Wat is het verschil tussen aardbeienspinazie en aardbeienspinazie? Hoe werkt de teelt van aardbeienspinazie en waar moet je op letten bij het oogsten? U kunt dit en meer lezen in ons speciale artikel.

Aardbeienspinazie - deze bijna vergeten bladgroente is tegenwoordig helaas maar bij enkelen bekend. Jammer, want de groente scoort niet alleen met een bijzondere uitstraling, maar blinkt ook uit door de ongecompliceerde teelt en het hoge geh alte aan voedingsstoffen.
Aardbeienspinazie: eigenschappen en herkomst
De aardbeispinazie (Blitum virgatum of Blitum capitatum) behoort tot de familie van de vossenstaart (Amaranthaceae). Hoewel aardbeienspinazie relatief onbekend is, zijn er veel bekende gezichten in de familie: naast zijn naamgenoot, spinazie (Spinacia oleracea), wordt aardbeienspinazie ook gemaakt met quinoa (Chenopodium quinoa) en rode biet (Beta vulgaris). Maar waar komt de ongebruikelijke naam aardbeispinazie vandaan? In feite kan een blik op de plant de naam snel verklaren: de felrode vruchten van de aardbeispinazie doen visueel (maar niet smaakvol) denken aan aardbeien. Zijn groene tot lichtgroene bladeren, met hun driehoekige en diep gekartelde vorm, lijken in de verste verte op die van spinazie, maar ze zijn op een vergelijkbare manier bereid, zodat het tweede deel van de naam ook gemakkelijk kan worden verklaard.
De kruidachtige plant, die gewoonlijk als eenjarige wordt gekweekt, wordt 20 tot 60 centimeter hoog met kale, rechtopstaande stengels en een basale bladrozet. Het blad van de aardbeispinazie is een smakelijke en voedzame toevoeging aan de keuken, maar wordt vaak niet alleen voor voedsel gekweekt - dankzij de opvallende rode vruchten is de aardbeispinazie ook een populaire sierplant voor in de tuin of op het balkon.

Er is maar weinig bekend over de oorsprong van aardbeienspinazie: tegenwoordig wordt aangenomen dat de plant oorspronkelijk uit Klein-Azië en het Oosten kwam en via de Moren via Zuid-Europa, met name Spanje, bij ons is terechtgekomen. Helaas zijn de bladgroenten mislukthier niet volledig toegepast. Hoewel het een paar eeuwen als sier- en nuttige plant in cottage-tuinen werd gekweekt, werd het toen steeds meer vervangen door spinazie. Aardbeienspinazie verdween zo'n honderd jaar geleden definitief van onze menukaarten. Daarna raakte de behoorlijk bruikbare plant bijna in de vergetelheid - maar gelukkig is hij nog steeds te vinden in Duitse tuinen, zij het zelden. Vooral de herontdekking van oude groentensoorten in de afgelopen jaren heeft ervoor gezorgd dat aardbeienspinazie aan nieuwe populariteit heeft gewonnen. Ondertussen bieden sommige zaadhandelaren ook aardbeienspinaziezaden aan (sommige ook in biologische kwaliteit). Als wilde plant komt aardbeispinazie alleen voor in de bergen van Noordwest-Afrika, in West-Eurazië en zelden in het Middellandse Zeegebied.

Soorten Aardbeien Spinazie
Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten aardbeienspinazie:
- De Aardbeienspinazie (Blitum virgatum)
- Aardbeienspinazie (Blitum capitatum).
Beide soorten zijn nauw verwant. Hoewel ze visuele verschillen hebben, zijn ze qua smaak en bereiding bijna identiek. Echte aardbeispinazie (Blitum virgatum) herken je aan het feit dat hij in het algemeen groter wordt en dat de vruchten over de stengel in de bladassen zijn verdeeld. Bij aardbeispinazie met spikes daarentegen zijn de vruchten gebundeld op een vals oor. In tegenstelling tot de echte aardbeienspinazie, komt de aardbeispinazie met spikes waarschijnlijk niet uit het Oosten, maar uit Noord-Amerika, en wordt daar vandaag de dag nog steeds gevonden. Vanwege het lage economische belang van aardbeienspinazie in de commerciële teelt, werden er nooit verschillende variëteiten gekweekt. Om deze reden wordt aardbeienspinazie nog steeds bijna uitsluitend verdeeld in de twee bovengenoemde soorten.

