Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

De Italiaanse salade met de bittere noot is erg populair en extreem gezond. We laten zien waar je op moet letten bij het kweken van radicchio.

Radicchio wordt anders gekweekt dan gewone sla

Radicchio (Cichorium intybus var. foliosum) is een populaire groente uit Italië die we vooral eten in een salade. De teelt van rode bladgroenten verschilt echter van gewone sla omdat deze in het kiemstadium gevoelig zijn voor lage temperaturen. Toch is het mogelijk om bij ons de Italiaanse lekkernij te kweken. We vertellen je wat je moet weten zodat radicchio ook in je tuin kan gedijen. In dit artikel leer je alles over de herkomst, geschikte rassen, teelt, verzorging, oogst en gebruik van rode sla.

Tuinsla behoort tot het slageslacht (Lactuca) of tot witlof (Cichorium). De radicchio telt samen met witlof (Cichorium intybus var. foliosum), andijvie (Cichorium endivia) en Sugar Loaf (Cichorium intybus var. foliosum f. cylindricum) van het geslacht Witlof. Samen met witlof vormt radicchio de bijzondere ondersoort Cichorium intybus var. foliosum. Kenmerkend hiervoor is de bittere smaak die wordt veroorzaakt door de bittere stof lactucopicrine. Radicchio wordt ook wel roodlof of roodlof genoemd.

Zelfs vandaag wordt radicchio nog voornamelijk in Italië verbouwd

Lange tijd werd het alleen in Italië geteeld en geïmporteerd naar landen ten noorden van de Alpen. Inmiddels is de veredeling erin geslaagd om nieuwe rassen te produceren die ook in een koeler klimaat kunnen groeien. De rode bladeren brengen niet alleen kleur op ons bord, maar verfraaien ook onze groentebedden in de tuin met hun knalrode kroppen sla. Hoewel radicchio in Duitsland vooral wordt gebruikt om andere bladsalades op smaak te brengen, kan het ook gefrituurd of gestoomd worden gegeten. Dankzij de bittere stoffen en andere ingrediënten is het zeer waardevol voor de voeding.

Radicchio: oorsprong en kenmerken

De oorsprong van dede meeste radicchio-variëteiten bevinden zich in het noorden van Italië, waar de meest diverse planten van het geslacht bijzonder goed gedijen. Lange tijd werd alleen radicchio daar gekweekt. Sinds ongeveer 1985 is het echter ook mogelijk om ten noorden van Italië te telen. Niettemin is het grootste teeltgebied voor radicchio nog steeds in Bella Italia, vooral rond de steden Chioggia en Treviso, die zelfs hun naam hebben gegeven aan twee van de belangrijkste radicchio-variëteiten. Maar tegenwoordig wordt radicchio ook op grote schaal geteeld in Spanje en Frankrijk.

In het verleden werd radicchio voornamelijk als tweejarige plant gekweekt - tegenwoordig wordt het echter meestal alleen als eenjarige gekweekt. Het vormt een sterke penwortel en ontwikkelt, afhankelijk van het ras, een min of meer dikke bladrozet met een stevige of losse krop sla. Het hangt ook af van het ras of de radicchio rond of langwerpig groeit. De bladeren van de sla kunnen klassiek rood met witte spikkels, helemaal rood, groen of geelachtig zijn. Radicchio heeft over het algemeen de voorkeur op onze breedtegraden en wordt niet direct buiten gezaaid, omdat dit het risico op bloei zonder kopvorming vermindert.

Radicchio-variëteiten

Er zijn veel soorten radicchio in Noord-Italië. Sommige zijn van beschermde oorsprong en mogen alleen onder de rasnaam worden verkocht als de teelt in de betreffende regio heeft plaatsgevonden. In Italië wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten: Type A wordt gezaaid van de lente tot de zomer en geoogst in de herfst. Type B wordt gezaaid van de late zomer tot de herfst en heeft een beperkte winterhardheid. Deze soort kan in Duitsland overwinterd worden in wijnbouwgebieden, in folietunnels of onder vlies. De talrijke radicchiosoorten verschillen vooral in kleur, vorm en oogsttijd. Hieronder hebben we een aantal bekende soorten voor je op een rijtje gezet.

