Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Appels behoren tot de meest populaire fruitsoorten ter wereld - ideaal als je ze in je eigen tuin kweekt. We geven belangrijke tips over de appelboom.

De appelboom is een populaire bewoner van onze tuinen

Appels (Malus) zijn een geslacht van fruitbomen van immens belang. Er is geen fruit met een grotere verscheidenheid aan variëteiten. Elk voorjaar zijn de appelbomen te herkennen aan hun witte tot rozerode bloesem voordat ze in de herfst de populaire vrucht afgeven. Idealiter oogst je verse appels uit je eigen tuin. Plantura vat samen wat je absoluut moet weten over de appel.

Appelboom: een kort profiel

De wijdverbreide gekweekte appel (Malus domestica) behoort tot de rozenfamilie (Rosacea). Door de populariteit, die het gevolg is van het ras, de goede bewaareigenschappen en de veelzijdige toepassingsmogelijkheden, behoren appels tot de economisch belangrijkste fruitsoorten. Appelbomen worden echter niet alleen voor hun fruit gekweekt. Sommige soorten worden alleen als sierplant gebruikt, ze dragen geen smakelijke vruchten, maar zijn een blikvanger in de tuin door hun mooie bloemen en de veel kleinere maar toch zeer siervruchten.

De heerlijke appels kunnen dan in de herfst geoogst worden

De bloemen van de appelboom zijn wit of lichtroze en geurig. Onze appelboom bloeit vanaf eind april. Vanuit de bloemas - een verbinding tussen de stengel en de eigenlijke bloemorganen - ontwikkelen de appels zich als vruchten. Na bevruchting door stuifmeel smelten de vruchtbladen samen en ontwikkelt zich de vrucht. De vruchtbladen zijn dan alleen in de vrucht te herkennen als het kernhuis, waarin de appelzaden zich bevinden. Om de bomen vrucht te laten dragen, hebben ze bij een temperatuur van 7 °C meer dan 900 uur per jaar nodig. Deze interne klok is bedoeld om de kans op late vorstschade in het voorjaar aan de appelboom te minimaliseren. Zodra de drempel van deze tijd is bereikt, heeft de appelboom het volledige vermogen om te bloeien bij stijgende temperaturen. Dit mechanisme wordt vernalisatie genoemd. In grote delen van de wereld wordt aan deze eisen aan het klimaat voldaan, vandaar de brede verspreiding en populariteit. De bladeren van de boom zijn ovaal, rond of elliptisch eneen gezaagde rand hebben. De bomen kunnen tot 50 jaar vrucht dragen. Het kan echter tot zeven jaar duren voor de eerste oogst. Ook heeft de appelboom een bestuivervariëteit nodig, als er geen andere appelvariëteit in de buurt is, zal de boom geen appels dragen.

De bloesems van de appelboom zijn wit of lichtroze

Er zijn standaard-, halfstam- en zuilvormige appelbomen. De verschillende variaties en groeivormen zijn divers en geschikt voor weideboomgaarden, de huistuin of kleine tuin.

Appelboombloesem: wanneer is de bloeitijd?

Het bloeiseizoen van de appelboom begint eind april. Omdat de bomen in het vroege voorjaar bloeien, wanneer de bladknop net begint, zijn ze tot ver in mei te zien. Zo v alt de appelbloesem op een kritiek moment waarop de hele oogst kan worden geruïneerd. In het voorjaar tot half mei kan er nog strenge vorst optreden. Als de appelbomen onbeschermd in hun bloesem worden gevangen, kunnen ze in het ergste geval volledig doodvriezen. Op koude nachten als de appel bloeit, proberen fruittelers op verschillende manieren misoogsten door vorstschade af te wenden: Ze besprenkelen hun plantages met water, want als het water direct op de bloesem bevriest, komt er energie vrij in de vorm van warmte (dus antivriesberegening genoemd), of ze ontsteken op een gecontroleerde manier Vreugdevuren die hun bomen aangenaam verwarmen.

Vanwege hun populariteit en het feit dat ze wijdverbreid zijn in veel tuinen en weiden, zijn appelbomen ook een belangrijke factor voor imkers. In het voorjaar kunnen uw bijen zich voeden met de nectar van de bloemen. Ze helpen ook de bloemen te bestuiven.

