Naast sneeuwklokjes behoren squills tot de planten die als eerste bloeien in het nieuwe jaar.

Squills brengen kleur in het nog donkere seizoen

De blauwe, stervormige bloemen zijn al in februari te vinden langs de weg en in de weilanden. Naast de inheemse soorten eekhoorntjesbrood (Scilla), kun je ook andere soorten als sierplant in de tuin houden.

Squill: bloeitijd en kenmerken

De squill (Scilla) is een plantengeslacht dat, als geophyte, zijn overlevingsorganen in de bodem ontwikkelt in de vorm van bollen. Squills zijn te vinden in Azië en Europa. In het zuiden en zuidoosten van Duitsland gedijt de tweebladige zeekraal (Scilla bifolia) meestal in de buurt van rivieren, in natte gebieden zoals alluviale bossen. Deze inheemse soorten van de zeekraal zijn beschermd.
Het geslacht Scilla omvat in totaal ongeveer 83 soorten, waaronder bijvoorbeeld de sterhyacint. De kruidachtige planten, tot 50 cm hoog, hebben basale bladeren en bladloze stengels met stervormige bloemen aan het einde.

Tip: Gelukkig zijn squill bulbs niet interessant voor woelmuizen.

In het vroege voorjaar, als een van de eerste herauten van de lente, ontspruiten de eekhoorntjesbrood en ontspruiten zijn bladeren uit de aarde. Kort daarna volgt de bloeiperiode van de squill, die je in onze tuin kunt vinden, van februari tot april. De squill is dan ook een vroege bloeier. Maar er zijn ook soorten die later in het jaar bloeien. De mooie bloemen zijn meestal blauw, soms paars of wit. De decoratieve vroege bloeiers zijn ook te vinden onder de naam Blausternchen of Szilla. Na de bloei laat de eekhoorn in de zomer zijn bladeren vallen en komt het volgende voorjaar weer uit.

Als typische vroege bloeier is de eekhoorn een van de eersten die zijn gekleurde bloemen laat zien

Wanneer bloeit de eekhoorn? Afhankelijk van de soort bloeit de eekhoorn tussen februari en september. Onze inheemse tweebladige squill (Scilla bifolia) bloeit van ongeveer februari tot april, net na de sneeuwklokjes (Galanthus).

De mooiste soorten en variëteiten

Bij deMet zoveel Scilla variëteiten kan het moeilijk zijn om te kiezen. Hier presenteren we de mooiste en meest populaire squill-variëteiten en soorten.

Squill (Scilla bifolia): Deze inheemse wilde plant is niet alleen geschikt voor de tuin. Ze zijn ook te vinden in parken en langs de weg wanneer in het voorjaar de rechtopstaande, stervormige, blauwe bloemen verschijnen. Ondanks de geringe hoogte van 10 cm heeft deze inheemse eekhoorn een hoge waarde voor bestuivers. De soort verdraagt kalk, is behoorlijk competitief en groeit op vochtige, frisse, voedselrijke grond aan gedeeltelijk beschaduwde bosranden.

  • 'Alba': Vormt bloemen in het wit.
  • 'Rosea': Heeft roze bloemen.
Een andere variëteit is Scilla bifolia 'Rosea' in delicaat roze

Siberische Squill (Scilla siberica): Deze soort is ook een populaire tuinplant, met een hoogte van ongeveer 10 cm. De bloemen zijn blauw met een blauwe centrale streep op het bloemblad. De vorm is eerder klokvormig en de bloemen zitten knikkend op de stelen. Net als de tweebladige squill is deze soort competitief en houdt van limoen. Het groeit bijzonder goed op zware, kleirijke grond en in lichte halfschaduw.

  • 'Spring Beauty': Grotere en sterker groeiende variëteit met nog diepere blauwe bloemen.
  • 'Alba': Bloemen wit.
  • 'Grace Lofthouse': Zeldzame paarsblauwe variëteit.
Siberische squill-bloemen zijn klokvormig en knikken

Mischtschenko Squill (Scilla mischtschenkoana): Deze soort wordt ongeveer 20 cm hoog en is de grootste soort squill voor de tuin. De Mishchenko-squill bloeit wit en niet blauw. Omdat het van nature in de bergen voorkomt, is het meer geschikt voor iets meer gedraineerde, drogere gronden die in de volle zon of halfschaduw staan. Ook bekend als Russische Squill of Kaukasische Squill.

  • 'Zwanenburg': Met lichtblauwe bloemen.
Mishchenko
De Mishchenko-squill met witte bloemen en een blauwe centrale ader

Tip: De Peruaanse squill (Scilla peruviana) heeft veel kleine, paarse bloemen die in een kapvormige bloeiwijze zijn gerangschikt. Deze soort, die oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied komt, wordt alleen in warme streken als sierplant gebruikt. In tegenstelling tot de andere soorten, is de groenblijvende Peruaanse squill dat nietwinterhard. De warmteminnende plant moet bij minimaal 5 °C overwinterd worden en bloeit van mei tot juni. De soort moet tijdens het groeiseizoen regelmatig worden bemest en bewaterd en heeft een lichte standplaats nodig.

