Organisch afval wordt verzameld in compostbakken. Hier kun je zien welke emmer het beste is, wat erin hoort en wat er nog met je afval kan.

Sommige mensen zien alleen restjes in hun gft-afval die moeten worden ingezameld en weggegooid. Als geheel gezien zijn het echter hulpbronnen: ze bevatten nutriënten en koolstof en kunnen opnieuw worden gebruikt. Dit kan op de recyclingwerf, op een composthoop of zelfs in je eigen keuken.
De eerste stap is echter altijd een compostbak kiezen en deze correct vullen. Om vervelende vliegen uit je compostbak te houden, hebben we een paar tips verzameld. Tot slot introduceren we kort twee alternatieven voor normale verwijdering: de wormenbak en de Bokashi-emmer.
Compostbakken in keuken en huishouden
Om afval voor de biobak of composter in de keuken in te zamelen, kun je meestal kleine inzamelbakken gebruiken. Een eenvoudig bakje met een plastic deksel is vaak voldoende. Maar natuurlijk zijn er ook de Ferrari's en Rolls-Royces onder de compostbakken. Hieronder presenteren we enkele modellen.
Geëmailleerde compostbakken met een grote capaciteit en een houten handvat staan voor een lange levensduur, een tijdloos design en voor zo weinig mogelijk uitstapjes naar de biobak of compostbak. Bij gebruik van een (composteerbare) vuilniszak is er nauwelijks ventilatie, waardoor fermentatieprocessen en onaangenaam ruikende vloeistoffen binnen kunnen optreden - ook door het grote volume van 20 liter. De prijs is hier iets meer dan 20 euro.
Ga twee stappen verder compostbakken met vaatwasmachinebestendige plastic emmers. Ventilatie wordt hier mogelijk gemaakt door een geperforeerde kap. Achter de ventilatiegaten bevindt zich een actief koolfilter, dat de ontsnappende lucht tegen geuren moet filteren. Schoonmaken is daardoor makkelijker en de ontwikkeling van geurtjes - die ook fruitvliegjes kunnen aantrekken - wordt binnen de perken gehouden. Omdat de plastic emmer van 5 liter in de vaatwasser moet passen, is de inhoud echter een eenvoudiger modeltegenovergestelde verminderd. De prijs is iets meer dan 20 euro.

Misschien wat minder chique is een simpele plastic emmer met deksel en handvat. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende maten en zijn ook geschikt voor de vaatwasser. Het deksel sluit de emmer af zodat er geen geurtjes ontsnappen. Het gebrek aan zuurstof kan hier ook leiden tot fermentatieprocessen, die ook stinkende vloeistoffen produceren. Volgens de fabrikant is deze emmer duurzaam vervaardigd en eenvoudig volledig recyclebaar. Afhankelijk van de maat ligt de prijs tussen de 8 en 12 euro.
Er zijn ook plastic emmers met ventilatie en actieve koolfilters. De voordelen zijn hetzelfde als die van het hierboven gepresenteerde emaille model, alleen het uiterlijk is anders. Net als de eenvoudige plastic emmer van Rotho die hierboven is gepresenteerd, is deze ook duurzaam geproduceerd en gemakkelijk recyclebaar.
Alle vier de opties zijn verkrijgbaar in een grote verscheidenheid aan uitvoeringen, ontwerpen en maten - er is zeker een geschikt model voor elk type gebruiker. Maar het soort gebruik is waarschijnlijk veel belangrijker: legen is soms ongemakkelijk als oud, stinkend organisch afval hardnekkig vastzit in hoeken en scheuren van de container. Om dit onaangename probleem op te lossen, zijn er drie manieren:
- Een bioafvalbak met een gladde binnenkant en geen hoeken: vuil glijdt er gewoon uit, of kan in ieder geval gemakkelijk worden uitgespoeld met een beetje water.
- Je kunt ook een vuilniszak van recyclebaar papier of plastic gebruiken. Beschikbare papieren zakken zijn altijd gemaakt van gerecyclede papieren zakken en worden nooit bedrukt met giftige minerale inkten die schadelijk kunnen zijn voor de micro-organismen in de compost.
- Je kunt de bodem van je prullenbak ook bekleden met gerecycled, onbedrukt papier. Zwarte prints kunnen ook worden gecomposteerd, maar gekleurde en glanzende prints zijn beter af. Het gebruik van papier en papieren zakken wordt echter alleen aanbevolen voor kleine containers met voldoende ventilatie: als de compost lange tijd blijft liggen, wordt het papier zacht en plakt het des te steviger aan de wanden van de container.
- Gistingsprocessen zorgen ervoor dat er een kleverige vloeistof ontstaat, waardoor krantenpapier of afval aan de emmer blijft kleven. Hoe kleiner en beter geventileerd je compostbak is, hoe minder fermentatieprocessen er plaatsvinden en hoe minder het aan de binnenkant blijft plakken.