Bijen voeden zich met de nectar van de bloemen en dragen zo bij aan bestuiving

Meer interessante informatie over de appelboombloesem vind je hier in het speciale artikel.

Appelrassen: rijpingstijd en smaak

Houd bij het kiezen van de juiste appelvariëteit voor uw tuin rekening met uw eigen behoeften en wensen voor het fruit. Veel op de markt beschikbare soorten vragen veel zorg en zijn niet erg geschikt voor de particuliere teelt. Maar er zijn wat meer robuuste rassen die er qua smaak relatief dicht bij in de buurt komen.

Bij het kiezen van een geschikt appelras moet je met een aantal zaken rekening houden:

  • Hoe resistent is het ras tegen bepaalde ziekteverwekkers en/of plagen?
  • Hoe onderhoudsintensief is het ras?
  • Welke groeivorm is geschikt voor de locatie? Is er ruimte voor een uitgestrekte standaard of slechts één?Kolomvorm?
  • Welke smaak moet de appel hebben - zoet als suiker of zuur?
  • Wanneer moet de appel geoogst en bewaard worden? Er wordt onderscheid gemaakt tussen consumptierijpheid en plukrijpheid, evenals vroeg- en laatrijpende rassen. Appels die rijp zijn om geplukt te worden, ontwikkelen hun smaak pas nadat ze enkele weken zijn bewaard, terwijl variëteiten die rijp zijn voor consumptie direct van de boom kunnen worden gegeten.
Er zijn veel dingen waarmee u rekening moet houden bij het kiezen van een specifiek appelras

Vroege rassen

Vroege appelrassen bereiken al in augustus hun eindstadium voor consumptie. De meeste vroegrijpe appelsoorten zijn direct eetbaar en minder geschikt om te bewaren.

  • 'Discovery': kleine tot middelgrote vruchten met een aangename zuurgraad
De vroege variëteit "Discovery"
  • 'Nela': schurftbestendige variëteit met felrode, middelgrote vruchten; fijnzure geur, vergelijkbaar met 'Gala'
  • 'Gravensteiner': Grote appels met een aromatische smaak
  • 'Retina': Winterharde variëteit met zoetzure geur (schurftbestendig)
  • 'Elstar': Middelgrote geelrode vruchten met een intens kruidig aroma

Herfstrassen

Terwijl vroege variëteiten al rijp zijn in augustus, bereiken herfstvariëteiten dit stadium pas van september tot oktober. Toch zijn de meeste herfstsoorten direct eetbaar en kunnen ze bewaard worden tot rond de kerst.

  • 'Red Alcmene': kleine tot middelgrote vruchten; zoet fruitig en aromatisch, vergelijkbaar met 'Cox Orange'
Het herfstras “Red Alkemene”
  • 'Santana': schurftbestendig; bijzonder robuust ras met een zoete smaak, vergelijkbaar met 'Elstar'
  • 'Red Star Reinette': kleine, platte vruchten met een helderrode schil; zoetzure smaak
  • 'Goldparmane': kleine tot middelgrote vruchten; zoet aroma
  • 'Gerlinde': Kleine vruchten met een zoete, lichtzure smaak
  • 'Rebella': Winterhard; bestand tegen appelschurft, echte meeldauw, bacterievuur

Winter Appels

Alle appelrassen die na oktober rijpen, zijn winterappels. Vanwege het risico op vorstschade moeten ze rijp geplukt worden, wat betekent dat ze enkele weken moeten worden bewaard voordat ze kunnen worden genoten. Aan de andere kant zijn de meeste winterappels goed te bewaren in vergelijking.

  • 'Red Berlepsch': kleine tot middelgrote vruchten met een delicaat aroma, vergelijkbaar met 'Braeburn', 'Fuji'
  • 'Red Boskoop': middelgrote tot grote vruchten met een zuurzure geur
Het winterras “Red Boskoop”
  • 'Topaz': schurftbestendig; middelgroot fruit met evenwichtige zuurgraad, vergelijkbaar met 'Pink Lady'
  • 'Winterbanaan': middelgrote, afgeplatte vruchten; bijzonder zoet en aromatisch, vergelijkbaar met 'Jonagold'
  • 'Rewena': Middelgrote, hoge vruchten met een scherp en zuur aroma (resistent tegen appelschurft, echte meeldauw, bacterievuur)
  • 'Florina': Klein tot middelgroot, donkerrood gekleurd fruit met een licht zoet aroma (schurftbestendig)
  • 'Golden Delicious': middelgrote, gele vruchten; heel zoet en sappig

Traditionele en gevestigde appelrassen

De appel is een van de oudste gecultiveerde variëteiten. Sommige van de oude variëteiten hebben de tand des tijds doorstaan en zijn vandaag de dag nog steeds erg populair. Ze bevatten veel vitamine C en zijn vaak bestand tegen roest en meeldauw. Bij de oude rassen moet u regionale rassen gebruiken. Qua smaak zijn ze onverslaanbaar. Oudere variëteiten zijn onder meer:

  • 'Boskoop': winterappel, ook ideaal als gebakken appel door zijn kaneel-frisse aroma
De Boskoopse appel is een traditioneel ras
  • 'Roter Gravensteiner': herfstappel uit de 17e eeuw met een intens zoetzure geur; Nadeel is de gevoeligheid voor druk
  • 'Goldparmäne': meer dan 500 jaar oude variëteit met rood-goudgele vruchten; nootachtige smaak; echter vatbaar voor de gevreesde bacterievuur
  • 'Kaiser Wilhelm': genoemd naar de laatste Duitse keizer; grootfruitige winterappelsoort, die door het sappige vruchtvlees zeer geschikt is voor sapproductie uit boomgaarden

Je vindt hier een gedetailleerde lijst van verschillende appelrassen, met voor ieder wat wils.

Appelboom als standaard

De hoge steel is een verfijnde steelvorm. Het enten vindt plaats op een hoogte van ongeveer 1,8 m, de basis vormt dan de stam. De relatief hoge steelhoogte van rond de 1,8 m vraagt meer inspanning bij het plukken van de appels. Om de uitgestrekte kroon te laten ontvouwen, hebben hoogstambomen meer ruimte nodig. In particuliere tuinen zijn hoogstambomen daarom minder populair. Maar ze hebben ook enkele voordelen: de grote kroon en dus de hogere opbrengst in vergelijking met andere groeivormen spreken in het voordeel van de hoogstam. De opstaande kroon is bijzonder geschikt voor teelt in gecultiveerde weiden en velden. De blootgestelde positie van de kroon maakt het echter moeilijk om de appels te oogsten. Lukt het niet om met een ladder de appels van de boom te krijgen, dan kan dat welook gewoon afschudden. Het gevallen fruit is dan minder geschikt om te bewaren, maar des te beter voor het extraheren van sap en most.

Een appelboom heeft standaard een stamhoogte van ongeveer 1,8 m

Appelboom als halve stam

De halve stengel is populair voor huistuinen en kleine tuinen. Het entpunt voor halve stelen is beduidend lager dan voor hoge stelen. Een halve stam wordt pas geënt op een hoogte van ongeveer 0,8 tot 1,2 m. Dit maakt het oogsten van de appels een stuk eenvoudiger in vergelijking met de hoogstamboom. De halfstam, die kleiner blijft, vormt eveneens een weelderige kroon en kan een hoogte bereiken van 4 tot maximaal 6 m. Om deze reden moet ook de halve stengel rondom voldoende ruimte van ongeveer 6 tot 7 m worden gelaten.

Kolomvormige appelboom

De zuilvorm van de appelboom is de kleinste groeivorm. De zuilvorm is een langzaam groeiende boom zonder een gedefinieerde stam. Ze kunnen ook naast elkaar geplant worden op een kleine afstand van ongeveer 0,5 m. Je kunt ze bijvoorbeeld in rijen planten om een privacyscherm te creëren dat ook nog eens heerlijk fruit geeft. Deze groeivorm is ook geschikt voor op balkon of terras, u heeft alleen een geschikte emmer nodig. Regelmatig snoeien is vereist om de zuilvorm te behouden.

Appelboom als leiboom

Halve stammen zijn het meest geschikt voor het vormen van hekjes. Hoewel het mogelijk is om hoogstambomen te trainen tot een trellis, zullen ze natuurlijk hoog zijn en meer ruimte nodig hebben. Bovendien worden de trainingsmaatregelen die nodig zijn om een trellis te trainen al snel vervelend ter hoogte van de hoogstam. Een appellatwerk moet in vorm worden gebracht en bewaard door regelmatig, gericht te snijden. Afzonderlijke takken moeten worden rechtgetrokken en horizontaal worden vastgebonden - dus het kweken van een appelboom als latwerk is iets voor echte professionals.

Een appellatwerk moet gevormd worden door te snijden

Vermeerder appelbomen: stekken, plantenbakken en co.

Enten is niet de enige manier om een appelboom te vermeerderen. Je kunt ze natuurlijk ook vermenigvuldigen, bijvoorbeeld met stekken en zinkers - in veel gevallen zelfs rasecht.

Zaai de appelboom: het ras blijft niet bewaard

Je kunt het klokhuis van een appel gemakkelijk gebruiken om een appelboom te zaaien. Je hebt echter veel geduld nodig tot de eerste oogst. Dit zal pas vele jaren later gebeuren. U moet zich ervan bewust zijn dat u hier niet zeker van kunt zijnwat voor soort het is. Appelbomen hebben altijd een bestuiver nodig, omdat ze zelfsteriel zijn. Genetische informatie van de bestuiversoort, die je uit je eigen zaden kweekt, komt altijd terecht in de volgende generatie appels.

Appelboom vegetatief vermeerderen

Bij het vermeerderen van appelbomen wordt onderscheid gemaakt tussen generatieve en vegetatieve vermeerdering: Zaaien telt mee als onderdeel van generatieve vermeerdering. Bij vegetatieve vermeerdering ontstaat een genetisch beeld van de moederplant met dezelfde eigenschappen. Er zijn verschillende methoden voor vegetatieve vermeerdering:

  • Vermeerder appelboom door stekken
    • Belangrijkste vegetatieve vermeerderingsmethode
    • Snijd stekken van jonge, groene scheuten
    • Na de nieuwe scheuten, als de scheuten nog vers en zo houtachtig mogelijk zijn
    • Mogelijk, maar niet economisch relevant
  • Vermeerder de appelboom door te snijden
    • Bedek een scheut dicht bij de grond op een bepaald punt met aarde
    • Er vormt zich een nieuwe wortel
    • Genetisch identieke plant wordt gecreëerd
    • Optimaal voor halve stelen omdat hij dicht bij de grond staat
    • Mogelijk, maar niet economisch relevant

Vegetatieve vermeerdering speelt geen rol in de appelteelt. Hier neem je je toevlucht tot het enten van de bomen.

Appelbomen rooien: instructies voor het enten

De boom is geënt voor vermeerdering van echte variëteiten van een appelboom. Het is de eenvoudigste vorm en produceert veel snellere opbrengsten in vergelijking met de andere vormen van vermeerdering. Er zijn verschillende methoden van verfijning. Wat ze echter allemaal gemeen hebben, is dat de bijzondere eigenschappen van een bepaalde variëteit - de edele variëteit - behouden moeten blijven. Bij appels zou dit niet mogelijk zijn via zaadvermeerdering vanwege kruisbestuiving. Bij het enten worden meestal kleine delen, zoals individuele knoppen of delen van scheuten, van de edele variëteit genomen en verbonden met een reeds meer ontwikkelde plant - de zogenaamde onderstam. In wezen worden vier verschillende enttechnieken gebruikt voor de appelboom. Deze verschillen in het tijdstip waarop ze worden uitgevoerd: sommige tijdens de rustperiode in de winter, andere in de zomer.

Om een bepaald type appel te krijgen, moet je het verfijnen

Groeven in rustperiode: wintertransplantaten

De telgen van het te vermeerderen ras worden in december of januari geoogst. Wintertransplantaten kunnen dan al zelfs bij vriestemperaturengemaakt worden, maar hiervoor dient wel een verwarmde of in ieder geval vorstvrije kas aanwezig te zijn. Als alternatief kunnen de telgen eerst worden opgeslagen. Het enten moet echter uiterlijk eind maart tot uiterlijk begin april gebeuren, zodat de telg en de onderstam tot op zekere hoogte samen kunnen groeien voor de grote ontluiking. Over het algemeen geldt dat hoe eerder de telgen worden geënt na het snijden, hoe beter het is.

  • Copulatie
Knoesten moeten perfect bij elkaar passen
  • Scion en onderstam hebben dezelfde diameter.
  • Copulatiesnede: Schuine snede op telg en onderstam. Let op: De basis en telg moeten na het snijden perfect in elkaar passen. Merk op dat de telg van de juiste kant is gesneden.
  • Verbinden: beide delen worden op elkaar geplaatst en vastgezet met raffia en gecoat met was of boomwondsluiting aan de interface.
  • Goatfoot-methode
    • Wortel is ongeveer twee keer zo dik in diameter als telg.
    • Cut: Twee diagonale sneden van boven naar beneden zodat een 3 - 4 cm lange wig (bokspoot) wordt uitgesneden. Vorm de telg in een corresponderende tegenwig met twee diagonale sneden.
    • Aansluiten: er moet zo min mogelijk ruimte zijn bij het samenvoegen van telg en basis; Bevestig het verbindingspunt met raffia en bedek het met was of boomwondsluiting.
    • Rechts zie je een klassieke geitenpoot, links de afplatting
  • plug
    • Wortel is aanzienlijk groter in diameter dan telg
    • Gesplitste plug: een verticale spleet wordt centraal in de basis gesneden, de telg wordt geslepen zodat deze in de spleet in de basis past.
    • Montage: Aanzienlijk dunnere telg wordt in de entgleuf van de basis gestoken, vastgebonden met raffia en bedekt met was of boomwonderslot.

    • Groeiende enten: Zomer enten

    De zomertransplantaten zijn veel fijner: om de edele variëteit op de onderstam te plaatsen en zo te vermeerderen, moet de bast van de onderstam loskomen en wordt de tegenhanger van de edele variëteit gevoelig onder de bast geduwd. Omdat de bast echter alleen bijzonder goed loslaat in de maanden juli en augustus, is de zomer de tijd voor deze enten.

    • Oculatie
    Oculatie
    Tijdens het ontluiken moet de bast van de boom eraf, dus het is het beste eind juli omSolliciteer eind augustus
    • Kostbaar oog in plaats van telg: de telg - d.w.z. een enkele vegetatieknop - wordt van de telg verwijderd. Hiervoor kun je het beste een speciaal oculatiemes gebruiken.
    • T-snede in het entkussen: Maak het gebied vooraf schoon met een doek, snij dan een keer over en dan verticaal naar beneden zodat de bast loskomt. Verwijder de houtachtige delen, zodat het cambium zichtbaar wordt.
    • Het oog inbrengen: het is het beste om het kostbare oog met de achterkant van een mes vast te houden om het niet te besmetten. Til voorzichtig met een mes de bast onder de T-snede op en steek het oog erin. Het edele oog moet in het midden zitten. Zet de plek vast met raffia − maar het oog moet vrij blijven.
  • Bark Plug
    • Speciale vorm van enten.
    • Goed voor het verbinden van zeer dunne telg met een zeer dikke basis.
    • Snijd de basis tot de gewenste dikte en maak de bast op één punt los met een verticale neerwaartse snede. De bast wordt dan voorzichtig opgetild, maar niet helemaal uitgevouwen.
    • In de overeenkomstige lengte van de snede op de basis, snijd de telg plat. Duw de afgesneden telg achter de bast en bevestig het verbindingspunt met raffia.

    • Meer informatie over het enten van appelbomen vind je hier.

    Bemesting van appelbomen: zo beginnen vruchten

    Appelrassen zijn zelfsteriel. Voor bestuiving heb je een tweede appelsoort nodig. Het zogenaamde bestuiversras. Sommige rassen hebben zeer specifieke eisen. Er moet een geschikt bestuiversras in de buurt van de appelboom zijn, zodat deze vrucht kan dragen. In de regel is het voldoende als de bestuiversoort in de aangrenzende tuin staat.

    Overzicht rassen met bijbehorende bestuivers

    Een appelboom kopen: waar moet je op letten bij het kopen

    Je moet twee keer nadenken voordat je een appelboom koopt. Bedenk dat een appelboom normaal gesproken veel ruimte of bereik nodig heeft voor langzaam groeiende exemplaren - zie hiervoor de onderstam. Kies een variëteit die bij je smaak past. Denk er bij het kopen aan dat de appelboom een bestuiversoort nodig heeft. Voordat u koopt, moet u de gekozen plant zorgvuldig onderzoeken. De goederen moeten:

    • een rechte steel,
    • goed vertakte kroon met minimaal drie lange zijtakken,
    • geen blafletsel,
    • geen ziektesymptomen
    • geen dode shoot tips
    • en intacte transplantaten hebben.
    Wat belangrijk is bij het kopen, is aan welke criteria de appelboom moet voldoen

    Een appelboom planten: procedure in 7 stappen

    Hoe beter de grond, hoe beter de boom groeit. De beste manier om de bomen te planten is als volgt:

    1. Dak de kluit een paar uur in water voordat je gaat planten.
    2. Graaf het plantgat: met een schop van ongeveer 0,5 meter diep en twee keer de breedte van de kluit.
    3. Maak de onderkant van het plantgat los en leg een laag compost; Wortelgroei wordt geremd als ze een te dicht substraat tegenkomen.
    4. Zet de appelboom verticaal in het plantgat; het entpunt moet minimaal 10 cm boven de grond zijn.
    5. Vul het plantgat: De uitgegraven aarde vermengd met compost is hiervoor geschikt. Holten moeten worden vermeden.
    6. Druk de grond naar beneden en maak de gietrand: je moet de grond niet te veel laten stollen.
    7. Water en mulch: een goede toevoer van water en voedingsstoffen is belangrijk voor een succesvolle teelt.

    Een boompaal is geschikt voor langdurige stabilisatie en stabiliteit. Je kunt de boom met een kokoskoord aan de paal bevestigen.

    Gedetailleerde instructies voor het planten van je appelboom vind je hier.

    Bewater en bemest appelbomen op de juiste manier

    Na het planten moet je je appelboom regelmatig en voldoende water geven - zelfs een jaar na het planten, omdat vooral jongere bomen extra water nodig hebben als de droogte lang aanhoudt. Oudere appelbomen hebben meestal geen extra water nodig.

    Door de potgrond te verrijken met compost, hoef je bij het planten van de appelbomen geen verdere bemesting te doen. De beste tijd om te bemesten is in het voorjaar, maart of april met een geschikte meststof voor fruitplanten.

    Vooral in het eerste jaar is een goede watervoorziening voor de appelboom belangrijk

    Meer informatie over het bemesten van appelbomen vind je hier.

    Een appelboom snoeien: de kunst van het snoeien van een appelboom

    De kronen van de appelbomen groeien erg dicht. Ze moeten regelmatig worden uitgedund, dit is de enige manier om een stabiel draagframe op te bouwen en een hoge opbrengst te garanderen. Ontdek hieronder waar u op moet letten bij het snoeien van appelbomen.

    Wanneer moet je de appelboom snoeien?

    De perfecte tijd om een appelboom te snoeien is ofwel in de winter (decembertot maart) of in de zomer. Als de boom door de snede in groei en vertakking moet worden gestimuleerd, is wintersnoei bijzonder geschikt. Dit is een impuls voor de nieuwe scheuten van veel knoppen in het voorjaar, waaruit nieuwe scheuten ontstaan.

    De zomersnoei daarentegen dient om de groei van de boom te vertragen en de kroon aanzienlijk uit te dunnen. Met de meegevende bladmassa wordt de boom als het ware van energie beroofd, en het ontluiken van volgend jaar zal veel ingetogener zijn.

    Ongeacht het tijdstip waarop de appelboom wordt gesnoeid, moet u ervoor zorgen dat uw beschermeling alleen wordt gesnoeid bij droog weer. Op deze manier kunt u het risico op schimmelinfecties minimaliseren.

    Appelbomen moeten in de winter of zomer worden gesnoeid

    Hoe de appelboom te snoeien?

    Bij het snoeien van fruitbomen geldt in het algemeen het volgende: streng snoeien veroorzaakt houtgroei, sterke nieuwe groei en kroonontwikkeling. Een zachte snoei zorgt ervoor dat de kroon wordt verdicht en meer fruithout. Laat de snijvlakken tijdens het snijden niet horizontaal liggen. Water kan zich daar in de winter verzamelen en de buitenste laag van de appelboom doen barsten. De scheuren in schors en hout zijn een populaire toegangspoort voor schimmels en andere schadelijke ziekteverwekkers.

    Afhankelijk van de ontwikkelingsfase van de boom kunnen verschillende doelen worden bereikt door te snoeien.

