Hoe robuust de buxus ook mag lijken, hij wordt meestal niet gespaard van ongedierte. We laten zien hoe u de symptomen kunt herkennen en het ongedierte kunt bestrijden.

De larve van de buxusmot is een van de vele plagen.

Als je denkt aan de buxusmot (Buxus), denk je meestal als eerste aan de buxusmot als het gaat om plagen. Helaas is hij niet de enige die graag ons boek aanv alt. We presenteren de verschillende plagen en laten zien hoe je ze met succes kunt bestrijden.

Niet alleen ziekten tasten het buxushout aan, maar ook ongedierte kan het aantasten. Kleine dieren vreten van onze planten en laten meestal een droevig beeld achter. Hieronder leggen we uit wat je kunt doen en met wie je daadwerkelijk te maken hebt.

Buxusmot

Een reden waarom buxus wordt weggevreten zijn vaak de rupsen van de buxusmot (Cydalima perspectalis), die oorspronkelijk uit Oost-Azië komt. In dit speciale artikel over de buxusmot vertellen we je hoe je deze plaag met zekerheid kunt herkennen.

Buxusmot: symptomen

De vraatzuchtige rupsen zijn vanaf half maart te vinden op buxusstruiken. De vlinders daarentegen zijn vrij onopvallend met hun witte vleugels met bruine punten, maar hun nakomelingen vallen maar al te graag onze buxus aan. De groene rupsen, die tot 5 cm lang worden, hebben opvallende zwarte stippen en een zwarte kopcapsule. Eerst eten ze ramen in de buxusblaadjes en na verloop van tijd eten de rupsen alle bladeren en zelfs scheuten op. Omdat ze vanuit de binnenkant van de struik beginnen, is de besmetting in eerste instantie niet merkbaar. De rupsen raken later verstrikt en je geliefde buxus is eindelijk bedekt met een spinnenwebachtig web.

Tip: Feromoonvallen zoals de Plantura-boordersval worden gebruikt voor vroege detectie van een boorplaag. Op deze manier kunt u snel actief optreden tegen de malware.

Vecht tegen buxusmotten

Als je regelmatig goed naar je buxus kijkt en ook in de bush kijkt, herken je hopelijk de plaag al vroeg, want dan is er eenBevechten nog steeds mogelijk zonder problemen. Een biologische spray zoals onze Plantura Zünslerfrei XenTari® is hiervoor ideaal. Er zijn ook waarnemingen van inheemse vogels die de bittere rupsen eten, maar dit is meestal niet genoeg.

De larven van de buxusmot vormen karakteristieke webben

Naast biologische sprays kun je ook proberen de rupsen met de hand te verzamelen of ze met een waterstraal te besproeien, maar gebruik voor de zekerheid altijd handschoenen, aangezien de rupsen gif.webpstoffen uit het buxus opnemen. In hoeverre deze gif.webpstoffen door rupsen worden afgegeven, is nog niet bekend. Wees daarom voorzichtig bij het afvoeren van de buxusmotlarven. Ook lees je hier meer over het succesvol bestrijden van de buxusmot.

Bovenmijt op buxus

Verdraaide scheuten en bladeren worden veroorzaakt door de scheutmijt (Eriophyes canestrinii), die tot de familie van de galmijten behoort. In tegenstelling tot andere galmijten veroorzaakt deze geen gallen en gezwellen, maar eerder misvormingen.

Tip mijten: Symptomen

De scheutmijten veroorzaken vervorming van de buxusscheuten door sap uit de plantencellen te zuigen. Dit verdooft de bladeren en scheuten van het buxus, waardoor de bladeren klein, dun en verwrongen groeien.

Bestrijding van mijten uit de scheuten

De mijten van de schietpunt vormen geen serieuze bedreiging voor de doos, maar zijn meer een optisch probleem. Als u uw plant regelmatig trimt, zou u niet veel problemen moeten hebben met deze mijten. Als je losse scheuten vindt met de mijten uit de scheuten, kun je deze ook verwijderen.

Met snoeimaatregelen kunt u veel ongedierte uit de bak verwijderen, bijvoorbeeld de scheutmijten.

