De ananaskers is een bossige Physalis-soort met smakelijke vruchten. Ontdek hier alles wat je moet weten over het telen van ananaskersen.
De ananaskers (Physalis pruinosa) is nauw verwant aan de Andesbes (Physalis peruviana), maar is gemakkelijker te telen in potten en heeft een heel eigen fruitig-zoet-zuur aroma. We presenteren een portret van de Physalis-soort en geven tips voor het kweken van de ananaskers.
Ananaskers: eigenschappen en herkomst
De ananaskers, ook wel aardkers of ananasbes genoemd, behoort tot de nachtschadefamilie (Solanaceae). Vergelijkbaar met hun verwanten Aubergine (Solanum melongena), Tomaat (Solanum lycopersicum) en Chili (Capsicum) Hij komt uit Zuid-Amerika en wordt daar ook in het wild gevonden. De soort Physalis pubescens wordt ook wel aardkers genoemd, maar wordt in dit land veel minder vaak aangeboden. De licht behaarde vaste planten worden gemiddeld 40 tot 70 cm hoog. Ananaskersen vertakken zich rijkelijk en worden vaak twee keer zo breed als hoog. Hartvormig tot ovaalrond blad met een onregelmatig getande tot golvende bladrand die afwisselend bevestigd zijn aan iets hoekige, donzige stelen. De bloemen, die aan elkaar groeien uit vijf bloembladen, zijn bleekgeel van kleur en hebben vijf donkere vlekken rond de meeldraden. De bloeiperiode van de ananaskers begint in mei en duurt tot de herfst. De bessen, die tot 1,5 cm groot zijn en dus zo groot als een kers, ontwikkelen zich na bestuiving in een lantaarn. De eerste vruchten rijpen al in juni, waarbij de vruchten oranjegeel worden en het lantaarndeksel droogt. Ze vallen op de grond als ze rijp zijn en kunnen worden opgepakt. De zoet-fruitige en lichtzure smaak van de aardkers kan worden omschreven als een mengsel van ananas en citrus.
Wat is het verschil tussen ananaskers en Andesbes? Vergeleken met Andesbesde ananaskers wordt veel bossiger, slechts ongeveer half zo hoog en veel breder. De vruchten zijn over het algemeen kleiner dan die van de Andesbes, maar rijpen eerder en smaken vaak nog fruitiger.
De lekkerste soorten
Er zijn verschillende soorten ananaskersen, die vooral verschillen in vruchtkleur, smaak en groeihoogte. Alle hier genoemde soorten zijn zaadresistent, daarom kun je altijd ananaskersenzaden van je eigen planten winnen.
- 'Annalisa': Ananaskersensoort met middelgrote, goudgele vruchten die in juni van de plant vallen en klaar zijn voor de oogst. De planten worden bossig en bereiken een hoogte van 70 cm.
- ‘Tante Molly‘: Kers van de soort Physalis pubescens. Deze historische variëteit komt oorspronkelijk uit Polen, waar hij aan het begin van de 19e eeuw is ontstaan. De middelgrote tot grote goudgele bessen hebben een smaak die doet denken aan mandarijn en ananas.
- 'Geltower Selection' werd gekweekt voor extra grote vruchten. Het aroma van deze ongeveer 50 cm hoge ananaskers blijkt extreem zoet en ananasachtig te zijn.
- ‘Goldie’ komt oorspronkelijk uit de VS en vormt bijzonder grote, oranjekleurige bessen met een smaak die doet denken aan ananas en aardbeien.
- ‘Goldmurmel‘: Aardkers met goudgele vruchten van ongeveer 1 - 1,5 cm groot. De smaak is fruitig en zoet. De planten van de ananaskers 'Goldmurmel' worden ongeveer 40 - 60 cm hoog en tot 120 cm breed.
- 'Hermelinda': Ananaskers met kersengrote, zoete en vroegrijpe vruchten. De planten worden tot 70 cm hoog en groeien langzamer dan 'Annalisa', maar wel weelderiger.
- ‘Izumii’ wordt maar 40 cm hoog en is daarom op elk balkon te vinden. De circa 1 cm grote lichtgele bessen smaken opvallend zoet en fruitig en rijpen vanaf juli.
Ananaskersen planten: zaaien, locatie en procedure
De ideale locatie voor kersen uit de Andes is zonnig, warm en op voedselrijke, goed doorlatende grond. Om een vroege oogst te krijgen en zo lang mogelijk zoveel mogelijk fruit te oogsten, moet je de voorkeur geven aan je ananaskers. De teelt begint daarom al in het vroege voorjaar met de teelt op een warme, zonnige vensterbank. Ananaskersen worden tussen februari en maart gezaaid. De ronde, lichtbruine zaden ontkiemen in de zon, daarom worden ze bij het zaaien bedekt met een paar millimeter aarde of helemaal nietgedekt zijn. De kiemtijd van de ananaskers is ongeveer 7 tot 14 dagen. Zaai eerst de zaden van de aardkers op voedselarm groeiend substraat en prik de zaailingen later uit als ze het eerste blad vormen na de zaadlobben. Hier moet je de physalis omzetten in voedingsrijk plantensubstraat, omdat de nutriëntenbehoefte nu aanzienlijk toeneemt door groei.
Vanaf half mei na de ijsheiligen kunnen de naar voren gebrachte ananaskersen buiten geplant worden. Ze kunnen zowel in de kas als op het bed gelijk worden gekweekt. De bossige physalis kan ook op het verhoogde bed worden gekweekt. Graaf hiervoor een plantgat en plaats de aardkers erin. Let er bij het planten van de ananaskers op dat de nachtschadeplanten niet dieper in de grond staan dan voorheen in de pot. Een voorbemeste potgrond - zoals onze Plantura biologische tomaten- & groentegrond - is zowel geschikt voor het uitprikken van de jonge planten als voor het vullen van de uiteindelijke plantenbakken en voor het verbeteren van de grond in kas en perk. Geef de planten na het planten krachtig water.
Ananaskersen in een pot bewaren? De bossig groeiende physalis-soort is bijzonder geschikt als zoete vrucht voor terrassen en balkons. Om kersen in een pot te kweken, moet de planter minimaal 5 liter aarde bevatten en een goede afwatering hebben.
Tip: Als je de ananaskers in een gemengde cultuur wilt telen, moet je geen naaste familieleden als buren kiezen. Zwak consumerende groenten zoals salades, spinazie (Spinacia oleracea), maar ook uien (Allium), bonen (Phaseolus vulgaris) evenals koolplanten (Brassicaceae) en ook aardbeien (Fragaria) zijn geschikt als plantpartner voor aardkersen.
Zorg voor de aardkers
Bij het verzorgen van ananasbessen moet speciale aandacht worden besteed aan de water- en voedingsstoffenvoorziening. In de zomer moeten de planten voldoende en regelmatig worden bewaterd. Vanaf juni profiteren de bossige ananasbessen van kunstmest. Een organische vloeibare meststof, zoals onze Plantura Biologische Tomaten- & Groentemeststof, voorziet de voedselhongerige bessenplanten van stikstof en kalium. Wekelijkse bemesting met het gietwater is bijzonder gebruiksvriendelijk en evenzeer geschikt voor ananaskersen in potten en perken.
De bloeiende planten zijn niet uitgeput. Je hebt afhankelijk van de groeihoogte nodig en als bescherming tegen harde wind of stormondanks hun compacte groei een stok voor steun. Een laag mulch, bijvoorbeeld gemaaid gras, voorkomt enerzijds verdamping, anderzijds dient het als voedsel voor micro-organismen en voorkomt het tegelijkertijd dat rijpe bessen op de grond gaan liggen en gaan rotten als ze uit de struik vallen. Koolstofrijke mulchmaterialen kunnen echter stikstof binden terwijl ze ontleden, daarom kan compenserende bemesting nodig zijn.
Winter ananaskers: is het winterhard?
De ananaskers is een vaste plant, maar kan alleen overwinterd worden zonder beschutting in vorstvrije gebieden met milde winters. Voor overwintering in de late herfst worden de planten tot ongeveer een derde ingekort en vervolgens vorstvrij overwinterd bij minimaal 5 °C met zeer spaarzame watergift. In de meeste gevallen worden aardkersen echter als eenjarige geteeld, omdat overwinteren niet noodzakelijkerwijs leidt tot een eerdere en rijkere oogst en de planten in de winterkwartieren gemakkelijk worden aangetast door ziekten. Met name grauwe schimmel (Botrytis cinerea) vormt een risico bij te vochtige omstandigheden, daarom is jaarlijks zaaien vaak de betere methode voor het succesvol telen van ananaskersen.
Oogst: wanneer zijn ananaskersen rijp?
Ananaskersen zijn heel gemakkelijk te oogsten, want rijpe vruchten zijn te herkennen aan het feit dat ze op de grond vallen. Daarom kreeg de nachtschadeplant ook de bijnaam aardkers, aangezien de vruchten samen met de lantaarn van de grond worden geplukt. Een enkele plant kan meer dan 100 vruchten dragen. De fruitig-zoete en friszure smaak van de ananaskers ontplooit zijn volle aroma het best in de vorm van jam, gedroogd of vers gedoopt in chocolade als eetbare decoratie op zoete gebakjes of in desserts. Als ze bij kamertemperatuur in hun lantaarns worden bewaard, kunnen ananasbessen enkele weken worden bewaard.
In ons speciale artikel laten we je kennismaken met de Andesbes, die nauw verwant is aan de ananaskers.