Aardbeienspinazie kweken: dit moet je weten
De teelt van aardbeienspinazie is niet moeilijk - integendeel: aardbeienspinazie kan in bijna elke tuin worden gekweekt, omdat het even geschikt is voor de teelt in bedden als in plantenbakken op het terras of balkon. Vooral voor gemengde teelten is de gemalen spinazie interessant: tussen aardappel of snijbonen is het niet alleen een echte blikvanger in je tuin, maar beschermt ook de bodem tegen erosie en maakt optimaal gebruik van de beschikbare ruimte. Daarnaast is de echte aardbeispinazie ideaal geblekenBuurman voor lente-uitjes, de stekelige aardbeienspinazie bleek een goede bodembedekker voor selderij.
De juiste locatie voor aardbeienspinazie
Volle zon is perfect als je aardbeienspinazie wilt kweken. Maar in de meeste gevallen zijn gedeeltelijk beschaduwde locaties ook geschikt voor het kweken van aardbeienspinazie. Bij het kiezen van de locatie voor de aardbeienspinazie moet bijzondere aandacht worden besteed aan de juiste watervoorziening: hoewel de aardbeienspinazie niet van hoge temperaturen of droogte houdt, veroorzaakt wateroverlast ook problemen. Een humusrijke, diepe, leemachtige zandgrond waarin geen wateroverlast is, is daarom optimaal als standplaats. Bovendien moet bij de teelt van aardbeienspinazie altijd worden gezorgd voor een gevarieerde vruchtwisseling: om de bodem vitaal te houden, moeten aardbeienspinazie en zijn verwanten uit de vossenstaartfamilie (spinazie, snijbiet, rode biet) niet altijd worden op dezelfde plaats geplant. Indien mogelijk moeten vossenstaartplanten elk jaar op een andere locatie worden gezaaid, anders moet een locatie maximaal drie jaar achter elkaar voor de teelt worden gebruikt.

Hoe aardbeienspinazie te zaaien
De ideale tijd om aardbeienspinazie buiten te zaaien is tussen maart en juni. Zaaidata in augustus zijn ook mogelijk, maar dit verhoogt het risico op vroege bloei. Aangezien aardbeienspinazie een van de donkere kiemers is, is het voor een betrouwbare kieming vooral belangrijk om ervoor te zorgen dat de zaden voldoende diep (ongeveer 2-3 cm) in de grond worden geplant. Tussen de afzonderlijke planten adviseren wij een afstand van 25-30 cm, in rijen van 15 cm - zodat elke plant voldoende ruimte heeft om zich te ontwikkelen. Als er kans is op late vorst, bijvoorbeeld bij bijzonder vroeg zaaien in maart, is het raadzaam om ook aandacht te besteden aan vorstbescherming. Het is nuttig gebleken om het bed met tuinvlies te bedekken tot het gevaar van late vorst voorbij is.
De aardbeispinazie gedijt optimaal wanneer hij de juiste bodemgesteldheid vindt: Een losse, zand-leemachtige en diepe grond is ideaal. Als de tuin dit niet kan bieden, is het raadzaam om de bestaande grond op te waarderen met een hoogwaardige potgrond, zoals Plantura biologische universele grond. Zeer zware, kleiachtige bodems moeten ook worden gemengd met ongeveer een derde zand, zodat het water op lange termijn goed kan wegvloeien.