'Green Mountain' is een buxussoort die bijzonder vatbaar is voor deze galmijten, maar er zijn ook variëteiten die minder gevoelig zijn voor deze mijten - dit zijn onder meer 'Herrenhausen', 'Faulkner', 'Hollandia' of ' Handsworthiensis '.

Spintmijten op buxus

Sinds 2000 is op buxus in Duitsland een relatief nieuwe plaag gevonden die oorspronkelijk uit Noord-Amerika komt: de buxusspin (Eurytetranychus buxi).

Spinnenmijten: Symptomen

Je kunt deze kleine spintmijten bijna met je ogen op de bladeren zien, want dat zijn zeslechts 0,35 tot 0,48 mm groot. De buxusspintmijt kan zich extreem snel voortplanten en tot acht generaties per jaar vormen. De schade die deze spintmijten aanrichten is te herkennen aan felle stippen en korte lijntjes die op een komma lijken. Deze schade wordt veroorzaakt doordat de dieren op de plantencellen zuigen. Als de aantasting erg hevig is, worden de hele bladeren licht en in het ergste geval laat de buxus ze helemaal vallen. De mijten kunnen zich het beste vermenigvuldigen op buxus als ze op zonnige en warme plaatsen staan - maar ze komen ook voor op schaduwrijke plaatsen, waar ze zich alleen langzamer vermenigvuldigen.

Spintmijten zijn waarschijnlijk de kleinste vijand van buxusbomen.

Bestrijding van spintmijten

Deze mijten worden gegeten door nuttige insecten zoals gaasvliegen (Chrysopidae) of lieveheersbeestjes (Coccinellidaei) en worden ook van de bladeren afgewassen door zomerse onweersbuien en dus duidelijk gedecimeerd. Als ze echter worden bedreigd met een ernstige besmetting, kunt u in de herfst of het voorjaar op olie gebaseerde sprays gebruiken tegen de overwinterende spint-eieren. Helaas waren er geen specifieke rassenverschillen met betrekking tot deze plaag te vinden in de doosrassen.

Doos vlooien op doos

Een ander zuigend ongedierte dat buxus kan aantasten, is de buxusbladvlo (Psylla buxi). De larven en volwassenen zijn groenachtig van kleur en de larven vormen een witte wasachtige wol waaronder ze zich verstoppen.

De buxusvlo veroorzaakt de vorming van lepelachtige bladeren en koolachtige scheutpunten.

Buxusbladvlo: Symptomen

Maar hoe verschijnt de vlooienplaag op buxus? De vlooien zuigen op de bladeren, scheiden kleverige honingdauw en zwarte roetzwammen uit en nestelen zich erop. Bovendien vormen de larven hun witte wasachtige wollen vacht en beschermen ze zich zo tegen vijanden en tegen uitdroging. Vlooien die op de bladeren zuigen, zorgen ervoor dat ze lepelvormig worden. De bladafstand blijft vrij kort en de scheutpunten lijken dan op kleine kooltjes.

Bestrijding van buxusbladvlooien

De bladvlo stoort het buxus meestal niet en wordt ook gegeten door nuttige insecten zoals spinnen, sluipwespen of gaasvliegen. Het verwijderen van aangetaste schiettips is nuttig bij het bestrijden ervan. Er werden echter opvallende verschillen tussen de rassen gevonden, omdat 'Blauer Heinz', 'Elegantissima', 'Angustifolia' en 'Herrenhausen' relatief weinig symptomen vertoonden, terwijlde variëteiten 'Pyramidalis', 'Green Mound' of 'Graham Blandy' waren erg sterk.

schubben insecten op buxus

Vooral bij sierbomen komen schildluizen of wolluizen vaak voor. Bij buxus wordt men vaak geconfronteerd met het schildluis (Lepidosaphes ulmi), dat ook op fruitbomen of rozenstruiken voorkomt.

Schurftwantsen: Symptomen

Het kommaschaalinsect is ongeveer 2 tot 3 mm lang en grijsbruin van kleur. In tegenstelling tot andere soorten schaalinsecten, vormt deze soort geen honingdauw of roetdauw, maar de zuigende activiteiten van de komma-bladluizen belemmeren de groei van het buxus. Bij een zeer ernstige aantasting verliest hij zijn bladeren en kunnen ook hele scheuten afsterven. Door het afwerpen van de bladeren worden deze symptomen gemakkelijk verward met die van bladval van buxusbomen, maar hier zie je gemakkelijk de luizen op de scheuten.

Scha altjes zijn vaak te vinden op de scheuten van de plant.

Vechtschaalinsecten

Omdat de luizen zich niet snel op de buxus kunnen verspreiden, worden vaak alleen individuele takken aangetast. Deze kunnen eenvoudig worden verwijderd door terug te knippen. Als de besmetting echter erg groot is en snoeien niet meer effectief is, kunt u de plant kort na het uitkomen van de luizen in mei of juni behandelen met olieachtige sprays. Pas echter op dat u niet te laat handelt, want als de schilden van de luizen eenmaal hard zijn, zijn ze niet erg vatbaar voor behandeling.

Buxus galmug op bak

Juist in Midden-Europa (Zuid-Duitsland en Oostenrijk) moet je keer op keer vechten met de buxusgalmug (Monarthropalpus flavus) en dit kleine insect kan veel schade.

Bushoutmug: Symptomen

Ongeveer 30 eieren worden direct in de bladeren gelegd per vrouwtje dat sterft na het leggen van eieren. Uit deze eieren ontwikkelen zich vervolgens kleine larven, die tunnels in de buxusbladeren eten. Deze holen, ook wel mijnen genoemd, zijn vroeg in de plaag gemakkelijk te missen, omdat ze alleen als heldere vlekken op de bladeren verschijnen. Later in de zomer wordt het weefsel dan dikker en verschijnen er lichtbruine vlekken op de bovenzijde van het blad, die niet erg duidelijk zijn afgebakend van het gezonde weefsel. Aan de onderzijde van het blad vormen zich gallen, waarin zich dan de oranje larven bevinden en ook kan bladverlies optreden. Precies deze gallen met de larven erin zijn een goed onderscheidend kenmerk van de schimmel van deBuxusblad v alt.

De larven zijn voornamelijk verantwoordelijk voor bladschade

Vecht tegen buxusmuggen

Normaal gesproken hebben galmuggen de neiging om oudere planten te besmetten en dit veroorzaakt meestal niet veel schade. Snoeimaatregelen kunnen echter de besmettingsdruk verminderen en bij een zeer ernstige besmetting kunt u de larven na het uitkomen bestrijden met insecticiden zoals Calipso. Ook hier is een verschil te zien in de verschillende rassen, aangezien 'Handsworthiensis', 'Angustifolia', 'Herrenhausen', 'Faulkner', 'Rotundifolia' en 'Suffruticosa' minder last hebben van de buxusgalmug. Het ras 'Green Mound' uit Canada daarentegen wordt bijzonder zwaar aangevallen door deze galmug.

Belangrijk buxusplagen in het kort

  • Buxusmot (Cydalima perspectalis)
  • Tip mijt (Eriophyes canestrinii)
  • Buxusspintmijt (Eurytetranychus buxi)
  • Buxusvlo (Psylla buxi)
  • Schalen (Lepidosaphes ulmi)
  • Buxusmug (Monarthropalpus flavus)

Buxusschade: vorstschade, zonnebrand en Co.

Maar niet alleen plagen en ziekteverwekkers kunnen je geliefde groenblijvende buxus aantasten. Omgevingsomstandigheden kunnen ook verantwoordelijk zijn voor schade en het verlies van weelderig groen. Dit zijn zogenaamde abiotische schadeoorzaken, aangezien ze niet door levende organismen worden veroorzaakt. De volgende abiotische schade kan optreden op buxus:

  • Bevriezing en vorstschade aan gebladerte en wortels
  • Vorstdrogen
  • Sneeuwval
  • Zonnebrand
  • Zoutschade
Abiotische oorzaken van schade zoals vorst kunnen ook gevaarlijk zijn voor buxus.

In ons speciale artikel leest u hoe u dergelijke buxusschade door omgevingsinvloeden kunt herkennen en hoe u deze kunt onderscheiden van ongedierte en wat u moet doen om de schade te beperken.

Hier laten we je alles zien wat je moet weten over buxusziekten en hoe je ze kunt bestrijden.

Categorie: