Hop wordt voornamelijk verbouwd voor het brouwen van bier. We laten je zien wat je moet weten om veel hop in je eigen tuin te oogsten.

De echte hop (Humulus lupulus) is een vaste plant en behoort tot de hennepfamilie (Cannabaceae). Het komt oorspronkelijk uit onze gematigde streken in Centraal-Europa. De klimplant geeft het bier zijn bittere smaak en zijn antibacteriële werking zorgt voor een langere houdbaarheid. De heilige Hildegard von Bingen wist dit al in de 12e eeuw. Maar naast bitterheid kan de hop ook helpen om een fruitig-zoet of houtachtig-kruidig nootje aan het bier toe te voegen. Inmiddels heeft zich een heuse fanbase gevormd, die dankzij de grote verscheidenheid aan aroma's die ze bevatten biercreaties brouwt met de meest bijzondere smaak uit het grote aantal hopsoorten. We laten je zien waar je op moet letten bij het kweken van de veelzijdige smaakkunstenaar hop. Omdat de hennepplant vrij onderhoudsvriendelijk is en hoge eisen stelt als veel van de aromatische hopschermen in je eigen tuin moeten worden geoogst.

1. Locatie

De ware hop is een zonaanbidder. Als je in je eigen tuin kweekt, moet deze daarom ook op het zuiden worden geplaatst. Het heeft ook voedselrijke grond nodig voor zijn krachtige groei. Het is een goed idee om af en toe wat compost in de grond te verwerken.

De hop is een echte zonaanbidder

Bij het kweken in potten moet daarom een voedingsrijk substraat worden gebruikt. Bovendien mag de standplaats niet te droog en niet te nat zijn. Bij het kiezen van een locatie moet ook bekend zijn dat de hop wortelstokken vormt. Dit zijn ondergrondse scheuten waaruit jaarlijks nieuwe scheuten ontspruiten. Als gevolg hiervan kan hop zich snel in het bed verspreiden en is het moeilijk om van zijn locatie te verwijderen. Als het wordt opgegraven en afgesneden delen van de wortelstok in de grond blijven, kunnen nieuwe planten uit deze plantendelen regenereren en weer ontkiemen.

2. Voortplanting

Hop mag alleen worden vermeerderd door stekken. Hop is tweehuizig, wat betekent dat er mannelijke of vrouwelijke bloemen aan een plant zitten. Voor het brouwenBier mag echter alleen worden gebruikt met onbevruchte vrouwelijke bloeiwijzen. Onbemest omdat ze zo rijker zijn aan het karakteristieke aroma en makkelijker te verwerken. Bij vermeerdering door te zaaien kan men er echter niet zeker van zijn of de zaden bestemd zijn voor vrouwtjes of mannetjes - het is zeer waarschijnlijk dat de ongewenste seksuele mengcultuur zal optreden. Het is daarom raadzaam om de vrouwelijke planten via stekken te vermeerderen als de bittere hopbellen worden gebruikt. Jonge planten zijn ook verkrijgbaar in speciaalzaken, dus je weet zeker dat het vrouwelijke planten zijn.

Water- en mestdosering worden aangepast aan de lengte van de hopscheuten

3. Water geven en bemesten

Met een dagelijkse groei van maximaal 10 cm per wijnstok van een hopplant, is het niet verwonderlijk dat hop erg hongerig en dorstig is. De grond moet altijd vochtig worden gehouden. Het is echter belangrijk om wateroverlast in ieder geval te voorkomen. Vooral als de hop in potten wordt gekweekt, moet je letten op een regelmatige en evenwichtige bijbemesting met voornamelijk organische organische mest. Onze Plantura organische universele meststof is bij uitstek geschikt.

Met toenemende lengte van de hopscheuten, moeten de intervallen tussen watergiften natuurlijk worden verkort. In de vroege zomer, wanneer het warm en droog weer is, moet het bed ook dagelijks worden bewaterd. Kies daarom beter een grotere pot of bak om de dorstige vaste plant en jezelf een plezier te doen. Het moet worden bemest totdat de bloei begint.

4. Slaapstand

Hop is een vaste plant. Dit betekent dat de bovengrondse delen van de plant elk najaar volledig afsterven en zo op zichzelf een ijzige dood voorkomen. Dat is ook slim, want de hop maakt van de gelegenheid gebruik om de waardevolle voedingsstoffen van de bladeren naar de ondergrondse wortelstok te verplaatsen. Dit zijn waardevolle reserves die de plant volgend voorjaar van voldoende kracht voorzien. Overigens lijdt de wortelstok meestal niet eens aan een periode van langdurige vorst.

5. Knippen

Wintersnoei is niet vereist voor hop. Maar tijdens de groei is het noodzakelijk om de ranken, die tot 8 m lang kunnen zijn, aan een steiger te binden en naar boven te laten klimmen. Hier worden echter alleen de drie tot vier sterkste scheuten geselecteerd. Alle resterende scheuten van een wortelstok worden op grondniveau afgesneden.

De ranken moeten op eensteigers worden vastgebonden

6. Gewasbescherming

Bladluizen voelen zich vaak erg op hun gemak bij hop. Als u echter de snel groeiende populatie kleine dieren bij uw hopplanten wilt verdrijven, kunt u natuurlijk gebruik maken van gewasbescherming. Meer milieuvriendelijke huismiddeltjes blijken echter vaak net zo effectief te zijn voor het kweken in je eigen tuin. Aangetaste planten aftappen met brandnetelmest of gietwater waaraan een klein scheutje afwasmiddel is toegevoegd is meestal voldoende om de vervelende plantensapzuigers te verdrijven. Maar ook in het paddenstoelenrijk is de hennepplant erg populair: veel soorten hebben vaak last van echte meeldauw. Er moet voor worden gezorgd dat u een ras kiest dat zo min mogelijk vatbaar of zelfs resistent is voor teelt in uw eigen tuin.

7. Oogst

Als je op kleine schaal in je eigen tuin kweekt, worden de hopbellen met de hand van de ranken geplukt. Bij commerciële teelt worden de wijnstokken net boven de grond afgesneden en volledig van het klimrek gescheurd. Speciale machines scheiden vervolgens de pennen van de scheuten. De juiste oogsttijd is van eind augustus tot half september. Je kunt zien wanneer de tijd is gekomen dat de gele poederachtige hopharsen uit de vrouwelijke hopbloeiwijzen druppelen.

8. Opslag

Na de oogst worden de hopbellen gedroogd. Dit dient om de houdbaarheid te verlengen zonder verlies van aroma. Het drogen kan plaatsvinden in een tegen licht beschermde ruimte. Het moet donker zijn om de groenachtige kleur van de kegels te behouden en om de waardevolle ingrediënten te beschermen tegen degradatie door licht.

Hop kan worden gedroogd in een donkere kamer of in de oven

Als het drogen aan de lucht echter niet snel genoeg gaat, kan dit in de oven verholpen worden. De kegels kunnen één tot twee uur bij 80 °C worden gedroogd. In korrels geperst en luchtdicht afgesloten, kan de houdbaarheid en bruikbaarheid van de hopbellen nog verder worden verlengd.

Zelfs als de groei van hop enorme proporties kan aannemen, zijn er nog een paar dingen waarmee je rekening moet houden voor een succesvolle teelt in je eigen tuin om een overvloed aan het groene goud te kunnen oogsten.

Wist je dat er honderden verschillende hopsoorten zijn? We laten je kennismaken met een paar variëteiten - van bitter tot fruitig-zoet.

Categorie:

Kruiden