We kennen citroengras vooral uit de Aziatische keuken. Je kunt het exotische ook thuis kweken met een beetje zorg en aandacht.
Het oorspronkelijke huis van citroengras (Cymbopogon citratus) ligt in Azië, waarschijnlijk Zuid-India of Sri Lanka. De plant behoort tot de grasfamilie (Poaceae) en is nauw verwant aan onze inheemse granen. Aan de andere kant hebben zoet gras en citroenen niets gemeen behalve smaak en geur. Het gras kan 1 tot 2 m hoog worden. Het citroengras vormt ondergronds wortelstokken, maar verspreidt zich niet ongecontroleerd in de tuin. Omdat de wortelstokken erg kort zijn, vormen de halmen dichte bosjes. De smalle, taps toelopende bladeren kunnen een aanzienlijke lengte bereiken tot 90 cm en kunnen worden opgemerkt door een lichte blauwachtige tint. Hoewel de vorstgevoelige wiet niet zonder subtropisch tot tropisch weer kan, kan ze met een paar trucjes ook in koelere gebieden gekweekt worden voor gebruik in je eigen keuken.
Citroengras: Kweek het zelf thuis
Locatie
Er is een probleem bij de teelt van citroengras: het is absoluut vorstgevoelig. Commerciële teelt vindt daarom alleen plaats in warme streken als Zuidoost-Azië, Afrika of Zuid-Amerika. Toch kan hier ook citroengras worden verbouwd. In ieder geval moet het in de volle zon worden geplaatst.
Je kweekt citroengras het hele jaar door in een pot, of je plant het voor de zomermaanden in het bed. Kies in ieder geval voor een humusrijke, doorlatende ondergrond. Een hoogwaardige biologische grond zoals onze Plantura biologische universele aarde is geschikt voor zowel teelt in potten als voor het bed, die in een verhouding van 1:1 wordt gemengd met een grof materiaal zoals zand, geëxpandeerde klei of perliet om
Gedetailleerde kweekinstructies vind je in ons artikel "Citroengras kweken: het Aziatische kruid in je eigen tuin planten".
Reproductie
Eenrichtingsverkeerom het citroengras te vermeerderen zaait. Hiervoor wordt het zaad van begin februari tot eind maart uitgestrooid. Dit moet bedekt zijn met aarde. Het zoete gras is een donkere kiem. Bij optimale temperaturen van rond de 15 °C duurt het drie tot vier weken voordat de zaailingen door de dekkende substraatlaag heen zijn. In het late voorjaar is er echter ook de eenvoudige en snelle mogelijkheid van vermeerdering door deling. U kunt de klontvormende, verbonden scheuten eenvoudig uit elkaar halen en afzonderlijk opnieuw planten. Als je geen citroengraszaden of een moederplant hebt om te verdelen, kun je ook verse stengels citroengras kopen. In plaats van ermee te koken, zet je ze in een glas water om te wortelen. Het water moet regelmatig worden ververst, want hoe langer het water staat, hoe meer de paden in de plant verstopt raken. Zodra de eerste wortels van enkele centimeters aan de basis van de stengel zijn gevormd, kan de jonge plant in het substraat worden opgepot.
Water geven en bemesten
Zoals bij zoveel planten, is er een gezond evenwicht te vinden als het gaat om het water geven van citroengras. Als het te droog wordt gehouden, stopt het met groeien. Als het constant nat is, bestaat het risico op wortelrot. Het bed moet ook worden bewaterd, vooral vanwege de voorkeurslocatie in de volle zon.
Een jaarlijkse dosis van een voornamelijk organische langdurige meststof is voldoende om voedingsstoffen te leveren. Onze Plantura biologische universele meststof is ideaal voor citroengras en geeft zijn voedingsstoffen langzaam en voorzichtig af aan de plant.
Onderhoud
Het ontbreken van vorstbestendigheid vormt een uitdaging voor de teelt van het groenblijvende meerjarige gras op onze breedtegraden, zoals eerder vermeld. In ieder geval moet de plant vorstvrij overwinterd worden. Exemplaren die in mei zijn uitgeplant, moeten bij de eerste dreiging van vorst weer worden opgegraven en in containers het huis worden binnengebracht. In de winter moet de plaats voor het citroengras ook zo zonnig mogelijk zijn en niet koeler dan 10 °C. Als het citroengras dan na de ijsheiligen half mei naar buiten wordt gebracht, moet je een dag kiezen die er niet te zonnig voor is. Dit is zo zacht mogelijk voor de planten, die door overwintering niet meer aan direct zonlicht gewend zijn.
Citroengras wordt verder niet als bijzonder onderhoudsvriendelijk of vatbaar voor ziekteverwekkers beschouwd. Alleen roestschimmels kunnen het gras aantasten. Aangetaste planten mogen niet meer worden geoogst voor consumptiezullen. De schimmels kunnen schadelijke mycotoxinen produceren. Zelfs vocht en het vermijden van droogtestress voorkomen besmetting met roestschimmels.
U vindt nog meer tips en trucs voor verzorging onder "Verzorging van citroengras: planten, snijden, overwinteren".
Citroengras: oogst en bewaar correct
Het groenblijvende gras kan in principe het hele jaar door worden geoogst. De stelen kunnen gemakkelijk dicht bij de grond worden afgesneden. Er moet echter vijf centimeter boven het aardoppervlak blijven, zodat er geen risico is dat de wortelstok door verwondingen niet meer zal uitlopen. Citroengras is het meest aromatisch in de zomer. Bovendien mogen alleen zachte, jonge scheuten worden gesneden, omdat deze ook de meest intense smaak hebben.
Zoals alle keukenkruiden, kun je citroengras het beste vers gebruiken. Aangezien de zoete grasplant voornamelijk commercieel wordt geproduceerd in verre landen en daarom een lange weg is vervoerd wanneer deze in onze winkels te koop is, moet er altijd voor worden gezorgd dat deze vers is. Verpakt in keukenpapier is het citroengras enkele weken houdbaar zonder zijn aroma te verliezen. En door in te vriezen kun je de bruikbaarheid van de wiet zelfs verlengen tot enkele maanden. Indien nodig worden de benodigde rietjes eenvoudig uit het vriesvak gehaald. Citroengras mag echter niet worden gedroogd. Als gevolg van het proces verliest het kruid te veel van zijn aromatische ingrediënten en gaat de karakteristieke kruidigheid verloren.
Citroengras: Gebruik in de keuken
Citroengras dankt zijn gelijknamige geur en smaak aan de essentiële oliën die het bevat. De twee belangrijkste zijn de zogenaamde citronellol en geraniol. Deze essentiële oliën komen bijvoorbeeld ook voor in sommige soorten rozen en geurende geraniums. Citroengras is het meest bekend om zijn gebruik in de Aziatische keuken. Het lange, smalle blad en de stengelbasis worden hier vooral gebruikt. Het is eigenlijk geschikt om alle hartige gerechten op smaak te brengen. Citroengras gaat bijzonder goed samen met vlees en vis. Maar het wordt ook vaak gevonden in groentegerechten. Om een frisdrank te maken die populair is in Azië, worden de rietjes geslagen en wordt er heet water op gegoten.
Citroengrasolie kan ook uit de stengels worden gehaald. Dit wordt gebruikt bij de productie van parfums en cosmeticageur gebruikt. Het wordt toegevoegd als afweermiddel aan afweermiddelen tegen bijtende insecten.
Onze conclusie: Zelfs als citroengras onze winterkou helemaal niet leuk vindt, durf het dan zelf thuis te kweken. Dankzij de nieuwe lokale kruiden vergeet je gegarandeerd de extra moeite van overwinteren als je de volgende keer Aziatisch kookt.