De Noord-Amerikaanse papaja wordt steeds populairder. Hier kun je alles te weten komen over de exotische Indiase banaan - van kopen tot planten en verzorgen.
appels (Malus) of peren (Pyrus) in de eigen tuin. Heb je interesse in een nieuwe, nog grotendeels onbekende en exotische plant? Dan is de Indiase banaan (Asimina triloba) misschien wel iets voor jou. Eigenlijk lijkt de vrucht van de Indiase banaan veel meer op een mango of papaya. In ons artikel leest u waar de Indiase banaan zijn naam vandaan heeft, hoe u deze het beste kunt planten en verzorgen en hoe u deze exotische vrucht het beste kunt oogsten en bewaren.
De Indiase banaan is een vrucht van de Annona-familie (Annonaceae) en heeft vele namen: Afgeleid van de Latijnse naam Asimina triloba , is hij in het Duits ook bekend als de drie -lobbige papau. Andere veel voorkomende namen voor de Indiase banaan zijn Michigan Banana, Poor Men's Banana (in het Duits "poor man's banana"), Papau of Pawpaw. Het dankt de laatste naam aan zijn gelijkenis met papaja. Beide vruchten lijken erg op elkaar, maar de Indiase banaan is aanzienlijk kleiner en lichter dan een papaja. De naam Indiase banaan komt van de Noord-Amerikaanse oorsprong van de plant en het feit dat het vruchtvlees van de Indiase banaan geel en zacht is als dat van een echte banaan (Musa).
De smaak van de papaja kan het best worden omschreven als een mengsel van mango, ananas, abrikoos en banaan met een vleugje vanille, waarbij het vruchtvlees even zacht en romig is als dat van conventionele bananen. Wil je ook van deze bijzondere smaak genieten, dan kun je de Indiase banaan zelf kweken en oogsten in je eigen tuin. Een andere reden om de papaja een plekje in de tuin te geven is zijn hoge waarde als sierboom: Vooral in de herfst kleuren de bladeren van de plant heerlijk geel en laten ze je tuin stralen in de mooiste kleuren.
Indiase bananen (pawpaw): oorsprong en eigenschappen
De Indiase banaan komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika.Het is wijdverbreid in zowel het zuidoosten van de Verenigde Staten als het zuiden van Canada. Oorspronkelijk was de Indiase banaan een laaglandbosplant die zich het prettigst voelde in moerassige gebieden en aan de randen van bossen in de schaduw van grotere bomen. Zelfs de inheemse Amerikanen waardeerden deze bijzondere vrucht. Tegenwoordig wordt de Indiase banaan ook in Europa verbouwd, vooral in Italië en in Duitstalige landen. De commerciële teelt van papaja's is echter buitengewoon laag, dus het zal moeilijk zijn om een papaja-vrucht in de supermarkt te spotten. Het is daarom des te aantrekkelijker om de bijzondere plant zelf te kweken en je eigen vruchten te oogsten.
De Indiase banaan is een bladverliezende struik en kan drie tot vijf meter hoog worden. De plant vormt een gesloten kroon die tot tweeënhalve meter in doorsnee kan worden. Hij groeit relatief langzaam met zo'n 30 centimeter per jaar. Zijn langwerpige bladeren, die tot 20 centimeter lang kunnen worden, zijn indrukwekkend. Vanaf mei begint de Indiase banaan te bloeien met paarse klokvormige bloemen. Hieruit ontwikkelen zich vervolgens de vruchten, die rijpen van augustus tot begin oktober. In de herfst worden de bladeren goudgeel.
Koop Indiase Banaan
Bij de aankoop van je Indiase banaan moeten de grootte van de plant en het ras van het grootste belang zijn. De grootte van de plant bepa alt of je je Indiase banaan direct buiten kunt planten, of dat je hem een jaar of twee in een pot blijft telen. Daarbij is vooral de prijs bepalend, want grotere Indiase bananen kosten vele malen meer dan kleinere exemplaren. Daar staat tegenover dat zaailingen (nog steeds kleine plantjes) meestal kleinere vruchten dragen, een wisselende opbrengst hebben en qua smaak vaak niet aan te raden zijn.
Een ander belangrijk beslissingscriterium bij het doen van een aankoop is de variëteit. Want alleen de twee soorten 'Prima' en 'Sunflower' zijn zelfbestuivend. Alle andere soorten zijn niet zelfbestuivend en hebben daarom een kruisbestuiver nodig.
Gedetailleerde instructies voor het kopen van Indiase bananen vind je hier.
Plant Indiase banaan
De Indiase banaan is een van de weinige exotische planten die winterhard is en daarom het hele jaar door buiten in onze tuin kan worden gekweekt. De keuze van de locatie en de juiste procedure voor het planten zijn hierbij cruciaal.
De perfecte locatie voor dePawpaw
Als de papaja oorspronkelijk aan de rand van het bos groeit, zou je kunnen aannemen dat hij de voorkeur geeft aan een schaduwrijke plek. Maar dat is maar de helft waar. In hun jonge ontwikkeling, dat wil zeggen in de eerste vier jaar, mag de jonge Indiase banaan in geen geval in de brandende zon staan. Een halfschaduwrijke standplaats is hier ideaal. Vanaf het vierde jaar begint de papaja vrucht te dragen. Dan wil ze op een zonnige plek. Als de vruchten voldoende door de zon worden gekust, kunnen ze hun aroma bijzonder goed ontwikkelen en prachtig zoet worden.
Je moet ook onderscheid maken tussen jonge planten en oudere planten als het gaat om vorstbestendigheid: jonge planten moeten de eerste vier jaar worden beschermd tegen strenge vorst. U kunt bijvoorbeeld fleece gebruiken om het te bedekken. Volwassen planten daarentegen zijn bestand tegen vorst tot -30 °C en hebben in de winter geen bescherming meer nodig. De papaja stelt vrij weinig eisen aan de bodem: hij mag alleen los en rijk aan voedingsstoffen zijn. De turfvrije en duurzame Plantura biologische universele aarde is daarom ideaal voor je papaja. Als de grond erg zanderig is, kun je de grond verrijken met compost of ander organisch materiaal om de bodemstructuur en de toevoer van voedingsstoffen te verbeteren.
Als je alleen voedselarm materiaal hebt om de grond te verrijken, zoals stro, raden we aan om extra te verrijken met organische mest met langzame afgifte. Onze Plantura biologische universele meststof met biologische langetermijnwerking verbetert niet alleen de bodemstructuur op de lange termijn, maar geeft de voedingsstoffen ook zacht en over een langere periode vrij aan de Indiase banaan. Een pH tussen 5,5 en 7 is optimaal voor de papaja. De grond moet voldoende vochtig zijn en nooit volledig uitdrogen. Wateroverlast mag in geen geval optreden, omdat dit kan leiden tot wortelrot.
Locatieclaims van de Indiase banaan in één oogopslag:
- Semi-schaduwrijke locatie voor de eerste vier jaar en beschermen tegen strenge vorst in de winter
- Vanaf het vierde jaar: Zonnige locatie
- Vorsttolerantie tot -30 °C
- Voedselrijke, vochtige, losse grond
- pH-waarde: 5,5 tot 7
- Vermijd wateroverlast ten koste van alles
Procedure voor het planten van Indiase bananen
De beste planttijd voor Indiase bananen is van eind september tot oktober of in het voorjaar in maart. Het is belangrijk dat de planten bij het uitplanten een goed wortelstelsel hebben gevormd. Bij deKoop je planten die nog klein zijn in een pot van 3 liter, dan is het verstandig om ze nog twee jaar in een pot op een gedeeltelijk schaduwrijke plek te kweken. Als de plant de komende jaren voldoende is gegroeid en de kluit zich goed heeft ontwikkeld, kunt u de plant buiten plaatsen.
Als je een grotere plant in een 6 liter pot koopt, kan deze direct buiten geplant worden. Nadat de ideale locatie is gevonden, wordt het plantgat voorbereid. Verwijder onkruid, stenen of wortels en verrijk de grond met compost of ander organisch materiaal. Als alternatief kunt u hiervoor ook organische langetermijnmest gebruiken. Het plantgat moet minimaal tweemaal de diameter en diepte van de kluit van de plant zijn. De plant moet net zo diep in het plantgat staan als voorheen in de bak of pot. Vul vervolgens het plantgat met de verrijkte grond en geef de plant goed water. De plantafstand tot de volgende naburige plant moet minimaal drie meter zijn.
Planten van Indiase bananen in één oogopslag:
- Selecteer ideale locatie
- Verrijk de grond met compost of organische mest met langzame afgifte
- Graaf een plantgat met tweemaal de diameter en tweemaal de diepte van de kluit
- Plaats de Indiase banaan net zo diep als voorheen in de pot of container
- Waterput
- Plantafstand tot aangrenzende planten minimaal 3 m
Tip: Omdat de Indiase banaan heel langzaam groeit, moet je een cirkel rond de stam van de plant met een straal van 50 centimeter vrij houden van onkruid en gras. De concurrentie om water en voedingsstoffen is dus niet te groot voor de papaja. Ook kan hier een mulchlaag worden aangebracht, die onkruid onderdrukt en tevens voor minder verdamping zorgt. U kunt bijvoorbeeld bladeren of gemaaid gras gebruiken als mulchmateriaal.
De Indiase banaan kan ook in potten op het balkon of terras worden gekweekt. Aangezien de papaja een penwortel is, moet de planter voldoende groot en diep zijn. De plantenbak moet dus minimaal 40 liter kunnen bevatten. Zorg er ook voor dat de pot een drainagegat heeft en leg er een drainagelaag op. Zorg er bij het planten in een pot voor dat het substraat voldoende los en voedingsrijk is. In de zomer kan de plant de eerste jaren in de halfschaduw staan, later in de zon. De Indiase banaan moet in de winter afkoelenplaats zodat hij voldoende kan overwinteren. Verwarmde kamers zijn hier niet geschikt voor. Indiase bananen die in potten worden gekweekt, kunnen tot drie meter hoog worden.
Plant Indiase bananen in een pot:
- Voldoende grote plantenbak met drain en drainagelaag
- Losse, voedingsrijke ondergrond
- Semi-schaduwrijke standplaats voor de eerste jaren, later zonnige plek
- Overwinteren op een koele plek
Teelt van Indiase bananen
Zelf Indiase bananen vermeerderen is niet zo eenvoudig, maar niet onmogelijk. Er zijn twee methoden om dit te doen: Vermeerdering door zaden of door enten. Bij het vermeerderen van papaja door zaden, kun je zaden van je eigen fruit nemen of geschikte zaden kopen. In de volgende stap moeten de zaden worden gestratificeerd, d.w.z. kiembaar gemaakt. Bij de Indiase banaan gebeurt dit door blootstelling aan kou. Om dit te doen, plant u de afzonderlijke zaden in zaadpotten en plaatst u ze vervolgens buiten in de winter tot de volgende herfst. De zaden hebben de koude prikkel nodig om te ontkiemen. Bij Indiase bananen duurt het ongeveer negen maanden voordat de zaadjes ontkiemen en er een klein bovengronds plantje in de pot verschijnt. Gedurende deze tijd dient u het substraat altijd voldoende vochtig te houden. Het plantje overleeft de eerste winter binnen of in een kas. In het tweede jaar kan hij dan verpot worden naar een grotere pot en in de jaren daarna, zodra hij groot genoeg is en voldoende wortelmassa heeft gevormd, kan hij buiten geplant worden.
Procedure voor vermeerdering via zaden:
- Koop of koop zaden van je eigen fruit
- zaadstratificatie (koude stimulus)
- Ontkieming duurt 9 maanden
- Ondergrond altijd voldoende vochtig houden
- De eerste winter in de kas of huis
- Verpot tweede jaar
De tweede manier om zelf Indiase bananen te vermeerderen is enten. Tijdens het enten wordt een telg van de Indiase banaan geënt op een zaailingpad. Zaailingen of worteluitlopers van de papaja zelf kunnen als zaailingbasis worden gebruikt. Van andere onderstammen is nog niet bekend dat ze Indiase bananen raffineren. De meest gebruikte entmethode voor Indiase bananen is chippen. Hiervoor wordt een stukje van slechts drie tot vier centimeter lang uit de telg gehaald, de zogenaamde chip. Deze wordt dan op een prefabverdieping van de basis. Heel schoon werken is hierbij belangrijk. Chippen kan tussen maart en oktober - de enige vereiste is dat zowel een telg als de onderstam tegelijkertijd beschikbaar zijn.
Zorgen voor Indiase bananen
De Indiase banaan heeft ook de juiste verzorging nodig. Hier hoort natuurlijk goed water geven, snijden en bemesten bij. Een onderscheidend kenmerk van de zorg voor Indiase bananen is bestuiving. Hoewel sommige Indiase bananensoorten zelfbestuivend zijn, is de vruchtopbrengst aanzienlijk hoger als er ten minste twee planten van verschillende variëteiten worden geplant. Indiase bananen worden bestoven door insecten. We hebben niet veel van de typische bestuivers waarvan Indiase bananen afhankelijk zijn in Noord-Amerika. Helaas minachten bijen de bloesems van Indiase bananen, bij ons bestuiven ze maar een paar soorten vliegen. Je kunt dus ook zelf een "bij" worden en je Indiase bananen bestuiven. Neem hiervoor een borstel en verwijder hiermee voorzichtig stuifmeel van één genotype uit de meeldraden van één plant. Dit breng je nu aan op de stampers van de plant van het andere ras met het andere genotype.
Water Indische Banaan
De Indiase banaan is ontstaan in de laaglandbossen van Noord-Amerika en tolereert helemaal geen droogte. Daarom moet de grond ook buiten vochtig worden gehouden door regelmatig water te geven. Als de papaja in een pot wordt gekweekt, moet u het substraat altijd vochtig houden. Er mag zich echter geen water in de cachepot verzamelen - dan heeft u duidelijk te veel water gegeven. Het is beter om twee keer minder water te geven op een warme dag dan te veel tegelijk.
