Haricotbonen worden al eeuwenlang verbouwd. We vertellen je over de oorsprong en geschiedenis van de voedzame, eiwitrijke bonen.

De gewone boon (Phaseolus vulgaris) is verdeeld in verschillende groeivormen: de bosbonen en de poolbonen. Over het algemeen zijn er heel verschillende namen voor de tuinboonsoort, dus het wordt bosboon, poolboon, groene boon, vuurboon (Phaseolus coccineus) en in sommige delen van de Alpen ook als Fisole genoemd.
Cultuur en ontdekkingen van de voorouders van de hedendaagse snijbonen
De originele en wilde vormen van de hedendaagse tuinbonenrassen vinden hun oorsprong in Zuid-Amerika. Bewijs hiervan zijn vondsten uit Chili, Peru en andere landen op het continent. In de Peruaanse Guitarrero-grot is enig indirect bewijs gevonden dat aantoont dat het al in 6000 voor Christus was. de voorouders van de tuinbonen die we vandaag kennen. Ook in Chili zijn opgravingen gedaan, die bewijzen dat rond 2700 voor Christus. Er werden BC bonen geteeld met de kenmerken van de hedendaagse gewone bonen. Verdere archeologische vondsten van 300-400 voor Christus. BC laten ook zien dat de hoge culturen uit Midden-Amerika ook bonen plantten, wat blijkt uit vondsten van zaden en peulen. Het is ook bewezen dat de vormen van de bonen die we tegenwoordig kennen in die tijd aanzienlijk kleiner waren, maar de verscheidenheid aan vormen, patronen en kleuren lijkt veel groter te zijn geweest.
De verspreiding van de kidneybonen van vandaag
In de tijd voor de ontdekking van Amerika door de Europeanen, werd de teelt van bonen al op grote schaal beoefend door de verschillende inheemse stammen. Bonen, maïs en pompoen behoorden destijds waarschijnlijk tot de belangrijkste gewassen en zorgden voor de voeding van de bevolking. Bij de Inca's werden de voorouders van de huidige tuinbonen waarschijnlijk vooral gebruikt als voedselbron voor de lagere bevolkingsgroepen. De hogere klasse van de Inca's at het liefst de maanboon (Phaseolus lunatus). Na de ontdekking van het continent door Columbus, bereikte de kidneyboon in de loop van de 16e eeuw ook EuropaVasteland. De voedzame boon verspreidde zich snel en werd steeds meer verbouwd, waarbij hij een beetje concurreerde om ruimte met de tot dan toe op grote schaal geteelde cowpeas en veldbonen.



In de top 3 leveranciers van plantaardige eiwitten
Na de sojaboon en de tuinboon staat de kidneyboon op de derde plaats als een uitstekende bron van plantaardig eiwit met een eiwitgeh alte van ongeveer 21 procent. Het hoeft dus niet de soja uit verre landen te zijn, de moestuin kan ook lekkere en eiwitrijke bonen produceren.