Mollenkrekels worden zelden gezien, maar ze kunnen nogal hinderlijk zijn voor planten. Lees hier hoe je ze kunt herkennen en bestrijden.
Hoewel de molkrekel (Gryllotalpa gryllotalpa) in afnemende aantallen is en nu een bedreigde diersoort is, kan hij in sommige tuinen behoorlijk schadelijk zijn. Tunnels in de grond, verwelkte planten en ruw eten van wortelgroenten zijn verdachte tekenen van een besmetting met molkrekel. Hier leest u of uw vermoedens kunnen worden bevestigd en hoe u de vervelende beestjes in de tuin kunt bestrijden.
Mole Cricket: Profiel
De Europese molkrekel (Gryllotalpa gryllotalpa) wordt ook wel "Werre" genoemd en behoort tot de orde van sprinkhanen (Orthoptera). Ook al lijkt het voor mensen met een aangetaste tuin misschien niet zo: de molkrekel komt eigenlijk maar heel zelden voor en is een van de bedreigde diersoorten. Het komt het meest voor in het zuidwesten van Duitsland. Met zijn statige grootte van ongeveer 5 cm en de molachtige graafpoten is de molkrekel een van de meer opvallende tuinbewoners. De insecten zijn bruinzwart en nachtdieren. Hoewel de dieren zich voornamelijk voeden met ongedierte en andere dieren zoals regenwormen, kunnen ze toch aanzienlijke schade aanrichten in de tuin. Molkrekels graven tunnels zo dik als een vinger in de grond met hun voorpoten, die op schoppen lijken, en vernietigen daarbij vaak plantenwortels. Ze knabbelen ook graag aan wortels, knollen en andere plantendelen dicht bij de grond.
Mole Krekel Larve
Mollenkrekels paren in april of mei. Het vrouwtje legt dan tot 300 eieren in een broedgat ter grootte van een vuist. De ontwikkeling van de larven kan tot drie jaar duren. Gedurende deze tijd doorlopen de dieren verschillende larvale stadia. Daarom vind je soms lichtere jonge larven, oudere donkere larven en volwassen krekels tegelijk in de grond.
Mollenkrekels herkennen: wat zijn het?Schade?
In het voorjaar zijn verwelkende jonge planten en zaailingen evenals stervende plantendelen typische tekenen van graaf- of voedingsschade aan de wortels door volwassen molkrekels. Er kunnen kale plekken in het gazon zijn. Daarnaast kunnen voederplekken op knollen of rapen een indicatie zijn dat de molkrekel actief was. Hoewel de meeste schade aan groenten optreedt, worden helaas ook sierplanten niet gespaard.
Vechtende molkrekels
Hoewel de molkrekel een bedreigde diersoort is, kan hij veel schade en verstoring in de tuin veroorzaken. Er zijn natuurlijk verschillen tussen een paar gevlekte krekels en een aangetaste plant en een bijna invasieve plaag waarbij de molkrekel zijn naam eer aan doet. In het eerste geval moet men nadenken over de bescherming van soorten en erop vertrouwen dat de natuurlijke vijanden van de molkrekel, waaronder spitsmuizen, mollen en grotere vogels zoals spreeuwen of kraaien, hun voorkomen heel natuurlijk zullen reguleren. In het tweede geval, wanneer de helft van de moestuin verwelkt en de meeste wortelgroenten zijn opgegeten, zijn er verschillende opties voor biologische ongediertebestrijding die in de meeste gevallen vrij goed werken. Omdat molkrekels als nuttige insecten ook veel ander ongedierte eten, heb je er ook baat bij om de kleine wezens alleen te bestrijden in het geval van een grote plaag en ernstige schade.
Mollen vangen met vallen
's Nachts bewegen de molkrekels over het grondoppervlak. Ze kunnen daarom gemakkelijk worden gevangen met blikken of weckpotten (diameter ongeveer 10 cm) die op de grond zijn begraven. Er hoeft geen lokstof in de val te worden gezet. De vallen werken alleen omdat de molkrekels in de pot vallen of op hun nachtelijke uitstapje door de tuin kunnen en er nooit uitkomen. Houten latten die in de vorm van een ster naar de val lopen, maken het pad naar de val een beetje hopelozer voor de krekels. Omdat alle andere soms nuttige tuinbewoners ook in de vallen worden gevangen, loont het de moeite om de vallen regelmatig te controleren en nuttige insecten die niet kunnen vliegen te bevrijden. Deze bestrijdingsmethode is met name aan te bevelen omdat de gevangen molkrekels worden uitgezet in het belang van soortbescherming in een weiland in het open landschapkan.
Vechten van molkrekels met nematoden
Een andere manier om molkrekels biologisch te bestrijden, is door natuurlijke antagonisten te gebruiken. De nematodensoort Steinernema carpocasae , waartoe ook onze Plantura SC-nematoden behoren, houdt vooral van de larven van de molkrekel. De nematoden, ook wel rondwormen of nematoden genoemd, worden in poedervorm verkocht. Meng het poeder met water volgens de bijgevoegde instructies en giet het mengsel uit met de gieter. SC nematoden tegen molkrekels worden toegepast tussen maart en juli bij een bodemtemperatuur van minimaal 12°C. De a altjesbouillon kan het beste 's ochtends of 's avonds worden verdeeld, omdat de kleine dieren niet van UV-straling houden. Na het aanbrengen gaan de a altjes actief op zoek naar en parasiteren op de larven van de molkrekel. Het gebruik van Steinernema carpocasae-nematoden als natuurlijke vijanden van molkrekels is uiterst effectief wanneer correct en op het juiste moment worden behandeld.
Meer informatie over het gebruik van nematoden als nuttige ongediertebestrijder in de tuin vindt u hier.
Vecht tegen molkrekels met slakkenkorrels?
Slakkenkorrels worden over het algemeen niet aanbevolen in de moestuin. Aangezien er goede en efficiënte manieren zijn om molkrekels biologisch te bestrijden, moeten deze opties worden gebruikt.
Veel plagen in de tuin kunnen ook worden bestreden met huismiddeltjes. We hebben enkele huismiddeltjes voor ongediertebestrijding voor je samengesteld.