Vechten, detecteren & voorkomen wolluis

Mealybugs zijn hinderlijk, vooral op kamerplanten zoals orchideeën en cactussen. Lees hier hoe u wolluis het beste kunt bestrijden.

Niemand is echt blij om de kleine dieren op hun geliefde planten te vinden. Hieronder hebben we de eenvoudigste manier samengevat om wolluis (Pseudococccidae) te identificeren, hoe ze te voorkomen en welke remedies helpen om ze te bestrijden.

Mealybugs zijn typische plagen voor binnenshuis op kamerplanten. Ze worden ook wel "kasluizen" genoemd omdat ze zich gemakkelijk kunnen vermenigvuldigen en in een gunstig klimaat in de woonkamer, serre en kas grote schade kunnen aanrichten. Geen wonder dat hobbytuiniers terecht alarm slaan als ze de kleine witte beestjes ontdekken. Maar maak je geen zorgen, met onze tips en trucs krijg je de plaag snel onder controle en overleven je planten toekomstige wolluisaanvallen ongedeerd. Overigens: wolluizen komen ook buiten voor, bijvoorbeeld op beuken-, appel- en esdoornbomen - maar met veel minder kans op schade.

Mealybugs: Gezocht Poster

De familie Pseudococciae omvat ongeveer 1000 verschillende soorten. De leden van deze families worden wolluizen of wolluizen genoemd. In Duitsland worden slechts 65 hiervan als relevante plantenplagen beschouwd. Een veel voorkomende vertegenwoordiger - vooral bij sierplanten in huis - is de citruswolluis (Planococcus citri). De vrouwelijke luizen kunnen indrukwekkende afmetingen van een halve centimeter bereiken, terwijl de mannetjes aanzienlijk kleiner zijn. Bijzonder aan deze soort is dat ze soms ook in het wortelgebied van planten leven. Daar wordt een plaag vaak pas veel later ontdekt en is de bestrijding ervan dan moeilijk. Bovendien heeft de citruswolluis een aanzienlijk reproductievermogen. Volwassen vrouwtjes leggen honderden eieren, die worden beschermd door een waslaag. Na slechts twee dagen, maar vaak later, kunnen de eerste kleine en mobiele wolluizen uitkomen.

Mealybugs detecteren: plagen op orchideeën & Co. opsporen

Mealybug is een lid van de plantenluis (Sternorrhyncha), de heleheeft bijzondere visuele kenmerken. Naast de witte waslaag hebben veel geslachten en soorten ook min of meer uitgesproken witte draden op het lichaam. Als u een plaag op uw planten aantreft die aan deze beschrijving voldoet, moeten het bijna onvermijdelijk wolluizen zijn. Net als andere plantenluizen zuigen ze het energierijke plantensap uit het floëem van de plant en verzwakken het daardoor. Daarnaast geeft deze luizenfamilie honingdauw af, waarop zogenaamde roetschimmelschimmels kunnen ontstaan, die vervolgens de fotosynthese van de plant verstoren. Mealybugs laten ook een wit, vettig residu achter op planten en potten dat niet mooi is om naar te kijken.

De luis is vooral dol op kamerplanten zoals vetplanten, cactussen en orchideeën. Maar ook buiten kunnen fruitbomen zoals appelbomen of douglassparren besmet zijn met verschillende soorten wolluis. Het identificeren van de boosdoener is heel eenvoudig: de luizen, die bedekt zijn met een witte waslaag, verschuilen zich graag onder de bladeren of in de oksels van de bladeren. Mealybugs zijn af en toe ook te vinden op de wortelhals, dit is vooral het geval bij cactussen. Maar ook bloeiende tuinbewoners blijven niet gespaard van wolluis. Meer informatie over het bestrijden van wolluis op hortensia's vind je hier.

Voorkom wolluis in huis en tuin

Binnen wordt de wolluis vaak binnengebracht via aangetaste kamerplanten. Kijk daarom altijd goed naar de plant bij het kopen van planten. Als individuele planten in de stam aangetast zijn, moet u ook met uw handen van de andere planten afblijven. Deze kunnen immers al eieren bevatten die met het blote oog niet altijd gemakkelijk te herkennen zijn. Door dit te doen, kunt u de kans op een wolluisplaag aanzienlijk verkleinen.

Mealybugs, aan de andere kant, kunnen zich buiten bijna ongehinderd verspreiden, waardoor je alleen de natuurlijke vijanden van wolluis hebt om tegen te vechten. Dit zijn bijvoorbeeld de larven van gaasvliegen, die absoluut geen probleem hebben met de witte wasachtige laag van wolluis. Om deze reden raden we over het algemeen aan om de huistuin te cultiveren op een manier die zacht is voor het nuttige organisme.

Tip: Volwassen gaasvliegen voeden zich voornamelijk met stuifmeel, nectar en honingdauw. Zij en hun larven, bekend als "bladluisleeuwen", worden voornamelijk gevonden waar veel bloemen zijn en ook enkele bladluizenzijn gevonden. Het creëren van een bloemenweide als leefgebied voor luizen en vooral gaasvliegen beschermt je hele huistuin, want op deze manier zijn hongerige gaasvlieglarven altijd aanwezig wanneer wolluizen je sierplanten of fruitbomen willen aanvallen.

Vecht tegen luizen

Mealybugs moeten absoluut binnenshuis worden bestreden, omdat ze niet alleen de plant ernstig verzwakken, maar ook schimmelziekten en plantenvirussen naar de plant kunnen overbrengen. Als een van je kamerplanten besmet is met wolluizen, moet je ze zeker in quarantaine plaatsen en scheiden van je andere kamerplanten. Daar kun je de planten dan vrij behandelen zonder dat de andere planten ook worden aangetast. In het veld is bestrijding vaak niet nodig als bestaande nuttige insecten de plaag reguleren.

Biologische bestrijding van wolluis

Neem preparaten: De wolluis heeft een enorm voordeel ten opzichte van andere soorten luizen vanwege zijn wasachtige laag. Veel biologische middelen zoals neem en preparaten met de natuurlijke werkzame stof pyrethrum kunnen de waslaag niet binnendringen. De werkzame stof azadirachtine, die in neemproducten zoals Plantura biologische ongediertevrije neem zit, hoeft echter niet eens door de witte schil te dringen. Het wordt via de bladeren opgenomen en systemisch door de plant verspreid. De wolluizen nemen de dodelijke werkzame stof vervolgens op als ze het plantensap opzuigen. De biologische plaagvrije neem van Plantura is niet alleen gemakkelijk in gebruik, maar werkt naast wolluis ook nog eens tegen tal van andere plagen. Bovendien is het preparaat niet gevaarlijk voor bijen en kan daarom zonder aarzelen worden gebruikt in bijvriendelijke tuinen.

Paraffineolie: Mealybugs kunnen ook effectief worden bestreden met biologische middelen op basis van paraffineolie. De paraffineolie omsluit de wolluizen in een dunne oliefilm, waardoor het ongedierte verstikt. Zelfs als het middel zeer effectief is, heeft het één groot nadeel: sommige planten verdragen de behandeling niet. Probeer de behandeling daarom altijd eerst op een deel van de plant. Het middel mag in ieder geval niet in direct zonlicht worden gebruikt, anders ontstaan er snel brandwonden.

Beneficial: De wolluis heeft echter ook natuurlijke tegenstanders, bijvoorbeeld het Australische lieveheersbeestje (Cryptolaemus montrouzieri). Deze zwart-roodbruine nuttige insecten en hun witte larven consumeren grote hoeveelheden wolluis. AanBedrijven die gespecialiseerd zijn in biologische gewasbescherming bieden deze bijzondere lieveheersbeestjes als adult of larve aan voor toepassing op aangetaste planten.

Tip: Gebruik geen sprays of huidproducten tegelijk met nuttige insecten. Omdat ze ook het heilzame kunnen schaden en het effect ervan zou dan verdwenen zijn.

Bestrijding van wolluis met huismiddeltjes

Verzameling: De gemakkelijkste en vaak snelste manier om wolluis te bestrijden is door ze te verzamelen. Deze methode is zeer effectief voor kleine kamerplanten en vooral voor orchideeën. Als de bladoksels moeilijk te bereiken zijn, kan een wattenstaafje helpen om verborgen wolluizen op te vangen. Deze procedure moet meestal worden herhaald totdat alle jonge wolluizen uit hun eieren zijn gekomen.

Alcohol: Een huismiddeltje voor de bestrijding van wolluis is gedenatureerde alcohol, waarvan een één procentige oplossing (10 ml alcohol in één liter water) wordt gemaakt. Je besproeit de wolluizen met dit mengsel en de spirit ontvouwt zijn effect. Dit heeft het vermogen om de waslaag die de luizen omringt en beschermt los te maken, waardoor het ongedierte kwetsbaar wordt. Gedenatureerde alcohol dringt ook het lichaam van wolluizen binnen en beschadigt ze voldoende om ze te doden.

Zachte zeep: Een andere methode die ook de wasachtige laag van wolluis aantast, is door de luizen te besproeien met een mengsel van water en zachte zeep. Velen van ons gebruiken zachte zeep om schoon te maken, maar het kan ook effectief zijn tegen wolluis in uw tuin.