De variëteit 'Rosso di Chioggia' heeft de typische donkerrode en wit gemarmerde bladeren

Ronde Radicchio

  • 'Rosso di Chioggia': Deze variëteit vormt de ronde, donkerrode kroppen met witgeribbelde bladeren die typisch zijn voor radicchio. Het is ook zeer geschikt voor de teelt in Noord-Duitsland.
  • ‘Indigo’: Deze variëteit maakt ook indruk met een ronde kopvorm en donkerrood, wit geribbeld blad.
  • ‘Palla Rossa’: Deze variëteit vormt ronde, kleine kroppen die schitteren in een smakelijk rood met witte bladnerven.
  • 'Orchidea Rossa': Deze radicchio-variëteit heeft felrode bladeren. Het hoofd is losjes open.

Verlengde Radicchio

  • 'Di Trevisio': De groei van dit ras is nogal ongebruikelijk omdat hetis bijzonder hoog. Bovendien is hij goed bestand tegen kou en draagt hij witgeribbelde, donkerrode bladeren.
  • 'Granato': Deze variëteit heeft een langwerpige kopvorm en dieprode bladeren met witte nerven. Het is ideaal voor het dippen van sauzen, crèmes en ook voor het garneren en decoreren van brood.
De variëteit 'Di Trevisio' is langwerpig en hoog

Kleurrijke Radicchio

  • ‘Galileo’: Gele tot lichtgroene radicchio; dit ras heeft bijzondere rozerode vlekken. Het wordt ook gekenmerkt door zijn fijne, milde smaak en wordt sterk aanbevolen voor salades.
  • 'Variegata di Lusia': Stevige lichtgroene kroppen; de smaak is delicaat en mild.
  • ‘Rosalba’: Deze variëteit heeft lichtroze gekleurde bladeren en is vrij zeldzaam.
  • 'Der Gelbe von Trieste': Deze variëteit maakt indruk met geelgroene, rondovale bladeren met een milde smaak.
  • ‘Cicorino verde’: Deze radicchio-variëteit heeft groene bladeren.

Radicchio Variegata di Castelfranco: Een bijzondere delicatesse

De variëteit 'Variegata di Castelfranco' met de eigenaardige vorm komt uit de gemeente Castelfranco Veneto in het noordoosten van Italië. Italianen waarderen de specialiteit vanwege het milde aroma en de goede smaak. Ook qua uiterlijk verschilt het ras van de klassieke radicchio, doordat de vorm meer lijkt op die van de typische sla. De bladeren van 'Variegata di Castelfranco' zijn lichtgeel met rode kleurvlekken - dit kan de variëteit de bijnaam "Orchideesalade" hebben gegeven.

Maar niet alleen het uiterlijk is aantrekkelijk: 'Variegata di Castelfranco' is rijk aan vitamines en zou volgens voedingsdeskundigen een positief effect moeten hebben op de spijsvertering en de bloedvorming. Aangezien de vraag momenteel erg hoog is, verklaart dit ook de exorbitante prijs tot 15 euro per krop sla. Ook in Italië rekenen lokale handelaren maar liefst 12 euro voor de salade.

De radicchio 'Variegata di Castelfranco' is een heel bijzondere delicatesse

Koop radicchio planten: let hier op

Bij het kopen van radicchio voor je tuin, moet je overwegen of je de jonge planten liever zelf kweekt of dat je ze in de winkel wilt kopen. Het kweken van je eigen radicchio is niet eenvoudig en vereist een zekere mate van gevoeligheid zodat je later niet zomaar bloeiende kroppen sla in het bed aantreft. Vroege jonge planten zijn echter duurder in aanschaf dan radicchiozaden.

Of je nu kiest om zaden te kopenof zaailing, let in ieder geval op de keuze van de juiste variëteit. Want niet elk ras is geschikt voor de teelt in onze klimaatzone. De variëteit bepa alt ook de kleur en vorm van de bladeren. Verdere criteria bij het kopen van jonge planten moeten een optimale gezondheid en een vitale indruk van de plantjes zijn: Koop geen zeer zachte, slappe, gelige of zeer lange ("overgroeide") jonge planten. Let bij het kopen van zaden op de houdbaarheidsdatum of het jaar waarin de zaden zijn geproduceerd. Radicchio-zaad is 5 - 6 jaar houdbaar, maar de kiemkracht neemt elk jaar af.

Waar moet je op letten bij het kopen van radicchio?

  • Selectie van rassen: Selecteer alleen rassen die geschikt zijn voor de locatie.
  • Jonge planten: Koop alleen stevige, goed gekleurde, korte radicchio jonge planten.
  • Zaden: let op de houdbaarheid of het jaar van bottelen.

