Galangal is een medicinale en specerijplant die verwant is aan gember. We laten zien waar u op moet letten bij het kweken van galangal in potten en in de tuin.

Galangal (Alpinia) komt uit de tropen van Zuidoost-Azië en werd honderden jaren geleden zeer beroemd en populair als medicinale en specerijplant in Europa. We presenteren de gemberachtige plant in het profiel en geven tips over de cultuur en helende eigenschappen van galangal.
Wat is galangal?
Twee verschillende maar nauw verwante planten zijn bekend onder de naam galangal:
- Kleine of echte laos (Alpinia officinarum) als medicinale plant
- Thaise gember of galangal (Alpinia galanga) als specerij
Beiden behoren tot de gemberfamilie (Zingiberaceae) net als gember (Zingiber officinalis), waarvoor vooral de ondergrondse, verdikte wortelstokken en de scherpe smaak kenmerkend zijn. Galangal is waarschijnlijk in de 9e eeuw vanuit Zuidoost-Azië via Arabische artsen en kooplieden naar Europa gekomen. In de kruidenboeken van verschillende kloosters uit de 11e eeuw werd het genoemd als geneeskrachtige plant. Hildegard von Bingen wijdde een heel hoofdstuk aan galangal aan deze gemberplant in haar publicatie "Physica".
De echte of kleine galangal is ook bekend als koortswortel en bereikt een hoogte van 100 - 150 cm, terwijl de grotere galangal tot 3 m hoog wordt. De meerjarige vaste planten ontwikkelen rijk vertakte ondergrondse wortelstelsels met vlezige wortelstokken tot 4 cm dik. Afhankelijk van de soort zijn ze roodbruin tot lichtgeel van kleur. Hieruit groeien meerdere rechtopstaande stengels met tot 50 cm lange, breed lancetvormige, glanzend groene en wit gestippelde bladeren. De jonge scheuten hebben een aroma dat doet denken aan kardemom (Elettaria cardamomum). In een tropisch klimaat geeft dit geurige, trosvormige, pluizige bloeiwijzen met witrode laosbloemen. In hun thuisland ontwikkelen zich dan ronde, rode fruitcapsules, tot 1,5 cm groot, die als specerij dienen. Binnenin zitten talloze hoekige, bruinzwarte zaden.

Wat is het verschil tussen galangal en gember? Galangal en gember zijn nauw verwant en beide vormen ondergrondse wortelstokken, die tot de belangrijkste kruiden in de Aziatische keuken behoren. De smaak van beide planten verschilt aanzienlijk, omdat galangal een scherpere smaak heeft. Er zijn ook uiterlijke verschillen: de wortelstokken van de gember zijn lichtbruin van kleur en onregelmatig verdikt als een knots, terwijl de laoswortels eerder langwerpig en roodachtig zijn.
Plant galangal
De optimale standplaats voor galangal is op doorlatende, voedselrijke grond met een licht zure pH-waarde. Als u galangal wilt planten, heeft u een lichte tot halfschaduwrijke, zeer warme en beschutte plaats met een hoge luchtvochtigheid nodig. In de nazomer kunnen de temperatuurschommelingen tussen dag en nacht een probleem worden, omdat het niet koeler mag worden dan 15 °C. Op onze breedtegraden is alleen de verwarmde kas of een polytunnel geschikt voor laosteelt, of een pot in een zonnige serre. Galangal is zelden als geheel verkrijgbaar, gedroogde wortelstok en als potplant van gespecialiseerde kwekerijen.
Als je laos in een pot wilt kweken, moet deze minimaal 10 liter aarde bevatten, zodat de wortelstokken voldoende ruimte hebben om zich te ontwikkelen. De gebruikte plantenbak moet in ieder geval een goede waterafvoer en een 5 - 10 cm hoge drainagelaag hebben, omdat te veel vocht of zelfs wateroverlast kan leiden tot rotting van de wortelstok. Vul de pot nu met een voedingsrijke potgrond zoals onze Plantura biologische universele aarde. Het veenvrije en compostrijke substraat levert alle belangrijke voedingsstoffen in de bewortelingsfase en wordt in Duitsland duurzaam en klimaatvriendelijk geproduceerd. De wortelstok wordt ongeveer 5 cm diep in de grond geplant en goed bewaterd. Reeds opgepotte exemplaren mogen niet dieper geplant worden dan ze voorheen in de pot stonden. Bij het kweken van galangal in een verwarmde kas moet een plantafstand van 30 - 40 cm worden aangehouden.

De juiste zorg
Zelfs als de wortelstok moet worden beschermd tegen wateroverlast, moet de laos toch regelmatig worden bewaterd. In de zomer moet er bijna elke dag water worden gegeven omdat de plant een hoge waterbehoefte heeft. Er mag echter pas water worden gegeven als het aardoppervlak al enigszins isopgedroogd. De luchtvochtigheid moet altijd hoog worden gehouden, bijvoorbeeld met behulp van een spuitfles.
Vanwege de hoge voedingsbehoeften van galangal, is regelmatige bemesting essentieel. Een goede toevoer van voedingsstoffen is vooral belangrijk tijdens het hoofdgroeiseizoen en bij het oogsten van bladeren of wortelstokken. De potplant dient regelmatig te worden bemest met een voornamelijk organische vloeibare meststof van biologische kwaliteit, zoals onze Plantura biologische kamer- en groenbemesting. Dit wordt tijdens het groeiseizoen ongeveer om de twee weken aan het gietwater toegevoegd, wat zorgt voor een gelijkmatige en zachte toevoer van voedingsstoffen en het voorkomen van gebreksverschijnselen zoals gele bladeren of bruin worden van de bladranden. Tegelijkertijd wordt de vloeibare meststof geleverd in een duurzame verpakking gemaakt van 95% gerecycled plastic.
Is laos winterhard?
Galangal is niet winterhard en heeft last van koudestress bij temperaturen onder de 15 °C. Potplanten moeten daarom al in september naar warme winterkwartieren worden verplaatst. In het appartement op een lichte, maar beschutte plaats zonder tocht en met een hoge luchtvochtigheid is het mogelijk om de laos te overwinteren. In de winter da alt de waterbehoefte vaak aanzienlijk, dus zorg ervoor dat de grond nooit te nat wordt. Bemesting moet ook in de wintermaanden worden vermeden.
Voortplanting
Om galangal zelf te vermeerderen, is slechts een deel van de wortelstok met een oog nodig. In het voorjaar wordt dit deel van de ondergrondse scheutas ongeveer 5 cm diep geplant in los, voedselrijk substraat. Ook grotere planten kunnen eenvoudig worden gedeeld door de wortelstokken met een ontsmette, scherpe snoeischaar zo af te knippen dat er één scheut met wortels overblijft. Na ongeveer drie tot vier weken zullen de eerste nieuwe scheuten met bladeren zich naar boven uitstrekken. Verpotten is altijd nodig als de laos plant goed door de planter is geworteld.
Het is ook mogelijk om geïmporteerde galangalzaden uit exotische winkels te kweken. Voor het zaaien moeten de zaden een dag in water worden geweekt voordat ze ongeveer 0,5 cm diep in voedselarme potgrond worden gezaaid.

Oogst en opslag
Iedereen die galangal kweekt, moet wachten tot het geoogst kan worden. In zijn tropische en subtropische thuisland duurt het ongeveer drie maanden van het planten van de wortelstokdelen tot het oogsten van de galangale wortelstokken, en dande hele plant wordt geruimd en enkele jaren niet gekweekt. Op onze breedtegraden duurt het veel langer, soms meerdere jaren, voordat er voldoende grote wortelstokken zijn gevormd voor de oogst van laos, als de laos niet alleen een plaats moet vinden als tropische sierplant op het terras of balkon. Bij het oogsten worden de wortelstokken uit de grond gehaald, de scheuten afgesneden en de laoswortels schoongemaakt.
De wortelstokken blijven twee tot drie weken vers na het oogsten in de koelkast. Voor een langere houdbaarheid helpt het om de geoogste ondergrondse scheuten in huishoudfolie of een vochtige katoenen doek te wikkelen, omdat dit het waterverlies verder vermindert. De laos kan enkele maanden worden bewaard door te drogen. Het moet echter in dunne plakjes worden gesneden om snel te drogen. Wanneer het gedroogd is, kan het ook tot galangalpoeder worden verwerkt.

Wat zijn de effecten van galangal?
Meer dan duizend jaar geleden stond de gemberplant in het oude China bekend om zijn heilzame eigenschappen. Galangal maakt deel uit van de Ayurvedische behandelmethode en wordt naast TCM ook gebruikt in de natuurgeneeskunde. Het positieve effect van galangal op bloeddruk, hart en bloedsomloop werd al beschreven door Hildegard von Bingen. Ze adviseerde galangal te nemen voor pijn. Daarnaast heeft de gemberplant een krampstillend, antibacterieel, stimulerend en spijsverteringseffect.
Zwangere vrouwen moeten echter voorzichtig zijn: overmatige consumptie kan mogelijk leiden tot een miskraam of vroeggeboorte. Galangal mag ook niet worden gebruikt bij maag- en darmzweren, omdat het de productie van maagzuur verhoogt.
Galangal wordt ingenomen in de vorm van poeder, capsules, laoswortelthee, bolletjes of laostinctuur. Bijwerkingen van galangal zijn niet bekend bij normale dosering en inname van de preparaten.

Gebruik van Galangal
De twee soorten galangal hebben verschillende toepassingen. Thaise gember wordt in de Aziatische keuken voornamelijk gebruikt als laoskruid in gemalen of fijngehakte vorm. De smaak is vergelijkbaar met die van gember, maar is iets scherper. Galangal maakt deel uit van de typische cola-smaak en zit in veel likeuren en schnaps om de spijsvertering te bevorderen.
De echte laos wordt ook als specerij gebruiktvan laos poeder of vers gesneden wortelstok delen.
Naast gember isGalangal ook verwant aan kurkuma (Curcuma longa). In ons portret vind je handige tips en informatie over het planten, verzorgen en oogsten van kurkuma.