Ze zijn gemakkelijk te verzorgen, kunnen goed tegen warm en droger weer en zijn diep geworteld in onze Duitse cultuur. Bent u op zoek naar een nieuwe boom voor uw tuin, dan vindt u hier alle informatie over de lindeboom.

Lindebomen maken een statige indruk, maar er zijn ook kleinere soorten

Lindebomen (Tilia) hebben eeuwenlang een belangrijke rol gespeeld in onze cultuur en mythologie. Zelfs vandaag de dag zijn de bomen, waarvan sommige zeer statig zijn, vaak te vinden op de stadhuispleinen in het centrum van de stad. Lindebomen zijn warmteminnend, insectenvriendelijk en nu zijn er variëteiten in een grote verscheidenheid aan maten, dus er is voor elk wat wils. Om deze reden behoren lindebomen tot de bomen die het meest worden aangetroffen in steden. In dit artikel leert u hoe u lindebomen in de tuin plant, wat hun eigenschappen zijn en waar u op moet letten bij het verzorgen ervan. We laten ook zien welke ziekten en plagen lindebomen kunnen treffen.

Lime Tree: bloem, bladeren en eigenschappen

Lindebomen zijn toegewezen aan de malvefamilie (Malvaceae). Wereldwijd zijn er ongeveer 50 soorten lindebomen. We hebben voornamelijk de bladlinde (Tilia platyphyllos), de bladlinde (Tilia cordata) en een kruising tussen de twee soorten, de Hollandse limoen ( Tilia x vulgaris), vertegenwoordigd. De oorspronkelijke verspreiding van linden strekt zich uit over de gematigde streken van Noord-Amerika, Europa en Azië. De bladeren van veel lindesoorten zijn hartvormig, daarom worden lindebomen ook wel liefdesbomen genoemd.

Tip: Een ander bijzonder kenmerk van het gebladerte is dat het erg lekker ruikt, vooral in de herfst als het van de boom v alt, goed vergaat en uitstekende compost vormt.

Het blad van de lindeboom is een bijzondere schat voor de tuin

Limmen worden tussen de 15 en 40 meter hoog, afhankelijk van de soort en variëteit. Ze kunnen meer dan 1000 jaar oud zijn, wat te wijten is aan hun hoge vermogen om te ontkiemen - ze kunnen keer op keer ontkiemen na schade en ziekte. Lindebomen vormen in de eerste groeijaren een penwortel; het wortelstelsel van oudere bomen daarentegen is hartvormig. Daarom kan Linden dat ookgoed voor het stabiliseren van hellingen.
Bovendien ontwikkelen lindebomen secundaire wortels, wat een beslissend voordeel biedt: lindebomen hebben slechts een paar mechanismen die beschermen tegen schimmelaantasting. Zo komt het vaak voor dat de stam wordt aangetast door schimmels en vergaat en de boom van binnenuit hol wordt naarmate hij ouder wordt. Dit betekent echter meestal niet de dood van de bomen, omdat de secundaire wortels in de stam naar beneden groeien en zo de water- en voedingstoevoer van de bomen blijven verzekeren.
De vruchten van de lindeboom zijn bolvormig om eivormige noten die er heel af vallen. Een schutblad met droge huid dient als vliegende hoorn voor de voortplanting van de wind.
Desalniettemin zijn lindebomen niet erg competitief, daarom worden ze zelden aangetroffen in moderne bossen.

Typische lindebladeren zijn hartvormig

Wanneer bloeien lindebomen? De bloeiperiode van de kleinbladige linde begint begin tot half juni, gevolgd door de kleinbladige linde twee weken later. Met maar liefst 60.000 roomwitte en aangenaam geurende bloesems zijn lindebomen niet alleen een echte traktatie voor ons mensen, maar ook een magneet voor insecten en een enorme weide voor bijen. Lindenbomen zorgen dus voor voedsel voor de hardwerkende kleine dieren, terwijl de meeste andere bomen al lang verwelkt zijn. Dit maakt de linde tot een zeer belangrijke voederplant voor de honingproductie. Tegelijkertijd markeert de lindebloesem ook het begin van de fenologische midzomer.

Linden
De talrijke lindebloesems zijn ook belangrijke nectarleveranciers voor bijen

De mooiste lindeboomsoorten en variëteiten voor de tuin

Naast soorten als zilverlinde (Tilia tomentosa) of Amerikaanse linde (Tilia americana) hebben we natuurlijk vooral kleine blad- en zomerlinden en zijn hybride vorm, de Hollandse limoen. Er zijn verschillende soorten hiervan, die voornamelijk verschillen in grootte en de breedte van de kroon.

Bladlinde

Bladlindebomen hebben vaak een prachtige herfstbladkleur. Ze hebben een matige voedingsbehoefte en zijn bodemaanpasbaar. Ze verdragen meestal ook stedelijke klimaten en korte perioden van droogte goed.

  • Tilia cordata 'Greenspire': Deze lindecultivar is een van de bekendste en meest gevestigde cultivars in steden. Het groeit tot een hoogte van 13 tot 20 m en wordt beschouwd als zeer tolerant ten opzichte van droogte en hitte. De eironde, gesloten kroon van Tilia cordata 'Greenspire' kan een breedte bereiken van 13 m.
  • Tilia cordata'Rancho': Met een hoogte van 8 tot 12 m is 'Rancho' nog kleiner dan 'Greenspire' en daardoor perfect voor vele tuinen. Deze lindesoort groeit langzaam, is zeer windbestendig en wordt meestal niet aangetast door bladluizen. De kroon van 'Rancho' is aanvankelijk smal en uniform, maar wordt met het ouder worden ronder en kan een breedte bereiken van 8 m.
  • Tilia cordata ‘Monto’: Dit is een van de kleinste limoensoorten. 'Monto' wordt slechts 4 tot 5 m hoog, groeit zeer langzaam en is bijzonder met zijn bolvormige kroonvorm. Wel moet opgemerkt worden dat 'Monto' maar zelden bloeit en vrucht draagt. Het ras is ook vatbaarder voor bladvlekkenziekte.
Het ras 'Greenspire' wordt vaak aangeplant omdat het robuust is en beduidend kleiner blijft dan soorten als de zilverlinde

Bladlindebomen

Kleine limoenen zijn beduidend veeleisender dan zomerlindes. Ze houden van gelijkmatig vochtige, diepe en voedselrijke grond. Ze houden ook van warmte en zijn vatbaar voor vorst, droge lucht, droogte, luchtvervuiling en zoutgeh alte van de bodem. Daarom zijn ze alleen geschikt voor bepaalde locaties.

  • Tilia platyphyllos ‘Fastigiata’: Door de steil opgaande scheuten heeft dit ras een interessante, smalle piramidevorm. Onder goede groeiomstandigheden bereikt 'Fastigiata' een hoogte van 25 tot 30 m en blijft zeer slank met een breedte van slechts 3 tot 4 m.
  • Tilia platyphyllos 'Zelzate': Met een hoogte van 12 tot 20 m is 'Zelzate' een iets kleinere, maar snelle -groeiende variëteit. 'Zelzate' wordt gekenmerkt door zijn dichte, eivormige tot piramidale kroon die tot 4 tot 5 m breed wordt. De boom wordt als zeer ziekteresistent beschouwd.
  • Tilia platyphyllos ‘Örebro’: De naam geeft al aan dat het een variëteit uit Zweden is. Het werd daar vanaf 1935 vermeerderd. 'Örebro' groeit vrij langzaam en bereikt een hoogte van 15 tot 18 m. De zijtakken, die aanvankelijk zeer rechtop groeien, buigen na ongeveer 10 jaar om en geven 'Örebro' een eivormige kroonvorm. Een ander bijzonder kenmerk van deze kleinbladige lindesoort is dat ze zeer rijk bloeit en een intense geur heeft.
Kleinbladige lindebomen hebben diep gegroefde bast

