Je kunt ontdekken wat je kunt doen om de wintermot uit de buurt van bomen te houden en hoe je hem kunt herkennen en bestrijden wanneer hij besmet is.
De wintermot (Operophtera brumata) is polyfaag, wat betekent dat hij graag allerlei verschillende bomen en struiken aanv alt. Loofbomen, fruitbomen, bessenstruiken en rozen staan net zo goed op zijn menu als veel sierheesters. Gelukkig zijn de onverzadigbare rupsen gemakkelijk te herkennen en is het relatief eenvoudig om ze te bestrijden - als je weet hoe.
The Lesser Winter Moth (Operophtera brumata) is een vlinder die wereldwijd wordt aangetroffen en die grote schade kan aanrichten aan loofbomen. De volwassen motten komen - vermoedelijk afhankelijk van de bodemtemperatuur - uit tussen half oktober en begin november. De looploze vrouwtjes klimmen in de stam van de waardboom en worden gedekt door de gevleugelde mannetjes op weg naar de kruin. De eieren worden bij voorkeur in de directe omgeving van knoppen en rond het begin van de eerste nachtvorst gelegd. Een vrouwtje kan tot 300 eieren leggen. Als de winter voorbij is, komen de vlinderrupsen uit de eieren, precies op het moment dat de jonge knoppen openbarsten, tot begin mei. In de loop van hun rupsenleven eten de motten knoppen, bladeren, bloemen en zelfs jonge vruchten. Als ze zich voldoende hebben ontwikkeld, vallen de rupsen op de grond op een zijden draad van een rups en verpoppen ze zich in de grond - om in oktober als volwassen wintermotten uit te komen en de volgende generatie te verwekken.
Om ervoor te zorgen dat je planten niet het slachtoffer worden van de vraatzuchtige mottenrupsen, vind je hieronder alles wat je moet weten over het herkennen, voorkomen en bestrijden van de wintermot.
Opmerking over de wintermot: De wintermot (Erannis defoliaria) komt veel minder vaak voor in de moestuin. De biologie is vergelijkbaar met die van de kleine wintermot, hoewel ze niet van hetzelfde geslacht zijn. De bestrijdingsmaatregelen zijn ook dezelfde als voor de Kleine Wintermot.
Detect Frost Moth
Als je naar de knoppen van je bomen kijkt, kun je in de herfst al de rode eieren van de wintermot vinden, die ongeveer een halve millimeter groot zijn. De rupsen die uitkomen zijn aanvankelijk slechts ongeveer een millimeter lang en donkergrijs. Naarmate ze zich ontwikkelen, groeien ze tot twee en een halve centimeter en worden ze lichtgroen. De speciale manier waarop de rupsen bewegen is gemakkelijk te herkennen: Omdat spanrupsen slechts één paar achterste buikpoten hebben, maken ze bij elke stap een zeer hoge "bult". Om ongestoord te kunnen eten, spinnen de rupsen zich graag tussen de bladeren van de waardplant, vandaar hun Duitse naam. Bij zeer ernstige aantasting kunnen de bladeren zelfs skeletoniseren, zodat alleen het bladskelet overblijft. De schade ziet er echter meestal erger uit dan het in werkelijkheid is. De rups van de nachtvlinder eet graag de helft van het jonge fruit van zoete kersen - ook wel "lepelvoederen" genoemd. De rupsen zijn te vinden tussen april en juni. De afgewerkte motten vertonen een duidelijk seksueel dimorfisme - mannetjes en vrouwtjes verschillen sterk van elkaar. Terwijl de mannetjes grijsgeel tot beigebruin van kleur zijn en bruingele, gefranjerde vleugels hebben met een maximale breedte van twee en een halve centimeter, zijn de vrouwtjes bruingrijs en hebben alleen onvolgroeide stompvleugels van dezelfde kleur. Beide hebben korte, harige antennes en een nutteloze slurf - de motten eten niet en sterven na een paar dagen.
Voorkom vorstmot
Iedereen die de afgelopen jaren vaak schade door de wintermot heeft gezien, moet zich vooral één ding afvragen: is de schade relevant? Vooral voor hobbytuinders, waar hoge opbrengsten geen must zijn, kan een regelmatige, zwakke plaag vaak worden getolereerd en is het nauwelijks de moeite waard om te bestrijden.
Bevorder nuttige insecten
Vooral in tuinen die dicht bij de natuur staan wordt al veel aan preventieve gewasbescherming gedaan - onbewust: het bevorderen van nuttige insecten en het vermijden van bestrijdingsmiddelen die schadelijk zijn voor insecten zorgt vaak voor een groot aantal natuurlijke tegenstanders die ernstige opbrengstverliezen voorkomen. Vooral het opzetten van nestkasten is de moeite waard: koolmezen kunnen tijdens het broedseizoen elke dag enkele honderden rupsen eten.
Lijmringen
Lijmringen zijn een beproefd middel om de wintermot preventief te bestrijden. jij zal zijnuiterlijk half oktober aan de stam of stammen van de bedreigde bomen zijn bevestigd. Alle steunpalen en aangrenzende bomen die heel dichtbij staan, moeten ook worden geringd. De vrouwtjes kruipen omhoog en plakken dan aan de kleverige lijm. Zorg ervoor dat de ring goed aansluit zodat de rupsen er niet onder kunnen kruipen. Je moet de ringen controleren na stormachtig weer: soms bouwen bladeren of twijgen die worden ingeblazen "bruggen" over de lijmringen. In het voorjaar moeten de ringen echter zeker worden verwijderd, zodat eventuele nuttige insecten niet worden verhinderd om ook in de stam te klimmen.
Fight Frost Moth
Als je preventieve maatregelen niet voldoende waren en je merkt een duidelijke plaag in het voorjaar, dan kun je de mot ook direct bestrijden. Goed geschikt zijn preparaten met de werkzame stof Bacillus thuringiensis. Ze zijn alleen heel specifiek tegen rupsen en alleen als ze worden ingenomen. De toepassing moet worden uitgevoerd bij warm weer (minimaal 15 °C) - dan hebben de rupsen een grote eetlust en nemen ze het medicijn veilig in. In het beste geval wordt de spray vroeg aangebracht zodat de schade door het voeren beperkt blijft. Een voorbeeld van een officieel goedgekeurd Bt-preparaat tegen de wintermot is onze Plantura Zünslerfrei XenTari®.
Tip: In de moestuin kun je spreken van een sterkere besmetting als 10 van de 100 gecontroleerde bladtrossen rupsen hebben.