Afhankelijk van de soort groeien moerbeien als struik of boom met witte, rode of zwarte vruchten. We presenteren verschillende soorten en variëteiten van moerbeien.

Moerbeien zijn er in alle kleurvarianten van zwart, violet-rood en wit

Het geslacht van moerbeibomen (Morus) is divers en er zijn verschillende soorten en variëteiten om in de eigen tuin of in potten te planten. In dit artikel geven we je een overzicht van verschillende soorten moerbeien.

Witte moerbei

De witte moerbeiboom (Morus alba) komt uit Oost-Azië en wordt al meer dan 4500 jaar in China gekweekt. Het geeft de voorkeur aan zonnige, lichte, kalkrijke en zanderige bodems. Het blad van de middelgrote boom diende vooral als voedsel voor zijderupsen, maar geeft ook veel zoete, witte tot roodzwarte vruchten. Hij werd ook aangeplant als sierboom.
De witte moerbei kan alleen, in groepen of als wilde haag worden geplant. Hij is echter ook zeer geschikt voor strak gesnoeide heggen en als vormsnoei. Hier vindt u een overzicht van de talrijke vruchtvormen en siervormen van de witte moerbei.

Witte Mulberry-variëteiten

  • 'Aurefolia': Moerbeisoort met lichtgroen blad en goudgele herfstkleur. Het vormt delicate paars getinte, witte en zoet smakende vruchten met een honingachtige geur.
  • 'Constantinopolitana': Moerbeiboom met vrij sterke maar gedrongen groei. De 5 cm lange, zoete vruchten worden eerst geelachtig als ze rijp zijn en worden later zwartrood.
  • ‘Emanuelle’: Franse variëteit met opvallende lichtpaarse vruchten van ongeveer 3 cm lang. De kleine boom bereikt een hoogte van ongeveer 5 m.
  • 'White Sofia': kleine boom van ongeveer 5 m hoog. Het ras produceert 4 cm lange witte vruchten met een paarse laag en een zeer zoete smaak.
Witte moerbeien smaken, net als de paarse vruchten van de variëteit 'White Sofia', zoet

Siervormen van witte moerbei

  • 'Nana': Bolvormige, bossige moerbei met een dichte groei tot 3,5 m hoog en breed. Vormt geen fruit, aangezien de planten meestal puur mannelijk zijn.
  • 'Pendula': Moerbeiboom met een hangende groeiwijze, ook wel zwarte moerbei genoemd. De boom kan een hoogte bereiken van 2 - 6 men vormt dichte priëlen onder de overhangende takken. Het vormt kleine, zwartrode vruchten als ze rijp zijn.
  • platbladige moerbeiboom (Morus alba v. macrophylla): kleine boom met een hoogte van 3 - 10 m en bladeren in de vorm van een plataan.
  • 'Pyramidalis': Zuilvormig groeiende moerbeiboom met een hoogte van 10 - 16 m. De weinige vruchten zijn 1 - 2 cm klein en wit van kleur.
  • 'Spirali': Zigzagmoerbei of kurkentrekkermoerbei met gedraaide scheuten. De groei is struikachtig tot 4 m hoog en breed. De grote bladeren kunnen wel 20 cm lang worden.
De hangende moerbeiboom 'Pendula' is ook wel bekend als de rouwmoerbei

Black Mulberry

De zwarte moerbei (Morus nigra) komt uit West-Azië en is nu ook geëmigreerd naar Amerika en Zuid-Europa. De kleine boom, die warmte nodig heeft, gedijt in beschermde gebieden met een wijnklimaat. De bij voorkeur kalkrijke en voedselrijke grond dient warm en zonnig te zijn. De zwartpaarse vruchten smaken veel aromatischer dan die van de witte moerbei.

  • 'Agaat': Grote struik of kleine boom, 3 - 5 m hoog. De 3 - 4 cm lange vruchten rijpen in de nazomer en smaken zoet en aromatisch.
  • ‘Black Persian’: Centraal-Aziatische variëteit met zeer grote, zwarte vruchten tot 6 cm lang en 3 cm breed.
  • ‘Kaester’: Hoogproductieve moerbeisoort uit Los Angeles met zeer zoete, zwartrode vruchten van ongeveer 4 cm lang.
De zwarte moerbei heeft veel meer warmte nodig, maar is ook aromatischer dan Morus alba

Red Mulberry

De rode moerbei (Morus rubra) komt oorspronkelijk uit het oosten van de Verenigde Staten en wordt in zijn thuisland tot 15 m hoog. Het geeft de voorkeur aan vochtige plaatsen, daarom wordt het vaak gevonden op rivieroevers. Hun vruchten verschillen nauwelijks van die van de zwarte moerbei. Ze zijn echter iets kleiner met een lengte van 3 cm en worden rood of roodzwart als ze rijp zijn. Het blad van deze soort wordt in de herfst schitterend goudgeel. Er zijn maar een paar selecties van dit type, maar kruisingen met Morus alba zijn veel beter bekend.

