Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Tijgernaaktslakken trekken niet alleen de aandacht met hun interessante lichaamskenmerken, maar worden ook als heilzaam beschouwd tegen slakken. We presenteren hier de bijzondere tuinbewoners.
Als er een grote, gestreepte naaktslak in de tuin verschijnt, maken sommige tuinders zich eerst zorgen over hun kroppen sla. Maar een tweede blik is de moeite waard: de tijgerslak (Limax maximus) wordt ook wel een tijgerslak genoemd. In dit artikel wordt uitgelegd wat een tijgerslak is, hoe hij leeft en of hij ook echt nuttig is tegen naaktslakken in de tuin.
Tiger Naaktslak: Uiterlijk en Habitat
Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de tijgerslak een opvallend patroon. Op de achterste helft van het lichaam is op een bruin-grijze achtergrond een zwart tijgerpatroon te vinden, dat naar de kop van het dier toe overgaat in een luipaardpatroon. In het Engels wordt de soort daarom ook wel "luipaardslak" genoemd. Met een lichaamslengte tot 20 cm is de tijgerslak een van de grootste inheemse slakkensoorten naast de zwarte slak (Limax cinereoniger). De zool van de tijgerslak is wit en het ademgat bevindt zich achter het midden van het mantelschild. Verwarring van de tijgerslak met minder bruikbare of zelfs giftige slakkensoorten is door het karakteristieke uiterlijk onwaarschijnlijk. Als culturele opvolger is de tijgerslak te vinden in parken, begraafplaatsen, vochtige kelders - of in de tuin.
Slak of slak: Naaktslakken (Limacidae) behoren tot de slakkenfamilie en zijn eigenlijk een familie van slakken. Ze zijn inheems in Europa, hoewel sommige soorten nu wereldwijd worden gevonden. De positie van het ademgaatje op het kapschild wordt gebruikt om onderscheid te maken tussen slakken en slakken. Bij naaktslakken bevindt het ademgat zich altijd achter het midden van het mantelschild, bij slakken bevindt het zich rechts voor het midden van het mantelschild.
De slakkenfamilie omvat ook de veldslakkenfamilie met de slakkenfamilie (Deroceras reticulatum) als vertegenwoordiger en de slakkenfamilie met de Spaanse slakkenfamilieNaaktslak (Arion vulgaris).
Trouwens: In het geval van tijgerslakken is de paring een bijzonder spectaculaire gebeurtenis in hun twee tot driejarige leven. Als er twee naaktslakken worden gevonden die klaar zijn om te paren, ze kruipen naar een verhoogde, verticale plaats om daar in een kleine cirkel te kruipen en slijm af te scheiden. Na een tijdje verstrengelen de slakken zich en abseilen ze langs een slijmdraad van wel 40 cm lang. Op deze duizelingwekkende hoogte vindt de bevruchting plaats. Dan v alt een van de dieren op de grond terwijl de andere langs de slijmdraad terugkruipt. De kleurloze eieren worden tussen juni en september in onregelmatige clusters gelegd.
Tijgernaaktslak als nuttig schepsel in de tuin
De tijgerslak wordt vaak geprezen en zelfs verkocht als waardevol insect tegen slakken in de tuin. Sommige tuinders beschouwen het echter als nutteloos en melden zelfs dat de tijgerslak zich tegoed doet aan sla en groenten, net als zijn ongewenste verwanten. Wat is nu juist? Eet de tijgerslak andere slakken of niet? Een blik op de gevarieerde voeding van de slak geeft verlichting.
Eet de tijgerslak slakken?
Ja, de tijgerslak eet slakkeneieren, kleine slakken van andere soorten, of gewonde en dode slakken. In de regel wordt hij niet kannibalistisch. Zijn dieet omvat echter ook paddenstoelen, aas en dode plantenresten.
Ongeacht zijn grootte, eet de tijgerslak slakkeneieren en eet hij zelden vers plantaardig materiaal. Zo moeten tijgerslakken worden geclassificeerd als nuttige insecten in de tuin. En als een van de dieren toch in de sla bijt, moet je toegeeflijk zijn - de tijgerslak houdt immers zijn veel vraatzuchtiger verwanten in toom.
Een slakkenplaag kan niet alleen worden bestreden door de tijgerslak. Een vermindering en stabilisatie van de slakkenpopulatie - vooral door het eten van eieren - is echter te verwachten.
Zijn tijgerslakken gevaarlijk? Nee, de tijgerslak is niet giftig voor mensen en huisdieren en kan zonder aarzelen worden behandeld. De tijgerslak wordt alleen maar gevaarlijk voor andere slakken.
Tijgerslakken aantrekken en introduceren in de tuin
De dieren verschijnen meestal alleen in de tuin. Waar passend onderdak en voedsel beschikbaar zijn, kunnen de trouwe dieren gemakkelijk worden gesetteld. Hoopjes takken of stenen, compost of liggende dakpannen dienen als beschuttingsmogelijkheid. Omdat dode plantenresten een belangrijke voedselbron zijn voor de slakken, kunnen ze bijvoorbeeld als mulch worden achtergelaten.
Tijgerslakken kopen is mogelijk, maar heeft alleen zin als er ondanks de genoemde constructies geen exemplaren in de tuin te vinden zijn.
Een droge stenen muur kan ook een leefgebied zijn voor de tijgerslak. Ook veel andere inheemse dieren en planten kunnen zich hier vestigen, wat de biodiversiteit in de tuin vergroot.