Radicchiozaden en jonge planten vind je in tuincentra, kwekerijen en op de weekmarkt. Ook op internet vindt u wat u zoekt. De online zaadhandelaar italian-samen.de biedt een grote keuze aan verschillende variëteiten. Radicchio jonge planten die al zijn gekweekt, kunnen online worden verkregen, bijvoorbeeld op Dehner.de.

Radicchio kweken en planten

Radicchio is vooral op jonge leeftijd bijzonder gevoelig en heeft optimale omstandigheden nodig om te kunnen groeien. In de volgende paragraaf zullen we je vertellen waar je op moet letten bij het kweken van radicchio, wanneer je de sla het beste kunt zaaien en planten en hoe je dit op de juiste manier doet. Bekijk voor nog meer informatie ons artikel over het telen van sla.

Radicchio heeft diepe, losse grond nodig

Wanneer moet je radicchio kweken?

De teelt van radicchio vindt plaats vanaf het zaaien tot de laatste oogst tussen half maart en de vroege winter. Kweek tussen half maart en eind mei binnen of beschermd onder glas. De vroege rassen die half maart zijn gezaaid, worden vanaf begin juni onder bescherming uitgeplant. Eind juni gaan de in april gezaaide jonge planten naar buiten. De late radicchiosoorten die na eind mei zijn gezaaid, kunnen van juli tot begin augustus worden uitgeplant.

Tip: Bolling, d.w.z. het beëindigen van de vorming van de kop en het verschijnen van de bloeiwijze, wordt in gelijke mate bevorderd door koele temperaturen en de lengte van de dag. Dit betekent dat radicchio die vroeg wordt geplant in koele jaren isloopt altijd het risico van verschieten en moet worden afgedekt om de planten warm te houden en tegen het licht af te schermen. Laat geplante radicchio heeft minder kans om te schieten, omdat de late zomer meestal constant warm is en de daglengte weer afneemt.

Samenvatting: Wanneer moet je radicchio kweken?

  • Vroege rassen tussen maart en juli, late rassen tussen mei en september/november tot de winter.
  • Vroege rassen: liefst vanaf half maart, uitplanten vanaf eind juni, onder glas of plastic vanaf begin juni.
  • Late rassen: liefst vanaf eind mei, uitplanten van juli tot begin augustus.

Waar radicchio planten?

Radicchio kan het beste worden gekweekt op een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek. Een felle middagzon moet echter worden vermeden. Zoals gebruikelijk uit zijn geboorteland Italië houdt hij het ook het liefst zo warm mogelijk. Een losse, diepe grond is optimaal voor de radicchio. Hierdoor kan de diepe penwortel van de plant zich goed verspreiden. Radicchio verdraagt wateroverlast niet goed, het heeft de neiging te rotten in te natte grond. Bovendien moet de grond rijk aan voedingsstoffen, humus en licht zuur zijn. De radicchio is een zwakke feeder, dus hij verdraagt geen zware bemesting. Zeer magere bodems kunnen worden verrijkt met een voornamelijk organische langwerkende meststof, zoals onze Plantura biologische tomatenmeststof - deze geven voedingsstoffen slechts langzaam af zodat er geen overaanbod ontstaat.

De ideale locatie en bodem voor het kweken van radicchio:

  • Zonnig tot halfschaduw
  • Zo warm mogelijk
  • Losse, diepe, humusrijke grond zonder wateroverlast
  • Verbeter zeer arme gronden met organische mest met langzame afgifte

Tip: Goede buren in radicchiobedden zijn bonen (Phaseolus vulgaris), dille (Anethum graveolens), venkel (Foeniculum vulgare) of ui (Allium cepa). Peterselie (Petroselium crispum ssp. crispum), radijs (Raphanus sativus var. sativus) of Selderij (Apium graveolens).

We raden aan om eerst radicchio te kweken en later uit te planten

Hoe kweek je radicchio?

Bij het kweken van radicchio is zaaien een cruciale stap, omdat jonge radicchio bijzonder gevoelig is voor kou. We raden daarom aan om in de kas of thuis op de vensterbank te zaaien. Bereid het potje hierop voorvoedingsarme potgrond is bijvoorbeeld onze turfvrije biologische kruiden- en zaadgrond Plantura een goede keuze. Hierin worden dan twee tot drie zaden op een diepte van één tot twee centimeter geplaatst en slechts licht bestrooid met aarde en alles is goed bevochtigd. Zorg er nu voor dat de temperatuur in de kamer nooit onder de 17 °C komt - temperaturen rond de 22 °C zijn beter. Op een lichte plaats zonder direct zonlicht zouden de zaden binnen tien tot veertien dagen moeten ontkiemen. Zodra de zaailingen de eerste echte bladeren hebben gevormd na de zaadlobben, worden de plantjes overgeplant in grotere potten. Selecteer hiervoor alleen de gezondste en sterkste planten.

