Hier vindt u informatie over het herkennen, bestrijden en voorkomen van rozenroest, evenals informatie over huismiddeltjes en sprays tegen rozenroest.
Rozenroest (Phragmidium mucronatum of Phragmidium tuberculatum) is een van de meest voorkomende schimmelinfecties bij rozen. Aangetaste bladeren zien er lelijk uit en een zware plaag kan uw rozen verdoven. We laten u zien hoe u een plaag kunt herkennen, bestrijden en voorkomen.
Roestroest detecteren en bepalen
Hebben de scheuten, bladeren of knoppen van uw rozen kleine geelrode vlekjes aan de bovenzijde van de bladeren? Als op de onderzijde van het blad ook speldachtige geeloranje, later zwarte sporenafzettingen te zien zijn, is het vrijwel zeker rozenroest. Bij een sterkere aantasting, die echter zeer zelden voorkomt, kan de roos ook voortijdig het blad laten vallen. Aangetast weefsel kan worden vergroot (hypertrofisch) als plantencellen opzwellen.
Rozenroest: achtergrondinformatie over de schadelijke schimmel
De schimmels die rozenroest veroorzaken, verspreiden zich via sporen in de lucht. Optimale omstandigheden voor het ontkiemen van de schimmelsporen zijn aanhoudende bladnatheid gedurende een periode van meer dan twee uur en temperaturen van rond de 20 °C. De schimmels overwinteren als mycelium in de scheuten van de roos of als sporen op de afgevallen bladeren. Overigens wordt een uitbraak van de ziekte iets minder vaak waargenomen dan de gevreesde zwarte vlek (Diplocarpon rosae), ook wel zwarte vlekziekte genoemd. Bovendien is rozenroest een ongevaarlijke rozenziekte in vergelijking met zwarte vlek en veroorzaakt het meestal alleen cosmetische problemen door lelijke bladvlekken.
Rose roest Preventie
Het voorkomen van rozenroest is - net als bij veel andere schimmelziekten - een relatief moeilijke zaak. Is uw roos echter al aangetast, dan is er een truc om ervoor te zorgen dat er geen of slechts in beperkte mate nieuwe bladvlekken ontstaan. Hiervoor moet je weten dat de schimmel vooral op oude afgevallen bladeren groeitoverwintert. Daarom moeten de bladeren worden verzameld en op de compost worden weggegooid en vervolgens goed worden afgedekt met ander organisch afval. Een alternatief is het intensief inwerken van de bladeren in de grond. In beide gevallen breken bodemorganismen de schimmelsporen van de roestpathogeen relatief snel af, waardoor ze onschadelijk worden. Voor de zekerheid kunt u de aangetaste bladeren direct bij het restafval deponeren. Ook de locatie speelt een belangrijke rol. Hierbij is het belangrijk om rozen die te dicht bij elkaar staan te vermijden en te zorgen voor een zonnige standplaats. Ook raden wij aan om de bladeren bij het water geven droog te houden, zodat de schimmelsporen niet de nodige bladnatheid krijgen om te ontkiemen. Bovendien moet u geen wilde rozen in de directe omgeving planten, omdat dit populaire gastheren zijn voor de schimmels. Dit alles maakt het leven van de roestschimmel en andere schimmels ook moeilijk.
Naast deze preventieve maatregelen zijn er ook preventieve gewasbeschermingsmiddelen beschikbaar, bijvoorbeeld producten met de werkzame stof metiram. Het is belangrijk om de hele plant nat te maken en ook de onderkant van de bladeren. Als je huismiddeltjes wilt gebruiken om dit te voorkomen, kun je in de kritieke fasen heermoes of brandnetelthee injecteren en hopen op een preventief effect.
En hoe zit het met resistente rassen? Dat is geen gemakkelijke vraag om te beantwoorden. Omdat rozenroest niet een van de belangrijkste rozenziektes is, is resistentie ertegen niet zo belangrijk als bijvoorbeeld echte meeldauw. Er wordt dan ook vaak helemaal niet vermeld of een ras resistentie vertoont tegen rozenroest. Het is echter altijd raadzaam om rozen met het ADR-keurmerk te kopen. Over het algemeen moeten deze rozenrassen bijzonder resistent zijn tegen ziekten.
Een optimale voeding van je rozen zorgt ervoor dat je plant minder vatbaar is voor schadelijke organismen zoals rozenroest. Wij raden u aan ervoor te zorgen dat uw rozen een goede toevoer van kalium hebben en een verminderde stikstofbemesting. Met een speciaal op de behoefte van rozen afgestemde meststof realiseert u eenvoudig een optimale aanvoer. Onze Plantura biologische rozenmest biedt een perfecte verhouding tussen stikstof en kalium en zorgt voor sterke rozen op de lange termijn.
Rose roestbestrijding: Effectieve pesticiden
Bij een lichte aantasting met rozenroest is een behandeling niet absoluut noodzakelijk. Maar als meer dan een derde van de bladeren symptomen vertoont, raden we het afReageer. We raden ook een behandeling aan als u bijna elk jaar een besmetting ziet. In dit geval dient u vanaf begin mei goed op een plaag te letten en de rozenroest vroeg te behandelen. Actieve ingrediënten tegen rozenroest zijn bijvoorbeeld tebuconazol, azoxystrobin of difenoconazol. We raden aan om niet elk jaar hetzelfde gewasbeschermingsmiddel te gebruiken, maar de groep van actieve ingrediënten te veranderen. Een dergelijke verandering is bijvoorbeeld mogelijk met de actieve ingrediënten difenoconazol en azoxystrobin. Gebruik de fondsen volgens de toepassingsinstructies en alleen in de kortst mogelijke tijd, maar totdat volledige controle is bereikt. Als je na een bepaalde tijd geen effect meer beha alt, is het mogelijk dat er resistente schimmels zich hebben gevestigd. Gebruik dan een bestrijdingsmiddel dat uit een andere groep werkzame stoffen komt. Deze groepen zijn op de verpakking van de gewasbeschermingsmiddelen gecodeerd met een hoofdletter en een cijfer.
Een veel voorkomende plaag op rozen zijn bladluizen. In ons speciale artikel laten we u zien hoe u bladluizen op rozen op natuurlijke wijze kunt bestrijden.