De Peruaanse Squill is niet winterhard

Scilla planten: locatie en procedure

Voor het planten van de squill is het belangrijk om een locatie te vinden die past bij de eisen van de vroege bloeier. De eekhoorn heeft wel licht nodig, maar kan door de vroege bloeiperiode ook onder loofbomen geplaatst worden, aangezien deze op het moment van bloei nog geen blad hebben. Een geschikte plek is licht of halfschaduw en de voorkeur voor de bodem hangt af van de soort - de lijst met soorten en variëteiten hierboven geeft u een idee van de behoeften van uw eekhoorntjesbrood.

Squills worden geplant in het najaar, tussen september en november.
Het planten in trossen of kleine groepjes van minimaal 5 tot 20 bollen later geeft een mooi totaalbeeld. Omdat squills niet groot worden, is een afstand van ongeveer 10 cm tussen de bollen voldoende, wat overeenkomt met ongeveer 100 planten per vierkante meter.

Tip: Als je geduld hebt, kun je minder planten per vierkante meter planten. De squill vormt een op zichzelf staande populatie op geschikte locaties.

In het najaar tussen oktober en november worden de bollen ongeveer 8 cm diep in de grond geplant met de punt naar boven. Daarna is alles bedekt met substraat en licht bewaterd.

In januari zijn er ook al bloembollen geplant. Deze zijn geschikt om in een pot te houden, bijvoorbeeld op het beschutte balkon of in het appartement. Voor het planten in potten kunt u het beste een humusrijk substraat gebruiken, zoals onze Plantura biologische potgrond. Het hoge humusgeh alte en de voedingsstoffen die het bevat en de losse structuur zorgen voor de beste groeiomstandigheden. Na de bloei trekt de eekhoorn zijn bladeren terug. De bollen kunnen in het najaar buiten worden geplant of in een pot op een koele, vorstvrije plaats overwinteren, waarna ze het volgende jaar weer uitlopen. Als je de eekhoorn in december of januari naar binnen ha alt, water geeft en bemest, kun je genieten van de blauwe pracht die bijzonder vroeg weer opkomt.

Tip: De tweebladige squill is erg vatbaar voor verspreiding en vormt na verloop van tijd prachtige, blauwe bloementapijten. Hij kan dus ook goed in het gazon geplant worden.

De juiste zorg

Squills zijn een van de weinig veeleisende tuinplanten. Beperkt tot Bluestarzorg voor de grondbewerking tijdens het planten en een gelijkmatig vochtige grond. Water geven is vooral belangrijk vanaf het planten tot het einde van de bloeiperiode, wanneer het blad wordt teruggetrokken. Hierdoor kunnen de eekhoornbollen volgend jaar weer uitlopen. Het mag echter niet nat worden, anders krijgt de ui al snel last van rottingsmiddelen.

Tip: Het blad mag nooit worden gesneden of gemaaid, omdat dit belangrijk is voor de verdere verzorging van de bol en dus voor de bloei volgend jaar.

Bemesting is meestal niet nodig. Op armere gronden kan een beetje langzaam werkende meststof in de grond worden gewerkt voor aanvoer in het voorjaar. Breng in het voorjaar een meststof voor bloeiende planten, bijvoorbeeld onze Plantura biologische bloemenmest, zodra de bladeren beginnen te ontkiemen. Onze organische mest gaat tot drie maanden mee en is veilig voor huisdieren en tuindieren. Dit geeft de squill voldoende voedingsstoffen voor een prachtige bloeiperiode.

De tweebladige eekhoorn komt van nature ook voor in Duitsland

De eekhoorn is meestal winterhard. In het voorjaar hebben de bollen zelfs de koele temperaturen nodig om te ontkiemen. Koud weer met temperaturen tot - 23 °C stoort de squill niet.

Hint: De squill verspreidt zich via zaden. De afzonderlijke zaden hebben aanhangsels, de eliosomes, die door mieren gewild zijn vanwege hun vetgeh alte. Deze dragen de zaden naar hun hol, wat helpt bij het verspreiden van de squill.

Mieren helpen Squill verspreiden

Is squill giftig?

De squill is giftig en mag niet worden geconsumeerd. Dit geldt niet alleen voor mensen, maar ook voor huisdieren zoals honden of katten. Het sap dat het bevat, kan al irritatie veroorzaken bij contact met de huid.

Het zijn niet alleen eikels en sneeuwklokjes die in het vroege voorjaar bloeien. We hebben de 15 populairste vroege bloeiers voor je op een rijtje gezet.

Categorie: