Cacti kunnen op drie verschillende manieren worden vermeerderd. Hoe de respectievelijke vermeerdering werkt via stekken, uitlopers en zaden vindt u hier.
Een kleine groene cactus is in veel huishoudens te vinden. Met de juiste cactusverzorging zullen de stekelige planten het huis of de tuin voor lange tijd sieren. Als je je eigen cactusfamilie wilt uitbreiden, kun je dat op drie verschillende manieren doen met onze deskundige tips en handleidingen.
Cactus vermeerderen via stekken en uitlopers: Een gids
Afhankelijk van het type cactus dat wordt gekweekt, kunnen uitlopers of verschillende soorten stekken worden genomen. Zo zijn bladstekken mogelijk met Rhipsalidopsis en kopstekken met Rhipsalis. De meeste zuilcactussen (Opuntia, Pereskia) evenals alle uitspruitende en kindvormende cactussen kunnen zeer goed worden vermeerderd met uitlopers.
Materiaal- en gereedschapslijst:
- scherp, gedesinfecteerd mes
- Winkels of een aansteker
- Tinfolie
- Kaars
- Groeiend substraat
- Plastic Potten
Instructies voor stekken/uitlopers
De maanden april tot augustus zijn de perfecte tijd voor de vermeerdering van cactussen. Maar pas altijd op voor de doornen! Alvorens uitlopers of stekken te scheiden, is het het beste om dikke handschoenen aan te trekken ter bescherming of een grilltang of iets dergelijks te gebruiken om ze te fixeren.
Steek vervolgens een kaars aan en verwarm het in folie gewikkelde mes boven de vlam. Als de film zwart wordt, wordt het snij- of uitlopertje afgesneden. De regel is: kopstekken zijn 10-15 cm lang, bolvormige uitlopers zijn groter dan hun diameter en zo ver mogelijk ontwikkeld. Bladstekken worden op originele grootte van de moederplant genomen.
Na elke snede wordt het nog hete mes op de snede gedrukt. Dit stopt de sapstroom en voorkomt "bloeden". voor desnij de volgende uitloper af, het mes gewikkeld in aluminiumfolie moet opnieuw worden verwarmd door de kaarsvlam.
Pas nadat de cactusstekken een paar dagen aan de lucht hebben gedroogd en de eerste wortels zijn gevormd, worden ze opgepot. De kweekpotten zijn gevuld met voedselarm cactussubstraat en de helft van elke stek of uitloper is opgepot. In de eerste week mag u geen water geven. Het substraat wordt dan slechts licht vochtig gehouden met kalkarm water. Zodra een stek door de kwekerspot heen is geworteld, wordt deze verpot en verzorgd als een volwassen vertegenwoordiger van zijn soort.
Tip: Een lucifer kan worden gebruikt om grotere bladstekken te ondersteunen en te voorkomen dat ze omvallen.
Cactus vermeerderen uit zaden
Vermeerdering via uitlopers en stekken is veel gemakkelijker dan via zaden. Er zijn echter veel soorten die slechts moeilijk of nauwelijks spruiten vormen. De meeste balcactussen worden bijvoorbeeld vermeerderd door zaden. Zelfs zeldzame soorten zijn vaak alleen als zaad verkrijgbaar.
Maak je eigen cactuszaden
Aangezien vermeerdering via zaden de seksuele vorm van vermeerdering is, zijn er altijd minimaal twee exemplaren van dezelfde soort of variëteit nodig. Wanneer bloemen zich ontwikkelen, kunnen ze met de hand worden bestoven met een borstel. Zo wordt het stuifmeel overgedragen. Als er kans is op kruisbestuiving door andere exemplaren, worden de cactussen geïsoleerd. De typische cactusvruchten hebben zich in de herfst ontwikkeld. Rijpe vruchten worden geplukt en indien nodig geprikt om de zaden vrij te geven. De zaden worden grondig gereinigd (de restanten van het vruchtvlees hebben een kiemremmende werking) en op vloeipapier te drogen gelegd. De cactuszaden kunnen worden bewaard in gelabelde papieren zakken of kleine, luchtdichte containers tot de volgende zaaidatum (idealiter in april).
Voorbehandeling van de cactuszaden: kiemrust doorbreken
Aangezien de zaden van veel soorten (bijv. Notocactus en Coryphanta) slapend zijn, moeten ze voor het zaaien worden voorbehandeld. Zaden worden 20 minuten voorgeweekt in 3,0 procent waterstofperoxide en vervolgens voor 50 procent verdund met water en daar 24 uur gelaten. Waterstofperoxide is verkrijgbaar bij de apotheek.
Materiaal enGereedschapslijst:
- Zaden
- Zaaisubstraat
- Kwartszand in korrel 3 mm
- Zaadtray of kleine potjes
- Waterstofperoxide
- Binnenkas
Puur mineraal materiaal zoals perliet of puimsteen is geschikt gebleken als zaaisubstraat. De zaden kunnen hier goed opzwellen en de wortels kunnen dankzij de poriënstructuur rustig groeien. Een goedkoop alternatief is kattenbakvulling (geen klonterige kattenbakvulling!).
Tip: Steriliseer het zaadsubstraat voor gebruik in de oven gedurende 30 minuten op 150-180 graden of in de magnetron gedurende 10 minuten op 800 watt.
"
Instructies voor het zaaien
Omdat de vers ontkiemde cactussen niet erg resistent zijn, worden de zaadtray, de potten en de kas voor gebruik zorgvuldig schoongemaakt.
De zaadcontainer wordt gevuld met substraat en de zaden worden erop verdeeld. Let op: Lichtkiemen mogen wel, maar niet in de ondergrond geperst worden. Een dunne, doorschijnende laag kwartszand ter bescherming tegen schimmel is toegestaan. De zaadpotten worden kort in lauw, kalkarm water geplaatst. Pas als de zaadgrond met water is opgezogen tot aan de bovenste laag gaan de bakken de binnenkas in.
Temperaturen tussen 20 en 25 °C zijn ideaal en direct zonlicht moet worden vermeden. Het kasdek wordt dagelijks kort gelucht totdat de eerste doornen zich vormen. Daarna kan het permanent worden verwijderd. Het wordt altijd van onderaf bewaterd door de zaadpotten in lauw regenwater of gekookt leidingwater te plaatsen totdat het substraat doorweekt is.
Kieming begint binnen enkele dagen tot enkele weken, afhankelijk van de soort. Voorbeelden van goed ontkiemende cactussen zijn Echinopsen, Lobivia, Rebutien of Mammillaria . Opuntia's hebben echter de reputatie dat het een eeuwigheid duurt om hun zaden te laten ontkiemen.
Tip: Een laaggedoseerde organische vloeibare meststof is geschikt om cactussen van voedingsstoffen te voorzien. In 1 liter gietwater wordt 1 ml van onze Plantura biologische kamer- en groenbemesting gedoseerd. Dit mengsel wordt tussen de lente en juli om de andere keer water gegeven.