Problemen met woelmuizen in de tuin? We laten je zien hoe je de kleine knaagdieren kunt herkennen en wat echt helpt om woelmuizen met succes te bestrijden.
Hoe schattig deze kleine knaagdieren ook mogen lijken, woelmuizen kunnen veel schade aanrichten in de tuin. Hieronder leer je alles over het ongedierte en welke middelen geschikt zijn voor het bestrijden en verdrijven van woelmuizen.
Vole: Gezocht dossier over de plaag
Het geslacht van woelmuizen (Arvicolinae) bestaat uit verschillende soorten. Dit zijn onder meer kleine veldmuizen en watermuizen, maar ook de muskusrat, die wel 35 cm lang kan worden. Ze bouwen hun ondiepe tunnelsystemen het liefst in vochtige, lichte tot middelzware grond. De knaagdieren voelen zich vooral thuis in de buurt van waterlopen en oevers. De eenlingen houden geen winterslaap en kunnen daardoor ook in de winter wortels aantasten. Vooral de nestprestaties van de vrouwtjes zijn opmerkelijk. Een vrouwtje kan tot 20 jonge dieren per jaar krijgen, die al na twee weken het nest verlaten om hun eigen tunnelsysteem te creëren. De belangrijkste vijanden van de woelmuis zijn wezels, vossen, bunzingen, marters, uilen, roofvogels en natuurlijk de huiskat.
Herkennen van woelmuizen in de tuin: verschillen met mollen
Omdat woelmuizen vaak 's nachts actief zijn en in hun holenstelsel blijven, is identificatie bijna uitsluitend mogelijk door schade aan de planten. De herbivoren knabbelen graag aan wortelgroenten, aardappelen en vaste planten - en helaas moeten fruitbomen en struiken vaak als voedselbron dienen. De muizen beperken zich meestal tot de wortels en ondergrondse delen van de plant. Bij knolgewassen is de schade door de grote voergebieden vaak goed te herkennen. De besmetting van een aangetaste fruitboom kan echter meestal alleen worden gezien door een algemeen ziekelijk totaalbeeld, zoals vallende of vergeelde bladeren.
Als je grote schade opmerkt door het eten van de planten of in het algemeen zieke planten herkent zonder een specifieke ziekte te kunnen toewijzen, is het de moeite waard om de tuingrond van dichtbij te bekijken. Want de woelmuizen moeten de overtollige grond ergens uit hun tunnelsysteem halen. Als je kleine, langwerpige aarde-ejecties vindt,deze behoren hoogstwaarschijnlijk tot een woelmuis. Andere indicaties zijn onregelmatige verwijdering van de hopen aarde, die meestal worden afgewisseld met wortels en plantaardig materiaal. Molshopen zijn daarentegen groter, ronder en gelijkmatiger verdeeld.
Voordat je erover nadenkt ze te bestrijden, moet je ervoor zorgen dat het echt woelmuizen zijn. Als mollen per ongeluk worden aangevallen, zijn boetes tot 50.000 euro mogelijk. Naast het opmerken van de heuvelvorm, is er nog een truc om de verantwoordelijke boosdoener te identificeren. Het enige wat je hoeft te doen is een gat in het tunnelsysteem te vinden. Deze bevinden zich meestal op de langwerpige terpen van de aarde. Een wortel wordt eenvoudig in het gat gestoken en licht begraven. Na ongeveer een dag kun je de wortel controleren. Als het is opgegeten, zijn het hoogstwaarschijnlijk woelmuizen, aangezien mollen alleen insecten, regenwormen en andere wezens eten.
Hint: Er zijn enkele andere dieren die gaten graven in de tuin. We laten je zien welke het zijn en helpen je de gaten in je tuin te matchen met het juiste dier.
Repel woelmuis: Mechanische controlemethoden
Mechanische methoden omvatten allerlei soorten vallen, zoals kistenvallen en draadmanden die in het plantgat worden geplaatst wanneer bomen worden geplant. We presenteren de afzonderlijke vallen die u kunt gebruiken om woelmuizen te vangen. De beste bestrijdingsresultaten bereik je overigens in de late herfst of het vroege voorjaar.
Vechtende woelmuizen met kistvallen
Bij het opzetten van boxvallen (en andere mechanische controlemethoden) moet u een paar dingen overwegen, zodat het gewenste succes wordt bereikt. Werk altijd met handschoenen en wees voorzichtig. Voordat de val wordt opgesteld, moet deze minstens één nacht buiten blijven staan, idealiter met contact met de grond - dit zal de menselijke geur elimineren. Plaats de val op de juiste manier en voeg vers aas toe voordat u hem opzet. Hiervoor zijn bleekselderij en stukjes wortel geschikt. Het is ook bijzonder belangrijk om de vallen regelmatig te controleren en te verwijderen.
Vechtende woelmuizen met draadmanden
Een andere beschermingsmethode tegen woelmuizen zijn draadmanden, die in de winkel of gewoon kunnen worden gekochtgemaakt van draadgaas. Wil je zelf zo'n mand maken, zorg er dan voor dat de maaswijdte maximaal 15 mm is. Als u bijvoorbeeld een appelboom wilt planten, graaf dan eerst een voldoende groot gat. Bekleed daarna de put met twee stukken gaas (kruis ze over) - laat geen mazen achter voor de woelmuizen. Plant de boom (vooral woelmuizen knabbelen graag aan jonge appelbomen) en vul het gat met aarde. Druk op het einde eenvoudig het draadgaas rond de stam en leg er nog een laag aarde op. Je jonge bomen zijn al beschermd tegen de vraatzuchtige knaagdieren en kunnen in vrede groeien en kracht verzamelen.
Verjaag woelmuizen met lawaai en lawaai
Maar lawaai is ook een goede manier om woelmuizen uit je eigen tuin te verdrijven. Begraaf bijvoorbeeld lege glazen flessen in de grond en laat de wind de rest van het werk doen. De wind zal in de fles blazen en geluiden maken als een fluit, die hopelijk de woelmuizen uit de tuin zullen schrikken. Speciale woelmuizen en molafschrikmiddelen zouden volgens hetzelfde systeem moeten werken. Deze pilaren worden in de grond gestoken en worden vaak aangedreven door zonnecellen. De apparaten maken geluiden en zouden knaagdieren moeten verdrijven, maar hun effect is zeer controversieel. Een goedkopere methode is zeker de variant met de oude glazen flessen in de grond. Het is het beste om uw eigen ervaring met deze afschrikmiddelen op te doen.
Repel Voles: Chemische controlemethoden
Je kunt ook giftig aas gebruiken, dat vaak uit stukjes gedroogde wortel bestaat en daarom gemakkelijk door de woelmuizen wordt gegeten. Deze bevatten de werkzame stof zinkfosfide. Dit lokaas wordt in de uitgangen van de woelmuis geplaatst en door de knaagdieren opgegeten. Houd er rekening mee dat dit lokaas niet openlijk mag worden geplaatst, omdat het niet alleen giftig is voor woelmuizen, maar ook gevaarlijk kan zijn voor onze huisdieren - dus wees voorzichtig.
Huismiddeltjes voor woelmuizen
Omdat woelmuizen een zeer gevoelige neus hebben, kun je ook eenvoudige huismiddeltjes gebruiken om knaagdieren af te schrikken. U kunt bijvoorbeeld zure karnemelk door de gangpaden gieten en het stinkende boterzuur de rest laten doen.Sluit de gangpaden af na het uitgieten om te voorkomen dat de nare geur van boterzuur in de lucht komtkan verdampen, maar blijft in de uitgang van de woelmuis.
Een andere manier om van woelmuizen af te komen, is door verschillende planten te planten. In ons speciale artikel lees je welke planten geschikt zijn voor het afweren van woelmuizen.