De peersoort 'Schweizerhose' wordt vaak een geliefd ras genoemd. We vertellen je waarom en wat je allemaal kunt doen met deze bijzondere peer.
Het eerste dat opv alt is de gestreepte schil van de peer 'Zwitserse broek'. Door zijn uiterlijk is hij vooral populair als decoratieve lamp. Deze variëteit is minder vaak te vinden in commerciële gewassen of op displays van supermarkten. Door de robuustheid en de hoge sierwaarde is het ras geschikt als blikvanger voor de huistuin.
Peer 'Zwitserse broek': Profiel
| Synoniemen | Vroege Meloen Peer, Komkommer Peer, Zwitserse Bergamot |
| Fruit | Gemiddeld; gele, groene en rode strepen |
| Smaak | Redelijk goed, sappig en zoet |
| Opbrengst | Middelhoog, zwaaiend |
| Oogsttijd | Vanaf september |
| Rijpheid voor plezier | Eind oktober tot november |
| Houdbaarheid | Tot eind december |
| Groei | Aanvankelijk sterk, later matig sterk |
| Klimaat | Veel te telen, warme locaties verbeteren de fruitkwaliteit |
| Ziekten en plagen | Geen bekend |
Zwitserse broek: geschiedenis en oorsprong
De 'Zwitserse broek' werd rond 1800 al verschillende keren genoemd in Zwitserland en men denkt dat hun oorsprong zelfs teruggaat tot de 17e eeuw. Verschillende aannames zeggen dat dit ras al zo'n 400 jaar oud is en dat het een mutatie is van de 'Long Autumn Pear' uit Frankrijk. Door mutatie kunnen bij andere perenrassen ook andere strepen verschijnen, maar door omgekeerde mutatie verdwijnen deze vaak weer - maar niet bij de 'Zwitserse broek'. Hun speciale naam 'Zwitserse broek' komt van de eveneens gestreepte broek van de Zwitserse Garde in het Vaticaan. De variëteit 'Zwitserse broeken', die zeldzaam is geworden, is het afgelopen decennium opnieuw openbaar gemaaktweinig bomen vermeerderd. Als gevolg hiervan komt het nu steeds meer beschikbaar en werd het in 2011 zelfs verkozen tot perenras van het jaar in Zwitserland.
Uiterlijk, smaak en kenmerken van de peer 'Zwitserse broek'
Het meest opvallende aan de peer 'Zwitserse broek' is zijn vrucht. Deze zijn klein tot middelgroot en bolvormig. Hun schelp, die eigenlijk lichtgroen is, heeft geelgroene of rode verticale strepen. Deze strepen lopen van de stengel tot aan de kelk. Daarnaast zijn fijne schelppunten zichtbaar. Het vruchtvlees is zeer fijncellig en sappig. De smaak van de 'Zwitserse broek' wordt door fijnproevers alleen als goed genoeg beoordeeld - bij deze vrucht is het uiterlijk belangrijker dan de smaak. Door de opvallende strepen en de schelpstippen is de peer 'Zwitserse broek' een populaire decoratie in huis en wordt hij niet direct als tafelpeer gegeten. De sierwaarde staat bij dit ras dan ook op de voorgrond.
Tip: Niet alleen het fruit, maar ook het jonge hout van de 'Zwitserse broek' is in de lengte gestreept.
Zwitserse broekpeer: teelt en verzorging
De groei van de boom 'Zwitserse broek' is aanvankelijk sterk, later slechts middelsterk. Hier vormt zich een vrij middelgrote en matig vertakte kroon met dunne scheuten. Regelmatig snoeien als ze jong zijn, is nodig om de kroon op te bouwen. Bij oudere bomen kan het nodig zijn de kroon meer te snoeien.
De peer 'Zwitserse broek' is niet veeleisend en winterhard wat betreft de locatie. Het kan tot middelgrote hoogten worden gekweekt, maar hier heeft het een door de wind beschermde locatie nodig. Als de 'Zwitserse broek' echter op mildere of warmere locaties wordt geteeld, heeft dit een positief effect op de smaak van het fruit. Deze kan dan ook zoeter en aromatischer zijn dan op koelere locaties. Dit ras heeft ook geen speciale bodemeisen en kan daarom zowel op normale als op leem- of zandgrond worden gekweekt.
De halve steel en de hoge steel zijn de meest voorkomende trainingsvormen voor de 'Zwitserse broek' peer. Hij is ook geschikt voor de tuin in een trellis of als struikboom. Door te enten op vrij langzaam groeiende onderstammen zoals 'Pyrodwarf®' is de teelt van 'Zwitserse broek' dan ook in kleinere tuinen mogelijk. Het blijkt ook haalbaar om kweepeer als basis te gebruiken, bijvoorbeeld de zwakgroeiendeKweepeer C
De witte bloesems van de peer 'Zwitserse broeken' zijn te zien tussen april en mei. De 'Williams Christ', 'Conference' en 'Clapps Liebling' komen in het geding als bestuivers. De opbrengsten van de 'Zwitserse broek' zijn middelhoog en fluctueren jaarlijks.
De 'Schweizerhose'-peer wordt meestal niet aangetast door plagen of ziekten, omdat het ras als zeer robuust wordt beschouwd of in ieder geval niet bekend is als vatbaar.
Zwitserse broek oogsten en gebruiken
De 'Schweizerhose'-peer is een herfstpeer en rijpt tussen september en oktober. De vruchten zijn tot kort voor de oogst zittend, maar vallen dan en moeten dus tijdig geoogst worden. Na de oogst zijn de peren enkele weken houdbaar - maar rechtstreeks van de boom smaken de peren het lekkerst. Als je de peer 'Zwitserse broek' niet direct wilt eten, kun je hem ook tot sap verwerken of als leuke decoratie gebruiken.
We zullen u vertellen hoe u uw perenboom in de tuin plant en waar u rekening mee moet houden.