Natuurlijk heeft de zogenaamde winterbanaanappel weinig te maken met het exotische fruit. Maar wat het appelras speciaal maakt en hoe je de winterbananenappel in de tuin kunt laten groeien, onthullen we hier.
The Winter Banana Apple (Malus domestica 'Winter Banana Apple') wordt in het Engels ook wel Flory of Winter Banana genoemd en heeft de voorkeur voor heerlijke sappen en most gebruikt. Door zijn goede houdbaarheid kan hij echter ook als tafelappel gebruikt worden. De eisen aan klimaat en standplaats zijn niet uitzonderlijk hoog en het ras is over het algemeen resistent tegen biotische en abiotische invloeden. In combinatie met een langzaam groeiende onderstam ontstaat een regelmatige en goed vruchtbare boom die weinig snoei nodig heeft. Daarom is de winterbananenappel een optimale variëteit voor de moestuin.
Winterbanaan Appel: Profiel
| Synoniemen | 'Flory van winterbanaan' |
| Fruit | middelgroot tot groot; geelgroen met licht tot troebel oranje topkleur |
| Smaak | best schattig |
| Opbrengst | hoog en afwisselend; matig late aanvang |
| Oogsttijd | Midden tot eind oktober |
| Rijpheid voor plezier | vanaf december |
| Houdbaarheid | zeer goed; Kan bewaard worden tot april |
| Groei | sterk; veel fruithout |
| Klimaat | gemiddelde claim; tolerant voor vorst; beter aroma in warme gebieden |
| Ziekten en plagen | lage gevoeligheid voor appelschurft en -vlekjes |
Oorsprong en geschiedenis van de appel
De oorsprong van de winterbananenappel is niet opgehelderd: de variëteiten zijn waarschijnlijk rond 1870 bij toeval in de VS ontstaan. De exacte locatie is echter niet bekend, of in ieder geval een goed bewaard geheim. In Neder-Oostenrijk wordt de winterbananenappel nog af en toe geteeld en is daar ook in nieuwere boomgaarden te vinden omdat hij goede nuttige eigenschappen heeft voor de professionele teeltheeft.
Smaak en eigenschappen van winterbananenappel
De vrucht van de variëteit 'Winterbananapfel' is middelgroot tot groot. De vorm kan variëren van licht conisch tot afgeplat bolvormig. De grootste diameter bevindt zich echter altijd op de stengel (“steil-bellied”). Soms zijn de helften anders uitgesproken en is het niet ongebruikelijk om een roestige naad te vinden die zich uitstrekt van de stengel tot de kelkholte.
De schil is geelgroen, de algehele kleur is licht tot troebel oranje en niet erg glanzend . Soms is het versierd met netachtige roestpatronen, die vaak geïsoleerd zijn en niet op de hele vrucht voorkomen. Het vruchtvlees is geelwit, stevig en niet erg sappig, niet overdreven zuur of aromatisch, maar eerder zoet. Winterbanaanappels die op koele locaties worden geteeld, hebben minder smaak dan die op warme locaties.
Kweekkenmerken
Het ras 'Winterbananaapple' groeit krachtig en vormt een breed piramidale kroon op zijn eigen wortel. Het produceert van nature voldoende fruithout om als boomgaard te kunnen worden verbouwd. Afhankelijk van de onderstam kan het ras echter in elke gewenste vorm worden gebracht. Als de winterbananenappel op een zwakke basis zoals M26 of M9 wordt gekweekt, kan hij worden gevormd tot een slanke spil of als leivrucht - maar hier is een verbinding absoluut noodzakelijk. Wil je een wat sterkere en stabielere boom of een struikboom in de tuin, dan kun je kiezen voor de onderstam M7, M4 of MM 106.
De snoei-inspanning bij winterbananenappels is laag, vooral bij gebruik van zwakke onderstammen: af en toe moet de kroon worden uitgedund en moeten te steile scheuten worden omgeleid naar hellende alternatieven of worden vastgebonden. Bij sterkere onderstammen moet er echter op worden gelet dat de winterbananenappel zorgvuldig, maar jaarlijks, wordt gesnoeid.
De bloei van de winterbananenappel is licht vorstgevoelig en vindt ook laat in het voorjaar plaats. Het is een goede stuifmeeldonor en kan zelfs worden bevrucht door andere late rassen zoals 'Fuji', 'Gala', 'Gloster' of 'Elstar'.
De winterbananenappel heeft een gematigd klimaat en bodemvereisten, waardoor hij zeer geschikt is voor de meeste standaard huistuinen. De natuurlijke gezondheid draagt in hoge mate bij aan deze geschiktheid, hoewel er een lage gevoeligheid is voor appelschurftinfecties en -vlekken, d.w.z. een fysiologisch calciumtekort.
Warme locaties verbeteren het aromavan het fruit, terwijl vorstperiodes eerder ongeschikt zijn: de winterbananenappel kan schade oplopen door houtvorst.
Oogsttijd en gebruik van het appelras 'Winterbananaapple'
De heerlijke winterbananenappels kunnen tussen midden en eind oktober worden geoogst en zijn dan - onder goede bewaarcondities - goed te bewaren tot april. Wil je meteen van de appel genieten, wacht dan tot december om hem te plukken. Ook in de bewaring zijn de appels pas eetbaar tussen december en april. In principe kan de winterbananenappel voor elk doel worden gebruikt, maar traditioneel wordt hij voornamelijk gebruikt als tafelappel en voor het maken van sap en cider.
Dat de winterbananenappel soms met een dikke helft en een smalle helft groeit, heeft meestal te maken met bestuivingsproblemen. In ons artikel over appelboombloesem vind je alles wat je moet weten over het starten van bloesems en het voorkomen van vorstschade.