Kleurrijke vaste planten en herfstbloemen vervangen de zomerbloemen na het warme seizoen en voorzien insecten voor de winter weer van voedsel. Ontdek samen met ons de mooiste vaste planten in het najaar op portret.
De meerjarige herfstvaste planten kenmerken zich door een late bloei of vertonen opvallende herfstkleuren in felle, vrolijke kleuren. We presenteren bijzonder aantrekkelijke herfstplanten en hun bodem- en verzorgingsbehoeften.
Loodwortel
Plumbago (Ceratostigma plumbaginoides) brengt een bijzonder kleurenspel in de tuin. In de herfst kleurt het blad van de vaste, winterharde vaste plant wijnrood. De bloemen van het loodkruid daarentegen schitteren in hemelsblauw en vormen een kleurrijk contrast. De bloeiperiode is tussen augustus en oktober. De planten, die tot 30 cm hoog worden, verspreiden zich door uitlopers en kunnen in de loop der jaren een mooi bloementapijt vormen. Het loodkruid is het meest geschikt voor doorlatende, vrij kale, kalkrijke en droge gronden in de volle zon. Het kan in de rotstuin, onder hoge bomen of op zonnige droge stenen muren worden geplaatst. Jonge planten zijn de eerste jaren wat vorstgevoelig, daarom moet in het voorjaar loodkruid geplant worden en bij strenge winters een laag blad als bescherming krijgen.
Chrysanten
De meerjarige chrysanten (Chrysanthemum) zijn bijzonder kleurrijk in de herfst en concurreren met de meest kleurrijke herfstbladeren. Vooral de potchrysant (Chrysanthemum frutescens) is populair als balkonplant. Maar het brengt ook kleur in het vaste plantenbed op zonnige en warme locaties. Maar om de chrysant tot volle bloei te laten komen, is een goede verzorging belangrijk: op warme dagen moet de plant dagelijks water krijgen, anders gaan de grote bladeren snel hangen. Na de bloei worden de planten teruggesnoeid en de wortelkluiten beschermd tegen vorst met bladeren of dennentakken. Potchrysanten dienen in de winterstalling of in een tuinhuisje vorstvrij en koel te worden bewaardzullen. In de vroege zomer is de chrysant blij met een beetje mest en zal je in de herfst weer belonen met zijn prachtige bloei.
Sedum hen
De naam sedum (Sedum) klinkt allesbehalve elegant en mooi - maar in werkelijkheid is de sedum een echte blikvanger en overlever. Met zijn talrijke kleine bloemen, die pas in de herfst als grote bloemborden hun volle schoonheid ontvouwen, steelt de sedum de show van vele andere planten. Maar dat is niet het enige dat de sedum perfect maakt voor de herfstige bloemenzee. Dankzij het vermogen om water op te slaan, is de sedumplant ook zeer robuust, ongevoelig voor hitte en zuinig en gedijt ze uitstekend, zelfs met weinig zorg. Daarnaast is een groot aantal variëteiten meerjarig, winterhard en verfraaien onze bedden jarenlang. De optimale standplaats voor de sedumplant is op droge, doorlatende, niet te voedselrijke grond en in de volle zon.
Heather
De heideplanten (Ericaceae) zijn robuuste permanente bloeiers, zowel in de winter, zomer of herfst. De verschillende soorten en variëteiten van de groenblijvende heide produceren kleine, soms klokvormige of knopachtige bloemen in verschillende tinten wit en roze. Gewone heide (Calluna vulgaris) bloeit van augustus tot november, wanneer de temperaturen dalen en veel zomerbloemen hun hoofd al laten hangen. Het bijzondere eraan: sommige bloemen blijven in het knopstadium en bloeien niet. Als gevolg hiervan kunnen de kleine kleurvlekken niet vervagen en zijn ze zelfs op bewolkte dagen een echt sprankje hoop. De heideplanten hebben zure grond nodig omdat ze uit heide- en veengebieden komen. Omdat de tuingrond in de meeste gebieden te kalkrijk is, moet deze worden aangevuld met een zuur substraat om ericaceous planten te laten gedijen. Onze Plantura organisch zure grond heeft een lage pH tussen 4,6 en 5,4. Het is dus geschikt voor heide, maar ook voor rododendrons (Rhododendron) en blauwe bessen (Vaccinium).
Herfstanemonen
Delicaat en mooi: de herfstanemoon (Anemone hupehensis) is gewoon een must tussen de winterharde vaste planten in de herfst. De grote, opvallende bloemen schitteren in wit, roze of rood van juli tot oktobertinten. De pluizige, witte bloeiwijzen die veel soorten in de herfst vormen, zijn ook buitengewoon decoratief. In tegenstelling tot veel andere herfstplanten geven de herfstanemonen de voorkeur aan een halfschaduwrijke standplaats, maar gedijen ze ook goed in de volle zon. Voor hen zijn vooral voldoende water en een zeer humusrijke grond belangrijk. Wateroverlast moet koste wat kost worden voorkomen. Verder zijn de herfstanemonen behoorlijk robuust. Als het op groei aankomt, is de herfstanemoon in het begin vrij traag: het duurt bijna twee jaar om zich goed te vestigen. Daarna vormt de herfstanemoon uitlopers en kan zich relatief uitgebreid verspreiden als je ze niet regelmatig verdeelt.
Herfstaster
Of het nu in klassiek wit, spannend rood of elegant violet is: herfstasters (Symphyotrichum) zijn de herfstbloemen bij uitstek. Hun bloemen variëren echter aanzienlijk in kleur, vorm en grootte. Afhankelijk van de variant bloeien ze tot in november. Met de juiste variëteit zie je bijna het hele jaar door de prachtige bloemen in je bed bloeien. Zo begint de alpenaster (Aster alpinus) in mei te bloeien, terwijl de bergaster (Aster amellus) het in de zomer overneemt . Maar de herfst is en blijft het seizoen van de asters: mirte-, kussen- of bernagieaster (Symphyotrichum ericoides, Aster dumosus and Symphyotrichum novae-angliae ) zorgen er nu voor kleurrijke bedden en bieden insecten een van de laatste voedselbronnen voor de winter. Ze groeien het liefst op zonnige, voedselrijke en goed doorlatende locaties. Tegelijkertijd zijn asters zeer gemakkelijk te verzorgen. Na de bloei een handbreedte boven de grond terugsnoeien.
Globe distel
De globedistel (Echinops) wordt beschouwd als een bijzonder bij- en hommelvriendelijke bloeiende plant en is een van de weinige herfstbloeiende vaste planten in het blauw. De klompachtige, rechtopstaande plant kan een hoogte bereiken van 150 cm en toont tussen juli en september zijn bolvormige bloemhoofdjes die uit talrijke individuele bloemen bestaan. Ze kunnen wit, lichtpaars tot staalblauw van kleur zijn en zorgen voor grote hoeveelheden nectar en stuifmeel. De robuuste en weinig veeleisende vaste plant houdt van een vrij droge, voedselrijke standplaats met een goede waterafvoer in de volle zon. De boldistel is geschikt voor aanplant in natuurlijke tuinen en aan de bosrand, omdat hij verwilderd isze op geschikte locaties. Anders kan ze in toom gehouden worden door de reguliere afdeling.
Lantaarn Bloem
De binnenlandse lantaarnbloem (Physalis alkekengi) is verwant aan de Andesbes (Physalis peruviana) en vormt ook de typische papieren lantaarn mouwen eromheen fel oranje bessen. Het is niet een van de vaste planten die in de herfst bloeien, maar dan bijzonder fraaie fruitdecoraties heeft. In de herfst kleuren de lantaarns ook diep oranje en zijn ze een mooie blikvanger in de herfst. De nachtschadeplant (Solanaceae) geeft de voorkeur aan zand-humusrijke, licht kalkrijke en gelijkmatig watervoerende, voedselrijke grond op een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats. Op geschikte locaties kan de lantaarnbloem zich vermeerderen en wijd verspreiden, dus een wortelbarrière moet voor het planten worden ingegraven. De plant wordt als licht giftig beschouwd. De vruchten zelf zijn echter eetbaar, ook al hebben ze weinig vrienden met hun vaak nogal bittere smaak. De sierlantaarns worden veel vaker gebruikt in herfstarrangementen en kransen.
Oktober Zilveren Kaars
De elegante oktoberzilverkaars (Cimicifuga simplex) behoort tot de boterbloemfamilie (Ranunculaceae) en is daarom een giftige vaste plant in de tuin. De zilverkaars van oktober betovert echter elke meerjarige liefhebber met zijn witte, roze of wijnrode, filigrane bloemen op de lange, dunne bloemstelen. De zilveren kaars bereikt een hoogte van 150 tot 180 cm en bloeit tussen september en oktober. Afhankelijk van de variëteit vertoont de zilveren kaars niet alleen verschillend gekleurde bloemen, maar ook roodachtig tot donker roodbruin blad. De verzorging van de fijnbloeiende herfstvaste plant daarentegen is vrij ongecompliceerd: de Oktoberzilverkaars is zeer persistent en robuust en vereist daarom weinig aandacht zolang de locatie goed is. Zilverkaarsen voor oktober hebben verse tot vochtige grond nodig met een goede waterretentie in halfschaduw of in de volle zon.
Zonnehoed
De zonnehoed (Rudbeckia) is een must in elke cottage-tuin en is een bijzonder aantrekkelijke bloeiende herfstvaste plant. De talrijke, zonnebloemachtige bloemen met hun koepelvormige, donkerbruine basis verschijnen tussen juli en oktober. De Rudbeckie levert vanaf deIn de nazomer voedt hij tal van bestuivende insecten en kan hij ook als snijbloem worden gebruikt. De robuuste en onderhoudsvriendelijke vaste planten kunnen afhankelijk van de soort tussen de 50 en 300 cm hoog worden en dichte bosjes vormen. De ideale standplaats voor de zonnehoed is op vrij frisse tot vochtige, voedselrijke en goed doorlatende grond in de volle zon. De Echinacea wordt een valse zonnehoed genoemd, maar is slechts in de verte verwant aan de Rudbeckia en wordt in tegenstelling daarmee gebruikt als medicinale plant.
Waterdosis
De waternarcis (Eupatorium) is een vochtminnende vaste plant die vooral als vijver- of borderplant gezien kan worden. De groeihoogte van de talrijke soorten varieert tussen de 80 en 300 cm. De enorme, geurige bloemschermen kunnen in kleur variëren van zachtroze tot puur wit tot felblauw. De bloeitijd van de majestueuze waternarcis is tussen juli en oktober en voorziet talrijke bestuivers, vooral bijen en vlinders, van grote hoeveelheden nectar en stuifmeel. De waternarcis is niet alleen een mooie herfstbloeiende vaste plant, maar helpt ook de kleine insecten om hun wintervoorraad in te slaan. De waternarcis staat het liefst op een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats op een frisse tot vochtige, voedselrijke en kalkrijke ondergrond. In het voorjaar wordt de herfstbloeiende vaste plant een handbreedte boven de grond afgesneden voordat hij weer gaat uitlopen.
Naast de kleurrijke herfstvaste planten bloeien talrijke eenjarigen tot de eerste nachtvorst. We presenteren de 10 mooiste herfstbloemen en hun eisen qua standplaats en verzorging.