Samenvatting: Hoe maak je radicchio klaar?

  • Potten voorbereiden met potgrond
  • Zaadplaatsing op een diepte van 1 - 2 cm
  • Slechts licht bedekken met aarde
  • Nat
  • Doe een plastic zak of plaats in een minikas
  • Zet op een lichte plaats
  • Kiemtemperatuur: 20 - 25 °C
  • Kiemperiode: 10 - 14 dagen
  • Uitprikken wanneer de eerste echte bladeren verschijnen

Zodra de buitentemperatuur constant boven de 17 °C blijft, kunnen de vroege jonge planten in het bed worden uitgeplant. Maak normale tuingrond oppervlakkig los. Alleen zware grond moet dieper worden gegraven. Onkruid en stenen moeten uit de grond worden verwijderd. Onze Plantura biologische tomatenmeststof zorgt voor een goede toevoer van voedingsstoffen in de bodem op zeer voedselarme gronden en draagt bij aan de vorming van humus dankzij de veelal biologische ingrediënten.

Plant nu in rijen met een onderlinge afstand van 30 centimeter. Maak nu om de 25 tot 30 centimeter plantgaten in de rijen. Deze mogen slechts zo diep zijn als de radicchio-planten in de potten waren. Nu kun je de plantjes in de plantgaten zetten en de gaten vullen met aarde. Eindelijk is alles goed gegoten.

Tip: Wat dacht je van een combinatie van radicchio-teelt met rijenplanting? Hierdoor maak je optimaal gebruik van de ruimte en ontzie je de vloer. Steek bijvoorbeeld uien of zaai dille. Beide groeien meer rechtop en zullen je radicchio niet hinderen.

Radicchio buiten planten:

  • Het bed plat losmaken, zware grond dieper opgraven
  • Stenen en onkruid verwijderen
  • Verbeter zeer voedselarme bodems met voornamelijk organische meststoffen
  • Rijafstand: 30 cm
  • Plantafstand: 25 - 30 cm
  • Planten alleen zo diep als ze in de pot zaten
  • Waterput
  • Optioneel: Plant of zaai goede bedburen zoals dille of ui tussen de rijen

Tip: Wees extra voorzichtig bij het losmaken van de zaailingen uit de potten. Radicchio vormt lange penwortels die niet mogen worden beschadigd.

Plantafstand voor radicchio is 30 x 30 cm

Zorg voor radicchio: de juiste watergift en bemesting

Tijdens de groeifase verdraagt radicchio de droogte niet goed en moet daarom in de zomer voldoende worden bewaterd. Als uw radicchio al bemest was bij het planten met een organische meststof met een langdurig effect, zoals onze Plantura biologische tomatenmest, is verdere bemesting tijdens de teeltperiode niet meer nodig.

Wat is de beste manier om radicchio te bemesten en water te geven?

  • Basisbemesting met Plantura biologische tomatenmest bij het planten
  • Voldoende en regelmatig water geven

Tip: Overbemesting van rode sla kan leiden tot rottende kroppen. Verbrande bladranden aan sla kunnen een teken zijn van overbemesting met stikstof. Het is daarom beter geen minerale meststoffen te gebruiken, maar een overwegend organische meststof.

In de zomer heeft de rode sla veel water nodig en moet daarom regelmatig worden bewaterd

Radicchio vermeerderen

Als je je eigen zaden van radicchioplanten wilt halen, moet je wachten tot volgend jaar. Pas dan vormen de planten een tot twee meter hoge bloeiwijzen met mooie, lichtblauwe bloemen. Om te kunnen genieten van deze pracht aan bloemen en de zaden die er later uit voortkomen, moet u uw radicchioplant goed overwinteren. U kunt ze het beste tegen de kou beschermen met een fleece of rietje.
Als de bloemen verdord zijn, verwijder je de knoppen volledig en droog je ze ondersteboven op een warme plaats. Eenmaal droog, kunnen de zaden gemakkelijk worden verwijderd en op een koele, donkere en droge plaats worden bewaard. Je kunt de zaden dan volgend jaar gebruiken.

Hoe radicchio te vermeerderen?