  • 'Gelso Rosso': langzaam groeiende Italiaanse rode moerbeisoort met een uiteindelijke hoogte van slechts 3,5 m.
  • Morus alba x rubra 'Illinois Overbearing': Hybride van witte en rode moerbei . Rijkdragend ras met zwarte vruchten, goede winterhardheid in milde gebieden en late rijping.
  • Morusalba x rubra 'Wellington': Gekweekt in New York door Richard WellingtonWitte en rode moerbeisoort. Vruchtbare variëteit met aromatisch, zwart fruit en een lange oogsttijd.
De rode moerbei komt oorspronkelijk uit het oosten van de Verenigde Staten

Aziatische Mulberry

De Aziatische moerbei (Morus australis), ook bekend als de Koreaanse of Chinese moerbei, komt uit Oost-Azië. Vroeger werd het tot de witte moerbeien gerekend onder de naam Morus alba var. stylosa . Het gedijt het beste op kalksteenbodems en groeit zelfs in koudere gebieden, en vormt een 2 tot 3 m hoge struik met diep gelobde kleine bladeren en talrijke zwartrode vruchten, ongeveer 1 cm groot.

Morus australis groeit als een bossige struik en draagt kleine zwartrode vruchten

Grootvruchtige moerbei

De grootbloemige of lange moerbei (Morus macroura) doet zijn naam eer aan met vruchten tot 10 cm lang. Ze zijn daardoor beduidend langer dan de vruchten van alle andere soorten. De grootbloemige moerbei heeft warmte nodig en moet in milde klimaten worden geplant. Hij is winterhard tot maximaal -10 °C. De ideale standplaats is in de volle zon op diepe, voedselrijke en vochtige grond.

  • 'Pakistan Red': Mulberry met een groeihoogte van 5 m en relatief goede winterhardheid. De 7 - 8 cm lange vruchten kleuren bij rijpheid dieprood tot zwartrood en smaken aromatisch en zoet.
  • 'Giant Pakistan': Deze variëteit vormt de grootste moerbeivrucht met een lengte tot 10 cm. Deze smaken zoet en aromatisch, blijven vrij stevig en zijn daardoor makkelijk te bewaren. 'Giant Pakistan' is winterhard tot -10 °C en kan een hoogte bereiken van 10 m.
De grootbloemige moerbei vormt vruchten tot 10 cm lang

Japanse moerbei

De Japanse moerbei (Morus kagayamae; synoniem Morus bombycis) groeit als een grote struik of kleine boom. De oudere bladeren zijn gekerfd als een plataan. Hij wordt 5 tot 8 m hoog en vormt kleine, braamachtige, roodzwarte vruchten. De zoete en fruitige smaak doet ook denken aan bramen, daarom wordt deze soort ook aangeboden als braamsycamore. Er zijn zeer weinig variëteiten van deze soort, zoals 'Shin-Tso'. De optimale standplaats voor de Japanse moerbei is zonnig, warm en beschermd op voedselrijke, goed doorlatende grond.

De vruchten van de Japanse moerbei zijn klein en lijken qua vorm en smaak op bramen

Dwerg moerbeibomen

  • Morus acidosa‘Mulle’: Zweedse kweekmoerbei met zwakke groei. De kleine bomen zijn extreem winterhard en worden ook niet hoger dan 3,5 m als ze oud zijn, en bij snoeien beduidend kleiner. Aan jonge bomen hangen al veel kleine braamachtige vruchten met een zoetzure smaak. Naast een warme, volle zon geeft 'Mulle' de voorkeur aan doorlatende, voedselrijke en frisse grond.
  • Morus rotundiloba 'Mojo Berry': Dwergmoerbei tot 1,5 m en goede winterhardheid tot -15 °C. Dit extreem langzaam groeiende moerbeiras is ook geschikt voor de potcultuur. Op zonnige locaties met een goede toevoer van voedingsstoffen en goed doorlatende grond produceert deze dwergmoerbei bijzonder veel fruit. De talrijke zoete vruchten rijpen de een na de ander tussen juni en september.
Dwergmoerbeien, zoals de soort 'Mojo Berry', kunnen ook in potten worden gekweekt

Na het selecteren van het juiste type en de juiste variëteit, is de volgende stap het planten van de moerbeibomen. Lees alles over locatievereisten, zorgmaatregelen en oogsten van de exotische vruchten in ons artikel.

Categorie:

Fruit