Enkele interessantere soorten

  • Henry's linde (Tilia henryana): Henry's linde is een soort tot 12 m hoog, oorspronkelijk afkomstig uit China.Tilia henryana heeft opvallende, behaarde, diep gekartelde bladeren en bloeit pas in augustus, waardoor het erg populair is bij imkers. Jonge bomen moeten tegen vorst worden beschermd, maar oudere bomen van de soort Tilia henryana zijn winterhard tot ongeveer -12 °C.
  • Japanse limoen (Tilia japonica): Tilia japonica is inheems in Oost-China en Japan en verschilt nauwelijks van de ons bekende bladlinde. Het enige verschil is het aantal chromosomen: de Japanse lindeboom heeft twee keer zoveel chromosomen.
  • Dutch Lime (Tilia x europaea): De Dutch Lime is een natuurlijke hybride van grootbladige en kleinbladige linde. Hij wordt tot 40 m hoog en heeft een zeer variabele, vrij brede kroonvorm. Nederlandse lindebomen behoren tot de meer vorstbestendige soorten, maar zijn vatbaarder voor bladluisplagen.
De bladranden van Tilia henryana zijn sterk gekarteld

Tip: Het uiterlijk van kleinbladige en kleinbladige limoenen lijkt erg op elkaar en het is alleen mogelijk om ze te onderscheiden door kleine kenmerken. De bladeren van de kleinbladige linde zijn aan de bovenzijde kaal, terwijl de bladeren van de kleinbladige linde aan de bovenzijde behaard zijn. De vruchten van de bladluis zijn vrij zacht en pletbaar, die van de bladluis zijn hard en duidelijk geribbeld. De bomen zijn ook te onderscheiden door hun bast: de bast van bladlindes wordt vaak veel eerder opgehoogd, geribbeld en in de lengte gegroefd, terwijl bladlindes zelfs op middelbare leeftijd iets fijner gegroefd zijn.

Sommige lindebomen kunnen met de jaren erg krachtig worden

Lindebomen planten: locatie en procedure

Qua locatie zijn lindebomen vrij zuinig. Ze geven de voorkeur aan zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke en warme locaties. De grond moet doorlatend en goed belucht zijn. Kleinbladige limoenen verdragen ook wisselende luchtvochtigheid. Verder hebben lindebomen over het algemeen een matige voedingsbehoefte en kunnen ze de ene of de andere droge periode goed aan. Er zijn echter duidelijke verschillen tussen zomer- en winterlindebomen:
Zomerlindebomen hebben meer warmte nodig en hebben een hogere voedingsbehoefte. Ze geven de voorkeur aan bodems met een hogere pH-waarde, dus bekalken voor het planten en op gezette tijden daarna, bijvoorbeeld met onze Plantura biologische gazon- en tuinlinde, kan zinvol zijn.
Bedenk voor het planten goed welke linde bij uw plaats. Er moet voldoende ruimte zijn voor de meestal uitgestrekte kroongroei.Bovendien worden veel lindebomen vaak aangetast door bladluizen als ze in bloei staan. Deze zijn nauwelijks schadelijk voor de boom, maar scheiden plakkerige honingdauw af. Plan daarom geen parkeerplaatsen, zwembaden of zitplaatsen onder lindebomen.

Plantlimoen:

  • De beste tijd om lindebomen te planten is de herfst, voor de eerste nachtvorst.
  • Het plantgat moet minimaal twee keer zo groot zijn als de kluit.
  • Meng de uitgegraven grond met goede grond, bijvoorbeeld onze veenvrije Plantura biologische universele grond, om de bodemkwaliteit op lange termijn te verbeteren.
  • In het geval van goederen in balen, het baaldoek of de draadbalenpers openen, maar niet verwijderen. Maak de potbouillon uit de pot en plant hem zo dat de wortelhals gelijk ligt met het grondoppervlak.
  • In het geval van grote lindebomen, plaats twee palen voor de boomverbinding.
  • Vul het plantgat met grondmengsel en druk stevig aan met je volledige lichaamsgewicht.
  • Vorm een gietring van overtollige aarde en geef royaal water.
  • Geef de boom volgend jaar water in geval van droogte.

Tip: Onze Plantura biologische universele aarde is een aanwinst voor de lindeboom op zowel zware, dichte grond als op lichte zandgrond. Het hoge geh alte aan organisch materiaal maakt enerzijds de bodem losser en anderzijds vergroot het de water- en nutriëntenopslagcapaciteit.

Als de geplante lindeboom wat groter is, moet deze goed worden vastgebonden

Lindeboom in een pot: Het is ook mogelijk om lindebomen in een pot te kweken. Het is vooral belangrijk om een geschikt ras en een voldoende grote pot te kiezen. Zo zijn de rassen 'Monto' of 'Green Globe' geschikt vanwege hun zeer trage en kleine groei. Onze Plantura biologische universele aarde is bijvoorbeeld ideaal als substraat. Het is turfvrij en bespaart zo tot 60% CO2 bij de productie. Zorg er bij het kweken van lindebomen in potten voor dat ze regelmatig water krijgen en dat het water goed kan weglopen zodat er geen wateroverlast ontstaat. Bovendien hebben lindebomen in pot in de winter een betere bescherming nodig. Houd er rekening mee dat de pot met de lindeboom groter moet worden en na een paar jaar minimaal 600 liter moet bevatten.

De juiste zorg

Over het algemeen zijn lindebomen heel gemakkelijk te verzorgen. Vanaf een bepaalde leeftijd hoeven lindebomen niet meer te worden bewaterd of bemest dankzij hun wijd vertakte wortelstelsel. Bovendien zijn lindebomen zeer tolerant ten opzichte van snoeien en kunnen ze ergens mee worden gebruiktIn vrijwel elke vorm moeite doen.

Lindeboom in de winter: Over het algemeen zijn lindebomen hier winterhard. Alleen in de eerste groeijaren zijn de planten meestal wat vatbaarder. Het spreiden van enkele twijgen of dennentakken rond het boomrooster helpt als bescherming.

Lindebomen water geven en bemesten

Limmen moeten nog steeds worden bewaterd tijdens warme en droge periodes, vooral in de eerste jaren van groei. Dit is later niet meer nodig, omdat de wortels van de lindeboom dan voor voldoende watervoorziening zorgen.

Oude lindebomen hebben meestal geen menselijke zorg meer nodig

Bemesten is ook niet meer nodig vanaf een bepaalde maat. Maar vooral jonge kleinbladige lindes kijken in het voorjaar uit naar een paar extra voedingsstoffen. Hiervoor kan bijvoorbeeld onze overwegend biologische biologische universele meststof Plantura met een driemaandelijkse langetermijnwerking worden gebruikt. Als alternatief is afgewerkte compost ook geschikt.

Lindebomen snoeien

Limmen slaan nauwelijks tannines of gif.webpstoffen op in hun hout, waardoor ze erg vatbaar zijn voor insecten- en schimmelplagen. Omdat een snijwond wonden toebrengt aan de lindeboom, verhoogt dit de gevoeligheid ervan aanzienlijk. Om dit te compenseren reageren lindebomen op een snede met een sterke nieuwe scheut. Veel gekapte lindebomen worden echter vaak van binnenuit hol, wat met het ouder worden tot een zekere instabiliteit kan leiden. Lindebomen groeien zonder snoei uit tot statige bomen, maar kunnen door regelmatig snoeien klein gehouden worden en in de gewenste vorm worden gebracht. Het is zelfs mogelijk om lindebomen op een rij te laten groeien als haag. Ofwel de vroege herfst tot september of de lente voor de bloei is een goed moment om te snoeien. In principe moeten oude en rotte takken volledig worden verwijderd bij het snijden. In de volgende stap kun je vervolgens je lindeboom verder snoeien afhankelijk van de gewenste vorm.

Tip: Als lindebomen in de herfst worden gesnoeid, kunnen ze minder reserves opslaan en is de hergroei minder sterk.

Lindenhaag
Limmen kunnen zelfs worden gebruikt voor heggen of hoge blokken

Veel voorkomende plagen en ziekten van de lindeboom

De meeste ziekten van lindebomen worden veroorzaakt door schimmels. Drie van de meest voorkomende worden hier kort beschreven.

  • Bladbruining: Bladbruining veroorzaakt door de ziekteverwekker Apiognomonia tiliae herkenbaar aan de bruine vlekken met een donkere rand op de bladeren . Vaak gaan ze uit Gallenverschillende insecten. Omdat de schimmel op de grond overwintert in geïnfecteerde bladeren, is het belangrijk om het blad in de herfst te verwijderen. Bovendien kan het krachtig snoeien van aangetaste takken tot aan het gezonde hout helpen.
Bladbruin wordt alleen zichtbaar wanneer geactiveerd door insectengallen
  • Cercospora bladvlekken: Veroorzaakt door de schimmel Cercospora microsora Kleine, 3 tot 4 mm grote bruine vlekken vormen zich ook op de lindebladeren Vlekken met een donkere rand. Daarnaast kan de schimmel bladstelen en twijgen aantasten. De belangrijkste bron van infectie in het voorjaar zijn aangetaste herfstbladeren, daarom moeten deze worden verwijderd als ze zijn aangetast. Bovendien moet u aangetaste takken terugsnoeien, wat te herkennen is aan de necrose die zich daar ontwikkelt.
  • Taksterfte: Taksterfte wordt veroorzaakt door de schimmel Stigmina pulvinata en is te herkennen aan het feit dat lindebomen niet meer ontkiemen in het voorjaar en veel takken sterven af. De bomen kunnen dit meestal compenseren en aan het einde van de groeiperiode heeft de boom weer een gesloten kroon. Maar dat betekent niet dat de boom weer gezond is. Beheersmaatregelen zijn nog niet bekend, maar ook hier kan krachtig snoeien van aangetaste delen van de plant helpen.

Sommige dierenplagen besmetten ook lindebomen. Drie ervan willen we kort aan u voorstellen:

  • Bladluizen (Aphidoidea): Bladluizen, zoals de sierbladluis (Eucallipterus tiliae) vallen graag lindebomen aan en voeden zich met hun assimilaten. Bladluizen scheiden zogenaamde honingdauw af. Dit is een zeer kleverige vloeistof die bijen gebruiken om honing te maken. Dit plakt echter ook alles onder lindebomen aan elkaar en kan de boom mogelijk blijven hinderen bij de fotosynthese door de kolonisatie van roetzwamschimmels. Het probleem regelt zichzelf meestal via natuurlijke tegenstanders, zoals lieveheersbeestjes. Kleine lindebomen kunnen ook behandeld worden met een neempreparaat zoals onze Plantura plaagvrije neem. Het bestaat uit een 100% plantaardige en natuurlijke werkzame stof die niet schadelijk is voor bijen.
In het ergste geval kan een auto geparkeerd onder een lindeboom er zo uitzien
  • Grote lindeboorder (Ovalisia (Scintillatrix) rutilans): Een besmetting met de grote lindeboorder is in de vroege stadia moeilijk nogal onspecifieke symptomen herkennen. Deze omvatten bijvoorbeeld het verwelken van bladeren invan de kruin, onregelmatige zwelling van de bast en sapstroom. Pas later barst de bast open en vallen er delen af. Als je goed kijkt, zie je ook de schuine gaten die door het ongedierte in de stam van de linde zijn geboord. Aangezien lindejuweelkevers onder bescherming staan, is directe controle niet toegestaan. De beste bescherming is daarom preventie, door ervoor te zorgen dat de bomen zo gezond mogelijk zijn. Vooral reeds beschadigde of gestresste bomen worden aangevallen door de lindejuweelkever.
  • Kalkspintmijt (Eotetranychus tiliarium): Kalkspintmijten zijn met het blote oog nauwelijks te zien, maar een plaag kan nog steeds worden herkend door de typische webben. Ter preventie zijn lijmringen, die in de winter om de stam worden bevestigd, geschikt. Natuurlijke tegenstanders van spintmijten, zoals roofmijten, kunnen worden ingezet om ze te bestrijden.
Spintmijten kunnen de lindeboom meestal niet schaden

Zorg voor lindebomen in één oogopslag:

  • Jonge lindebomen hebben regelmatig water nodig tijdens droge perioden.
  • Hetzelfde geldt voor bemesting, die voor jonge bomen in het voorjaar kan worden gedaan.
  • Als je je lindeboom op een bepaalde manier wilt vormen, kun je hem het beste in de vroege herfst of lente snoeien.
  • Verschillende ziekteverwekkers en schimmels kunnen lindebomen aantasten. De besmetting kan echter vaak worden getolereerd omdat de lindebomen niet ernstig worden beschadigd.

Voortplanting

Lindebomen kunnen in principe vegetatief of generatief worden vermeerderd met lindezaden. Bij het kweken uit lindezaden is echter een paar jaar meer geduld nodig en is de kans op succes beduidend lager. Dit komt omdat lindezaden krachtige kiemremmers ontwikkelen die eerst moeten worden overwonnen.

Lindenzaden
Het vermeerderen van lindebomen uit zaad is ingewikkeld en niet altijd succesvol

Met lindebomen is vegetatieve vermeerdering een stuk eenvoudiger omdat de bomen zelf nieuwe scheuten uit oppervlakkige wortels ontkiemen. Als je zo'n jonge boom eenmaal hebt gevonden, graaf je hem heel royaal uit met een schop en plant je hem ofwel direct op de nieuwe locatie of eerst in een pot.
Als je niet wilt wachten tot je een linde vindt jonge boom bij toeval, je kunt Linden ook actief aanmoedigen om verdrijving van de wortelbasis te stimuleren. Deze methode wordt ook wel propagatie via pauzes genoemd.

  1. Wortel rond de basis van de stam met een substraat zoals houtsnippers, bast-mulch ofMos.
  2. Ondiepe sneden in de stam (voordat het substraat wordt aangebracht) kunnen de boom stimuleren om nog meer te ontkiemen.
  3. Nu moet je wachten en het substraat vochtig houden totdat er nieuwe scheuten groeien. Deze vormen hun wortels in het eerder gevulde substraat.
  4. In de herfst, nadat je een nieuwe scheut hebt gespot, inspecteer je de nieuwe wortel zorgvuldig. Als dit al goed gevormd is, kan het jonge boompje voorzichtig worden afgesneden en overgeplant in een pot gevuld met een meer voedingsrijk substraat zoals onze Plantura biologische universele grond.
  5. Totdat u uw nieuwe lindeboom plant, moet u ervoor zorgen dat deze regelmatig wordt voorzien van water en voedingsstoffen. Het is ook belangrijk om de jonge bomen de eerste paar winters tegen vorst te beschermen.
Lindeboom
Vermeerdering via sloop werkt goed bij lindebomen

Limmen zijn niet alleen goed als prachtige tuinboom en insectenweide, hun bladeren en bloemen kunnen ook op verschillende manieren worden gebruikt in de keuken en in de medicinale geneeskunde. We zullen dat behandelen in ons artikel over het gebruik van Linden.

Categorie: