Met zijn rode bladnerven en lichtzure smaak is de zuring een aanwinst voor elke tuin.
De bloedzuring (Rumex sanguineus) onderscheidt zich van de verwante zuring (Rumex acetosa) voornamelijk door zijn bladkleuring. Hoe je hem in de keuken gebruikt en hoe een geschikte locatie eruitziet, lees je hier.
Bloedzuring: bloem, eigenschappen en herkomst
De bloedzuring is een naaste verwant van de zuring en behoort ook tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). Het komt van nature voor in West- en Centraal-Europa en geeft de voorkeur aan vochtige plaatsen. Waar de zuring groeit, vooral in rivierweiden of vochtige loofbossen, duidt dit op drassige grond. Maar ook als tuinplant wordt hij steeds populairder. Bloedzuring kan gebruikt worden in de keuken en is uitermate decoratief. De bladeren zijn langwerpig-ovaal en hebben rode nerven die contrasteren met het groene blad. De bloemen van de bloedzuring lijken op die van de zuring, zijn klein en onopvallend en bloeien in een roodachtige tint van juni tot augustus. Het bloeddok is meerjarig. De vaste plant, ook wel bosdok of bloedzuring genoemd, ontspruit elk jaar uit een lange en diep reikende wortel. In tegenstelling tot de nauw verwante zuring smaakt de bloedzuring nauwelijks zuur, maar heeft een veel mildere smaak.
Bloedzuring planten: locatie en zaaien
Kies een locatie voor de zuring in de schaduw of gedeeltelijk in de schaduw. De grond moet voedselrijk, humus, licht zuur en vochtig zijn. Bij voldoende bodemvocht kan de bloeddok ook op een zonnige plaats groeien.
Planten in een diepe pot of emmer is ook mogelijk, mits de bak voldoende ruimte biedt voor de wortels. Hoewel de zuring van vocht houdt, moet de pot toch een drainagegat hebben om wortelrot te voorkomen. Om de zuring in de pot te houden gebruik je best voedselrijke en licht zure grond, zoals onze Plantura bioTomaten & groentegrond. Onze veenvrije grond bevat alle belangrijke voedingsstoffen en zorgt voor een rijke oogst. Het kan zowel in bedden als in potten worden gebruikt. Zet de jonge plant in de volle grond en druk het substraat stevig aan. Geef de zuring goed water na het planten.
Rooddokzaden kunnen vanaf het begin van het jaar op de vensterbank worden gekweekt. In april kunnen de kleine plantjes in het bed geplant worden of direct buiten gezaaid worden. Het is raadzaam om de zuring tussen maart en juni in delen te zaaien. Dat betekent ongeveer elke twee weken een portie zaad zaaien - als je zo in sets zaait, kun je het hele jaar door verse zuring oogsten. De eerste zaailingen verschijnen al na twee weken. Als u jonge zuring plant, kan een lichte startbemesting de groei ondersteunen. Het beste kunt u een langdurige meststof gebruiken, zoals onze Plantura organische universele meststof, die u eenvoudig licht in de grond werkt. Het voorziet het bloeddok langdurig van voedingsstoffen en is onschadelijk voor huisdieren en tuindieren. Compost is ook ideaal voor startersbemesting. Houd bij het planten een afstand van ongeveer 25 cm tussen elke plant.
Rode zuring als waterplant: De bloedzuring is geen waterplant en kan dus niet in een vijver worden gehouden. Door het vocht in de bodem is de oever van de vijver echter bij uitstek geschikt en de eerste keuze bij het zoeken naar een locatie voor de rode dok.
De juiste zorg voor bloeddokken
Zorgen voor bloedzuring is net zo eenvoudig als zorgen voor de nauw verwante zuring. Omdat de bloedzuring een hoog bodemvocht op prijs stelt, moet deze regelmatig worden bewaterd. Gebruik hiervoor het beste kalkvrij water. Vooral midden in de zomer, of wanneer de regen lang op komst is, moet je naar de gieter grijpen. Extra voeding is meestal niet nodig na het planten. Als u echter merkt dat de groei stagneert, kan het helpen om het bloeddok te bemesten. Hier is bijvoorbeeld onze Biologische universele meststof Plantura geschikt, die veel planten drie maanden lang van alle belangrijke voedingsstoffen voorziet. Bemesting mag echter alleen plaatsvinden tijdens de vegetatieperiode, omdat het bloeddok in de herfst en winter geen nieuwe voedingsstoffen meer nodig heeft.
Tip: Als de zuring regelmatig wordt teruggesnoeid, kan hij het hele jaar door worden geoogst.
Voortplanting
BeideZowel verdelen als zaaien is ideaal voor de vermeerdering van de zuring. Het bloeddok reproduceert zich echter meestal vanzelf.
Voor de verdeling moet een voldoende grote bloedzuring uit de grond worden gegraven. Er moet voor worden gezorgd dat de wortels niet worden beschadigd. De kluit bestaat uit veel penwortels en kan voorzichtig met de handen worden gedeeld. Je kunt nu de afzonderlijke planten apart planten.
Naast zelfzaaien, kan de bloedzuring worden vermeerderd door de zaden te verzamelen en te zaaien. Als de vruchten zich na de bloei hebben gevormd, worden ze na de volwassenheid geoogst en worden de zaden verwijderd. In het voorjaar kunnen de zaden vervolgens op de vensterbank worden gekweekt of direct in april worden gezaaid. Omdat zuring licht nodig heeft om te ontkiemen, mogen de zaden slechts licht bedekt worden met aarde om ze te laten ontkiemen.
Is bloeddok winterhard?
Het bloeddok is winterhard en bestand tegen temperaturen tot - 20 °C. In Duitsland heeft hij zelden problemen om het koude seizoen te overleven. Ook potplanten tolereren dergelijke lage temperaturen niet, omdat de grond door het kleine volume snel volledig bevriest. Zet bloedzuring daarom voor de zekerheid in een pot op een beschutte plek aan de muur van het huis. Bovendien kan de pot in jute worden gewikkeld en op een blok hout of een andere warmte-isolatie worden geplaatst.
Fighting Blood Rammer: hoe kom je van hem af?
Red Sorrel doet het goed in salades en is door zijn roodgroene bladeren een echte eyecatcher in de tuin. Het kan zich echter ook snel verspreiden door zelf te zaaien en is niet in elke tuin welkom. Als je ondanks zijn voordelen van de zuring af wilt, is de enige optie om de opkweekplant royaal op te graven. Om de verdere verspreiding in te dammen, moeten eerst de bloeiwijzen van de planten worden verwijderd. Het gaat dus niet om zaadvorming en dus ook niet om zelf zaaien. Om de bloedzuring volledig te verwijderen, moeten alle bestaande planten worden opgegraven. Indien mogelijk moet rekening worden gehouden met het volledige wortelstelsel.
Het oogsten en gebruiken vanBloedzuring
Rooddok kan eigenlijk het hele jaar door worden geoogst, maar de bladeren bevatten oxaalzuur. Als dit in grote hoeveelheden wordt ingenomen, kan de opname van ijzer in het lichaam worden geremd. Het oxaalzuurgeh alte neemt toe met de leeftijd van de bladeren. Oude bladeren in de midden- of nazomer mogen daarom niet meer worden gegeten. Het jonge en frisse blad smaakt het best. Met zijn lichtzure en milde smaak verfijnt zuring salades. In tegenstelling tot zuring mag het niet worden gekookt of gestoomd.
Is bloeddok giftig?
Bloeddok mag niet regelmatig in grote hoeveelheden worden geconsumeerd vanwege het oxaalzuur dat het bevat en de oudere bladeren zijn ook minder verteerbaar. Zuring is zelfs giftig voor katten en honden.
Niet alleen bloedzuring en zuring zijn uitstekend in salades. Veel lokale wilde kruiden, zoals buckhorn, kunnen ook in de keuken worden gebruikt.