Mest en thee: Je kunt ook extracten en thee produceren die wolluis bestrijden en je planten versterken. U kunt de volgende extracten en theeën gebruiken tegen wolluis:

• Oregano-thee: brouw 100 g verse oregano (Origanum vulgare) of 10 g gedroogde oregano in een liter kokend water. Laat deze oregano-thee minstens 15 minuten trekken voordat je ze uittrekt. Meng de thee voor gebruik met koud water in een verhouding van 3:1 en spuit het mengsel vervolgens op de luizen.

• Knoflookbouillon: Hak 50 g verse knoflook (Allium sativum) fijn en giet er 1,5 liter kokend water overWater. Dit mengsel moet ongeveer een half uur staan en wordt daarna gezeefd. Besproei de planten eerst met de afgekoelde knoflookbouillon om wolluis te bestrijden.

• Brandnetelextract: Neem 200 g verse brandnetelbladeren (Urtica) of 20 g gedroogde brandnetelbladeren en plet ze. Giet de bladeren met een liter water en laat het mengsel ongeveer acht uur trekken. Dit mengsel mag niet gisten als je het wilt gebruiken om wolluis te bestrijden. Als het begint te gisten, kun je dit mengsel nog steeds gebruiken als meststof en om de planten te versterken. Verwijder na de inweektijd de delen van de plant en besproei de planten met de bladluizen met het onverdunde extract.

Je kunt je aangetaste planten meerdere keren behandelen om van wolluis af te komen met deze zelfgemaakte bouillon, thee en extracten. In dit artikel vind je ook onze beste huismiddeltjes om ongedierte in de tuin te bestrijden. Bij een grotere focus op besmetting is deze bestrijdingsmethode echter veel te complex en ontkom je in dit geval waarschijnlijk niet aan een gewasbeschermingsmaatregel.

Meetwolluis conventioneel bestrijden

Mealybugs zijn natuurlijk ook chemisch te bestrijden. Het gebruik van chemicaliën is echter niet wenselijk, vooral niet in huis en moestuin, en er is bijna altijd een andere uitweg. Zelfs als de wolluizen achter de wortels aan zitten, helpt niet alleen de snelle gif.webpstok, maar ook verpotten en biologische middelen zoals onze systemische Plantura biologische, ongediertevrije neem.

Tip: Gewasbeschermingssticks werken alleen bij planten die relatief veel water opnemen. Omdat cactussen en andere vetplanten over het algemeen weinig water opnemen, werken gewasbeschermingsstokken hier slecht. Mealybugs worden dan meestal niet of onvoldoende bestreden.

De meest effectieve middelen zijn zogenaamde volledig systemische insecticiden. Bij deze gewasbeschermingsmiddelen wordt de werkzame stof via de bladeren door de plant opgenomen, verdeeld over de plant en ook in nieuwe bladeren, en afgegeven aan de wolluizen. Mealybugs kunnen effectief worden bestreden met deze middelen, maar ook andere insecten kunnen worden beschadigd - en het is ook niet zonder risico voor u als gebruiker. Het is daarom bijzonder belangrijk om beschermende uitrusting en uzelf te gebruikenstrikt volgens de specificaties van de fabrikant.

Om wolluis te bestrijden samenvatting:

• De makkelijkste en snelste manier van bestrijden is wolluis verzamelen, eventueel met wattenstaafjes
• Geschikte huismiddeltjes om dit te bestrijden zijn oplossingen gemaakt van gedenatureerde alcohol, zachte zeep en plantenmest of extracten
• Neem-preparaten zoals Plantura biologische, ongediertevrije neem zijn zeer effectieve, systemische en ook biologische remedies tegen wolluis
• Australische lieveheersbeestjes kunnen worden gebruikt als nuttige insecten, maar niet in combinatie met huismiddeltjes of andere pesticiden
• In noodgevallen kunnen wolluizen ook chemisch worden bestreden, maar de toepassing is ook schadelijk voor andere insecten en mogelijk zelfs voor de gebruiker

Zijn wolluizen gevaarlijk voor mensen?

Mealybugs kunnen bij onze kamerplanten komen en vast komen te zitten, maar we hoeven ons geen zorgen te maken over onze gezondheid. Mealybugs zijn alleen gevaarlijk voor onze planten, maar niet voor ons. Zo kun je de planten zonder aarzelen behandelen en in je leefruimte houden. De plantenvirussen die door wolluizen kunnen worden overgedragen, kunnen ook niet op ons mensen worden overgedragen, omdat plantencellen en dierlijke cellen heel verschillend zijn.

Hebben je kamerplanten net een plaag van wolluis overleefd en moeten ze weer in hun oude glorie worden gekoesterd? In dit artikel laten we u zien hoe u uw kamerplanten optimaal kunt bemesten om ze gezond en vitaal te houden en nieuwe plagen te voorkomen.