  • Winterslaplanten: beschermen tegen vorst met vlies of stro
  • De radicchio bloeit in het tweede jaar
  • Laat bloemen verwelken, snij de bloeiwijzen volledig af en laat ze ondersteboven drogen
  • Zaden verwijderen
  • Bewaren op een koele, donkere en droge plaats
Deze bloeien in het tweede jaarRadicchio planten en zaden vormen

Radicchio oogsten en bewaren

Radicchio is een typische herfst- en wintersalade. Dit komt mede doordat de typische roodachtige kleur van de radicchio pas ontstaat bij sterke temperatuurschommelingen tussen dag en nacht. We raden daarom aan om de kroppen sla pas in oktober en november te oogsten. Dan kun je echt genieten van de rijke, rode slablaadjes.

Tip: Als u een vroege vorst verwacht, kunt u niet-winterharde radicchio-soorten afdekken met folie of vlies zodat ze niet beschadigen als het te koud is voor de oogst nemen.

De teelt van Radicchio duurt relatief lang, waardoor de sla pas zo'n tien tot twaalf weken na ontkieming geoogst kan worden. Gebruik voor het oogsten een scherp mes en snij de kop boven de grond af. Als alternatief kun je ook gewoon losse blaadjes plukken, zodat de hele sla langer vers op het bed blijft. Maar ook na de oogst is radicchio lang houdbaar. Je kunt de verse, rode sla tot vier weken in de koelkast bewaren. Als je de sla langer wilt bewaren, raden we aan om deze met de wortels te oogsten. De sla is enkele maanden houdbaar op een koele, droge plaats, zoals een kelder.

Hoe wordt radicchio geoogst en bewaard?

  • Voor een rijke rode kleur, oogst vanaf oktober
  • Eerste oogst 10 - 12 weken na ontkieming
  • Gebruik een scherp mes om te oogsten
  • Snijd de krop sla net boven de grond
  • Je kunt ook een paar bladeren plukken en keer op keer oogsten
  • Geoogste radicchio blijft tot 4 weken vers in de koelkast
  • Geoogst met wortels, gaat de sla enkele maanden mee

Radicchio: ingrediënten en gebruik

Radicchio wordt niet alleen gewaardeerd om zijn bittere smaak, maar bevat ook zeer weinig calorieën en zit boordevol goede ingrediënten.

Radicchio bevat veel vezels en bitterstoffen

100 gram rauwe radicchio bevat:

  • 10 kcal
  • 0,2 g vet
  • 1,5 g koolhydraten
  • 1,5 g vezels
  • 240 mg Kalium
  • 1,5 mg ijzer
  • 28 mg Vitamine C

De bittere stoffen in de bladeren hebben een spijsverterings- en smakelijk effect. Omdat de bladeren veel inuline bevatten, dat als vezels door het lichaam wordt verteerd en de spijsvertering stimuleert. Radicchio kruidt saladegerechten niet alleen visueel, maar kan ook elders in de keuken worden gebruikt.In Duitstalige landen wordt radicchio vooral gebruikt in salades. Italianen waarderen de plant echter ook als gegrilde bijgerecht bij vlees en in pasta of risotto. Tijdens de oorlog werd er ook een soort koffiesurrogaat gemaakt van radicchio en andere witlofplanten. De bittere smaak moet doen denken aan de scherpe tonen van de gebrande koffiebonen.

Tegenwoordig wordt radicchio als een delicatesse beschouwd. Als je de bittere noot niet op prijs stelt, combineer het dan met zoet fruit in een salade, zoals sinaasappels of peren, of laat het even weken in lauw water. Als je dan de bladnerven verwijdert, smaakt het veel minder bitter. Lange radicchio-variëteiten zijn het meest geschikt om te koken.

Radicchio smaakt niet alleen lekker in salades, maar ook bij pasta of risotto

Radicchio: ziekten en plagen

Over het algemeen wordt radicchio als robuust en gemakkelijk te kweken beschouwd. Af en toe kunnen bladluizen (Sternorrhyncha) de plant echter besmetten. Biologische gewasbescherming moet hier zeker worden toegepast. Bladverbranding kan ook optreden in stikstofrijke bodems of overbemesting. Ook rotting van de bladkoppen is een teken van overbemesting. Vooral jonge planten moeten worden beschermd tegen slakken (Arion lusitanicus).

Iedereen die graag groenten verbouwt, hecht meestal ook waarde aan zachtaardig en duurzaam tuinieren. In ons toepasselijke speciale artikel leggen we uit welke huismiddeltjes tegen bladluizen je echt helpen.

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie: