Als je dragon in je eigen tuin gaat kweken voor gebruik in de keuken, is het belangrijk om vooraf de verschillende soorten te onderzoeken om een juiste keuze te maken.
Dragon (Artemisia dracunculus) behoort tot de madeliefjesfamilie (Asteraceae). In onze tuinen zijn drie verschillende soorten van het overblijvende kruid te vinden. Hoe deze heten, de kenmerken waarin ze verschillen en of er ook rassen zijn met bijzondere eigenschappen wordt hieronder uitgelegd.
Hint: Het ras is een rangorde in de taxonomie die wordt gebruikt voor plantlijnen die slechts in geringe mate verschillen van de oudersoort. Er kunnen verschillende variëteiten van een plantensoort zijn. Hoewel deze verschillen qua uiterlijk en andere eigenschappen, zijn ze toch voldoende verwant om kruisbaar te zijn.
Russische dragon (Artemisia dracunculus var. inodorus)
De Russische dragon is niet zo intens door een bepaalde samenstelling van de ingrediënten in de smaakmaker, maar ontwikkelt een nogal zure smaak. Het bevat voornamelijk de plantaardige stof sabineen, die niet de typische aromatische smaak veroorzaakt. Dit wordt veroorzaakt door de estragol, die in grote hoeveelheden in Duitse en Franse dragon zit. Dit komt ook tot uiting in de naam: inodora (Latijn) betekent "geurloos". Daarom wordt het niet zo vaak gekweekt of verkocht. Dit ras kan echter overtuigen met een goede vorsthardheid en is daarom ideaal om in perken te planten. Nog een groot voordeel van de Russische dragon: het is de enige variëteit van dragon die uit zaden kan worden vermeerderd. Dit is meestal makkelijker en vooral goedkoper dan het opkweken van planten uit stekken. Over het algemeen is deze variëteit niet veeleisend en van vitaal belang - hitte en droogte kunnen echter bittere stoffen in de plant veroorzaken. De Russische dragon ontvouwt zijn volle aroma als hij meerdere jaren op dezelfde plek op kale grond blijft staan.
Artemisiadracunculus var. inodorus ˈSamiraˈ: Deze Russische variëteit wordt gekenmerkt door een pikante, zure smaak. Het is vorstbestendig en kan worden geplant in potten of perken met een onderlinge afstand van 15 x 15 cm. De grond moet los, doorlatend en rijk aan humus en kalk zijn.
Franse Dragon (Artemisia dracunculus var. sativus)
Deze vertegenwoordiger van de dragon heeft het meest intense aroma, wat ook te danken is aan de langdurige cultuur en selectie door mensen. De Franse dragon staat bekend als bestanddeel van de beroemde Bernaisesaus. Hij gedijt het beste op een warme, beschutte plek. Dit ras is iets vorstgevoeliger dan de Russische dragon en daardoor meer geschikt voor de potteelt. In de winter kan het ofwel vorstvrij worden opgeslagen of in een beschermende laag vlies worden gewikkeld en tegen de muur van het huis worden geplaatst. In het veld moet het zeker worden bedekt met kreupelhout of vlies. Omdat de Franse dragon onvruchtbaar is en dus geen kiembare zaden produceert, kan hij alleen door stekken worden vermeerderd. Deze worden in het voorjaar en de zomer gesneden, als alternatief is de verdeling van de planten in het voorjaar mogelijk.
Artemisia dracunculus variëteit sativus ˈPeppercornˈ: De ˈPeppercornˈ-variëteit heeft een aangenaam pittige smaak en geeft de voorkeur aan een zonnige, beschutte standplaats. Hij kan een maximale hoogte van ongeveer 60 cm bereiken.
German Dragon (Artemisia dracunculus var. thuringiae)
De Duitse dragon is een waardevol compromis tussen de bovengenoemde soorten. Qua aroma v alt het tussen de twee in. Dit geldt ook voor de vorstbestendigheid - hij komt meestal ongeschonden de winter door zonder beschermende maatregelen. Ook na vorstschade rijdt hij weer betrouwbaar weg. Naast een losse en doorlatende grond is in droge perioden regelmatig water geven noodzakelijk. Zoals bij alle soorten, moet wateroverlast echter worden vermeden. Wat de vermeerdering betreft, geldt voor de Duitse dragon hetzelfde als voor de Franse dragon: hij vormt geen zaden en kan dus zowel door stekken als door deling worden vermeerderd.
Artemisia dracunculus var. thuringiae ˈBaden Badenˈ: Deze variëteit heeft een anijs, bitterzoet smaak Smaak. De groei van ˈBaden Badenˈ issterker en robuuster dan die van de Franse dragon. De vereisten voor de locatie zijn hetzelfde en de hoogte is 40 tot 70 cm.
Tip: Na het kiezen van een variëteit of variëteit, is het tijd om de dragon te planten. Gebruik bij voorkeur een turfvrije biologische grond zoals onze doorlatende en voedingsarme Plantura biologische kruiden- en zaadgrond. Door hun optimale samenstelling wordt wateroverlast, wat de winterhardheid en de geurontwikkeling van je kruid zou kunnen verminderen, vermeden.
Na het uitplanten van de geselecteerde dragonvariëteit, is het belangrijk om uit te zoeken hoe je voor de dragon moet zorgen.