Steeds weer rijst de vraag of de vrucht van de mooie boom eetbaar is. We komen tot op de bodem van de mythe van de giftige peer.
De peer (Amelanchier) was vroeger een belangrijke fruitboom. Tegenwoordig wordt het echter bijna uitsluitend als sierheester gebruikt. Dus zou het kunnen dat de vruchten van de struik giftig zijn? In ons artikel leggen we de giftigheid van de peer uit, geven we tips over soorten eetbare peer en vertellen we je alles over de ingrediënten en mogelijke toepassingen van de vrucht.
Rock Pear behoort tot de rozenfamilie (Rosaceae) en veel van de bekende soorten komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Bij ons wordt de struik vooral als sierplant gebruikt. Hij is te vinden in veel parken, hagen en tuinen. In het voorjaar bloeit de struik prachtig en in de herfst kleurt het blad alle denkbare tinten rood. Bovendien dragen veel soorten dienstperen talrijke kleine, violette tot donkerblauwe vruchten. Veel mensen mijden echter de wilde vrucht omdat ze denken dat de vrucht van de peer giftig is.
De mythe van de giftige peer is eigenlijk niet helemaal ongegrond. Integendeel: er zit zelfs een kern van waarheid in. Toch hoef je niet te genieten van de gezonde lokale superfruits. Want als je weet welke delen van de plant giftig zijn en hoe je daarmee omgaat, worden de vruchten veilig om te eten.
Is de peer giftig of eetbaar?
Om te begrijpen of de vruchten van de peer giftig zijn of niet, moeten we de ingrediënten nader bekijken. De drie belangrijkste ingrediënten van de peer zijn:
- Cyanogene Glycosiden
- Flavonoïden
- tannines
Cyanogene glycosiden zijn inderdaad zeer giftig voor mens en dier. Deze giftige stoffen komen echter alleen voor in de zaden en bladeren van de dienstpeer. Bovendien is de concentratie van het gif.webp in de kernen erg laag. Ter vergelijking: appel- of druivenpitten bevatten ook de giftige cyanogene glycosiden. Zolang er niet op de zaden wordt gekauwd, is er geen risico op vergiftiging. Het lichaam kan de zaden gebruikenbreken namelijk niet af en worden onverteerd uitgescheiden - zodat het gif.webp niet in het lichaam kan komen. En zelfs als er af en toe op een paar zaden wordt gekauwd, is de hoeveelheid van de giftige stof niet voldoende om een persoon te vergiftigen.
Het informatiecentrum voor vergiftiging in Bonn classificeert de toxiciteit van de peer als licht giftig. Kinderen mogen echter niet te veel peervruchten eten, aangezien kleine hoeveelheden gekauwde stenen verontrustend kunnen zijn gezien hun kleine formaat.
Je herkent een zwakke vergiftiging bij perenfruit aan de volgende symptomen:
- Ongemak
- misselijkheid
- Overgeven
- buikpijn
- Diarree
Als je deze symptomen krijgt, kun je ze behandelen door veel te drinken, zoals water of thee.
Tip: Als je vragen hebt over giftige planten en stoffen, is het altijd de moeite waard om een kijkje te nemen in het Antigif.webpcentrum in Bonn. Een alarmnummer van het informatiecentrum geeft advies en helpt ook bij mogelijke vergiftiging.
De andere twee hoofdingrediënten van de perenvrucht zijn niet schadelijk, maar juist heel gezond voor het lichaam. Flavonoïden hebben een antioxiderende werking en beschermen cellen tegen veroudering. Tannines zijn ook goed voor de spijsvertering en de maag.
Samenvatting: Is de peer giftig?
- Bladeren en zaden van de vrucht bevatten cyanogene glycosiden - deze zijn zeer giftig
- De concentratie in de zaden is echter erg laag
- De zaden worden onverteerd uitgescheiden
- Kleine hoeveelheden fruit zijn veilig om te eten
Eetbare rotspeer soorten en variëteiten
Als je dienstfruit uit je eigen tuin wilt oogsten, moet je weten welke soorten en variëteiten het waard zijn om te groeien. Sommige soorten worden in het bijzonder aanbevolen voor hun vruchten. Hieronder hebben we een overzicht van geschikte eetbare dienstperensoorten en variëteiten voor u samengesteld. In ons speciale artikel leest u waar u nog meer op moet letten voordat u een peer koopt.
Copper Pear (Amelanchier lamarckii)
De koperen peer dankt zijn naam aan de bronskleurige bladeren, die in de herfst opvallend oranje en karmozijnrood verkleuren. Maar dat heeft ze nietalleen een hoge sierwaarde, de vruchten zijn ook eetbaar en smakelijk. In het voorjaar bloeit hij helderwit en trekt veel insecten aan. De vruchten worden ook zeer gewaardeerd door vogels. Deze peersoort komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika, maar wordt hier al heel lang verbouwd en is erg populair. Niet voor niets wordt deze soort in Noord-Duitsland aalbesboom genoemd: de vruchten werden vroeger gedroogd en daarna als krenten gebruikt.
Elzenpeer (Amelanchier alnifolia)
Deze soort komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en wordt zowel als sier- als vruchtdragende struik gebruikt. De vruchten kunnen rauw of gekookt worden gegeten en er kan ook thee van worden gemaakt. We hebben een aantal interessante, eetbare varianten van de elzenpeer voor je samengesteld:
- ‘Fastagiata’: De vruchten van deze variëteit smaken heerlijk zoet en fruitig.
- 'Forstburg': deze zeer productieve variëteit draagt grote en dikke vruchten die zoet en heerlijk smaken.
- 'Greatberry Garden': deze variëteit draagt heerlijke, zoete vruchten.
- 'Smokey': de struiken van deze variëteit worden tot 4,4 meter hoog en dragen smakelijke vruchten.
Canada Pear (Amelanchier canadensis)
De vruchten van de Canadese peer zijn ook niet giftig en eetbaar. We vertellen u hier welke rassen bijzonder geschikt zijn voor een rijke fruitopbrengst:
- ‘Prince William’: Deze variëteit wordt gekenmerkt door talrijke mooie bloemen en bijzonder grote vruchten.
- 'Rainbow Pillar': Deze variëteit groeit in een zuilvorm en produceert ook eetbare, zoete vruchten.
Kale peer (Amelanchier laevis)
De kale peer vormt bijzonder grote struiken (8 tot 13 meter), maar is niet kaal, zoals de naam al doet vermoeden. De bladeren worden ook prachtig kleurrijk in de herfst en enkele van de best opbrengende eetbare perencultivars zijn van deze soort:
- 'Ballerina': Een van de meest populaire fruitsoorten van de peer. Het vormt ontelbare, smakelijke vruchten.
- 'Edelweiß': De struiken van deze variëteit kunnen tot 5 meter hoog worden. Ze dragen ook veel eetbare vruchten.
- 'Snowflakes': Deze variëteit vormt grote struiken. Het draagt grote, sappige vruchten die tot 2 cm dik kunnen worden.
Rotsperen: ingrediënten, smaak en gebruik
Zoals hierbovenbeschreven, bevat de peer flavonoïden en tannines die buitengewoon gezond zijn. Andere ingrediënten van de vrucht zijn vitamine C en mineralen zoals magnesium, calcium en ijzer. De wilde vrucht is ook zeer caloriearm: 100 gram verse rotsperen bevatten ongeveer 85 calorieën.
De smaak van de peer doet denken aan bosbessen met een vleugje marsepein. De vruchten kunnen op veel manieren worden gebruikt. Natuurlijk kunnen ze rauw worden gegeten, zoals bessen. Andere mogelijke toepassingen zijn jam, likeuren, sappen of siropen. Voor een jam gemaakt van steenpeer, kunt u het fruit puur gebruiken of gemengd met andere bessen zoals frambozen (Rubus idaeus) of krenten (Ribes ) met conserveersuiker in verhouding Inkoken 1:1. Je kunt ook heerlijke taarten of muffins toveren van wild fruit.
Als je er nu al zin in hebt en je wilt weten hoe je de dienstpeer in je tuin plant, dan kom je er hier alles over te weten in ons speciale artikel.