Tip: Het weggooien van gewone kranten bij het GFT-afval is ongevaarlijk, aangezien de printerinkt tegenwoordig niet meer verontreinigd is met lood. Het is echter nog steeds gebruikelijk om de drukinkt te fixeren met harsen en minerale oliën te gebruiken, die echter na het afdrukken verdampen. Geen van beide veroorzaakt schade aan de compost. Wij raden het echter sterk af om glossy gedrukte tijdschriften te composteren. Aan de gebruikte drukinkten worden zware metalen toegevoegd, die niet in de recyclingcyclus van de compostindustrie mogen terechtkomen.
Samenvatting van compostbakken in de keuken en het huishouden:
- Er zijn verschillende volumes containers verkrijgbaar in email of plastic, en met of zonder geventileerd deksel.
- Het beluchten van de compost vermindert de vergisting van het afval.
- Een actief koolfilter geïntegreerd in het deksel vermindert geurtjes en voorkomt zo dat fruitvliegjes worden aangetrokken.
- Klein volume vermindert de fermentatie en maakt schoonmaken gemakkelijker - bijvoorbeeld in de vaatwasser. Groot volume betekent minder lege ruimtes.
- Gladde en ronde binnenoppervlakken, het gebruik van compostzakken of kranten en kleine, goed geventileerde compostbakken voorkomen dat de inhoud in de bak blijft plakken.
Compostbak: wat gaat erin?
Het Federaal Ministerie van Milieu, Natuurbehoud, Bouw en Nucleaire Veiligheid (BMUB) is verantwoordelijk voor de wettelijke regulering van afvalbeheer. Er is echter geen landelijke regeling voor de inhoud van de GFT-bak, omdat het lokale afvalverwerkingsbedrijf altijd het laatste woord heeft als het gaat om het vullen van de GFT-bak. Wat op het eerste gezicht onnodig omslachtig lijkt, is uiteindelijk te wijten aan de praktijk: afhankelijk van het bestaande composteringssysteem en de technologie bij lokale recyclingcentra, kunnen er afwijkingen zijn van de algemene aanbevelingen van het ministerie van Milieu. Wil je iets weggooien en weet je niet hoe, dan vind je hier een handig sorteerhulpmiddel.

Het volgende hoort meestal in de compostbak:
- Groente- en fruitresten (inclusief citrusvruchten)
- Overgebleven salade (ook met dressing)
- Koffie en thee restjes, met zakjes - indien zonder metaal
- Alle zuivelproducten - in kleinere hoeveelheden (behalve melk)
- Bone (in normale huishoudelijke hoeveelheden)
- Eierschalen
- Notendoppen
- Verdorde boekettenen potplanten met aarde (geen stropdas of metaal)
- Structuur van struiken en bomen, schors en takken
- Maaien
- Vaste planten (plastic stropdas moet verwijderd worden)
- Wilde kruiden
- Mos
Dit hoort normaal gesproken niet in de compostbak:
- Verpakkingsresten
- Gebroken Glas
- Stenen en Klei
- Plastic en metaalfolie
De volgende worden per provincie verschillend behandeld:
- Zwerfvuil voor kleine dieren
- Gekookt, Gezouten
- Vleesresten en grote hoeveelheden zuivelproducten

