Milieuvriendelijke slakkenbescherming werkt met slakkenomheining en slakkenhalsband. We geven tips om het zelf te bouwen.
We investeren veel moeite en tijd in onze geliefde tuin en delen de vreugde die het ons brengt maar al te graag met anderen. Schelpslakken zijn ook welkom, omdat ze meestal alleen verdorde bladeren en andere plantendelen eten die niet meer zo knapperig zijn. Aan de andere kant delen we de bedden niet graag met slakken. Omdat ze 's nachts hartstochtelijk aan verse planten en fruit knabbelen. Dit zorgt 's ochtends voor onaangename verrassingen. Dit kun je op een milieuvriendelijke manier tegengaan met slakkenhekken en slakkenhalsbanden: deze sluiten slakken buiten en laten ze leven.
Hoe werken slakkenhekken en slakkenhalsbanden?
Voor een verklaring is het de moeite waard om de voortbewegingsmechanismen van de slak te bekijken. Ze stuwt zichzelf voort met een golvende beweging van haar voetzool, glijdend op afgescheiden slijm. Dit creëert een negatieve druk, waardoor het op gladde oppervlakken kan klimmen. Dit hechtingsmechanisme wordt verstoord door een kleiner contactoppervlak. Hier profiteren slakkenhekken en slakkenkragen van. Door zijn bijzondere geometrische vorm is het materiaal zo smal dat pintos terecht vrezen dat ze daar geen voet aan de grond zullen krijgen. De rand van het hek is bij de overgang naar de vouw tweemaal in een hoek van 90° gebogen, wat een gevaar voor de dieren vormt. De slakken vermijden daarom om door deze obstakels te gaan - vooral ondersteboven, om de zwaartekracht niet uit te dagen.
Slakkenhekken tegen slakken
Slug Fences zijn mechanische barrières die een heel bed omsluiten. Om binnen te komen, zouden slakken dit obstakel moeten overwinnen. Dit is echter moeilijk vanwege de hierboven beschreven structuur van het hek - zolang er maar voor wordt gezorgd dat er geen gaten in het slakkenhek zijn en er geen plantendelen over de barrière hangen, vergelijkbaar met een brug.
Tip: Er zijn trouwens ook planten tegen slakken,die door de kleine dieren worden gemeden en soms zelfs wegjagen.
Voordelen en verschillende vormen
Slakkenhekken van metaal - ze worden ook wel slakkenplaten genoemd - en slakkenhekken van plastic zijn in de handel verkrijgbaar. Hoewel die van verzinkt plaatstaal duur zijn, roesten ze niet, zijn ze bestand tegen allerlei belastingen en gaan ze dus eeuwig mee. Kunststof slakkenhuisjes zijn goedkoper. Deze worden echter snel poreus door weersinvloeden - vooral UV-straling - en kunnen niet zo lang belasting weerstaan. Vaak zijn ze na één seizoen al kapot en aan vervanging toe. Daarbij laten ze vaak een paar kleine, ongewenste plastic splinters in het bed achter.
Metalen slakkenhekken
Metalen hekken zijn er in verschillende uitvoeringen, meestal 20 of 25 cm hoog. Sommige hebben extra hoekelementen nodig om de lange zijstukken te verbinden, andere kunnen zonder. Kunststof modellen kunnen worden opgebouwd uit folie of worden gekocht als een complete omheining met variabele modules.
Slakkenrooster
Een slakkenomheining van draadgaas is flexibel en buigzaam. Daarom kunnen slakkenroosters gemakkelijk worden gevormd en ook worden gebruikt voor niet-rechthoekige bedden. In tegenstelling tot doorlopende materialen veroorzaakt gaas geen waterretentie. Afhankelijk van de teelt - of de waterbehoefte hoog of juist laag is - moet het watergeefgedrag worden aangepast. Het is essentieel om een smalle maaswijdte te kiezen, zodat er geen naaktslakken doorheen kunnen kruipen. Het gaas mag niet groter zijn dan 5 mm, er zijn immers ook hele kleine slakken die zelfs door kleine gaatjes passen.
Elektrische vijzelvergrendeling
Net als wilgen kunnen bloembedden worden beschermd met een soort miniatuur elektrisch hek. Deze bestaat uit koperdraad of tape met een aangelegde spanning van zo'n zes tot twaalf volt. Elektriciteit vloeit voort uit een batterij of een oplaadbare batterij of komt uit een kleine zonnemodule. Als een slak het koperen apparaat aanraakt, krijgt hij een elektrische schok en trekt hij zich terug. De aangelegde spanning is in principe niet gevaarlijk voor mensen of huisdieren, maar het kan zeker een beetje beangstigend zijnjagen in Bescherming bestaat alleen zolang de stroom loopt. Helaas zijn elektrische slakkenhekken gevoelig voor storingen en kunnen er kortsluitingen optreden, bijvoorbeeld door regen of irrigatiewater.
Bouw je eigen slakkenhek
In het voorjaar, als de grond niet meer bevroren is, kan er een slakkenhek worden geplaatst. Allereerst is het noodzakelijk om te berekenen hoeveel van het gewenste materiaal nodig is. Dit is afhankelijk van de grootte van het te beschermen gebied. Meet daarom de lengte van de bedrand en houd er rekening mee dat het hek ongeveer 25 tot 30 cm verwijderd moet zijn van de buitenste beplanting. Voor modellen met extra hoekverbindingen moet het aantal van deze hoeken bekend zijn.
Als je alle benodigde materialen hebt verkregen, moet het bed voor de bouw eerst worden bevrijd van alle slakken. Deze kunt u het beste opvangen in een afsluitbare bak die luchtverversing mogelijk maakt zodat ze tijdens de montage niet ineens weer in het bed terechtkomen. Om de in de grond verborgen slakkenwormen te elimineren, graaft u de grond ongeveer 10 cm diep op. Roofdieren en de zon doen de rest. De ondergrond dient dan minimaal 10 cm diep te worden doorboord met een spade waar de omheining moet worden bevestigd.
Voor de exacte montageprocedure kun je het beste de instructies van de fabrikant volgen. Zorg in ieder geval voor voldoende stabiliteit en dat het hek plat op de grond ligt zodat er geen slakken onder het hek door kunnen kruipen. Ten slotte moet de grond aan beide zijden van het hek stevig worden aangedrukt. Kijk gerust over het bed om er zeker van te zijn dat er geen naaktslakken meer zijn.
Overzicht - bouw je eigen slakkenhek:
- Meet de omtrek van het bed
- Let op de rand met een afstand van 25 tot 30 cm tot de beplanting
- Verzamel slakken
- Het bed opgraven tegen slakkeneieren
- De basis 10 cm uitprikken
- Montage volgens de instructies van de fabrikant
- Let op de stabiliteit en de onderkant
- Stootgrond rond hek
Slakkenhalsbanden en beschermingsringen
In tegenstelling tot een hek dat om een heel bed wordt geplaatst, beschermen slakkenhalsbanden alleen individuele planten en alleen tot een bepaalde grootte. Dergelijke slakkenbeschermingsringen helpen daarom degenen die bijzonder vatbaar zijnJonge planten en kunnen later worden verwijderd - wanneer de planten sterk genoeg zijn.
Voordelen en verschillende vormen
Slakkenhalsbanden zijn net als slakkenhekken verkrijgbaar in metaal en kunststof en hebben overeenkomstige eigenschappen. Hun manier van werken is ook gebaseerd op hetzelfde principe. Bijzonder aan de slakkenringen is dat ze ook omgebouwd kunnen worden tot minikas. Omdat ze vrij klein zijn, kan er een deksel over de opening worden geplaatst om de planten te beschermen tegen vorst, uitdroging of hevige regen. Een upgrade is mogelijk met fijnmazige groente- en fruitbeschermingsnetten of horren, die ook andere tuindieren op afstand houden.
Als je geen groot slakkenhek wilt bouwen of talloze slakkenkragen in het bed wilt plaatsen, of als je na het demonteren van dergelijke barrières toch bescherming wilt, kun je een andere methode gebruiken. Dit zijn slakkenkorrels die de weekdieren permanent elimineren. In tegenstelling tot veel andere granen zijn onze Plantura biologische slakkenkorrels een zeer geconcentreerde en betrouwbare bescherming voor groenten en fruit die zelfs na een paar regenachtige dagen blijft werken en ook zacht is voor nuttige insecten en huisdieren.
Maak je eigen slakkenhalsband
De makkelijkste manier is om zelf een slakkenhalsband te maken van oude emmers. Deze dienen indien mogelijk transparant te zijn. Dit is vooral belangrijk voor jonge planten, omdat ze anders lang in de schaduw zouden staan. Grotere planten die al over de rand hangen hebben minder last van een vloeistofdichte bak. Een emmer met een diameter van minimaal 12 cm is geschikt voor de meeste kleine planten. Een hoogte van ongeveer 15 tot 20 cm garandeert dat het vat in de grond kan worden gestoken. Voor grotere planten moeten ook grotere emmers worden gebruikt. Die voor vogelzaad zijn bijvoorbeeld geschikt.
Zodra je de juiste emmer hebt gevonden, wordt de bodem verwijderd. Het deksel, indien aanwezig, kunt u het beste bewaren, omdat u het later kunt gebruiken. Aangezien het onwaarschijnlijk is dat de emmer een geschikte rand heeft zoals die van een in de handel verkrijgbare slakkenhalsband, kunnen fruit- en groentenetten of horren over de opening worden gespannen en aan de emmer worden bevestigd. Nu hoeft de bescherming alleen nog maar om de plant te worden geplaatst en de aarde wordt aangedrukt. Zorg ervoor dat er geen delen van de plant een brug vormen over de rand naar het interieur, anders vinden de slakken een weg naar het overdekte tuinbuffetvinden.
De getalenteerde vakmensen onder ons kunnen ook proberen een slakkenhalsband of hek uit zinkplaat te maken. Iedereen die een kantelbank heeft, kan er uitstekend gebruik van maken. Anders is een harde snede, een grote hamer en wat geduld vereist. Het plaatwerk mag niet te dun zijn, anders zakt het door onder belasting. 1 - 1,5 mm zorgen voor voldoende stabiliteit, maar kunnen ook worden bewerkt. Het laken moet een goede hoogte van 20 cm hebben. De dubbele rand bestaat uit twee afzonderlijke randen op elk 45°. De buitenrand moet naar binnen wijzen in de richting van de staande muur, zoals te zien is op de vorige foto's.
Als je meer wilt weten over andere manieren om je te beschermen tegen slakken, raden we je ons andere artikel aan.