plekken schimmelsporen bevatten die zich naar andere planten kunnen verspreiden, moet je de planten onmiddellijk volledig opgraven en bij het restafval weggooien en de aarde rond de planten vervangen.
De volgende plagen veroorzaken schade aan stokrozen:
- Hollyhock-spitsmuis (Rhopalapion longirostre): De snuitkever graaft gaten in de bloemknoppen en legt daar eieren; de zaden bevatten later larven en zijn nutteloos.
- Kaasjeskruidvlo (Podagrica fuscicornis): De kever verschijnt vaak als de grond te droog is en boort gaten, vooral in de stengels van stokrozen; het legt zijn eieren in deze gaten, waaruit larven komen, die vervolgens plantenweefsel eten en daardoor de plant beschadigen.
- Vooral in het voorjaar komen bladluizen (Aphidina) en slakken, die het sap van de stokrozen opzuigen of ze beschadigen door te eten, vaker voor.
Als je geïnteresseerd bent in andere bijvriendelijke plantensoorten voor je vaste plantenborder, bekijk dan ons speciale artikel over bijvriendelijke vaste planten voor meer inspiratievinden.