- Baya Marisa: Profiel
- Oorsprong en geschiedenis van de roodvlezige appel
- Smaak en kenmerken van het appelras Baya Marisa
- Baya Marisa-appel: speciale kenmerken van teelt en verzorging
- Oogsttijd en gebruik van de roodvlezige appel
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De 'Baya Marisa'-appel is een uitzonderlijke variëteit met helderrood vruchtvlees, dat ook door veel mensen met allergieën goed wordt verdragen. We laten je kennismaken met het appelras met al zijn bijzondere eigenschappen.
Een appel met rood vruchtvlees? Het bestaat echt: de vrucht van het appelras 'Baya Marisa' (Malus 'Baya Marisa'), ook bekend onder het synoniem 'Bay 3484', maakt niet alleen indruk met zijn mooie donkere rode huid, maar vooral met hun vlees, dat net zo duidelijk rood van kleur is. Maar 'Baya Marisa' heeft niet alleen visueel veel te bieden, ook qua smaak wordt het ras als bijzonder aromatisch beschouwd. Bovendien wordt de rode appel goed verdragen door veel mensen met een appelallergie. In ons artikel vertellen we je wat er achter de roodvlezige appelsoort zit en of je ergens op moet letten bij het kweken van de Baya Marisa appelboom.
Baya Marisa: Profiel
| Synoniemen | 'Bay 3484' |
| Fruit | gemiddeld; donkerrode kleur |
| Smaak | knapperig, aromatisch, zuur |
| Opbrengst | hoog en regelmatig |
| Oogsttijd | vanaf eind september |
| Rijpheid voor plezier | vanaf eind september |
| Houdbaarheid | gemiddeld; kan worden bewaard tot begin december |
| Groei | gemiddeld tot sterk |
| Klimaat | niet erg veeleisend; alleen beperkt geschikt voor locaties die bedreigd worden door late vorst |
| Ziekten en plagen | lage gevoeligheid voor appelschurft en echte meeldauw |
Oorsprong en geschiedenis van de roodvlezige appel
Je zou kunnen denken dat appels met rood vruchtvlees een product van de moderne tijd zijn. De Niedzwetzki-appel (Malus niedzwetzkyana), die tot de wilde appels behoort, produceert al eeuwenlang appels met donkerrood vruchtvlees. En ook enkele oude gecultiveerde appelsoorten zoals 'Red Moon' sieren zichzelf met deze eigenschap. Een van de redenen waarom er nauwelijks appels met rood vruchtvlees zijn, is haarSmaak: Vrijwel alle roodvlezige rassen hebben een extreem hoog zuurgeh alte, waardoor ze ongeschikt zijn voor directe consumptie. Het Bavarian Fruit Centre heeft zich tot taak gesteld een appel te telen die niet alleen mooi rood van kleur is, maar ook indrukwekkend van smaak is. Het kind van deze inspanningen was de 'Baya Marisa', de eerste roodvlezige dessertappel die in 2009 werd geregistreerd voor rasbescherming. Het ras is ontstaan door het roodvlezige ras 'Weirouge' te kruisen met een onbekende dessertappelsoort die nog niet op de markt is geregistreerd. Tegenwoordig is de 'Baya Marisa' een populair appelras voor hobbytuinders, dat zowel qua smaak als uiterlijk overtuigt.
Smaak en kenmerken van het appelras Baya Marisa
De rijpe vruchten van de 'Baya Marisa' zijn al van ver een indrukwekkend gezicht: de middelgrote vruchten bereiken een gemiddeld gewicht van 190 g en hebben een ronde vorm. In de loop van de rijping wordt de gele basiskleur van de appel steeds meer overschaduwd door de donkerrode topkleur, waardoor de vrucht zich bij volledige rijpheid prachtig donkerrood presenteert. De echte sensatie van de 'Baya Marisa' is natuurlijk het duidelijk roodgekleurde vruchtvlees van de appel. Dit overtuigt niet alleen door zijn kleur, maar ook door zijn smaak: het middelgrote, stevige en knapperige vruchtvlees wordt als bijzonder aromatisch beschouwd en scoort met een middelhoge zuurgraad (8 g/l), die de 'Baya Marisa ' een aangenaam zure smaak . Dit onderscheidt het ras duidelijk van andere roodvlezige appelrassen, die vaak extreem zuur smaken.
Trouwens: De kleuring van de roodvlezige appelrassen is helemaal niet ongezond. De rode kleur van de 'Baya Marisa' wordt namelijk veroorzaakt door zogenaamde anthocyanines, die alleen in de schil van andere appelsoorten voorkomen. Deze kleurstoffen werken als radicalenvangers in ons lichaam en beschermen zo onze cellen. Tegelijkertijd beschermen de anthocyanines ook het vruchtvlees van de appel tegen oxidatie, zodat deze ook na langdurig contact met de lucht nauwelijks bruin begint te worden. De verhoogde vorming van anthocyanines maakt de 'Baya Marisa' niet alleen mooier, maar ook gezonder.
Baya Marisa-appel: speciale kenmerken van teelt en verzorging
Veel tuinders zien af van het telen van speciale appelsoorten omdat ze veel onderhoud verwachten bij het telen ervan. Als je een Baya Marisa-appelboom plant, hoef je dat eigenlijk niet te doenZorgen over: de soort blijkt vrij ongecompliceerd te zijn om te kweken. Afhankelijk van de ondergrond groeit 'Baya Marisa' al vroeg middelmatig tot sterk, maar wordt meestal slechts zo'n 2 tot 2,5 meter hoog en heeft middelmatige vertakking met platte, uitpuilende zijtakken. Door de teelt als kleingekroonde fruitboom wordt de 'Baya Marisa' vaak opgeleid als latwerk of spindelstruik. Dit ras is niet alleen interessant voor grootgrondbezitters, maar ook voor beheerders van kleinere tuinen. De appelboom Baya Marisa staat voor zijn groei het liefst op een zonnige standplaats met losse, goed doorlatende grond.
De eerste bloemen van de boom gaan al in april open en daarom slechts gedeeltelijk geschikt voor regio's met een hoog risico op late vorst.
De bloemen van de 'Baya Marisa' doen op geen enkele manier onder voor haar vruchten en maken indruk met hun felroze tot rode kleur. Hoewel de 'Baya Marisa' als zelfbestuivend wordt beschouwd, is het de moeite waard om een andere appelboom in de buurt te kweken als bestuiver om de opbrengst te verhogen. Geschikte soorten zijn bijvoorbeeld 'Pilot', maar ook 'Piros' en 'Rubinetta' - de 'Baya Marisa' daarentegen is met zijn bloemen ook een goede bestuiver voor tal van appelsoorten. Al in het tweede jaar levert de 'Baya Marisa' regelmatige en hoge opbrengsten, dus het is het beste om de fruitgewassen uit te dunnen om voldoende ontwikkeling van de resterende vruchten te garanderen. Dit betekent dat wanneer het stadium ter grootte van een hazelnoot is bereikt, er zoveel vruchten van de boom moeten worden verwijderd dat er uiteindelijk nog maar een of twee appels per tros overblijven. Al met al blijkt de 'Baya Marisa' een uiterst gezonde appelboom te zijn, die niet volledig resistent is tegen schurft, maar slechts licht vatbaar voor appelschurft en licht vatbaar voor echte meeldauw.
Oogsttijd en gebruik van de roodvlezige appel
Vanaf eind september is de Baya Marisa appel eindelijk klaar om geplukt te worden en tegelijkertijd rijp voor consumptie. Bij het kiezen van het juiste pluktijdstip is echter een zeker instinct vereist, vooral in de koude herfst: als je de variëteit 'Baya Marisa' te vroeg plukt, is deze vaak nog niet volledig gerijpt en smaakt hij erg zuur. Als de temperatuur echter onder de 2 °C da alt, kan er koudeschade optreden. Door zijn licht zure smaak is de Baya Marisa appel ideaal voor directe consumptie en als tafelappel. Zelfs mensen met een allergie kunnen de aromatische smaak van deAppels zijn blij: vanwege het hoge fenolgeh alte wordt het ook goed verdragen door veel mensen met allergieën.
Het rode vruchtvlees is bijzonder effectief bij het bakken en koken: omdat de rode kleur behouden blijft tijdens de verwerking, is de 'Baya Marisa' bijzonder geschikt voor decoratieve taarten of gebak. Maar ook het maken van sap of gelei met een decoratieve rode kleur is een hobby van de 'Baya Marisa'. Als je de appel niet direct kunt verwerken, hoef je je geen zorgen te maken. Als de appel op de juiste manier wordt bewaard, is hij gemakkelijk tot begin december te bewaren. Ook hier is het belangrijk om niet onder de twee graden te komen, want in tegenstelling tot andere appels zou de 'Baya Marisa' koudeschade oplopen.
Hebben we uw interesse gewekt voor roodvlezige appelrassen? We presenteren een ander ras met gekleurd vruchtvlees in ons artikel over het appelras 'Red Moon'.