Marjolein houdt niet van kou - weten hoe het aromatische kruid groeit en kan worden geoogst in je eigen tuin is nog steeds een genot!
Marjolein (Origanum majorana) behoort tot hetzelfde geslacht als oregano (Origanum vulgare). Ondanks de nauwe verwantschap van de twee lamiaceae (Lamiaceae), zijn er verschillen in teelt. We laten u zien waar u op moet letten bij marjolein. Het kruid is in ieder geval erg populair bij de hartige thuisgerechten en wordt daarom ook wel worstkruid genoemd. Het is ook ideaal voor opslag, zodat het keukenjaar gemakkelijk kan worden bedekt met proviand uit de eigen oogst. Maar nu naar belangrijke tips en trucs bij het kweken van het mediterrane kruid.
1. De juiste locatie voor marjolein
De oorspronkelijke oorsprong van marjolein ligt in het Nabije Oosten (Cyprus en Turkije). Hij houdt dan ook van zonnige plaatsen die niet te rijk zijn aan voedingsstoffen en een zo goed mogelijk doorlatende ondergrond hebben. De bodem mag niet neigen tot wateroverlast - dit bevordert dreigende wortelschimmels. Te zware leem- en kleigronden moeten met zand of puimsteen worden losgemaakt. Regelmatig werken in compost of mest in het voorjaar helpt ook op de lange termijn om een losse en humusrijke grond te creëren. Wil je het zekere voor het onzekere nemen, gebruik dan een speciale grond zoals onze turfvrije biologische kruiden- en zaadgrond, die precies is afgestemd op de behoefte van kruiden.
2. Vermenigvuldigen Marjolein
De gemakkelijkste manier is om marjolein uit zaden te vermeerderen. Vanaf maart wordt hij warm gezaaid op de vensterbank. Als de temperatuur rond de 18 °C ligt, zal het zaad na 15 tot 20 dagen ontkiemen. Het zaad mag echter niet bedekt zijn met substraat, aangezien marjolein een zogenaamde lichtkiemer is. Vanaf half mei kun je de planten buiten in potten of in bedden buiten zetten. Vanwege de vorstgevoeligheid in dit land mag buiten zaaien niet eerder plaatsvinden dan eind april, bij voorkeur vanaf half mei.
Marjolein kan in principe ook in de zomer door stekken worden vermeerderd. De meeste vorstgevoelige variëteiten worden echter alleen als eenjarige gekweekt, wat betekent dat er pas in de herfst een behoorlijke oogst kan worden binnengehaald.
3. Giet en bemest marjolein
Iets meer uitgesproken droge perioden vormen op zich geen levensbedreigend probleem voor marjolein, maar dankzij een uitgebalanceerde en aangepaste watervoorziening wordt ze sterker. Het is ook belangrijk om niet te veel water te geven, omdat dit ongewenste wateroverlast kan veroorzaken. Bovenal moeten de gevoelige jonge planten in de voorcultuur thuis worden beschermd tegen droogte.
Als de marjolein in het bed wordt geplant, is er meestal geen extra bemesting nodig. In potten kan af en toe een bemesting nuttig zijn tijdens de hoofdgroeiperiode. Maar te veel bemesting zorgt voor een lagere aroma-intensiteit. Vertrouw daarom op een overwegend organische organische meststof met een langdurig effect, zoals onze Plantura organische universele meststof. Hierdoor komen de voedingsstoffen langzaam en voorzichtig vrij, waardoor overbemesting wordt voorkomen.
4. Zorgen voor Marjolein
Als de marjolein wordt geoogst, is er geen vormsnede. Zonder snoeien kan het worstkruid echter de neiging hebben om te verhouten in de meerjarige teelt. Daarna moet het in het voorjaar met tweederde worden ingekort tot net boven de mogelijk beboste gebieden.
Hier in Duitsland is marjolein niet echt winterhard vanwege zijn gebrek aan winterhardheid en wordt daarom slechts één keer per jaar gekweekt. Sommige robuuste variëteiten overleven milde winters buiten, maar hebben een nogal zwak aroma. Je kunt ook proberen om minder vorstbestendige soorten binnen te overwinteren en na de koude fase weer buiten te zetten. Maar dan kan de hoge lichtbehoefte van de specerij ook in het donkere seizoen voor problemen zorgen. Meer informatie over de verzorging van marjolein vindt u in ons speciale artikel.
5. Marjolein oogstn
Marjolein heeft de sterkste smaak wanneer het wordt geoogst net voordat of wanneer de bloemen zich beginnen te ontwikkelen. De vorming van de bloemen kost de plant veel energie en gaat ten koste van de productie en het geh alte aan etherische oliën. Hele scheuten worden eenvoudig een paar centimeter boven het aardoppervlak afgesneden. Hierdoor kan het kruid weer ontkiemen als je de onderste bladeren laat staan. De sierbloem wordt echter verwijderd wanneer alleSchieten duidelijk vertraagd. Als alternatief kan het na de bloei worden geoogst, maar dan wordt de karakteristieke smaak sterk verminderd.
6. Marjolein bewaren
Zoals veel mediterrane kruiden, kan de bruikbaarheid van marjolein worden verlengd door ze te drogen, in te vriezen of in olie te weken. Als hele scheuten twee weken op een droge plaats worden gehangen, kunnen de bladeren worden afgewreven en kunnen ze meerdere jaren worden gebruikt. Drogen veroorzaakt echter een verlies aan smaakintensiteit. Als de fijngesneden bladeren vers geoogst worden ingevroren, kunnen ze naar behoefte het hele jaar door in de keuken worden gebruikt, net als verse marjolein. Na het oogsten kunnen de scheuten ook in olijfolie worden bewaard. De delen van de plant moeten echter volledig worden omgeven door de olie om schimmelgroei te voorkomen. De olie absorbeert de smaken van de marjolein, waardoor een smaakvolle olie ontstaat die geweldig is voor saladedressings en frituren.