Indiase banaan snijden
In de eerste drie jaar is snoeien niet nodig voor de langzaam groeiende Indiase banaan. Pas als de plant vruchten begint af te werpen, kan deze van tijd tot tijd worden gesnoeid. Takken die te steil zijn, kunnen worden verwijderd, evenals dood of ziek hout. Als uw potplant te groot voor u is, kunt u de leidende scheut op drie meter hoogte afknippen. Anders is het raadzaam om bladeren te verwijderen die schaduw werpen op de rijpende vruchten. Voldoende zon is absoluut noodzakelijk om de heerlijke vruchten van de Indiase banaan goed te laten rijpen.
Indische banaan bemesten
In het geval van Indiase bananen wordt in het voorjaar aanbevolen om te bemesten met een organische langetermijnmeststof. Compost, hoornkrullen of een organische meststof met langdurige werking zijn hiervoor ideaalBij. Onze Plantura biologische universele meststof met biologische langetermijnwerking dekt optimaal de nutriëntenbehoefte van Indiase bananen en is bovendien milieuvriendelijker dan minerale meststoffen. Kaliumrijke bemesting is ook belangrijk tijdens het groeiseizoen. Dit bevordert de vruchtvorming. Het kan bijvoorbeeld worden toegepast als bladmeststof.
Winter Indiase banaan
Een tropische fruitplant die onze ijskoude winters zal overleven? Dat is onmogelijk. Ja, dat kan de Indiase banaan: als hij volgroeid is, trotseert hij temperaturen tot -30 °C. Sneeuw en kou deren haar niet. Integendeel, ze hebben zelfs de koude periodes nodig voor hun welverdiende winterslaap. Potplanten moeten daarom op een koele plaats overwinteren.
Jonge Indiase bananen kunnen echter minder goed tegen kou. Deze dienen te worden beschermd tegen strenge vorst. Om vorstscheuren aan de stam te voorkomen kunt u de stam tijdig wit verven. Als alternatief kunt u de kofferbak ook beschermen met fleece. Zo overleven zelfs jonge papajaplanten de winter goed.
Indische bananen oogsten en bewaren
Het duurt ongeveer zeven tot tien jaar voordat zaailingen voor het eerst vrucht dragen. Geënte planten dragen meestal voor het eerst vrucht in het derde tot vierde jaar na het planten in de tuin. Deze rijpen vanaf eind augustus. Het kan echter tot november duren voordat alle vruchten rijp zijn. Dat hangt sterk af van de variëteit. Een teken dat de vrucht rijp is, is wanneer de schil van kleur verandert. De groene, onrijpe vruchten worden tijdens het rijpen langzaam lichtgroen of zelfs lichtgeel. Een andere indicatie is dat de schaal gemakkelijk kan worden ingedeukt. Bovendien beginnen de rijpende vruchten te ruiken. Bij het oogsten moet u voorzichtig te werk gaan om de gevoelige vruchten niet te beschadigen. Indiase bananen krijgen heel gemakkelijk blauwe plekken. Raak ze daarom alleen heel voorzichtig aan en draai ze dan lichtjes. Zo komt het fruit los. De vruchten van de papaja zijn zeer bederfelijk en kunnen slechts drie dagen bij kamertemperatuur worden bewaard. Aan de andere kant rijpen vruchten die geoogst worden als ze nog onrijp zijn heel goed. Halfrijpe papaja's kunnen maximaal vier weken in de koelkast worden bewaard. Als alternatief kan rijp fruit ook in de vriezer worden bewaard.
smaak enDe Indiase banaan gebruiken
De vruchten van de Indiase banaan doen denken aan een nog groene mango of een kleine onrijpe papaja. Als je de vrucht in de lengte doorsnijdt, zie je geel vruchtvlees afgewisseld met bruinzwarte dikke zaden. Het vruchtvlees smaakt als een hele cocktail van tropisch fruit bij elkaar: het doet denken aan een mengsel van banaan, ananas, mango en passievrucht met een vleugje vanille. Het vruchtvlees is erg zacht en kan met een lepel worden uitgeschraapt of direct uit de vrucht worden geschept. Je kunt de pawpaws gewoon alleen gebruiken of gebruiken voor kwarkgerechten, smoothies of fruittaartjes. Van Indiase bananen kan ook een heerlijk ijsje worden gemaakt.
De vruchten zijn rijk aan onverzadigde vetzuren en bevatten ook veel vitamines en mineralen zoals ijzer, calcium en vitamine A en C. De Indiase banaan is dus een echte superfruit, en zolang hij hier geteeld wordt, het is nog steeds een uitstekende levenscyclusanalyse.