Als u op zoek bent naar een ongecompliceerde en natuurlijk gezonde appelsoort voor uw tuin, dan is de 'Rheinische Krummstiel' precies wat u zoekt. We presenteren het oude appelras en geven tips over teelt, verzorging en oogst.
De 'Rheinische Krummstiel' is een oud-Duitse variëteit die vanwege zijn algemene robuustheid en veelzijdigheid perfect is voor huistuinen. Als je deze ongecompliceerde en smakelijke appel in je tuin wilt verwelkomen, moet je voldoende ruimte hebben vanwege de krachtige groei of regelmatig een schaar gebruiken.
Rheinischer Krummstiel: Profiel
| Fruit | middelgroot tot groot; groenachtige tot citroengele basiskleur met troebele tot felrode topkleur |
| Smaak | sappig, zoet wijnzuur, aromatisch |
| Opbrengst | hoog en regelmatig |
| Oogsttijd | vanaf oktober |
| Rijpheid voor plezier | vanaf december |
| Houdbaarheid | zeer goed; Kan bewaard worden tot mei |
| Groei | in het begin sterk, later matig sterk |
| Klimaat | geeft de voorkeur aan warme locaties en een zeeklimaat; verdraagt grote hoogten |
| Ziekten en plagen | gevoelig voor echte meeldauw op ongunstige locaties |
Geschiedenis en oorsprong
Er is niet veel bekend over de geschiedenis van de 'Rheinische Krummstiel'. Verschillende bronnen zijn het erover eens dat het ras meer dan 200 jaar oud moet zijn en ergens tussen Keulen en Bonn is ontstaan. In 1828 werd de 'Rheinische Krummstiel' voor het eerst pomologisch beschreven door Adrian Diel (1756, † 1838), de grondlegger van de pomologie in Duitsland. Tegenwoordig wordt het ras vaker in Stiermarken aangetroffen, wat waarschijnlijk te wijten is aan het feit dat het het heersende klimaat bijzonder goed verdraagt.
Crooked Apple: kenmerken, smaak en uiterlijk
De 'Rijnse kromme stengel' is middelgroot tot groot van formaat en kan verschillende vormen aannemen: soms is hij aan één kant verdikt, soms is hij dikeivormig, tonvormig, bolvormig en afgeplat of ook in de vorm van een kegel. De basiskleur van de fijne, matglanzende schil is bij rijping groengeel en wordt later citroengeel. Een onvolledige, doffe of felrode, gestreepte of gevlamde overkleur ontwikkelt zich aan de zonnige kant of over de hele vrucht.
De naam van het ras kan worden verklaard door naar de stamkuil te kijken. Het is smal en heeft vaak een vlezige neus die de dikke, knobbelige korte steel opzij duwt. Het vruchtvlees onder de dunne schil is nog groengeel en zeer stevig als het rijp is, en wordt bijna wit als het rijpt. Met zijn vrij fijne textuur, het sappige mondgevoel en de aromatische, zoetzure smaak, is het vruchtvlees zeer delicaat. De vrucht verspreidt een merkbare, zoete geur, zelfs als hij niet wordt gebeten.
Teelt en verzorging van het appelras 'Rheinischer Krummstiel'
Het appelras 'Rheinischer Krummstiel' is een goede keuze voor veel moestuinen: het stelt geen hoge eisen aan de bodem. Dit kan humus, leem of wat zwaarder en rijker van toon zijn. Alleen extreem lichte en zanderige gronden moeten uitgebreid worden verbeterd met veel volwassen compost of een hoogwaardige potgrond zoals onze veenvrije Plantura biologische universele grond. Warme locaties hebben de voorkeur, maar grote hoogten, bijvoorbeeld op een zuidwest- of zuidoosthelling, worden ook goed verdragen. Het ras 'Rheinischer Krummstiel' houdt van een hogere luchtvochtigheid en gedijt daarom bijzonder goed in een zeeklimaat.
De groei van de 'Rheinsichen Krummstiel' is jong sterk, later matig sterk. Ongeacht de leeftijd vertakt deze soort slecht. Af en toe snoeien om het verschijnen van zijknoppen te veroorzaken is daarom aangewezen. Zo ontstaat altijd jong vruchthout. Met de leeftijd wordt de kroon van ongesneden 'Rheinischer Krummstiel' breed en overhangend. Dit ziet er bijzonder pittoresk uit, maar zorgt ervoor dat de bomen geen straatbomen zijn. Ook bij het maaien in de tuin kan de kroon hinderlijk worden. Dit groeigedrag suggereert ook dat het ras af en toe moet worden gesneden.
De oude variëteit kan extensief gecultiveerde boomgaarden verrijken als een hoogstam op zijn eigen wortels, of geënt op onderstam van zaailingen, waar hij bijna aan zijn lot kan worden overgelaten. Als halve of kwart stam of als struikboom kan de 'Rheinische Krummstiel' ook gemakkelijk in een huistuin worden geïntegreerd: hierGebruik dan middelhoge onderstammen zoals M7 of M4. De inspanning voor het knippen is dan iets belangrijker.
De bloei van de 'Rheinische Krummstiel' verschijnt middelmatig laat tot laat, duurt lang en is niet vorstgevoelig. Goede bestuivers zijn de rassen 'Berner Rosenapfel', 'Cox Orange', 'Croncels', 'Danziger Kantapfel' en de 'Goldparmäne'.
Het is heel praktisch dat de appels van dit ras lang aan de boom blijven en pas na de eerste nachtvorst op de grond vallen. Als de boom zich eenmaal op zijn groeiplaats heeft gevestigd, draagt hij overvloedig en regelmatig als hij niet wordt gestoord door een te radicale appelboomsnoei die vatbaar is voor appelschurft maar gemakkelijk wordt aangetast door echte meeldauw in gebieden met hoge ochtenddauw.
Oogsten en gebruik van de appel
De 'Rheinische Krummstiel' kan vanaf oktober worden geoogst en bewaard. Het bereikt echter pas in december zijn volledige rijpheid. Op een koele, licht vochtige plaats bewaard - bijvoorbeeld in een aarden kelder - is dit ras probleemloos tot ver in mei houdbaar. Tijdens de bewaring wordt het vruchtvlees zachter maar niet kruimelig en ontwikkelt het zijn volle aroma. Door de stevige schil kan de appel ook probleemloos verzonden worden. Het wordt gebruikt als dessertappel, om mee te koken of als cider.
De 'Rheinische Krummstiel' en de eveneens vrij sterk groeiende en zeer smakelijke 'Cox Orange' vormen een uitstekende combinatie voor de wat ruimere huistuin. Ten eerste bestuiven de rassen elkaar en ten tweede is de 'Cox Orange' eetklaar tussen oktober en november.