Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Lupinezaden bevatten veel eiwitten en kunnen daarom dienen als een lokaal alternatief voor soja. Hier vind je alles wat je moet weten over lupinezaden.

Lupinezaden zijn rijk aan eiwitten en kunnen daarom dienen als lokaal alternatief voor soja

Lupines (Lupinus) gedijen uitstekend op onze breedtegraden. Daarom kunnen de eiwitrijke peulvruchten (Fabaceae) ook in de moestuin worden gekweekt, waar ze genieten van hun kleurrijke bloemen en de grond in vorm brengen. Als je bij het planten let op de juiste rassen, staat niets je eigen oogst van de superfood in de weg.

Lupine: eigenschappen, vereisten en herkomst

De eiwitbommen komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Pas in de 19e eeuw werd de lupine naar Europa gebracht. Vanwege hun niet veeleisende karakter, hun snelle groei en het hoge potentieel van zelf zaaien, behoren de kleurrijke planten tot de invasieve soorten die inheemse soorten snel verdringen en worden ze nu ook als inheems beschouwd. Lupinen zijn een effectieve groenbemester, een inheems alternatief voor soja als voedergewas en kunnen in zaadvorm worden verwerkt tot allerlei eiwitrijke en gezonde voedingsmiddelen. Maar niet alleen het eiwit maakt de zaden interessant. De plant is ook rijk aan antioxidanten en heeft een antimicrobiële werking.

Lupine: verwant aan erwten, bonen & Co.

Lupinen behoren, net als erwten, bonen of pinda's, tot de peulvruchtenfamilie (Fabaceae ook Leguminosae). Net als lupines hebben alle peulvruchten twee eigenschappen die ze als gewas erg interessant maken. Enerzijds zijn de planten in deze familie in staat symbiose aan te gaan tussen hun wortels en bacteriën, waardoor de toevoer van voedingsstoffen wordt geoptimaliseerd. Aan de andere kant hebben de zaden een hoog eiwitgeh alte. Helaas zijn veel mensen allergisch voor peulvruchten. Lupines zijn een van de 1 belangrijkste allergenen. De allergieën worden veroorzaakt door bepaalde eiwitten die ten onrechte als gevaarlijk worden bestempeld door het menselijke immuunsysteem. Als gevolg hiervan treden immuunreacties op die in het ergste geval kunnen leiden tot anafylactische shock en zelfs de dood. zoals zulkeVoedselallergieën ontstaan is nog niet wetenschappelijk verklaard. Wat wel zeker is, is dat je bij het eten van lupine voor de eerste keer voorzichtig moet zijn als je allergisch bent voor andere peulvruchten. Dit komt omdat zogenaamde kruisallergieën vaak voorkomen.

Sommige soorten van de soort Lupinus angustifolius zijn eetbaar en decoratief tegelijk

Lupine als groenbemester

Lupines zijn ideaal als groenbemester in de landbouw of in je eigen bed. Tijdens de groeifase slaan planten grote hoeveelheden stikstof op. Hiervoor gaan de planten symbiose aan met knobbelbacteriën (rhizobia). De bacteriën koloniseren de wortels, binden stikstof uit de lucht en geven dit door aan de plant in een vorm die het groen kan benutten. Als de lupines rotten, komen deze gebonden voedingsstoffen weer vrij in de bodem en zijn beschikbaar voor de volgende planten die ter plekke wortel schieten. Ga voor een groenbemester als volgt te werk:

  • Mei: Jaarlijkse lupine zaaien op de site die verbeterd moet worden
  • Na de winter: de lupines maaien
  • Laat stekken achter als mulchlaag
  • Laat de laag drogen en werk hem dan in de vloer
  • Nieuwe planten kunnen na vier weken gezaaid/geplant worden
Zoete lupinevariëteiten Lupinus albus zijn erg populair

Maar lupines geven niet alleen voedingsstoffen door. Zijn sterke wortels gaan heel diep en maken de grond los.

Lupine: eisen in de tuin

Lupines stellen niet veel eisen aan de ruimte waarin ze groeien. Er is maar een klein beetje zon nodig om de lupine lang en oogverblindend te laten bloeien. De grond wordt losgemaakt door zijn krachtige wortels, maar mag niet te kalkachtig zijn. Ook nazorg is niet erg, want de diepe wortels en de symbiose met knobbelbacteriën zorgen voor een uitstekende zelfvoorziening. Wilt u meer gedetailleerde informatie over het kweken van lupine in uw eigen tuin, dan vindt u hier alles wat de nieuwsgierige hobbytuinier kan interesseren.

Lupinen stellen niet veel eisen aan de locatie

Lupinezaden: De energiebom uit de tuin

Lupinezaden hebben een eiwitgeh alte tot 40% en worden steeds meer beschouwd als het Scandinavische alternatief voor geïmporteerde soja. Lupineproducten zijn echter duurder dan de sojasoorten. De verleiding is groot om de zaden gewoon zelf te oogsten. Wees echter voorzichtig bij het consumeren van niet-geteste lupinezaden.

Let op: eet alleen de zaden van de zoete lupine

Van oorsprong hebben lupines een zeer hoog geh alte aan bitterstoffen. Deze chemische verbindingen, in dit geval voornamelijk lupnine en sparteïne, zijn giftig voor mens en dier. Kom daarom niet op het idee om lupines die in weilanden ontdekt zijn eenvoudigweg te oogsten en zonder voorbehandeling op te eten. De lupinezaden, die als voedingsbasis dienen, behoren tot bijzondere rassen, de zoete lupine. Deze bevatten geen of bijna geen bitterstoffen en kunnen zonder aarzelen verder worden verwerkt. In ons artikel: "Lupinen: pas op, ze zijn giftig".

Zaden van zoete lupine van de soort Lupinus luteus zijn ook eetbaar

Lupinezaden oogsten in de tuin

Lupines vormen enorme hoeveelheden zaden waarmee ze zich in de tuin kunnen verspreiden - meestal sneller dan men zou willen. Als je geen zaden wilt oogsten en wilt voorkomen dat ze zich verspreiden, knip je gewoon de uitgebloeide bloeiwijzen af. Als u de zaden echter wilt oogsten voor vermeerdering of consumptie, blijven de bloeiwijzen op de stengels. Ze vormen later de peulen, die de veelgevraagde zaden bevatten.

Wanneer zijn lupinezaden rijp?

De rijpheid van de zaden wordt onthuld door het verschijnen van de peulen. De zaden zijn rijp als de peul gedroogd en donker is. Dit is meestal het geval in de nazomer.

Je herkent rijpe vruchten aan het feit dat de peulen gedroogd en donker zijn

Hoe lupinezaden te oogsten

Als je rijpe peulen hebt geoogst, is de oogst in een mum van tijd voltooid. De zaden kunnen dan gemakkelijk uit de peul worden geperst. De donkere zaden worden vervolgens schoongemaakt met water en gedroogd.

Lupinezaden gebruiken: wat kun je met lupinezaden?

Lupinezaden kunnen op veel verschillende manieren worden gebruikt. Enerzijds dienen ze om de planten te vermeerderen. Anderzijds kunnen de eiwitrijke zaden verwerkt worden tot gezonde voeding die vrij is van dierlijke componenten.

Gebruik lupinezaden voor vermeerdering

Gedroogde zaden kunnen na drie jaar nog ontkiemen als ze luchtdicht en donker bewaard worden. De zaden worden direct in het bed gezaaid, maar kunnen ook binnen in potten worden gekweekt. Doe het volgende:

  • Zaaitijd: maart - mei[Pot: januari]
  • Zaden iets opruwen met schuurpapier
  • Zaden 24 uur in water laten weken
  • Zaaddiepte: 2 tot 3 centimeter

Lupines die in potten worden gekweekt, worden vanaf juni in het bed geplant. Meerjarige lupines kunnen zelfs tot augustus op bedden worden gezaaid.

Kijk hoe de kleine zaailingen groeien

Verwerking van lupinezaden

Het productassortiment voor lupines groeit snel, omdat bewust eten voor steeds meer mensen enorm belangrijk is. Het aantal vegetariërs en veganisten neemt elk jaar toe en de markt reageert natuurlijk op de toenemende afzetmogelijkheden. Soja gedijt hier helaas niet en moet met hoge uitstoot geïmporteerd worden. Lupinen kunnen echter regionaal geteeld worden en zijn daarom zelfs geschikt voor zelfvoorziening. Als je zelf oogst of lupinezaden in de winkel koopt, heb je veel mogelijkheden om de zaden te verwerken. Lupinen kunnen echter ook in bewerkte vorm worden gekocht. Hier is een selectie van heerlijke gerechten gemaakt van lupinezaden - van ijs tot koffie.

Lupines kunnen worden gebruikt om heerlijke gerechten op te toveren

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie: