Of het nu met aardappelen of vlees is - rozemarijn maakt indruk met zijn intensieve aroma. We laten zien waar rekening mee moet worden gehouden bij het kweken van het mediterrane kruid.

Op een goede locatie groeit rozemarijn zeer weelderig

Rozemarijn (Rosmarinus officinalis) behoort tot de lamiaceae-familie (Lamiaceae) en voegt zich dus bij andere bekende kruiden zoals salie ( Salvia officinalis) of tijm (Thymus vilgaris). De intense geur, die rozemarijn dankt aan zijn essentiële oliën, was in de oudheid al wijdverbreid en erg populair. We laten je zien waar je op moet letten om het aromatische mediterrane kruid goed te kweken, te verzorgen en natuurlijk te oogsten in je eigen tuin.

Rozemarijn kweken - stap voor stap

  • Locatie: Bij het kiezen van een locatie voor de rozemarijn hoef je niet per se alleen op het bed te vertrouwen, want de mediterrane subheester gedijt ook in een pot op het balkon of terras. Het zonnekind moet echter altijd een zonnig plekje krijgen. Rozemarijn geeft de voorkeur aan leemachtige, stenige grond die niet te humusrijk is. Het is echter veel belangrijker om ervoor te zorgen dat de grond goed wordt afgevoerd van water. Er is dus geen risico op wateroverlast, wat zou resulteren in meestal dodelijke wortelrot.
  • Vermeerdering: Vermeerdering via zaden is mogelijk, maar wordt niet aanbevolen. Het duurt gewoon te lang voordat het zaadje uitgroeit tot een mooi kruid om van te oogsten. Vermeerdering via stekken is veelbelovend en duurt niet zo lang als zaadvermeerdering. Hiervoor worden in het voorjaar jonge, kruidachtige scheuten van 5 tot 10 cm lang met een scherp mes afgesneden. De afgesneden scheuten dienen in een speciaal substraat voor het vermeerderen van stekken te worden geplaatst, zoals onze Plantura biologische kruiden- en zaadgrond. Mocht je nog geen moederplant hebben, elke goed gesorteerde kwekerij biedt rozemarijnplanten in pot aan. Deze kunnen ofwel in potten worden gekweekt of in een bed worden geplant.
Snijd alleen jonge scheuten af die nog niet verhout zijn
  • Water geven en bemesten: Zelfs als de rozemarijn niet van wateroverlast houdt, heeft ze geen bezwaar tegen uitgebalanceerde watergift. Als de droogte te lang duurt, verliest de subheester snel zijn aromatische naalden. Bemesting moet in het voorjaar worden uitgevoerd om de vermoeiende ontluikende te ondersteunen. Hiervoor is een voornamelijk organische langetermijnmeststof zoals onze Plantura organische universele meststof ideaal. Daarna is verdere bemesting niet per se nodig, zeker niet als de rozemarijn in bed ligt. In ieder geval mogen de lamiaceae na augustus niet meer van extra voeding worden voorzien.
  • Winteropslag: Als de rozemarijn in een pot wordt gekweekt, moet deze 's winters in een koele kamer in huis worden gebracht, of beter nog in de lichte serre. Als de pittige onderheester echter in het bed wordt geplant, moet de mediterrane warmteliefhebber zeker worden afgedekt met twijgen of beschermend vlies. Dit helpt ook als het kruid op een plek staat waar de stralen van de laagstaande winterzon kunnen komen. Want als de grond blijvend bevroren is en er tegelijkertijd veel zonnestraling is, zal er toch water verdampen, waardoor de wortels geen water uit de bevroren grond kunnen halen. Er kan dus een risico zijn op droogteschade.
In de winter moet vers geplante rozemarijn zeker worden bedekt met vlies
  • Snoeien: Rozemarijn laat een vrij sterke groei zien en dreigt zonder regelmatig snoeien snel te verhouten. Om de plant in vorm te houden en voor een goede vertakking te zorgen, dient in het voorjaar streng gesnoeid te worden. Wacht echter tot begin mei om de jonge nieuwe scheuten na het snoeien te beschermen tegen gevaarlijke nachtvorst. In tegenstelling tot tijm (Thymus vulgaris) mag rozemarijn niet in het houtachtige deel van de plant worden teruggesnoeid. Het zou te moeilijk zijn voor het kruid om te ontkiemen uit te houtachtige scheuten en nieuwe ontkiemingen en de gewenste vertakking zou helemaal niet optreden. Maar de oogstsnedes zorgen er ook voor dat de rozemarijn in vorm blijft. Dit kan het lente-topiary echter niet volledig vervangen.
  • Gewasbescherming: In de open lucht heeft rozemarijn meestal geen ernstige problemen met ongedierte. Op de vensterbank kan de plant worden bezocht door dierlijk ongedierte zoals bladluizen of spintmijten. Meestal is een herhaaldeBehandeling met zeepsop is voldoende om het ongedierte weg te jagen van de pittige struik. Chemische bestrijdingsmiddelen mogen alleen in uiterste nood worden gebruikt. Indien deze in gebruik zijn dient ook rekening gehouden te worden met eventuele wachttijden totdat de rozemarijn na behandeling weer geschikt is voor consumptie.
  • Oogst: Rozemarijn kan het hele jaar door worden geoogst. Een duidelijk voordeel van rozemarijn: je kunt er zelfs in de winter aromatische scheuten van oogsten. De oogst mag echter alleen plaatsvinden als dat nodig is om altijd van het volledige aroma te kunnen genieten.
  • Bewaren: Net als veel andere mediterrane kruiden kan rozemarijn natuurlijk langer houdbaar worden gemaakt door te drogen. Het is echter niet aan te raden om het proces in de oven te versnellen of op een lichte plaats aan de lucht te laten drogen, omdat er dan te veel smaak verloren gaat. Een beter resultaat wordt bereikt door te weken in olijfolie. De rozemarijnnaalden die van de twijgen zijn ontdaan en fijngehakt worden met behulp van een trechter in een fles gedaan en vervolgens gevuld met goede olijfolie.

Categorie:

Kruiden