De gewone kervel is een gemakkelijk te verzorgen, aromatische kruidenplant en werd zelfs gebruikt in de natuurgeneeskunde. Bij ons leer je alles over de teelt en het gebruik van kervel.
Kervel (Anthriscus cerefolium) is al sinds de oudheid een populair kruid. Het vindt ook goede omstandigheden in onze breedtegraden en inspireert met zijn frisse en zeer aromatische smaak. We presenteren de oude kruidenplant en geven tips over het kweken en gebruiken van kervel.
Kervel: oorsprong en eigenschappen
De kervel komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa en de regio tot aan de Kaukasus. In Duitstalige landen staat het ook bekend als Donkey Basket, Karweil, Keferfil, Krautl of Körblikraut. Het kruid kwam ook via de oude Romeinen op onze breedtegraden, maar bleef daar aanvankelijk slechts sporadisch hangen. In Duitsland wordt kervel pas ruim 400 jaar verbouwd. Kervelbladeren lijken op die van wortelen (Daucus carota) en peterselie (Petroselinum crispum), net als ze behoort het tot de schermbloemigen (Apiaceae). Er zijn gladbladige en gekrulde variëteiten, die allemaal eenjarig zijn. Gewone kervel kan echter gemakkelijk worden verward met de zeer giftige hemlockspar (Conium maculatum). De kervel bloeit in het eerste jaar. Pas voor de bloei krijgen de bladeren hun aromatische smaak die doet denken aan een mengsel van anijs (Pimpinella anisum), peterselie en venkel (Foeniculum vulgare). Oude en gedroogde kervelblaadjes hebben nauwelijks smaak - je moet de blaadjes daarom altijd vers gebruiken.
Plantaardige kervel
De kervel gedijt ook heel goed op onze breedtegraden en kan continu worden geoogst tot aan de bloeifase. In de volgende paragrafen kun je ontdekken hoe je de kervel kweekt en verzorgt.
De juiste plek voor kervel
De gewone kervel houdt van vochtige, losse tuingrond en kan goed in halfschaduw staan, wat ook de oogsttijd tot bloei verlengt. Kervel begint eerder te bloeien op warme, zonnige locaties. Kervel is een zwakke eter en heeft andere voedingsstoffen dan alleen kalium nodigkleine hoeveelheden. Zelfs locaties met weinig humus zijn daarom geschikt voor het kweken van kervel in de tuin.
Kervel zaaien
De zaden van de kervel worden van maart tot augustus direct in het bed gezaaid, de rijenafstand moet ongeveer 10 tot 15 cm zijn. Aangezien de kervel na ongeveer acht weken bloemen vormt en dus niet meer gesneden kan worden, loont het de moeite om meerdere keren achter elkaar te zaaien. De kervelzaailingen die in juni en juli zijn gezaaid, beginnen zeer snel met de bloeifase, omdat de langedagplant door de lange uren daglicht tot bloei wordt gestimuleerd. Een pauze in de teelt tijdens deze maanden kan daarom zinvol zijn.
Plantaardige kervel
Kervelplanten zijn ook in de handel verkrijgbaar in potten of als kleine jonge plantjes, die natuurlijk ook in het bed geplant kunnen worden. Zaaien levert echter vaak meer op dan kervel planten en kost veel minder.
Zorg voor kervel
Hoewel de snelgroeiende kervel slechts een lage voedingsbehoefte heeft, ha alt hij grote hoeveelheden kalium uit de grond. Een overwegend organische meststof, zoals onze Plantura biologische tomatenmest, voorkomt gebreksverschijnselen en voorziet de kervel van stikstof en kalium. Voor de zwakke eter zijn 40 g/m² mestkorrels voldoende, die gelijkmatig door de bodemorganismen worden afgebroken en zo de voedingsstoffen vrijgeven. Kervel kan tot acht weken na het zaaien worden geoogst, waarna hij begint te bloeien. Gedurende deze tijd moet je regelmatig water geven, want de kervel houdt ervan vochtig te zijn.
De kervel kan besmet zijn met echte meeldauw en roestschimmels, bladluizen en de wortelvlieg vallen af en toe de snelgroeiende plant aan. Een gemengde teelt met ongediertewerende buren, zoals prei (Alliaceae) tegen de wortelvlieg, kan helpen.
Is kervel winterhard?
Cherbel is niet winterhard omdat hij in het eerste jaar bloeit, zaden produceert en meestal snel sterft. Het kruid kan daardoor nauwelijks overwinterd worden. In plaats daarvan kun je de kervel het beste in de herfst op de vensterbank zaaien, zodat het aromatische kruid ook in de winter geoogst kan worden.
Kervel oogsten
De groene bladeren kunnen gemakkelijk met een schaar worden afgeknipt en in porties worden geoogst voor verse consumptie. De oogsthoeveelheid kan oplopen tot 1,5 kg/m². Kervelzaden kunnen later in het jaar worden geoogst zodra ze bruin worden op de drogende bloemschermen. Ze laten gemakkelijk los - dus het is het beste om het hele ding 's ochtends af te snijden als het dauw iskegels en laat ze binnen drogen. De zaden ontkiemen ongeveer twee jaar goed.
Kervel gebruiken en bewaren
Kervel wordt gebruikt als specerij in salades en sauzen, maar wordt ook gebruikt om kervelsoep te koken. Vooral verschillende spreads en dips met het aromatische kruid zijn populair. Als onderdeel van de beroemde Frankfurter groene saus heeft kervel zijn bekendste verschijning. In de kruidengeneeskunde wordt de echte kervel gebruikt om het lichaam door te spoelen. Het kan de ontgifting van de nieren, lever en gal stimuleren. Hiervoor wordt meerdere keren per dag een thee bereid van verse kervelblaadjes. De dagelijkse dosis is 5 gram Zwangere vrouwen en mensen met een nierziekte mogen geen kervelthee gebruiken.
Vanwege het risico op verwarring met de giftige hemlockspar helpen hier gekrulde kervelvariëteiten. Indien mogelijk moet kervel vers worden gebruikt om het aroma volledig te benutten. Drogen minimaliseert de smaak, een goed alternatief is om de verse kervelblaadjes in te vriezen.
De umbelliferae-familie omvat veel aromatische kruiden, waaronder koriander. Hoe de Aziatische specerij ook gekweekt kan worden, lees je hier in ons speciale artikel.