Wilt u weten hoe u de witborst kunt herkennen, waar de vogel overwintert en hoe u hem kunt ondersteunen? Je vindt de antwoorden in ons soortenportret.
De kleine grasmus is een van de vijf inheemse grasmussoorten
De ratelzanger (Sylvia curruca), ook bekend als de hekszanger, is de kleinste van onze inheemse grasmus. Net als zijn grotere verwanten is de kleine grasmus vrij onopvallend en verstopt hij zich graag in dichte vegetatie. Hij is dan ook het best te herkennen aan zijn zang, net als de zwartkop of tuinzanger. De kletterende vogelroep doet denken aan het geratel van een molenrad, dat de vogel de populaire naam "Müllerchen" heeft gegeven. Hoe u de kleine grasmus duidelijk kunt identificeren, wanneer u de zangvogel bij ons kunt observeren en al het andere dat u moet weten over onze kleinste grasmus, vindt u hier in ons uitgebreide profiel.
Rattlecap: Gezocht Poster
Maat
Ongeveer 12 cm
Gewicht
Ongeveer 12 - 16 g
Incubatie
mei - juni
Levensduur
Tot 11 jaar
Habitat
Halfopen landschap, park of tuin
Voedselvoorkeur
Insecten
Bedreigingen
Afnemend voedsel en leefgebied
Hoe herken je de Kleine Zanger
De kleine grasmus is een vrij effen gekleurde zangvogel. Hun grijsbruine bovenzijde vormt een duidelijk contrast met hun lichte onderzijde. Dit contrast is het duidelijkst tussen de grijze kop en de sneeuwwitte keel. Sommige mensen hebben ook een getinte, lichtgekleurde oogstreep. Deze functie is echter zeldzaam. Mannelijke en vrouwelijke ratelslangen zijn hetzelfde gekleurd en zelfs de juvenielen lijken na korte tijd verwarrend veel op hun ouders.
De Rattlecap heeft een contrastrijk, tweekleurig verenkleed
Opmerking: U kunt de kleine grasmus verwarrenheel gemakkelijk met de nauw verwante whitethroat. Hoewel dit wordt gekenmerkt door een iets lichtere, roodbruine bovenzijde en verenkleed dat in het algemeen minder contrasteert, is het niet altijd gemakkelijk om onderscheid te maken tussen de twee soorten, vooral bij slechte lichtomstandigheden.
De Whitethroat lijkt veel op de Rattlecap
Hoe is dat lied van de ratelzanger?
Het gelijknamige lied van de whitethroat bestaat uit een houten "Tell-tell-tell-tell-tell…". De vogelroep is vaak te horen door dichte, lage begroeiing.
