De 'White Winter Taffeta Apple' heeft een glanzende witte fruitschil en is een van de oude variëteiten. Als de kroon eenmaal is opgebouwd, heeft deze weinig onderhoud nodig.
De 'White Winter Taffeta Apple' v alt op door zijn geelwitte schil. Dergelijke oude rassen zijn vooral interessant voor mensen met allergieën, omdat ze meestal minder problemen veroorzaken. Door de geringe onderhoudsbehoefte is het telen van de taftappel op de juiste standplaats relatief eenvoudig. Als je hem een zonnige, open standplaats op zware grond aanbiedt, zal de appelboom, die matig tot sterk groeit, blij zijn. Ontdek wat er nog meer te weten v alt over het oude ras 'Weisser Wintertaffetapfel'.
Tip: De reden voor de uitstekende verdraagbaarheid onder mensen met allergieën is het vaak hogere geh alte aan polyfenolen in de oude appelrassen. Polyfenolen zijn fytochemicaliën die ervoor zorgen dat appels aromatisch maar minder zoet smaken. Daarnaast zijn de gezondheidsbevorderende eigenschappen van deze antioxidanten goed onderzocht, waaronder een ontstekingsremmend en kanker voorkomend effect. De enige bijwerking van de polyfenol, die voor sommige mensen onaangenaam is: de raakvlakken van de appels worden sneller bruin dan bij nieuwe rassen.
'White Winter Taffa Apple': geschiedenis en oorsprong
De exacte oorsprong van de 'witte wintertaffeta-appel' is onduidelijk. In de Oostenrijks-Hongaarse pomologie - dus in de fruitteelt - werd al in 1884 melding gemaakt van de 'witte wintertaftappel': hij werd al lang verbouwd in Oostenrijk-Hongarije, Duitsland en Frankrijk en stond bekend als dessertappel, maar werd vooral gebruikt als ciderappel. De teelt vond echter niet op grote schaal plaats. Tegenwoordig is het ras 'White Winter Taffetapfel' nog maar af en toe te vinden op weideboomgaarden en wordt het verkocht als tafel- en commerciële appel.
Tip: De witte 'Wintertaffetapfel' is ook bekend onder de volgende synoniemen: gele winter chartreuse, glasappel, chartreuse, zilveren reinette, spiegelappel, taffetafel, taffetiner, winter taffeter, wax appel, wax rendier, witte appel,Witte Taffeta, Witte Winter Taffeta en Winter Taffeta.
Smaak en kenmerken van het appelras ‘White Winter Taffeta’
De 'White Winter Taffetapfel' smaakt sappig, zuur en geparfumeerd. De vruchten zijn klein tot middelgroot. In afmetingen uitgedrukt betekent dat ongeveer 4,5 tot 5,5 cm hoog en 6 tot 7 cm breed. Dit resulteert in een platte bolvorm. De basiskleur van de gladde en wasachtige schil is geelachtig tot witgroen, de sunkissed zijde vertoont zelden een vervaagde lichtrode topkleur. De zogenaamde lenticellen, die gasuitwisseling mogelijk maken en zichtbaar zijn als schelppunten, hebben een rode rand. De kern in de vrucht is klein, met een gesloten as en kan daarom gemakkelijk worden gescheiden van het resterende witte, fijncellige vruchtvlees.
Tip: De 'White Winter Taffeta Apple' kan gemakkelijk worden verward met de variëteiten 'Champagne Renette' en 'Late Flowering Taffeta Apple'.
Speciale kenmerken van teelt en verzorging
De boom stelt vrij lage eisen aan bodem en standplaats. Door zijn matige groei en lage onderhoudsbehoefte is hij voorbestemd voor extensieve teelt op weideboomgaarden. Hiervoor wordt meestal gekozen voor een mediumgroeiende basis en de standaard ent. Op deze manier kunt u de bomen zonder veel poespas oogsten en er comfortabel onder maaien. De 'White Winter Taffeta Apple' gedijt het beste op voedzame, kleiachtige grond op een zonnige tot halfschaduwrijke, warme standplaats. In de winter heeft hij echter geen last van kou en vorst en hangen de appels stormvast aan de boom. Een wind-open standplaats is belangrijk voor dit ras, omdat de bloemen weinig vocht verdragen en typische ziektes als schurft, vruchtboomkanker en echte meeldauw kunnen worden vermeden. Zie ons artikel Appelboomziekten voor informatie over de genoemde ziekten.
De groei kan behoorlijk sterk zijn op geschikte grond. De groei hangt vooral af van het substraat: dit kan het vertragen of versterken. Het ras 'White Winter Taffetapfel' wordt zelf medium tot sterk. Om deze reden mag de boom niet nerveus worden door te ingrijpende snoeimaatregelen en in de verleiding komen om te veel te ontspruiten. Om fruit van hoge kwaliteit te oogsten, loont het de moeite om jaarlijks de vruchttakken te knippen om nieuw vruchthout te verzekeren. We hebben alles wat je moet weten over het snoeien van appelbomen samengevat in een speciaal artikel.
Experttip: Voor een volkstuin, een langzaam groeiendeOnderstam en ent kan worden gekozen als halfstam- of struikboom. Geef de boom echter minimaal 3 x 3 m ruimte om er comfortabel voor te kunnen zorgen.
De bleke wijnrode bloemen verschijnen pas half mei en produceren meestal regelmatige, middelhoge opbrengsten. Ze zijn zelfbestuivend en hebben daarom niet per se een bestuiverssoort in de tuin nodig. De opbrengst wordt onder meer verhoogd door bestuiving met de rassen 'Baumanns Renette', 'Champagne Renette', 'Cox Orange' of 'Goldparmäne'. Het stuifmeel van de 'White Winter Taffeta' zelf kan natuurlijk ook andere rassen zoals 'Charlamowsky' bevruchten.
Tip: De bloesems worden vaker dan gemiddeld aangevallen door de appelbloesemkever. Een nestkast daarentegen trekt vogels aan die de appelbloesemkever eten.
Oogsten en gebruik van de winterappel
Vanaf half oktober kunnen de 'White Winter Taffeta Appels' geplukt worden. Je moet wachten tot december om ze te eten, dan zijn ze klaar om te eten. De appels zijn koel en donker te bewaren tot maart, soms zelfs april. Er moet rekening worden gehouden met hun gevoeligheid voor druk.
De sappige cellen van het vruchtvlees zijn ideaal voor het persen van een zuur sap. Directe consumptie is ook mogelijk.
Heb je de smaak te pakken en wil je nu graag een 'White Winter Tasmanian' planten? Hier leggen we het planten van een appelboom uit in 10 stappen.