    • Plantenstek
      • Verkort de boomtop met een of twee derde
      • Laat drie tot vier gelijkmatig verdeelde leiders over aan de hoofdshoot
      • Wacht voor het planten in de herfst tot het vroege voorjaar om de planten te snijden
      • Snijd voorjaarsaanplantingen onmiddellijk
    • onderwijsverlaging
      • Doel: Vorm de kroon volgens de functie van de boom, vermijd ongewenste ontwikkelingen
      • Bevordert opbrengst en vitaliteit en stabiliteit bij jonge appelbomen
      • Gericht snijden in de winter, zomer en herfst
      • Verwijder takken met kleine hoeken naar takken
      • Laat takken met stabiel draagvermogen voor fruit
    • Conserveringsknip
      • Doel: het kroonkader behouden
      • Bevordert opbrengst en vitaliteit en stabiliteit bij oudere appelbomen
      • Verwijder waterscheuten
      • Ouder vruchthout met veel takken terugsnoeien

    Klik hier voor meer informatie over het snoeien van appelbomen.

    Appelboom oogsten en bewaren

    Als je de appels met voldoende zorg oogst, zijn de appels geschiktuitstekend geschikt voor bewaring en kan, afhankelijk van het ras, weken tot maanden na de oogst nog worden genoten. Een andere manier om de appels te bewaren is door ze te verwerken, bijvoorbeeld om appelsap te maken.

    De appels mogen tijdens het bewaren geen blauwe plekken hebben

    Appelboom oogsten: wanneer is de oogsttijd?

    De oogsttijd van de appels is afhankelijk van het ras. Vroege rassen kunnen al in augustus worden geoogst, late rassen tot oktober. De appels rijpen niet gelijkmatig over de boom. Kantel de appel iets of draai hem, hij kan er makkelijk uitgehaald worden, hij is rijp.

    Bewaren van appels: verlenging van de houdbaarheid

    Appels kunnen, afhankelijk van de variëteit, vrij goed in de winter worden bewaard. Ze moeten worden bewaard op een koele, droge plaats, beschermd tegen vorst en temperatuurschommelingen. Met kranten beklede dozen zijn hiervoor geschikt. Maar pas op dat je de appels niet beschadigt, dit bevordert rot.

    Hier zijn tips voor het oogsten en bewaren van appels

    We hebben hier meer tips voor het oogsten en bewaren van appels voor je verzameld.

    Appelboom: veelvoorkomende ziekten en plagen

    Sommige appelrassen zijn vatbaar voor bepaalde ziekten en schimmels. Naast de variëteitkeuze speelt ook de ligging een rol. Sommige locaties staan bijvoorbeeld bekend om appelschurft. We noemen de meest voorkomende ziekten en plagen en passende beheersmaatregelen.

    Apple Spider Moth

    De appelspinmot is een kleine witte vlinder met zwarte vlekken. In het voorjaar herken je de plaag aan de witte vliezen die de boom in meer of mindere mate bedekken. Maar ze kunnen gemakkelijk worden verwijderd. De rupsen van de appelspin mot voeden zich met de zachte knoppen en de mijnen van de jonge bladeren. Zelfs als de boom helemaal kaal wordt gegeten, kan hij volledig regenereren en blijft er geen verdere schade over.

    In het voorjaar zie je de plaag door witte webben

    Bladluizen

    De appelgrasluis en de appelvouwluis zijn bijzonder schadelijk voor de appelboom. Ze zijn te herkennen aan beschadigingen met krullen en misvormingen aan de bladeren. Bladluizen zijn bijna altijd te vinden op jonge scheuten en knoppen, dus controleer uw boom al in het voorjaar op bladluizen.

    Vuurbrand

    Blight is een meldingsplichtige ziekte. Het wordt veroorzaakt door de bacterie Erwinia amylovora, die wordt overgedragen door insecten. Het imago van schade: De bloesems en de jongeScheuten zien eruit alsof ze zijn verbrand. Ze zijn donkerbruin tot zwart van kleur. De ziekte kan dodelijk zijn voor de boom. Vanwege het risico van verspreiding moet je hier bijzonder voorzichtig zijn, het beste is om het gekapte hout te verbranden.

    Bacterievuur kan worden overgedragen door insecten

    Helaas zijn dit niet alle veelvoorkomende ziekten en plagen van appelbomen. In ons speciale artikel zullen we u kennis laten maken met meer en u tips geven over hoe u ze kunt bestrijden.

    Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

    Categorie:

    Fruit