Als je je aardbeienspinazie eerder wilt oogsten, kun je hem vanaf maart binnen halen. Doe hiervoor drie tot vier zaden van de aardbeienspinazie in een kleine pot met een diameter van minimaal 8 cm. Een potgrond zoals Plantura Biologische Kruiden & Zaadgrond is ideaal voor het kweken van aardbeienspinazie, omdat het los en vrij arm aan voedingsstoffen is, wat de wortelgroei van de kleine plantjes optimaal ondersteunt. De kamertemperatuur tijdens het ontkiemen moet de hele dag tussen 16°C en 22°C liggen. Na ontkieming zijn er twee mogelijkheden voor de aardbeispinazie: als er buiten geen late nachtvorst meer te verwachten is, kunnen de planten verhuizen naar hun nieuwe onderkomen in het bed. Om een optimale ontwikkeling te garanderen en meeldauwaantasting te voorkomen, moeten uiteraard de bovengenoemde afstanden worden aangehouden. Als het nog te koud is of als de aardbeienspinazie dan in kuipjes moet worden gekweekt, kun je de bladgroenten in tufjes van 3-4 planten overplanten in kleine potten met universele aarde en ze daar verder telen.
Zorgen voor Aardbeien Spinazie
Aardbeienspinazie wordt over het algemeen als zeer gemakkelijk te verzorgen beschouwd. Toch moet u een paar punten in overweging nemen als u uw planten zo goed mogelijk wilt verzorgen: Een voldoende toevoer van voedingsstoffen is absoluut noodzakelijk voor een hoogproductieve en waardevolle oogst. Zo heeft het voorbereiden van de grond door het mengen van compost zichzelf bewezen en is meestal voldoende. Als u geen compost beschikbaar heeft voor bemesting, kunt u als alternatief een organische meststof gebruiken, zoals de Plantura organische universele meststof, om voedingsstoffen te leveren. Organische meststoffen hebben het voordeel dat ze een natuurlijk langdurig effect hebben en de planten naar behoefte van voedingsstoffen kunnen voorzien.
Zoals de meeste bladgroenten, hoeft aardbeienspinazie niet regelmatig te worden gesnoeid, maar worden de bladeren bij de oogst gescheiden. Bij de verzorging van aardbeienspinazie hoort ook de regelmatige toevoer van water: Vooral bij hoge temperaturen is het noodzakelijk om de aardbeienspinazie voldoende water te geven om de bladeren zo mals mogelijk te houden. De ochtenden en de avonden zijn ideale tijden om water te geven, aangezien de temperatuur hier het laagst is, waardoor er weinig water verdampt. Af en toe tussen de planten schoffelen en onkruid verwijderen heeft ook een positief effect op de ontwikkeling.Tip: Aardbeienspinazie is erg gevoelig voor een gebrek aan stikstof in de grond en laat dit als volgt zien: Jonge bladerenblijven wat langer groen, terwijl oudere egaal oplichten en zelfs helemaal geel worden. Een dergelijk tekort moet snel worden gecompenseerd met een snelwerkende meststof, zoals onze vloeibare Plantura biologische groenplantenmest.

Aardbeienspinazie kweken: zo werkt het
Elk jaar nieuwe aardbeienspinaziezaden kopen? Het hoeft niet zo te zijn. Als je wilt voorkomen dat je elk jaar nieuwe zaden koopt, heb je zelfs twee opties om zelf aardbeienspinazie te vermeerderen:
- Zaai de aardbeienspinazie zelf: het is bijzonder gemakkelijk om je eigen zaad te maken - sommige planten worden gewoon niet gesneden, maar mogen groeien totdat de zaden rijp zijn. Aangezien de aardbeispinazie als bijzonder sterk zaaiend wordt beschouwd, worden talrijke zaden verdeeld over de karakteristieke vruchten in het gebied. Als gevolg hiervan zullen er komend voorjaar tal van nieuwe planten in de buurt groeien.
- Zaden uit de vrucht halen: Als je ongecontroleerde vermeerdering van aardbeienspinazie wilt voorkomen of volgend jaar ergens anders wilt planten, verwijder dan rijp fruit op tijd. Maar in plaats van de rode ballen weg te gooien, kunnen ze ook worden gebruikt om zaden te produceren. Het zaad wordt nu grondig ontdaan van het vruchtvlees en opgeslagen op een donkere, droge en koele plaats, waar het wacht op zijn volgende gebruik.

Is aardbeispinazie winterhard?
In tegenstelling tot zijn naaste verwant, de spinazie, is de aardbeispinazie vaak niet winterhard op onze breedtegraden. Hoewel er gevallen zijn waarin aardbeienspinazie temperaturen tot -10 °C overleeft en in het voorjaar weer ontkiemt, wordt de plant in Duitsland meestal als eenjarig gewas geteeld. Daarentegen zijn de zaden, vooral wanneer ze zelf zaaien, gemakkelijk bestand tegen de koudere temperaturen in het bed en beginnen ze het volgende jaar te ontkiemen als ze bedekt zijn met voldoende aarde.
Oogst Aardbeien Spinazie
Twee tot drie maanden na het zaaien is het dan eindelijk zover: de oogst van de aardbeienspinazie staat op het punt te beginnen. Net als bij spinazie kan aardbeienspinazie (afhankelijk van wanneer gezaaid) de hele zomer tot september steeds opnieuw worden geoogst. Ofwel worden individuele bladeren naar behoefte geplukt of de hele scheut wordt met een scherp mes ongeveer 30 cm boven de grond afgesneden. Dit rijdtdan weer uit zodat er een paar weken later weer geoogst kan worden. Overigens is de smaak en voedingswaarde van aardbeispinazie op zijn best als de plant nog niet in bloei staat. Het ideale moment om bladspinazie te oogsten is daarom net voor de bloei.

Opslag
De oogst is binnen en de aardbeienspinazie staat klaar voor de keuken. Maar wat nu? Vooral het bewaren van aardbeienspinazie is voor velen een uitdaging: als de bladeren in de keuken worden bewaard, worden ze snel slap en onsmakelijk. Wil je dit voorkomen, gebruik dan de aardbeienspinazie direct na de oogst of wikkel hem in vochtig keukenpapier en zet hem in de koelkast. Op deze manier kunnen de bladeren nog vijf tot zes dagen worden bewaard.
Het gebruik van aardbeienspinazie in de keuken is veelzijdig: de bladeren worden bereid als echte spinazie, bijvoorbeeld gestoomd en geserveerd als groente bijgerecht. Maar ook aardbeienspinazie is erg populair als ingrediënt in soep, vulling voor bladerdeeg of als quiche. De jonge bladeren zijn bijzonder mals en kunnen daarom ook rauw gegeten worden, bijvoorbeeld in een wilde kruidensalade. Zelfs als de kleurrijke vruchten visueel doen denken aan aardbeien of frambozen, worden ze zelden in de keuken gebruikt. Hoewel ze niet giftig zijn, wordt hun smaak over het algemeen omschreven als flauw en vergelijkbaar met die van rode biet, daarom worden ze zelden gebruikt bij de bereiding van gerechten. Aan de andere kant zijn ze zeer geschikt als kleurrijke, eetbare decoratie, bijvoorbeeld om een aardbei-spinaziesalade af te werken.
Qua voedingswaarde is aardbeienspinazie echter superieur aan spinazie. Het scoort bijzonder goed met een hoog geh alte aan vitamine C, ijzer en sporenelementen. Mensen met nierproblemen of reuma moeten echter voorzichtig zijn met aardbeienspinazie: het oxaalzuur dat het bevat kan in grote hoeveelheden schadelijk zijn.

Wil je meer weten over ongebruikelijke en oude soorten groenten? In ons artikel "10 bijna vergeten soorten groenten" vindt u veel interessante en beproefde groentensoorten.