Tip: Vraag bij twijfel informatie aan bij uw plaatselijke afvalverwerkingsbedrijf, zodat uw afval geen problemen veroorzaakt wanneer het wordt gerecycled. Hoe meer onzuiverheden er in de compost terechtkomen, hoe lager de kwaliteit van de resulterende compost en hoe moeilijker het is om de compost te sorteren. Dit kan ook voor u persoonlijk van invloed zijn als u compost wilt kopen bij het recyclingcentrum of lokaal geproduceerde tuinbouwproducten wilt kopen die zijn geproduceerd met lokaal geproduceerde compost. Omdat groente- en andere tuincentra ook graag compost gebruiken.
Afvoeren op uw eigen composthoop
Stel je voor dat je geen bio-bak nodig hebt, transportroutes bespaart en compost hebt voor een geweldige prijs: gratis - je eigen zweet en werk niet meegerekend. Afvalverwerking door composteren in eigen tuin is de meest ecologische manier om met gft-afval om te gaan. Aangezien de compostering op de particuliere composthoop plaatsvindt als een zogenaamde "koude rotting", moet de compost op een iets andere manier worden gescheiden. Zo horen onkruidzaden, plantenziektes en rauwe eieren niet in je compost terecht. Al het andere is te vinden in de onderstaande tabel.
Geschikt Huishoudelijk afval | Geschikt tuinafval | Ongeschikt Afval |
---|---|---|
Fruit- en groenteresten | Gazon/groene stekken | Glas |
Koffie en thee restjes | Bladeren | Metalen |
Vleesloze restjes | Heggen/takken snoeien | Wortelonkruid |
Citrus en bananenschil (in mindere mate) | zaadonkruid pitloos; Zaagsel en houtkrullen indien gemaakt van onbehandeld hout | Grote hoeveelheden zuivelproducten |
Puur essenhout | Plantresten zoals Meerjarig maaisel of gewasresten | Rauwe Eierschalen |
Gekookte Eierschalen | Wortels en aarde van oude plantenbakken | Stofzuigerzakken |
Stof, haar, vingernagels | Stropdas en tassen van natuurlijk materiaal (jute, hennep) | Papier of karton met kleurrijke of glanzende prints |
Zwerfvuil voor kleine dieren, indien gemaakt van onbehandeld hout | Minerale bodem (zand, klei, slib, stenen) | Plasticfolie of niet-afbreekbare vuilniszakken |
Zwart bedrukt niet-glanzend gerecycled papier | Mos | Plantenresten van zieke planten |
Tip: Als je van plan bent om je eigen compost te starten of vragen hebt over het aanleggen van een bestaande stapel, kun je hier de nodige kennis over correct composteren lezen.
Compostbak: vliegen voorkomen en bestrijden
Zeker in de zomer en op het platteland kunnen ze een echte plaag worden: fruitvliegjes, azijnvliegjes of fruitvliegjes. De herrieschoppers worden aangetrokken door de geur van compost en fruit en proberen onze vier muren binnen te komen. Vooral de kleine vertegenwoordigers van de familie Drosophilidae (fruitvliegjes), ook wel fruitvliegjes genoemd, kunnen erg vervelend zijn. Ze gebruiken rijp, gewond of gistend fruit om hun eieren te leggen - en deze worden vaak gevonden in de compostbak. We hebben tips verzameld voor preventie en bestrijding. U kunt ook meer gedetailleerde informatie vinden over het bestrijden van fruitvliegen in ons speciale artikel.
Preventieve maatregelen tegen fruitvliegjes
- Houd je compost verzegeld of gebruik een bak met een ingebouwd filter.
- Vliegenhorren voor de ramen voorkomen dat vliegen van buiten naar binnen komen.
- Lucht de kamer zo vaak mogelijk om de rijpingsgassen die fruitvliegjes aantrekken te verdrijven. Het is het beste om dit 's nachts te doen wanneer de vliegen inactief zijn.
- Koop alleen fruit dat vrij is geweest van vliegen in de winkel. Anders hebben de vrouwtjes waarschijnlijk al eieren op de schil van de vrucht gelegd, zodat ze in je keuken terechtkomen. Was gekocht fruit.
- Fruit kan meestal in de koelkast worden bewaard, of bij voorkeur in een koele, gesloten voorraadkast.
- Breng compost, gebruikt glas, leeggoed en ook de gele zak vaker buiten in het voorjaar en de zomer - zo ontwikkelen de smakelijke gassen zich minder sterk.
- Houd uw keuken bijzonder schoon: van werkbladen of van rondomDe gevoelige organen van de fruitvlieg nemen geuren die opstijgen uit fruitschillen heel goed waar.

Maatregelen om fruitvliegjes te bestrijden
- Reinig het getroffen gebied - oppervlakken, vloer en vuilnisbak moeten leeg en schoon zijn.
- Het verwijderen of grondig wassen van fruit waaraan nog eitjes van fruitvliegjes kunnen zitten. Deze worden bij voorkeur afgezet op zachte plekken, holtes en stengels.
- Goed ventileren (met horren of 's nachts) en daarna lokaasvallen opzetten met azijn, wijn, fruitsap of erythritol. In 2014 toonde een wetenschappelijk experiment aan dat de zoetstof erythritol, die goed wordt verdragen door mensen, niet alleen werkt als een lokstof voor fruitvliegjes, maar ze ook op betrouwbare wijze doodt.
- Je zou ook kunnen overwegen om valplanten te plaatsen: de Bacopa (Pinguicula vulgaris) trekt allerlei soorten insecten aan en verteert ze op zijn plakkerige bladrozet. De standplaats dient echter een hoge luchtvochtigheid te hebben, daarom is telen in een vochtige binnenkas aan te raden.
Tip: Pinguicula vulgaris trekt ook op betrouwbare wijze schimmelmuggen aan en doodt ze. Deze moet je overigens niet verwarren met fruitvliegjes: schimmelmuggen leggen hun eitjes in vochtige potgrond en worden helaas vaak via potplanten in huis gehaald. Ze kunnen dan eventuele bestaande potplanten koloniseren en daar zelfs wortelbeschadiging veroorzaken. Paddestoelenmuggen hebben een geheel zwart lichaam, een ronde kop en lijken op kleine gevleugelde mieren. U kunt dit artikel lezen over het bestrijden van schimmelmuggen.
Compostbak in huis: compost maken zonder tuin?
In plaats van een afvalbak te vullen, kun je je organisch afval ook recyclen in je keuken. Dit scheelt je lopen, levert waardevolle mest op en is ook een optie in een stadsappartement zonder tuin.
Wormbak als composter
In een wormenbak worden speciale compostwormen en andere typische compostbewoners gebruikt om van uw gft-afval zogenaamde wormencompost te maken. Dit is zeer voedselrijk en komt dus het meest overeen met verse biologische compost. Met een beetje handvaardigheid kun je zelf wormkasten bouwen, maar er zijn ook veel verschillende modellen te koop. Een goed "ingelopen" wormkast maakt niet veelOmstandigheden: De wormen houden van vochtig, het moet op kamertemperatuur zijn en de compost moet voldoende losjes gelaagd zijn.

In dit artikel leer je alles over compostwormen en hier vind je ook een eenvoudige handleiding voor het bouwen van een wormenbak. Het is helemaal geen probleem om het afval van een vierpersoonshuishouden in een wormenbak te deponeren. Het formaat - en in sommige gevallen ook het uiterlijk - komt overeen met een kruk of een grote doos. U kunt hier voorbeelden van wormboxen zien.
Bokashi als composter
Bokashi-emmers kunnen ook in het appartement worden bediend. Kortom, het zijn gewoon grote emmers die luchtdicht afgesloten kunnen worden en een kraantje aan de onderkant hebben waaruit de resulterende vloeistof als vloeibare mest kan worden afgetapt. Het idee van de bokashi komt uit Japan, waar eeuwen geleden boeren het bokashi-product maakten van gewasresten. De Bokashi-emmer vergaat en composteert niet, maar fermenteert: de anders ongewenste fermentatieprocessen worden bevorderd in afwezigheid van lucht. Dit is melkzuurfermentatie, die ook wordt gebruikt om smakelijke kaas of zuurkool te maken, en binnen twee tot drie weken een afgewerkte bokashi oplevert. Bokashi is zacht en vergaat snel in bed of composthoop. In ons speciale artikel vind je alles wat je moet weten over het juiste gebruik van een bokashi-emmer.